Livre, Chap. |
[13, 94] |
ῥήτωρ
Οὐκ
ἄν
ποτ'
ᾠήθην,
|
ὦ> |
ἄνδρες
δικασταί,
Αἰσχίνην
τολμῆσαι
οὕτως |
[13, 95] |
αὐτοῦ
ἐπιλέγει
ταῦτα
Αλλὰ
γάρ,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
οὐκ
εἰς
ἐμὲ |
[13, 94] |
ταύτῆς
συκοφαντωδεστέραν
ἐξευρεῖν.
Οὗτος
γάρ,
|
ὦ |
ἄνδρες
δικασταί,
ὀφείλων
ἀργύριον
ἐπὶ |
[13, 81] |
τὸν
παῖδα,
Μελετῶ,
εἶπεν,
στρατηγεῖν,
|
ὦ |
ἄνδρες
ἐπειδήπερ
Περικλῆς
ποιεῖν
μέν |
[13, 28] |
ἔφη
τῶν
παρῳδῶν.
~Εγὼ
γάρ,
|
ὦ |
ἄνδρες
σύσσιτοι,
οὐ
κατὰ
τὰς |
[13, 1] |
τι
ἀποδεχόμενος,
δεῖ
γάρ,
ἔφησεν,
|
ὦ |
βασιλεῦ,
τὸν
ταῦτα
ἀποδεξόμενον
ἀπὸ |
[13, 42] |
τρέχειν;
Η
Μανία
δ'
αὐτόμολος,
|
ὦ |
βέλτιστ'
ἔφη.
Μετὰ
ταῦτα
δ' |
[13, 34] |
κωμικῶν
ἔφη.
Αλκιβιάδην
τὸν
ἁβρόν,
|
ὦ |
γῆ
καὶ
θεοί,
ὃν
ἡ |
[13, 43] |
ποτὲ
Ψυχρόν
γ'
ἔφη,
τἀγγεῖον,
|
ὦ |
Γνάθαιν'
ἔχεις.
Τῶν
σῶν
γάρ, |
[13, 91] |
γὰρ
ὄφελος
τῶν
τοσούτων
ὀνομάτων,
|
ὦ |
γραμματικέ,
πάντων
ἐπιτρῖψαι
μᾶλλον
ἢ |
[13, 24] |
ψυχὴν
ἔχοντα}
ἃς
πῶς
ποτ'
|
ὦ |
δέσποινα
ποντία
Κύπρι,
βινεῖν
δύνανται, |
[13, 43] |
Τῶν
σῶν
γάρ,
εἶπεν,
ἐπιμελῶς,
|
ὦ |
Δίφιλε,
εἰς
αὐτό
γ'
αἰεὶ |
[13, 7] |
Αλέξιδος
προηνέγκατο
ταυτί
{τῶν
ἐπῶν}
|
ὦ |
δυστυχεῖς
ἡμεῖς
οἱ>
πεπρακότες
τὴν |
[13, 79] |
δἐ
μηρῶν
ἁγνὸν
οὐκ
ἐπῃδέσω,
|
ὦ |
δυσχάριστε
τῶν
πυκνῶν
φιλημάτων.
Ο |
[13, 87] |
μυροποιοὺς
τεσσαράκοντα.
Καὶ
ὑμῖν
δέ,
|
ὦ |
ἑταῖροι,
λέγω
ὅτι
οὐδέν
ἐστιν |
[13, 72] |
Αρχίλοχον
καὶ
Ιππώνακτα.
Ταῦθ'
ὑμῖν,
|
ὦ |
ἑταῖροι,
οὐκ
ἀμερίμνως
δοκῶ
τὸν |
[13, 7] |
ἔνι
Φιλέταιρος
Κορινθιαστῇ·
ὡς
τακερόν,
|
ὦ |
Ζεῦ,
καὶ
μαλακὸν
τὸ
βλέμμ' |
[13, 8] |
κακὸν
περυσμένος.
Καὶ
προελθών
φησιν
|
ὦ |
Ζεῦ
πολυτίμητ'
εἶτ'
ἐγὼ
κακῶς |
[13, 25] |
τοῦτ'
ἰδεῖν
πρῶτον,
μόνον
δημοτικόν,
|
ὦ |
Ζεῦ,
πρᾶγμα
καὶ
ὶσωτήριον,
(καί |
[13, 8] |
ἧς
ἀρχή
ὦ
νύκτες,
φησίν
|
ὦ |
Ζεῦ,
τί
χρὴ
γυναῖκας
ἐξειπεῖν |
[13, 35] |
εἶπεν
ἀκουόντων
τῶν
συνδείπνων·
Ημεῖς,
|
ὦ |
θύγατερ
Οδάτι,
νῦν
ποιούμεθα
τοὺς |
[13, 17] |
τῶν
ὀφθαλμῶν
μνημονεύει,
λέγων
ὧδε·
|
ὦ |
καλλιπρόσωπε,
χρυσεοβόστρυχε
{Γαλάτεια}
χαριτόφωνε,
θάλος |
[13, 95] |
τοιοῦτος»
Ο
μὲν
οὖν
Λυσίας,
|
ὦ |
Κύνουλκε,
οὕτως.
Εγὼ
δὲ
κατὰ |
[13, 79] |
τὸν
Νεάνθην
Αντιγραφαῖς.
Υμεῖς
δἐ,
|
ὦ |
Κύνουλκε,
τὰς
διηγήσεις
ταύτας,
κἂν |
[13, 27] |
Οὐ
γὰρ
αὐτάρκεις
ἡμεῖς
ἀμύνασθαι,
|
ὦ |
Κύνουλκε;
Ως
σκαιὸς
εἶ
κἄγροικος |
[13, 33] |
τῇ
Αφροδίτῃ
συνέθυσαν.
Διόπερ
ἔφη·
|
ὦ |
Κύπρου
δέσποινα,
τεὸν
δεῦτ'
ἐς |
[13, 47] |
εὖ
ἔχοντος,
Χαριέντως
γ'
ἔφη,
|
ὦ |
νεανίσκε,
τὸ
σωμάτιον
διάκεισαι.
Τί |
[13, 8] |
τραγικὸς
ἐν
Σεμέλῃ,
ἧς
ἀρχή
|
ὦ |
νύκτες,
φησίν
ὦ
Ζεῦ,
τί |
[13, 53] |
τοιαύτας
φωνὰς
προιέμενος·
Μακαρίζω
σε,
|
ὦ |
οὗτος,
ὅτι
καθαρὸς
πάσης
παιδείας |
[13, 54] |
τοιαύτας
φωνὰς
προιέμενος·
Μακαρίζω
σε,
|
ὦ |
οὗτος,
ὅτι
καθαρὸς
πάσης
παιδείας |
[13, 17] |
Ο
δ'
νακρέων
τί
φησίν;
|
ὦ |
παῖ
παρθένιον
βλέπων,
δίζημαί
σε, |
[13, 33] |
Αφροδίταν·
ὑμῖν
ἄνωθεν
ἀπαγορίας
ἔπορεν,
|
ὦ |
παῖδες,
ἐρατειναῖς
ἐν>
εὐναῖς
μαλθακᾶς |
[13, 45] |
γραφεῖον
ἐξηρτημένον
ἔχοντ'
Απόκριναι,
φησίν,
|
ὦ |
ποιητά
μοι,
τί
βουλόμενος
ἔγραψας |
[13, 21] |
εἰς
Αρειον
πάγον.
Σὺ
δὲ,
|
ὦ |
σοφιστά,
ἐν
τοῖς
καπηλείοις
συναναφύρῃ |
[13, 81] |
μὲν
δὴ
σύ
γε
εἶ,
|
ὦ |
Σοφόκλεις,
ἐν
ποιήσει
ὅμως
μέντοι |
[13, 46] |
Τὴν
αὐτήν,
ἐφη,
ἔχομεν
αἰτίαν,
|
ὦ |
Στίλιπων.
Σέ
τε
γὰρ
λέγουσιν |
[13, 15] |
ἐκ
τῶν
Ιάμβων
προειπών·
Ακούσατ'
|
ὦ |
στοίακες,
ἔμποροι
λήρου
λόγων
ὑποκριτῆρες, |
[13, 43] |
αὐτῆς
συνπρορευομένῃ
λέγει·
Δικαιότερον
ἦν,
|
ὦ |
τέκνον,
νὴ
τὼ
θεώ
Λέγουσι |
[13, 11] |
τῶν
Εὐριπίδου
τάδε·
Σὺ
δ'
|
ὦ |
τύραννε
θεῶν
τε
κἀνθρώπων
Ερως, |
[13, 94] |
τὸν
βρένθον
ὑμῶν
τὸν
πολύν,
|
ὦ |
φιλόσοφοι·
ἄρχεται
δ'
οὕτως
ὁ |
[13, 86] |
ἄρρην
ἐλέφας
πολλάκις.
~Υμεῖς
δὲ,
|
ὦ |
φιλοσόφοι,
καὶ
τῶν
δελφίνων
καὶ |
[13, 84] |
Μελήτου,
Κλεομένους,
Λαμυνθίου.
Υμεῖς
δέ,
|
ὦ |
φιλόσοφοι,
κἂν
ἐρασθέντες
ποτὲ
γυναικῶν |
[13, 84] |
ἀνῃρημένη.
~Ορᾶτε
οὖν
καὶ
ὑμεῖς,
|
ὦ |
φιλόσοφοι,
οἱ
παρὰ
φύσιν
τῇ |
[13, 26] |
οὕτω
δὲ
τιθασὸς
γέγονεν
ὥστε,
|
ὦ |
φίλτατε,
τἀργύριον
ἐκ
τῆς
χειρὸς |
[13, 72] |
αὐτὸν
ταῦτά
φησιν
εἰπεῖν
κεῖνον,
|
ὦ |
χρυσόθρονε
Μοῦσ'
ἔνισπες
ὕμνον,
ἐκ |