Livre, Chap. |
[13, 87] |
Δαρείου
ἐγκρατὴς
γενέσθαι.
Καταριθμησάμενος
οὖν
|
τὰ |
αἰχμάλωτα
γράφει
καὶ
ταῦτα
Παλλακίδας |
[13, 12] |
καὶ
τὠλύμπια
Ηλεῖοι
Ρόδιοί
τε
|
τὰ |
Αλίεια
καὶ
ἐν
ταῖς
δημοτελέσι |
[13, 3] |
τὸν
Γλαύκης
γάμον,
ἤδη
εἰς
|
τὰ |
ἀμείνω
καὶ
Ελληνικὰ
ἐκδεδιῃτημένη.
Και |
[13, 88] |
τῇ
Ιοῖ
ἔαρος
τέκνα
προσηγόρευε
|
τὰ |
ἄνθη·
Ἀνθηροῦ
τέκνα
ἔαρος
πέριξ |
[13, 88] |
ὢν
ὁ
ποιητὴς
οὗτος
ἐπὶ
|
τὰ |
ἄνθη
καὶ
ἐν
Αλφεσιβοίᾳ
φησίν· |
[13, 70] |
τῶν
Ατρειδῶν
σῴζουσα,
ὡς
οἱ
|
τὰ |
Αργολικὰ
γράψαντες
ἱστοροῦσιν.
Ενδοξος
δ' |
[13, 63] |
δ'
ἦν
ὁ
ῥήτωρ
περὶ
|
τὰ |
ἀφροδίσια,
ὥς
φησιν
Ιδομενεύς.
Αριστάρχου |
[13, 63] |
τις
περὶ
Δημοσθένους
λέγειν
δύναιτο;
|
τὰ |
γὰρ
ἐνιαυτῷ
μελετηθέντα
ἐκείνῳ
μία |
[13, 18] |
φῶς
ἔρωτος.
~Υμεῖς
δὲ
ξυρουμένους
|
τὰ |
γένεια
περιφέρετε
τοὺς
ἐρωμένους·
τοῦ |
[13, 12] |
ᾔδεσαν
δῆλον
ἐκ
τοῦ
κατὰ
|
τὰ |
γυμνάσια
αὐτὸν
συνιδρῦσθαι
Ερμῇ
και |
[13, 20] |
καὶ
βαδίζειν
ἥδιστόν
ἐστιν
ἐπὶ
|
τὰ |
γυμνάσια
καὶ
τοὺς
δρόμους
καὶ |
[13, 44] |
ἐκατήσῃ
ποτε
ἐκ
τῆς
ὁδου,
|
τὰ |
γύναια
ταυτὶ
καταβαλῶ
σὺν
τοῖς |
[13, 31] |
μὲν
ἑταίρας
ἡδονῆς
ἕνεκα
ἔχομεν,
|
τὰ |
δὲ
παλλακὰς
τῆς
καθ'
ἡμέραν |
[13, 44] |
δ'
εἰς
τὴν
πορφύραν
καὶ
|
τὰ |
δόρατ'
ἀποβλέψασα
δραχμὰς
χιλίας
ἔταξεν. |
[13, 43] |
χιόνα
σαπέδρην
θ'
ἕνα,
αἰσχυνομένη
|
τὰ |
δῶρα
μή
τις
καταμάθῃ
φυλαττομένη |
[13, 7] |
ψέγων
τὸ
τῆς
γαμετῆς
ὄνομα
|
τὰ |
ἐκ
τών
Μάντεων
Αλέξιδος
προηνέγκατο |
[13, 37] |
ὡς
αἰτίας
γενομένης
τοῦ
ἐμπρησθῆναι
|
τὰ |
ἐν
Περσεπόλει
βασίλεια.
Αὕτη
δὲ |
[13, 78] |
φιλότατος.
Διαβόητα
δ'
ἐστὶν
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
Κρατίνῳ
τῷ
Αθηναίῳ
γενόμενα |
[13, 15] |
τοὺς
τὰ
τῆς
στοᾶς
αἱρουμένους
|
τὰ |
Ερμείου
τοῦ
Κουριέως
ἐκ
τῶν |
[13, 12] |
ἱδρυσάμενοι
συνθύουσιν
αὐτῷ.
Θεσπιεῖς
τε
|
τὰ |
Ερωτίδεια
τιμῶσιν
καθάπερ
Αθηναῖοι
τὰ |
[13, 75] |
δ'
ἐναγώνιος
ἦν
ἡ
περὶ
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
πραγματεία,
καὶ
οὐδεὶς
ἡγεῖτο |
[13, 31] |
δὲ
καὶ
οἱ
Μακεδόνων
βασιλεῖς
|
τὰ |
Εταιρίδεια.
Πόρνης
δὲ
Αφροδίτης
ἱερόν |
[13, 21] |
ὃς
οὐδ'
ἐγκαλύπτεται,
ἀλλ'
ἀναφανδὸν
|
τὰ |
Εὐβούλου
αἰεὶ
ἐκ
Κερκώπων
λέγει· |
[13, 73] |
καὶ
τήν
Αφροδίτην
τὴν
χρυσῆν,
|
τὰ |
Εὐριπίδου
ἐπὶ
νοῦν
λαμβάνων
λέγω |
[13, 75] |
ποιητὴς
καὶ
Σοφοκλῆς
ἦγον
εἰς
|
τὰ |
θέατρα
διὰ
τῶν
τραγῳδιῶν
τοὺς |
[13, 86] |
ἐπικαλούμενον
Τυρρηνόν,
ὅτι
τῶν
αὐλητρίδων
|
τὰ |
ἱμάτια
περιέδυεν.
~Εσπουδάκεσαν
δὲ
καὶ |
[13, 54] |
ό
Ἐρατοσθένης
ἔφη.
Κἀμοὶ
μὲν
|
τὰ |
καλὰ
τῶν
ἑταιρῶν
ἀποφθέγματα
πεπεράνθω |
[13, 53] |
ό
Ἐρατοσθένης
ἔφη.
Κἀμοὶ
μὲν
|
τὰ |
καλὰ
τῶν
ἑταιρῶν
ἀποφθέγματα
πεπεράνθω |
[13, 11] |
κἀνθρώπων
Ερως,
ἢ
μὴ
δίδασκε
|
τὰ |
καλὰ
φαίνεσθαι
καλὰ
ἢ
τοῖς |
[13, 20] |
δ'
οὐχι
καὶ
τῶν
ἀψύχων
|
τὰ |
κάλλιστα
προκρίνομεν;
ἐπαινοῦντες
τῶν
Σπαρτιατῶν |
[13, 95] |
οὐκ
ἀποδίδωσι,
δικάζονται
αὐτῷ
συγκλείσαντες
|
τὰ |
καπηλεῖα,
οἱ
δὲ
γείτονες
οὕτως |
[13, 92] |
ἐχρήσατο
Διότιμος
δ'
ὁ
γράψας
|
τὰ |
κατ'
Επικούρου
βιβλία
ὑπὸ
Ζήνωνος |
[13, 19] |
μικρὰ
καὶ
{τῶν}
ἥλων
ἐμπιπλάντες
|
τὰ |
καττύματα
καὶ
κιναίδους
καλοῦντες
τοὺς |
[13, 88] |
ἀνθέων
ἄλογχον
ἐστράτευσαν,
ἡδοναῖς
θηρώμενου
|
τὰ |
λειμώνων
τέκνα.
Εν
δὲ
Διονύσῳ· |
[13, 94] |
ἐγώ,
εἰ
καί
πολλά
ἐστι
|
τὰ |
λεχθέντα,
διὰ
τὸν
βρένθον
ὑμῶν |
[13, 43] |
ἑωθινόν,
μακρὰς
δὲ
πράττειν
εἰς
|
τὰ |
λοιπὰ
ξυμβολὰς.
Γνάθαινα
δ'
αὑτῆς |
[13, 72] |
δέ
ἐστιν
Αἰσχύλος
ὁ
καὶ
|
τὰ |
Μεσσηνιακὰ
ἔπη
συνθείς,
ἀνήρ
εὐπαίδευτος. |
[13, 43] |
τραγήματ'
ἔριφον,
ταινίας,
ὄψον,
μάγειρον,
|
τὰ |
μετὰ
ταῦτ'
αὐλητρίδα.
Καὶ
τῶν |
[13, 57] |
δὲ
καὶ
ἄλλα
μαρτύρια
ἐνατίθεμαι
|
τὰ |
νῦν,
ἕως
ἂν
ἀπομνημονεύσω
τὸν |
[13, 85] |
πελάγους
ἀπήντα
καὶ
ἀναλαμβάνων
ἐπὶ
|
τὰ |
νῶτα
ἔφερεν
ἐπὶ
πλεῖστον
νηχόμενος |
[13, 95] |
οἰκίαν
ἅμα
τῇ
ἡμέρᾳ
ἀπαιτήσοντες
|
τὰ |
ὀφειλόμενα
ἔρχονται
ὥστε
οἶεσθαι
τοὺς |
[13, 77] |
οἱ
ἐν
Εὐβοίᾳ
Χαλκιδεῖς
περὶ
|
τὰ |
παιδικὰ
δαιμονίως
ἐπτόηνται.
Εχεμένης
γοῦν |
[13, 78] |
Μελανίππου
ἔρως>
Μελὰνιππος
δ'
ἦν
|
τὰ |
παιδικά,
ὥς
φησιν
Ηρακλείδης
ὁ |
[13, 12] |
τὰ
Ερωτίδεια
τιμῶσιν
καθάπερ
Αθηναῖοι
|
τὰ |
Παν>
αθήναια
καὶ
τὠλύμπια
Ηλεῖοι |
[13, 44] |
ἔμπορον
ἐραστὴν
εὐτελῶς
ἐπ'
ἀστράβης,
|
τὰ |
πάντ'
ἔχουσ'
ὀνάρια
μεθ'
ἑαυτῆς |
[13, 10] |
σφόδρα
ἐρεθισθεὶς
ἐκμανθάνει
παρ'
αὐτῆς
|
τὰ |
πάντα
καὶ
δεηθείσης
ἐκδικῆσαι
τοῦ |
[13, 64] |
Λαοδίκης
Δανάη,
πιστευομένη
ὑπ'
αὐτῆς
|
τὰ |
πάντα,
Λεοντίου
δ'
οὖσα
τῆς |
[13, 65] |
ὡς
ἀσεβοῦντα
καὶ
θύοντα
παρὰ
|
τὰ |
πάτρια
τὰς
θυσίας
ἐκολάσατε
καὶ |
[13, 79] |
τυραννίδα.
Οὐκ
ἀγνοῶ
δὲ
ὅτι
|
τὰ |
περὶ
Κτατῖνον
καὶ
Αριστόδημον
πεπλάσθαι |
[13, 10] |
δ'
Εὐρυδίκην
Μακεδονικῶς
καθωπλισμένην,
ἀσκηθεῖσαν
|
τὰ |
πολεμικὰ
παρὰ
Κύννῃ
τῇ
Ιλλυρίδι. |
[13, 58] |
τὴν
γνώμην,
εἴ
τις
θέωροίη
|
τὰ |
πραχθέντα
αὐτῷ
περὶ
τὴν
Λάκωνος |
[13, 14] |
θρασὺς
καὶ
σοβαρός,
ἀποκόψαντες
αὐτοῦ
|
τὰ |
πτερά,
ἵνα
μὴ
πέτηται
πρὸς |
[13, 83] |
Αὕτη
δέ,
φησί,
καὶ
ἔμελλε
|
τὰ |
Πύθια
αὐλεῖν,
εἰ
μὴ
ὑπὸ |
[13, 6] |
ἀποτετιλμένη
Βλέμμα
καὶ
φωνὴ
γυναικός,
|
τὰ |
σκέλη
δὲ
κοψίχου.
Σφίγγα
Θηβαίαν |
[13, 6] |
αὐτῆς
τὸν
βίον
παρείλετο
πάντα
|
τὰ |
σκεύη
γὰρ
ἕλκων
ᾤχετ'
ἐκ |
[13, 59] |
περιρήξας
τοὺς
χιτωνίσκους
γυμνά
τε
|
τὰ |
στέρνα
ποιήσας
τοὺς
ἐπιλογικοὺς
οἴκτους |
[13, 41] |
ἡ
Μανία·
Γνάθαινα
δ'
εἰς
|
τὰ |
στρώμαθ'
ὅτι
προίετο,
ἐνουθετήθη
τοῦτό |
[13, 83] |
τὴν
κόμην,
ὄντι
καλῷ
συγγενόμενον
|
τὰ |
Συβαριτῶν
ἀναθήματα,
στλεγγίδια
χρυσᾶ
τέσσαρα. |
[13, 63] |
τῷ
περὶ
Χρυσίου
λόγῳ
προαγήοχε
|
τὰ |
τέκνα
ἐπὶ
τὸ
δικαστήριον
ὡς |
[13, 20] |
γίνεται
κάλλους,
καὶ
τῷ
πρώτῳ
|
τὰ |
τῆς
θεοῦ
φέρειν
τεύχη
δίδοται, |
[13, 15] |
Μυρτίλος
κᾆτα
ἀποβλέψας
εἰς
τοὺς
|
τὰ |
τῆς
στοᾶς
αἱρουμένους
τὰ
Ερμείου |
[13, 94] |
γένει
ἁρμόζοντα
δεῖν
εἶναι
καὶ
|
τὰ |
τῆς
τέχνης.
Εξῆς
δὲ
τούτοις |
[13, 75] |
καλοῦσι
τὴν
τραγῳδίαν·
καὶ
ἐδέχοντο
|
τὰ |
τοιαῦτα
ᾄσματα
οἱ
θεαταί.
~Καὶ |
[13, 48] |
θυγατέρα
εἰσιέναι,
κατὰ
ζῆλον
τῶν
|
τὰ |
τοιαῦτα
συυταξαμένων
φιλοσόφων.
Ἀνέγραψε
δ' |
[13, 51] |
ένδοξοτάτης
ὀνόματι
κεχρημένην·
ἐκεκώλυτο
γὰρ
|
τὰ |
τοιαῦτα
τίθεσθαι
ὀνόματα
οὐ
μόνον |
[13, 79] |
ὦσιν,
ἀληθεῖς
εἶναι
πιστεύετε,
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
τῶν
ποιημάτων
ἃ
περὶ |
[13, 43] |
ἄνερ,
πόθεν
ἔχεις
ταῦτ'
ἔφη,
|
τὰ |
τραύματα;
Κἀκεῖνος
αὐτῇ
συντόμως
ἀπεκρίνατο |
[13, 24] |
μὴ
καταναλίσκειν
εἰς
οὐδὲν
δέον
|
τὰ |
τῶν
υἱῶν
κέρματα.
Οντως
γὰρ |
[13, 47] |
Ἤτοι
τήν
λήκυθον,
ἔφη,
ἢ
|
τὰ |
ὑποδήματα.
~Μετάνειρα
δὲ
ἡ
ἑταίρα, |
[13, 93] |
φύσιν
περιττὴν
ἔχοντος,
ὧνπερ
ὑμεῖς
|
τὰ |
χείρω
μερισάμενοι
τηρεῖτε.
Αἰσθήσει
τε |