Alphabétiquement     [«   »]
οὐδέτερον 1
οὔθ 2
ούκ 1
οὐκ 53
Οὐκ 13
οὔκ 3
οὐκέτ 1
Fréquences     [«    »]
49 αὐτὸν
49 τις
45
53 οὐκ
54 ἑταίρας
54 μὴ
55 ὑπὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

οὐκ


Livre, Chap.
[13, 70]   Ασίας. Νικαρέτη δἐ Μεγαρὶς  οὐκ   ἀγεννὴς ἦν ἑταίρα, ἀλλὰ καὶ
[13, 45]   γάρ, ἔφη, τίς εἶ γύναι;  οὐκ>   αἰσχροποιός; δὲ γελάσασ' ἀπεκρίθη
[13, 43]   ἀπομνημονεύματα Μάχων συνήγαγεν, ὧν  οὐκ   ἄκαιρόν ἐστιν κατὰ τὸ ἑξῆς
[13, 72]   Ιππώνακτα. Ταῦθ' ὑμῖν, ἑταῖροι,  οὐκ   ἀμερίμνως δοκῶ τὸν ἐρωτικὸν τοῦτον
[13, 94]   πολλοὺς καὶ σεμνοὺς λέγοντα λόγους  οὐκ   ἄν ποτε ἐπιχειρῆσαι οὐδὲ τολμῆσαι
[13, 81]   τουδὶ τοῦ παιδὸς τὰς γνάθους,  οὐκ   ἂν ἔτι καλὸς φαίνοιτο.
[13, 94]   αἰσχρὰν δίκην δικάσασθαι, νομίζω δ'  οὐκ   ἂν ῥᾳδίως αὐτὸν ἑτέραν ταύτῆς
[13, 48]   ἦν πάνυ Γνάθαινα καὶ  οὐκ   ἀνάστειος ἀποφθέγξασθαι· ἥτις καὶ νόμον
[13, 3]   γυναῖκες. Παρὰ δὲ τοῖς Ελλησι  οὐκ   ἀνέρχεται τοῦ Φοίνικος μήτηρ
[13, 80]   τῶν θεατῶν ἐπιφωνησάντων μετὰ κρότου  οὐκ   ἀπειθήσας πάλιν ἀνακλάσας ἐφίλησεν. Καρύστιος
[13, 95]   οἰκοῦντες, παρ' ὧν προδόσεις λαμβάνων  οὐκ   ἀποδίδωσι, δικάζονται αὐτῷ συγκλείσαντες τὰ
[13, 71]   ὑπὸ σκολιοῖο τυπέντα τόξου νυκτερινὰς  οὐκ   ἀποθέσθ' ὀδύνας ἀλλὰ Μακηδονίης πάσας
[13, 8]   Αἰγαῖον οὐδὲ οὗ τῶν τριάκοντ'  οὐκ   ἀπόλλυται τρία πλοιάρια γήμας δ'
[13, 46]   δι' ἀργίαν ψυχῆς φρόνησιν ἐντὸς  οὐκ   ἀργὸν φορεῖ. ~Γναθαίνης δὲ πολλὰς
[13, 56]   δὲ καλὸς ἡμῶν Πλάτων  οὐκ   Αρχεάνασσαν τὴν Κολοφωνίαν ἑταίραν ἠγάπα;
[13, 92]   εἰκοστῇ» Μυρτίλος ἔφη εἶτ'  οὐκ   ἐγὼ δικαίως πάντας ὑμᾶς τοὺς
[13, 44]   φασι τὴν Γναθαίνον· Περιλαμβάνειν γὰρ  οὐκ   ἐδοκίμαζον, τάλαν, ἄνθρωπον ἄχρι τοῦ
[13, 10]   δὲ τῶν μὲν ἑαυτοῦ  οὐκ   ἔδωκεν, ὑπονοήσας μὴ γυναικὸς ἕξειν
[13, 2]   καὶ ἔδοξέ τισιν διφυὴς νομισθῆναι,  οὐκ   εἰδότων τῶν πρότερον διὰ τὸ
[13, 17]   σε, σὺ δ' οὐ κλύεις,  οὐκ   εἰδὼς ὅτι τῆς ἐμῆς ψυχῆς
[13, 3]   τοι Αχαιοὶ πρωτίστῳ δίδομεν. Ἀλλ'  οὐκ   εἰκός, φησὶν Αριστοτέλης, εἰς
[13, 95]   Αλλὰ γάρ, ἄνδρες δικασταί,  οὐκ   εἰς ἐμὲ μόνον τοιοῦτός ἐστιν,
[13, 22]   ὅστις γε παρὰ ταύτην μὲν  οὐκ   εἰσέρχεται, παρὰ δὲ Σινώπῃ καὶ
[13, 85]   δὲ μὴ τοῦτο πεποιήκοι, τροφὴν  οὐκ   ἐλάμβανεν ἐλέφας. Καὶ μετὰ
[13, 50]   τὸν Αρπαλον αὐτοῖσι τῶν Αγῆνος  οὐκ   ἐλάπονας σίτου παραπέμψαι καὶ πολίτην
[13, 68]   τὸν Αρπαλον αὐτοῖσι τῶν Αγῆνος  οὐκ   ἐλάσσονας σίτου διαπέμψαι καὶ πολίτην
[13, 56]   Κρανείῳ. ~Αριστοτέλης δ' Σταγιρίτης  οὐκ   ἐξ Ἑρπυλλίδος τῆς ἑταίρας ἐπαιδοποίησε
[13, 86]   αὐτῷ, βουλομένης τῆς παιδίσκης παρακαθίσαι  οὐκ   ἐπέτρεψεν, ἀλλὰ σκληρὸν αὑτὸν εἰσῆγεν.
[13, 5]   ἔσχεν. ~Φίλιππος δ' Μακεδὼν  οὐκ   ἐπήγετο μὲν εἰς τοὺς πολέμους
[13, 79]   Μυρμιδόσιν Σέβας δἐ μηρῶν ἁγνὸν  οὐκ   ἐπῃδέσω, δυσχάριστε τῶν πυκνῶν
[13, 81]   μέν με> ἔφη, στρατηγεῖν δ'  οὐκ   ἐπιστασθαι. Αρ' οῦν οὐ κατ'
[13, 8]   δεύτερος ἔγημε τὸν γὰρ πρῶτον  οὐκ   ἐρῶ κακῶς. μὲν γὰρ
[13, 25]   στ' ἀνεῳγμένη. Εἷς ὀβολός· εἰσπήδησον·  οὐκ   ἔστ' οὐδὲ εἷς ἀκκισμὸς οὐδὲ
[13, 46]   δύναμαι, ὅσον ὄχλον εὐανδροῦσα πόλις  οὐκ   ἔσχεν. Αναγέγραφε γοῦν Αριστοφάνης μὲν
[13, 59]   ἀπέφυγεν Διόπερ ὀργισθεὶς Εὐθίας  οὐκ   ἔτι εἶπεν ἄλλην δίκην, ὥς
[13, 86]   ἐν ταῖς διαζώστραις γυμναὶ ὠχροῦντο,  οὐκ   ἔτι κατεῖχον αὑτοὺς οἱ ἄνδρες,
[13, 28]   τὸ ἐπὶ συνουσίαις μισθαρνεῖν ἑταιρεῖν,  οὐκ   ἔτι πρὸς τὸ ἔτυμον ἀναφέροντες,
[13, 74]   μόνον τὸ ἁμάρτημα προσόν, ὅτι  οὐκ   ἐτίμα τὴν Αφροδίτην, αἴτιον ἐγένετο
[13, 81]   ἐν ποιήσει ὅμως μέντοι γε  οὐκ   εὖ εἴρηκε Φρύνιχος πορφυρέας εἰπὼν
[13, 7]   φησίν· εἶτ' εἰσὶν οἱ τέττιγες  οὐκ   εὐδαίμονες, ὧν ταῖς γυναιξὶν οὐδ'
[13, 58]   Θηβαῖος σεμνότερον μὲν τούτων,  οὐκ   εὐσχημόνως δὲ περὶ τὰς ὁμιλίας
[13, 35]   καὶ κελεύοντος τοῦ πατρὸς λαλεῖν  οὐκ   ἔφασαν εἰδέναι ὅπου πεπόρευεται. Μνημονεύεται
[13, 86]   τινὶ θᾶττον προσθέντι ἠμφισβήτει καὶ  οὐκ   ἔφη αὐτὸν πεπρακέναι καὶ τέλος
[13, 52]   δὲ Ναίδος σιωπῶ· γομφίους γὰρ  οὐκ   ἔχει. Θεόφιλος Φιλαύλῳ· τοῦ μή
[13, 7]   ἀδικοῦσαι καὶ προσεγκαλοῦσ' ἔτι ὧν  οὐκ   ἐχρῆν ἄρχουσιν, ὧν δ' ἄρχειν
[13, 59]   χιτώνιον ἠμπείχετο καὶ τοῖς δημοσίοις  οὐκ   ἐχρῆτο βαλανείοις. Τῇ δὲ τῶν
[13, 46]   δὲ τί γάρ, εἶπεν,  οὐκ   ἠρμένος ἥκεις; Σφόδρα δ' ἧν
[13, 13]   μὰ τὴν Αθηνᾶν καὶ θεούς,  οὐκ   οἶδ' τι ἐστίν, ἀλλ'
[13, 92]   ὡς διαφθείροντας τοὺς νέους, ἐπεὶ  οὐκ   οἶδ' ὅπως κατεδέξαντο. Εμφανίζει δ'
[13, 24]   καὶ διδάξαντος σκύτη βλέπειν.  οὐκ   οἶδας κατὰ τὴν Εὐβούλον Παννυχίδα
[13, 74]   ἐστιν καλῶν ἄπειρος ὢν  οὐκ   οἶδε τὸν μέγιστον ἀνθρώποις θεόν.
[13, 21]   μετὰ ἑταιρῶν, μαστροπευούσας περὶ σαυτὸν  οὐκ   ὀλίγας ἔχων καὶ περιφέρων αἰεὶ
[13, 72]   τὸν ἐρωτικὸν τοῦτον πεποιῆσθαι κατάλογον,  οὐκ   ὢν οὕτως ἐρωτομανὴ ὡς διαβάλλων




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005