Livre, Chap.
[13, 26]	οὖν> ὀρθῶς νομίζοιτ' ἂν τέρας.	Αὕτη	γὰρ ὁπότ' ἦν μὲν> νεοττὸς
[13, 45]	ἐπὶ τοῦ χόρτου τότε γενόμενον.	Αὕτη	δ' ὀψὲ τῆς ὥρας ποτὲ
[13, 37]	ἐμπρησθῆναι τὰ ἐν Περσεπόλει βασίλεια.	Αὕτη	δὲ ἡ Θαὶς {καὶ} μετὰ
[13, 26]	τῆς πολυθρυλήτου Λαίδος τάδε λέγει·	Αὕτη	δὲ Λαὶς ἀργός ἐστι καὶ
[13, 51]	μνημονεύει ἐν τῷ κατὰ Πατροκλέους.	Αὕτη	δὲ ὅτι Αἴξ ἐπεκαλεῖτο προείπομεν,
[13, 83]	καὶ στέφανον χρυσοῦν κιττοῦ Πεπαρηθίων.	Αὕτη	δέ, φησί, καὶ ἔμελλε τὰ
[13, 83]	χρυσοῦν Φιλόμηλος ἔδωκε, Λαμψακηνῶν ἀνάθημα.	Αὕτη	ἡ Φαρσαλία ἐν Μεταποντίῳ ὑπὸ
[13, 73]	ὅση πέφυκε κἀφ' ὅσον διέρχεται.	Αὕτη	τρέφει σὲ κἀμὲ καὶ πάντας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/09/2005