HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐκέτι 1
Οὐλπιανόύς 1
οῦν 2
οὖν 43
οὗν 2
οὔνομα 1
Οὑξ 1

Fréquences [« »]
43 αὐτῷ
42 ταῖς
42 φησιν
43 οὖν
44 παρὰ
44 ὥς
45 αὐτὴν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

οὖν

Livre, Chap.

[13, 35]   πάθος συμπεσεῖν πρὸς αὐτὴν. Διετέλουν οὖν ἀλλήλων ἐπιτυμοῦντες διὰ τὴν κατὰ

[13, 95]   ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. Ο μὲν οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο

[13, 62]   γενέσθαι Φιλωνίδου γράφων ὧδε Ἔστιν οὖν γυνὴ ἑταίρα Ναὶς ὄνομα, ἧς

[13, 46]   διδάσκοντα, ἐμέ τε ὡσαύτως. Μηθὲν οὖν διαφέρειν ἐπιτριβουμένοις καὶ κακῶς πάσχουσιν

[13, 45]   λέγει· Εἰς τὴν λεκάνην μὲν οὖν· δοκεῖς γάρ μοι πολύν, Ιππη,

[13, 78]   τὸ δεινόν. Διὰ τοὺς τοιούτους οὖν ἔρωτας οἱ τύραννοι (πολέμιοι γὰρ

[13, 13]   βαρὺς δὲ κομιδῇ. Πῶς ἂν οὖν ἔχοι πτερὰ τοιοῦτο πρᾶγμα; Λῆρος,

[13, 85]   βλέποι τὸ παιδίον ἤσχαλλεν. Οτ' οὖν ἡ τροφὸς ἐμπλήσειεν αὐτὸ {τοῦ}

[13, 20]   θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν. Εκπέπληκται οὖν καὶ αὐτὸς ὁ Πρίαμος ἐπὶ

[13, 35]   ποιούμεθα τοὺς σοὺς γάμους. Περιβλέψασα οὖν καὶ θεωρήσασα πάντας λαβοῦσα χρυσῆν

[13, 84]   τοῦ θεοῦ στέφανον ἀνῃρημένη. ~Ορᾶτε οὖν καὶ ὑμεῖς, ὦ φιλόσοφοι, οἱ

[13, 14]   ἄλλο πλὴν τεθνηκέναι. Εγὼ μὲν οὖν καὐτὸς κιθαριστρίας ἐρῶν, παιδὸς κόρης,

[13, 95]   τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο μὲν οὖν Λυσίας, ὦ Κύνουλκε, οὕτως. Εγὼ

[13, 73]   ἔπη συνθείς, ἀνήρ εὐπαίδευτος. ~Υπολαμβάνων οὖν μέγαν εἶναι δαίμονα καὶ δυνατώτατον

[13, 29]   ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία μὲν οὖν, νὴ τὀν Δία. ~Ο δὲ

[13, 53]   φησὶν Γραμμοδιδασκαλίδην, ἀναγωγότατον ζωόντων. Οὗτος οὖν ὁ Ἐπίκουρος οὐ Λεόντιον εἷχεν

[13, 54]   φησὶν Γραμμοδιδασκαλίδην, ἀναγωγότατον ζωόντων. Οὗτος οὖν ὁ Ἐπίκουρος οὐ Λεόντιον εἷχεν

[13, 10]   καὶ ἀνῄρητο ὑπὸ Αμάσιδος. Ησθεὶς οὖν ὁ Καμβύσης τῇ Νειτήτιδι καὶ

[13, 55]   ἐν κλεινοῖς Θετταλικοῖς πεδίοις. Αὐτοσχεδιάζουσιν οὖν οἱ λέγοντες αὐτὴν ἐν Κορίνθῳ

[13, 47]   νεανίσκε, τὸ σωμάτιον διάκεισαι. Τί οὖν οἶει, εἰ μὴ ἐδευτεροποίτουν; Τῷ

[13, 26]   εἶναι νομίζεται τέρας. Καὶ Λαὶς οὖν> ὀρθῶς νομίζοιτ' ἂν τέρας. Αὕτη

[13, 57]   πεῦσιν, Φοῖνιξ ἄττα γεραιέ. Μάθε οὖν ὅτι ἀρσενικῶς εἴρηκε τὸν τίγριν

[13, 55]   πεπλεύκασιν; οὐδὲ τοῦτο» ἐφη. Οὕτως οὖν οὐδὲ γυναικὶ συνεῖναι ἄτοπόν ἐστιν

[13, 91]   καὶ εἰ ὄντως κατεβρώθησαν ὅστις {οὖν} οὐδέ τοτ' οἷδας, καίτοι συνεχῶς

[13, 19]   μαλακωτέραν ἠμφιεσμένους ἐσθῆτα. Οὐ δεῖ οὖν οὕτως ἐσταλμένους περὶ ἀργύριον ἐπτοῆσθαι

[13, 74]   πᾶσίν ἐστιν διὰ στόματος. Λέγει οὖν περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ κράτιστος

[13, 74]   ἐβοήθησεν αὐτῷ. Κατὰ τὸν αὐτὸν οὖν ποιητήν. Οστις δ' Ερωτα μὴ

[13, 92]   ἔργοις ὄντας ἀνοήτους ὁρῶ. Εἰκότως οὖν πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ μάλιστα

[13, 46]   τοῖς Απομνημονεύμασιν ἱστορεῖ. Εν ἀγῶνι οὖν ποτε αὐτὸν ἀσχημονήσαντα σφόδρα ἀρθῆναι

[13, 66]   ἔχων ἐρωμένην τὴν Σαμίαν. Λόγους οὖν προσενέγκαντος τοῦ νεανίσκου πρὸς αὐτὴν

[13, 87]   τῆς Δαρείου ἐγκρατὴς γενέσθαι. Καταριθμησάμενος οὖν τὰ αἰχμάλωτα γράφει καὶ ταῦτα

[13, 61]   ἠράσθη Θεωρίδος τῆς ἑταίρας. Ικετεύων οὖν τὴν Αφροδίτην φησίν· Κλῦθί μευ

[13, 82]   τοῦ Σοφοκλέους χλανίδα περιεβάλοντο. Μετ' οὖν τὴν ὁμιλίαν ὁ παῖς ἁρπάσας

[13, 35]   μέλλοι διδόναι τὴν θυγατέρα. Ακμαζούσης οὖν τῆς μέθης εἰσκαλέσας τὴν Οδάτιν

[13, 2]   πλῆθος τὸν πατέρα. Εκ τούτων οὖν τις ὁρμώμενος μέμψαιτ' ἂν τοὺς

[13, 1]   ἐν τοῖς περὶ Κωμῳδιας. Ημεις οὖν τὸν περὶ ἐρωτικῶν λόγον ἐνταῦθα

[13, 46]   ἐλθεῖν πρὸς τὴν Γνάθαιναν. Κελεύοντος οὖν τοῦ Διφίλου ὑπονίψαι τοὺς πόδας

[13, 35]   Ζαριάδρης δὲ ἦν καλός. Πέμποντος οὖν τοῦ Ζαριάδρου πρὸς τὸν Ομάστην

[13, 48]   ἐμισθώσαντο, στρατιώτης καὶ μαστιγίας· ἀναγωγότέρον οὖν τοῦ στρατιώτου λάκκον αὐτὴν εἰπόντος

[13, 33]   αὐτῇ καὶ τὰς ἑταίρας. ~Υπάρχοντος οὖν τοῦ τοιούτου νομίμου περὶ τὴν

[13, 45]   συμπίνειν αἰεὶ αὐτῷ. Λέγει δ' οὖν ὑστεροῦσα παρὰ πολύ. Πτολεμαῖε, διψῶ,

[13, 47]   ὅτι παραγέγονεν ἀφ' Ελλησπόντου Πῶς οὖν, φησίν, εἰς τὴν πρώτην πόλιν

[13, 55]   κοινῇ συνοικεῖς πόρνῃ. Ἢ κύνιζε οὖν, ὡς έγώ, ἢ πέπαυσο» καὶ

Livre, Chap.
[13, 35]	πάθος συμπεσεῖν πρὸς αὐτὴν. Διετέλουν	οὖν	ἀλλήλων ἐπιτυμοῦντες διὰ τὴν κατὰ
[13, 95]	ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. Ο μὲν	οὖν	βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο
[13, 62]	γενέσθαι Φιλωνίδου γράφων ὧδε Ἔστιν	οὖν	γυνὴ ἑταίρα Ναὶς ὄνομα, ἧς
[13, 46]	διδάσκοντα, ἐμέ τε ὡσαύτως. Μηθὲν	οὖν	διαφέρειν ἐπιτριβουμένοις καὶ κακῶς πάσχουσιν
[13, 45]	λέγει· Εἰς τὴν λεκάνην μὲν	οὖν·	δοκεῖς γάρ μοι πολύν, Ιππη,
[13, 78]	τὸ δεινόν. Διὰ τοὺς τοιούτους	οὖν	ἔρωτας οἱ τύραννοι (πολέμιοι γὰρ
[13, 13]	βαρὺς δὲ κομιδῇ. Πῶς ἂν	οὖν	ἔχοι πτερὰ τοιοῦτο πρᾶγμα; Λῆρος,
[13, 85]	βλέποι τὸ παιδίον ἤσχαλλεν. Οτ'	οὖν	ἡ τροφὸς ἐμπλήσειεν αὐτὸ {τοῦ}
[13, 20]	θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν. Εκπέπληκται	οὖν	καὶ αὐτὸς ὁ Πρίαμος ἐπὶ
[13, 35]	ποιούμεθα τοὺς σοὺς γάμους. Περιβλέψασα	οὖν	καὶ θεωρήσασα πάντας λαβοῦσα χρυσῆν
[13, 84]	τοῦ θεοῦ στέφανον ἀνῃρημένη. ~Ορᾶτε	οὖν	καὶ ὑμεῖς, ὦ φιλόσοφοι, οἱ
[13, 14]	ἄλλο πλὴν τεθνηκέναι. Εγὼ μὲν	οὖν	καὐτὸς κιθαριστρίας ἐρῶν, παιδὸς κόρης,
[13, 95]	τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο μὲν	οὖν	Λυσίας, ὦ Κύνουλκε, οὕτως. Εγὼ
[13, 73]	ἔπη συνθείς, ἀνήρ εὐπαίδευτος. ~Υπολαμβάνων	οὖν	μέγαν εἶναι δαίμονα καὶ δυνατώτατον
[13, 29]	ἁπλῆ τις; Β. ἀστεία μὲν	οὖν,	νὴ τὀν Δία. ~Ο δὲ
[13, 53]	φησὶν Γραμμοδιδασκαλίδην, ἀναγωγότατον ζωόντων. Οὗτος	οὖν	ὁ Ἐπίκουρος οὐ Λεόντιον εἷχεν
[13, 54]	φησὶν Γραμμοδιδασκαλίδην, ἀναγωγότατον ζωόντων. Οὗτος	οὖν	ὁ Ἐπίκουρος οὐ Λεόντιον εἷχεν
[13, 10]	καὶ ἀνῄρητο ὑπὸ Αμάσιδος. Ησθεὶς	οὖν	ὁ Καμβύσης τῇ Νειτήτιδι καὶ
[13, 55]	ἐν κλεινοῖς Θετταλικοῖς πεδίοις. Αὐτοσχεδιάζουσιν	οὖν	οἱ λέγοντες αὐτὴν ἐν Κορίνθῳ
[13, 47]	νεανίσκε, τὸ σωμάτιον διάκεισαι. Τί	οὖν	οἶει, εἰ μὴ ἐδευτεροποίτουν; Τῷ
[13, 26]	εἶναι νομίζεται τέρας. Καὶ Λαὶς	οὖν>	ὀρθῶς νομίζοιτ' ἂν τέρας. Αὕτη
[13, 57]	πεῦσιν, Φοῖνιξ ἄττα γεραιέ. Μάθε	οὖν	ὅτι ἀρσενικῶς εἴρηκε τὸν τίγριν
[13, 55]	πεπλεύκασιν; οὐδὲ τοῦτο» ἐφη. Οὕτως	οὖν	οὐδὲ γυναικὶ συνεῖναι ἄτοπόν ἐστιν
[13, 91]	καὶ εἰ ὄντως κατεβρώθησαν ὅστις	{οὖν}	οὐδέ τοτ' οἷδας, καίτοι συνεχῶς
[13, 19]	μαλακωτέραν ἠμφιεσμένους ἐσθῆτα. Οὐ δεῖ	οὖν	οὕτως ἐσταλμένους περὶ ἀργύριον ἐπτοῆσθαι
[13, 74]	πᾶσίν ἐστιν διὰ στόματος. Λέγει	οὖν	περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ κράτιστος
[13, 74]	ἐβοήθησεν αὐτῷ. Κατὰ τὸν αὐτὸν	οὖν	ποιητήν. Οστις δ' Ερωτα μὴ
[13, 92]	ἔργοις ὄντας ἀνοήτους ὁρῶ. Εἰκότως	οὖν	πολλαὶ τῶν πόλεων καὶ μάλιστα
[13, 46]	τοῖς Απομνημονεύμασιν ἱστορεῖ. Εν ἀγῶνι	οὖν	ποτε αὐτὸν ἀσχημονήσαντα σφόδρα ἀρθῆναι
[13, 66]	ἔχων ἐρωμένην τὴν Σαμίαν. Λόγους	οὖν	προσενέγκαντος τοῦ νεανίσκου πρὸς αὐτὴν
[13, 87]	τῆς Δαρείου ἐγκρατὴς γενέσθαι. Καταριθμησάμενος	οὖν	τὰ αἰχμάλωτα γράφει καὶ ταῦτα
[13, 61]	ἠράσθη Θεωρίδος τῆς ἑταίρας. Ικετεύων	οὖν	τὴν Αφροδίτην φησίν· Κλῦθί μευ
[13, 82]	τοῦ Σοφοκλέους χλανίδα περιεβάλοντο. Μετ'	οὖν	τὴν ὁμιλίαν ὁ παῖς ἁρπάσας
[13, 35]	μέλλοι διδόναι τὴν θυγατέρα. Ακμαζούσης	οὖν	τῆς μέθης εἰσκαλέσας τὴν Οδάτιν
[13, 2]	πλῆθος τὸν πατέρα. Εκ τούτων	οὖν	τις ὁρμώμενος μέμψαιτ' ἂν τοὺς
[13, 1]	ἐν τοῖς περὶ Κωμῳδιας. Ημεις	οὖν	τὸν περὶ ἐρωτικῶν λόγον ἐνταῦθα
[13, 46]	ἐλθεῖν πρὸς τὴν Γνάθαιναν. Κελεύοντος	οὖν	τοῦ Διφίλου ὑπονίψαι τοὺς πόδας
[13, 35]	Ζαριάδρης δὲ ἦν καλός. Πέμποντος	οὖν	τοῦ Ζαριάδρου πρὸς τὸν Ομάστην
[13, 48]	ἐμισθώσαντο, στρατιώτης καὶ μαστιγίας· ἀναγωγότέρον	οὖν	τοῦ στρατιώτου λάκκον αὐτὴν εἰπόντος
[13, 33]	αὐτῇ καὶ τὰς ἑταίρας. ~Υπάρχοντος	οὖν	τοῦ τοιούτου νομίμου περὶ τὴν
[13, 45]	συμπίνειν αἰεὶ αὐτῷ. Λέγει δ'	οὖν	ὑστεροῦσα παρὰ πολύ. Πτολεμαῖε, διψῶ,
[13, 47]	ὅτι παραγέγονεν ἀφ' Ελλησπόντου Πῶς	οὖν,	φησίν, εἰς τὴν πρώτην πόλιν
[13, 55]	κοινῇ συνοικεῖς πόρνῃ. Ἢ κύνιζε	οὖν,	ὡς έγώ, ἢ πέπαυσο» καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005