Alphabétiquement     [«   »]
η 1
Η 12
1
ἢ 84
3
1
2
Fréquences     [«    »]
83 ἐπὶ
76 οὐ
81 τὰς
84 ἢ
87 ἦν
92 τε
93 πρὸς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII


Livre, Chap.
[13, 95]   ἂν δανείσηται αὐτοῦ νομίζει εἶναι     πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν.
[13, 57]   γυναικῶν κατάλογον Νικαινέτου τοῦ Σαμίου     Ἀβδηρίτου, μικρὸν ἐπισχὼν ἐπὶ τὴν
[13, 80]   χεῖρας ἀνατείνας αὐτὸν βασιλεύειν     Αλέξανδρον. Ραδαμάνθυος δὲ τοῦ δικαίου
[13, 30]   ὑμέτερος φιλοσοφομειρακίσκος τοιοῦτος οἷον Αλεξις     Αντιφάνης ἐν Υπνῳ παράγει· Διὰ
[13, 28]   τῷ τῆς φιλίας ὀνόματι προσηγορευμένας  {ἢ}   ἀπὸ τῆς παρὰ τοῖς Αθηναίοις
[13, 50]   τινας μνημονεύοντας αὐτῶν κατηγοροῦντας     ἀπολογουμένους, μνησθήσομαι καὶ τούτων. Δημοσθένης
[13, 13]   τ' εἰμὶ τοὐνόματος. Εὔβουλος δ'     Αραρὼς ἐν Καμπυλίωνι· Τίς ἦν
[13, 8]   κατέλιπον Μένανδρος δ' ἐν Αρρηφόρῳ     Αὐλητρίδι οὐ γαμεῖς, ἂν νοῦν
[13, 80]   τῷ Ηλίῳ τὰς χεῖρας ἀνατείνας     αὐτὸν βασιλεύειν Αλέξανδρον. Ραδαμάνθυος
[13, 50]   εἶτε Πύθων ἐστὶν Καταναῖος     αὐτὸς βασιλεὺς, Αλέξανδρος, φησίν·
[13, 52]   φερόμενον Μηκωνίδ' Σισύμβριον     Βάραθρον Θάλλουσαν τούτων
[13, 18]   ὁρᾷς, τοῦτον ἔχει τι θάτερον·     γὰρ στρατεύειν ἐπινοεῖν μοι φαίνεται
[13, 45]   ἀπήγγειλ' Ὦ> τάλαιν' εἶπεν, κακῶν»     Γλυκέρον, Μέλλει γὰρ ὥσπερ μαινίδας
[13, 76]   περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίως     γυναικείῳ θράσει ψυχρὰν φορεῖται πᾶσαν
[13, 74]   οὔτε τῶν ἄλλων θεῶν τις     δαιμόνων ἐβοήθησεν αὐτῷ. Κατὰ τὸν
[13, 78]   πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ' ἂν παθεῖν     δειλοὐ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρά τοῖς
[13, 3]   νεότητος χρόνοις διὰ μέθης     δι' ἀφροδισίων καὶ διὰ
[13, 3]   ἐν τοῖς τῆς νεότητος χρόνοις     διὰ μέθης δι' ἀφροδισίων
[13, 67]   αὐτήν. Απὸ πλειόνων δὲ ταλάντων     διακοσίων δύο μνήματα κατεσκεύασεν αὐτῆς
[13, 6]   δύναιτο παρανομώτατον φράσαι τίς γὰρ     δράκαιν' ἄμικτος Χίμαιρα πυρπνόος
[13, 41]   εἴ τις Αττικὴ γυνὴ προσηγορεύετ'     ἐνομίσθη Μανία. Αἰσχρὸν γὰρ ὄνομα
[13, 81]   πρὸς τόδε ἠμείφθη Ερετριεὺς     Ερυθραῖος γραμμάτων ἐὼν διδάσκαλος Σοφὸς
[13, 46]   πάσχουσιν {ἢ} μετὰ φιλοσόφου ζῆν     ἑταίρας. Κατὰ γὰρ Αγάθωνα Γυνὴ
[13, 47]   εἰπόντος τε Ὠμὰ ταῦτα, Γνάθαινα,     ἑφθά; Ἔγχαλκα, ἔφη, παιδίον. Χαιρεφῶντος
[13, 77]   γυναῖκα ἔδωκε Φαίδραν, ὡς Ζῆνις     Ζηνεύς φησιν Χῖος ἐν
[13, 52]   Μηκωνίδ' Σισύμβριον Βάραθρον     Θάλλουσαν τούτων τινά, ὧν
[13, 6]   τετράπους μοι γένοιτο, φησὶ τήνπρος  ἢ,   θρόνος, εἶτα δὴ τρίπους τις'
[13, 68]   Καταναῖος {ὁ} Βυζάντιος     καὶ αὐτὸς βασιλεύς. Εδιδάχθη
[13, 3]   διὰ μέθης δι' ἀφροδισίων     καὶ διὰ τῆς ἐν ταῖς
[13, 74]   κρίνει θέον, σκαιός ἐστιν     καλῶν ἄπειρος ὢν οὐκ οἶδε
[13, 50]   πολιτικῶν οἶδά τινας μνημονεύοντας αὐτῶν     κατηγοροῦντας ἀπολογουμένους, μνησθήσομαι καὶ
[13, 42]   ἄνω θέλεις ἔλθοῦσ' ἅμα βαλεῖν     κάτω; Γελάσασ' Ανω, βέλτιστε, φησίν.
[13, 13]   γράψας πρῶτος ἀνθρώπων ἄρα     κηροπλαστήσας Ερωθ' ὑπόπτερον; Ως οὐδὲν
[13, 67]   φήσειεν ἂν> σαφῶς Περικλέους     Κίμωνος τινος ἑτέρου τῶν
[13, 52]   λίνοις αἱ μαστροποί, Ναύσιον     Μαλθάκην. ~Τοσαῦτ' εἰπὼν μετά τινος
[13, 46]   διαφέρειν ἐπιτριβουμένοις καὶ κακῶς πάσχουσιν  {ἢ}   μετὰ φιλοσόφου ζῆν ἑταίρας.
[13, 27]   Οσον τὸ μεταξὺ μετὰ κορίσκης     μετὰ χαμαιτύπης τὴν νὺκτα κοιμᾶσθαι.
[13, 11]   τύραννε θεῶν τε κἀνθρώπων Ερως,     μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι
[13, 52]   αὐτὸν ἐμπεσεῖν εἰς Λαίδα φερόμενον     Μηκωνίδ' Σισύμβριον Βάραθρον
[13, 19]   καλοῦντες τοὺς μύρου προσβάλλοντας     μικρῷ μαλακωτέραν ἠμφιεσμένους ἐσθῆτα. Οὐ
[13, 67]   τὸ μὲν πρῶτον, ὅπερ εἰκός,     Μιλτιάδου φήσειεν ἂν> σαφῶς
[13, 19]   καττύματα καὶ κιναίδους καλοῦντες τοὺς     μύρου προσβάλλοντας μικρῷ μαλακωτέραν
[13, 52]   ἐμπλέκουσι τοῖς λίνοις αἱ μαστροποί,     Ναύσιον Μαλθάκην. ~Τοσαῦτ' εἰπὼν
[13, 18]   ἔφη που· ἂν> πιττοκοπούμενόν τιν'     ξυρούμενον ὁρᾷς, τοῦτον ἔχει τι
[13, 68]   εἴτε Πύθων ἦν Καταναῖος     {ὁ} Βυζάντιος καὶ αὐτὸς
[13, 84]   τῷ περὶ Αγαλματοποιῶν. Πολέμων δὲ     ποιήσας τὀν ἐπιγραφόμενον Ελλαδικὸν
[13, 56]   λέγων ὑπὲρ αὑτῆς πλείονα έδάκρυσεν     ὅτε ὑπὲρ τοῦ βίου καὶ
[13, 51]   ὅτι συνέπινε παρακινοῦσι καὶ μεμηνόσιν     ὅτι αὐτὴν ἀναλαβὼν ἰατρὸς
[13, 48]   λάκκον αὐτὴν εἰπόντος Πῶς; ἔφησεν·     ὅτι δύο ποταμοὶ έμβάλλετέ μοι,
[13, 94]   διὸ καὶ Φερεκράτης ἐν Ιπνῷ     Παννυχίδι φησίν Κᾆτα μυροπωλεῖν τί
[13, 55]   Λαίδα. Στράττις δ' ἐν Μακεδόσιν     Παυσανίᾳ Κορινθίαν αὐτὴν εἶναί φησιν
[13, 55]   κύνιζε οὖν, ὡς έγώ,     πέπαυσο» καὶ Αρίστιππος Ἆρά
[13, 76]   πρὸς δ' Αφροδίτας ἀτιμασθεὶς ἑλικοβλεφάρου     περὶ χρήμασι μοχθίζει βιαίως
[13, 67]   Μιλτιάδου φήσειεν ἂν> σαφῶς     Περικλέους Κίμωνος τινος
[13, 21]   εἰρηκότος· ἐν καπηλείῳ δὲ φαγεῖν     πιεῖν οὐδεὶς οὐδ' ἂν οἰκέτης
[13, 18]   πάντα τῷ πώγωνι δρᾶν ἐναντία,     πλουσιακὸν τούτῳ τι> προσπίπτει κακόν.
[13, 81]   τε καὶ ἔπρησσεν ὅτε πίνοι  {ἢ   πράσσοι} Τὰ μέντοι πολιτικὰ οὔτε
[13, 7]   τοῖς τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν     πρὸς ἄλλον ἀπιτέον. ~Εὔβουλος δ'
[13, 26]   ἰδεῖν μὲν αὐτὴν ῥᾷόν ἐστιν     πτύσαι· ἐξέρχεταί τε πανταχόσ' ἤδη
[13, 76]   μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος     σιδάρου κεχάλκευεται μέλαιναν καρδίαν ψυχρᾷ
[13, 17]   μὴ πόθῳ κυμαίνεται, ἐξ ἀδάμαντος     σιδάρου κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν> ψυχρᾷ
[13, 52]   εἰς Λαίδα φερόμενον Μηκωνίδ'     Σισύμβριον Βάραθρον Θάλλουσαν
[13, 74]   Ερωτα μὴ μόνον κρίνει θέον,     σκαιός ἐστιν καλῶν ἄπειρος
[13, 91]   γραμματικέ, πάντων ἐπιτρῖψαι μᾶλλον     σωφρονίσαι δυναμένων τοὺς ἀκούοντας. Καὶ
[13, 47]   καταβεβρωκέναι; Ἤτοι τήν λήκυθον, ἔφη,     τὰ ὑποδήματα. ~Μετάνειρα δὲ
[13, 59]   τινος μηδὲ βλεπόμενον τὸν κατηγορούμενον     τὴν κατηγορουμένην κρίνεσθαι. Ἦν δὲ
[13, 95]   ὀδόντας ἀριθμῆσαι {ὅσου ἐλάττους ἦσαν}     τῆς χειρὸς τοὺς δακτύλους. Καί
[13, 67]   σαφῶς Περικλέους Κίμωνος     τινος ἑτέρου τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[13, 14]   σοφῆς· ἥν ἐστ' ἰδειν ἥδιον     τὸ θεωρίκον ἔχουσιν ὑμιν διανέμειν
[13, 11]   δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ     τοῖς ἐρῶσιν ὧν σὺ δημιουργὸς
[13, 7]   μένει, δ' οἶδεν ὅτι     τοῖς τρόποις ὠνητέος ἄνθρωπός ἐστιν
[13, 28]   οὐ κατὰ τὰς Μεταγένους Αὔρας     τὸν Αρισταγόρου Μαμμάκυθον ὑμῖν ὀρχηστρίδας
[13, 57]   τοὺς Σωσικράτους τοῦ Φαναγορείιτου Ἠοίους     τὸν τῶν γυναικῶν κατάλογον Νικαινέτου
[13, 41]   Μανίαν· μᾶλον τὸ πάρεργον ἐπεκράτησ'     τοὔνομα. Εδόκει δὲ λιθιᾶν, ὡς
[13, 16]   τοῦ σώματος τῶν ἐρωμένων ἀποβλέπειν     τοὺς ὀφθαλμούς, ἐν οἷς τὴν
[13, 52]   Σισύμβριον Βάραθρον Θάλλουσαν     τούτων τινά, ὧν ἐμπλέκουσι τοῖς
[13, 6]   Χίμαιρα πυρπνόος Χάρυβδις     τρίκρανος Σκύλλα, ποντία κύων, Σφίγξ,
[13, 17]   τύφλωσιν πάντα μᾶλλον αὐτῆς ἐπαινεῖ     τῶν ὀφθαλμῶν μνημονεύει, λέγων ὧδε·
[13, 51]   δρᾶμα ἐκιγραφόμενον, ὡς προεῖπον, Εὐνίκου     Φιλυλλίου Αντειά ἐστιν. Καὶ
[13, 21]   Θάλαττα Διοκλέους, Φερεκράτους Κοριαννώ, Εὐνίκου     Φιλυλλίου Αντεια, Μενάνδρου δὲ Θαὶς
[13, 90]   καὶ Λεσβίοις ταύτην δὲ τύχης     φύσεως εἶναι τιμήν, δέον προκεῖσθαι
[13, 6]   δράκαιν' ἄμικτος Χίμαιρα πυρπνόος     Χάρυβδις τρίκρανος Σκύλλα, ποντία
[13, 6]   τίς γὰρ δράκαιν' ἄμικτος     Χίμαιρα πυρπνόος Χάρυβδις
[13, 41]   αὐτή θ' ὅτ' ἐπαινοίη τιν'     ψέγοι πάλιν, ἐπ' ἀμφοτέρων προσέκειτο




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005