Livre, Chap. |
[13, 88] |
προστιθεῖσα
χρώματι
κόμαι
δὲ
κηροχρῶτος
|
ὡς |
ἀγάλματος
αὐτοῖσι
βοστρύχοισιν
ἐκπεπλασμένου
ξουθοῖσιν |
[13, 79] |
Σαμίων
τύραννος.
~Παρὰ
δὲ
Σπαρτιάταις,
|
ὡς |
Αγνων
φησὶ
ὁ
Ακαδημαικός,
πρὸ |
[13, 84] |
ποτὲ
γυναικῶν
ἐν
ἐννοίᾳ
λάβητε
|
ὡς |
ἀδύνατόν
ἐστι
τὸ
τυχεῖν,
μάθετε |
[13, 66] |
νεανίσκον
τοῦ
πρὸς
αὑτὴν
ἔρωτος,
|
ὡς |
ἀδύνατον
ἦν,
ᾔτησε
τῆς
συνουσίας |
[13, 89] |
δὲ
Πεισίστρατον
ἐπὶ
τὴν
τυραννίδα,
|
ὡς |
Αθηνᾶς
πειραν
εἶδος
ἔχουσαν,
καλήν |
[13, 37] |
ἑταίραν;
περὶ
ἧς
φησι
Κλείταρχος
|
ὡς |
αἰτίας
γενομένης
τοῦ
ἐμπρησθῆναι
τὰ |
[13, 9] |
γέροντι
οὐ
γὰρ
πηδαλίῳ
πείθεται
|
ὡς |
ἄκατος,
οὐδ'
ἄγκυραι
ἔχουσιν·
ἀπορρήξασα |
[13, 29] |
εἰς
ἔρωτα
τυγχάνεις
ἐληλυθώς·
ἆρ'
|
ὡς |
ἀληθῶς
ἐστι
γοῦν
ἁπλῆ
τις; |
[13, 93] |
καὶ
μέτριον,
πλήν
εἰ
μὴ
|
ὡς |
ἀληθῶς
τοῦ
σοφοῦ
Σωκράτους
ἐστὶν |
[13, 37] |
ἑταίρας
ἦν
γεγενημένος
ὄνομα
Αβροτόνου;
|
ὡς |
Αμφικράτης
ἱστορεῖ
ἐν
τῷ
περὶ |
[13, 81] |
σοφὸς
οὔτε
ῥεκτήριος
ἦν,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἄν
τις
εἷς
τῶν
χρηστῶν |
[13, 4] |
φιλογύνης)
ἀνὰ
μέρος
αὐτὰς
εἶχεν,
|
ὡς |
ἂν
στρατευόμενος
καὶ
κατἀ
διάφορα |
[13, 1] |
~Αντιφάνης
ὁ
κωμῳδιοποιός,
ἑταῖρε
Τιμόκρατες,
|
ὡς |
ἀνεγίνωσκέ
τινα
τῷ
βασιλεῖ
Αλεξάνδρῳ |
[13, 15] |
γυναικὶ
ἐχρήσατο,
παιδικοῖς
δ'
αἰεί,
|
ὡς |
Αντίγονος
ὁ
Καρύστιος
ἱστορεῖ
ἐν |
[13, 22] |
εἶναι
Μητίχην.
~Εστὶν
δ'
ἑταίρα,
|
ὡς |
Αντιφάνης
φησὶν
ἐν
Αγροίκῳ,
τῷ |
[13, 43] |
τύχης
ἀνεπαύετο.
Περιλαμβάνουσα
δ'
αὐτόν,
|
ὡς |
ἀνώμαλον
τὸ
νῶτον
εἶχε
παντελῶς, |
[13, 68] |
ὁρῶντες
αὐτὸν
παγκάκως
διακείμενον
ἔπεισαν
|
ὡς |
ἄξουσι
τὴν
ψυχὴν
ἄνω
τὴν |
[13, 20] |
ἑτέρας
δὲ
αἰσχρᾶς
καὶ
πλουσίας,
|
ὡς |
ἀπέκλινεν
ἐπὶ
τὴν
πλουσίαν,
ζημιῶσαι |
[13, 45] |
ἐστι
τοῦτο
με.
Ἣ
δ'
|
ὡς |
ἀπήγγειλ'
Ὦ>
τάλαιν'
εἶπεν,
κακῶν» |
[13, 78] |
εἰς
ἔλεον
τῶν
βασάνων
ἤγαγον,
|
ὡς |
ἀπολῦσαι
αὐτοὺς
πολλὰ
ἐπαινέσαντα.
Διὸ |
[13, 35] |
ἧς
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις
γέγραπται
|
ὡς |
ἄρα
κατὰ
τὸν
ὕπνον
ἰδοῦσα |
[13, 21] |
τίς
σε
καὶ
πορνογράφον
καλῶν,
|
ὡς |
Αριστείδην
καὶ
Παυσίαν
ἔτι
τε |
[13, 51] |
τὸ
γὰρ
κύριον
ἦν
Οἴα,
|
ὡς |
Ἀριστσφάνης
εἴρηκεν
έν
τῷ
περὶ |
[13, 65] |
ἱεροφάντην
ἐξελεγχθέντα
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ
|
ὡς |
ἀσεβοῦντα
καὶ
θύοντα
παρὰ
τὰ |
[13, 21] |
πρὸς
κλεψύδραν
συνουσιάζεν
ἕως
κενωθῇ,
|
ὡς |
Ασκληπιάδης
εἴρηκεν
ὁ
τοῦ
Αρείου |
[13, 47] |
Σίγειον»
εἶπεν,
Εἰσελθόντος
δέ
τινος
|
ὡς |
αὐτὴν
καὶ
ἰδόντος
έπί
τινος |
[13, 48] |
καθ'
ὃν
δεῖ
τοὺς
ἐραστὰς
|
ὡς |
αὐτὴν
καὶ
τὴν
θυγατέρα
εἰσιέναι, |
[13, 93] |
λόγοις
ὃν
ἐκ
τῶν
φερομένων
|
ὡς |
αὐτοῦ
διαλόγων
θαυμάζομεν
ὡς
ἐπιεικῇ |
[13, 25] |
λῆρος,
οὐδ'
ὑφήρπασεν·
ἀλλ'
εὐθὺς
|
ὡς |
βούλει
σὺ
χὢν
βούλει
τρόπον. |
[13, 84] |
καὶ
οἱ
παῖδές
εἰσιν
καλοί,
|
ὡς |
Γλυκέρα
ἔφασκεν
ἡ
ἑταίρα
ὅσον |
[13, 64] |
ὑπὸ
Λαοδίκης,
ἣ
δὲ
κατεκρημνίσθη,
|
ὡς |
γράφει
Φύλαρχος
διὰ
τῆς
δωδεκάτης |
[13, 87] |
οὐδέν
ἐστιν
ὀφθαλμῶν
οὕτως
εὐφραντικὀν
|
ὡς |
γυναικὸς
κάλλος.
Ο
γοῦν
τοῦ |
[13, 49] |
ταύτῃ
μᾶλλον
προσέχοντος,
κατάστυγνος
ἦν,
|
ὡς |
δ'
ἐπιστρέφας
ὁ
γνώριμος
αὐτήν |
[13, 95] |
ταῦτα
πάλιν
καταδρομὴν
αὐτοῦ
ποιησάμενος,
|
ὡς |
δανεισάμενος
οὔτε
τόκους
οὔτε
τἀρχαῖον |
[13, 90] |
τοῖς
βαρβάροις
ἑτέρωθι
δὲ
κάλλους,
|
ὡς |
δέον
καὶ
τοῦτο
τιμᾶσθαι,
καθάπερ |
[13, 3] |
πλήθους
τῶν
παλλακίδων
διὰ
τὸ
|
ὡς |
δεσπότην
ἄρχειν
τῆς
γαμετῆς
τὸν |
[13, 87] |
οἱ
βασιλεῖς
περὶ
τὰς
μουσουργούς,
|
ὡς |
δῆλον
ποιεῖ
Παρμενίων
ἐν
τῇ |
[13, 63] |
τὰ
τέκνα
ἐπὶ
τὸ
δικαστήριον
|
ὡς |
δι'
ἐκείνων
ἕλεον
ἕξων
χωρὶς |
[13, 72] |
κατάλογον,
οὐκ
ὢν
οὕτως
ἐρωτομανὴ
|
ὡς |
διαβάλλων
μ'
εἴρηκεν
ὁ
Κύνουλκος |
[13, 92] |
ἐξέβαλον
τοὺς
σοφιστὰς
τῆς
Ρώμης
|
ὡς |
διαφθείροντας
τοὺς
νέους,
ἐπεὶ
οὐκ |
[13, 46] |
ποτε
Στίλπωνος
Γλυκέρας
παρὰ
πότον
|
ὡς |
διαφθειρούσης
τοὺς
νέους,
ὥς
φησι |
[13, 64] |
τε
ἐπὶ
τὸ
κρημνὸν
εἰπεῖν
|
ὡς |
δικαίως
οἱ
πολλοὶ
καταφρονοῦσι
τοῦ |
[13, 55] |
συνοικεῖς
πόρνῃ.
Ἢ
κύνιζε
οὖν,
|
ὡς |
έγώ,
ἢ
πέπαυσο»
καὶ
ό |
[13, 42] |
βέλτιστ'
ἔφη.
Μετὰ
ταῦτα
δ'
|
ὡς |
εἰσῆλθε
πάλιν
ἡ
Μανία,
τὸν |
[13, 18] |
τῆς
Ηδονῆς.
Οὐκ
ἀκαίρως
δ'
|
ὡς |
ἐμαυτὸν
πείθω,
μεμνήσομαι
τῆς
λέξεως· |
[13, 27] |
Φορμίσιον.
Ἢ
ἥδιστόν
ἐστί
σοι,
|
ὡς |
ἐν
Μαραθωνίοις
φησὶ
Τιμοκλῆς,
Οσον |
[13, 80] |
εὐνούχου
οὕτως
αὐτόν
φησιν
ἡττᾶσθαι
|
ὡς |
ἐν
ὄψει
θεάτρου
ὅλου
καταφιλεῖν |
[13, 12] |
πρὸ
τῶν
παρατάξεων
Ερωτι
προθύονται,
|
ὡς |
ἐν
τῇ
τῶν
παραταττομένων
φιλίᾳ |
[13, 44] |
παρεπιδημήσας
ξένος
σατράπης
πάνυ
γέρων,
|
ὡς |
ἐνενήκοντ'
ὢν>
ἐτῶν,
Κρονίοις
ἀπιοῦσαν |
[13, 45] |
ἀναλαβόντος,
εἶπεν
ὕστερον
μεταπεμπομένου
ποθ'
|
ὡς |
ἔοικ'
αὐτήν,
λέγειν
πρὸς
τὸν |
[13, 33] |
Κορινθίοις
τὸ
πρᾶγμα.
Πιστεύων
δέ,
|
ὡς |
ἕοικεν,
αὐτῷ
πεποίηκεν
εὐθέως·
Εδιδάξαμεν |
[13, 41] |
ἢ
τοὔνομα.
Εδόκει
δὲ
λιθιᾶν,
|
ὡς |
ἔοιχ'
ἡ
Μανία·
Γνάθαινα
δ' |
[13, 43] |
πάνυ
καὶ
μέλανα
λεπτὸν
θ'
|
ὡς |
ἔοιχ'
ὑπερβολῇ
καὶ
λιπαρόν,
ἔτι |
[13, 42] |
τῶν
πονηρῶν
τις
πάνυ.
κᾆθ'
|
ὡς |
ἐπηρώτησε
Πότερ'
ἄνω
θέλεις
ἔλθοῦσ' |
[13, 93] |
φερομένων
ὡς
αὐτοῦ
διαλόγων
θαυμάζομεν
|
ὡς |
ἐπιεικῇ
καὶ
μέτριον,
πλήν
εἰ |
[13, 12] |
ἐν
ταῖς
δημοτελέσι
δὲ
σπονδαῖς
|
ὡς |
ἐπίπαν
ὁ
Ερως
τιμᾶται.
Λακεδαιμόνιοι |
[13, 78] |
ἀκροπόλεσιν
ἐνεπίμπρασάν
τε
καὶ
κατέσκαψαν·
|
ὡς |
ἐποίησε
Πολυκράτης
ὁ
Σαμίων
τύραννος. |
[13, 6] |
οὐδέν,
ἀλλ'
ἐν
αἰνιγμοῖς
τισιν,
|
ὡς |
ἐρῶσι
καὶ
φιλοῦσι
καὶ
σύνεισιν |
[13, 14] |
σὺ
ταυτὶ
προσδοκᾷς
πείσειν
ἐμέ,
|
ὡς |
ἔστ'
ἐραστὴς
ὅστις
ὡραῖον
φιλῶν |
[13, 51] |
κατὰ
Λεωκράτους
Εἰρηνίδος
έταίρας
μέμνηται
|
ὡς |
ἑταιρούσης
τῷ
Λεωκράτει.
Ναννίου
δὲ |
[13, 80] |
ἐποίησεν
ὅτι
εἰσὶν
αἰχμάλωτοι,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἔτι
τῇ
βασιλείᾳ
ὄντος
πάντα |
[13, 81] |
πάντων
σύν
γέλωτι
καὶ
βοῇ
|
ὡς |
εὖ
ὑπηγάγετο
τὸν
παῖδα,
Μελετῶ, |
[13, 81] |
~Φιλομεῖραξ
δὲ
ἦν
ὁ
Σοφοκλῆς,
|
ὡς |
Εὐριπίδης
φιλογύνης.
Ιων
γοῦν
ὁ |
[13, 77] |
τὸδε
τὸ
ἔθος.
Κρῆτες
γοῦν,
|
ὡς |
ἔφην,
καὶ
οἱ
ἐν
Εὐβοίᾳ |
[13, 77] |
θυγατέρα
τούτῳ
γυναῖκα
ἔδωκε
Φαίδραν,
|
ὡς |
Ζῆνις
ἢ
Ζηνεύς
φησιν
ὁ |
[13, 28] |
τὰς
συνήθεις
καὶ
φίλας
ἑταίρας,
|
ὡς |
ἡ
Σαπφώ·
Τὰδε
νῦν
ἑταίραις |
[13, 84] |
ναῷ,
ὡς
πλησιάσαι
δυνησόμενος
καὶ
|
ὡς |
ἠδυνάτει
διά
τε
τὴν
ψυχρότητα |
[13, 14] |
οὐρανὸν
πάλιν,
δεῦρ'
αὐτὸν
ἐφυγάδευσαν
|
ὡς |
ἡμᾶς
κάτω,
τὰς
δὲ
πτέρυγας |
[13, 95] |
γνώμῃ
δικαστηρίου
ἐρήμην
καταδικασθεὶς
καὶ
|
ὡς |
ἠνεχυράσθη
οἰκέτης
αὐτοῦ
στιγματίασ,
καὶ |
[13, 4] |
ἡμέραις
πεντήκοντα
διεπαρθένευσε
Θεστίου
κόρας,
|
ὡς |
Ηρόδορος
ἱστορεῖ.
Πολυγύναιος
δ'
ἐγένετο |
[13, 64] |
βαλομένη.
Τὴν
δὲ
Δανάην
φασίν,
|
ὡς |
ᾔσθετο
τὀν
ἐπηρτημένον
αὐτῇ
κίνδυνον, |
[13, 86] |
τῶν
κλινῶν
ἀνώρμων
καὶ
ἐβόων
|
ὡς |
θαυμαστόν
τι
θέαμα
θεώμενοι
καὶ |
[13, 65] |
Στρυμβήλην
τὴν
ὕστερον
Φανὼ
κληθεῖσαν
|
ὡς |
ἰδίαν
θυγατέρα
ἐξέδοτο
Φράστορι
τῷ |
[13, 58] |
δὲ
καὶ
οἰκουρὸν
αὐτήν
ἐποιήσατο,
|
ὡς |
Ιδομενεὺς
ἱστορεῖ.
Ἐν
δὲ
τῷ |
[13, 5] |
πολεμῶν
τριακοσίας
ἑξήκοντα
περιήγετο
παλλακάς,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Δικαίαρχος
ἐν
τρίτῳ
περὶ |
[13, 85] |
ἐν
Ιασῷ
παιδὸς
ἐρασθῆναι
λόγος,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Δοῦρις
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ. |
[13, 84] |
τὰς
ἐνδοξοτάτας
καὶ
καλλίστας
διακοσίας,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Δοῦρις
ὁ
Σάμιος
ἐν |
[13, 60] |
ἀνέστησεν
δὲ
Φρύνη
ἡ
ἑταίρα»
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Καλλίστρατος
ἐν
τῷ
περὶ |
[13, 31] |
φρουροὺς
τοὺς
αὐτῇ
ποτε
θύσαντας,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Νεάνθης
ἐν
τοῖς
Μυθικοῖς, |
[13, 78] |
αἵματι
διά
τινα
μύση
παλαιά,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Νεάνθης
ὁ
Κυζικηνὸς
ἐν |
[13, 85] |
οἰκέτης
Νικομήσους
τοῦ
Βιθυνῶν
βασιλέως,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Νίκανδρος
ἐν
ἕκτῳ
Περιπετειῶν. |
[13, 37] |
Αἰγύπτου
βασιλεύς,
Φιλάδελφος
δ'
ἐπίκλην,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
ὁ
Εὐεργέτης
Πτολεμαῖος
ἐν |
[13, 79] |
Κρητῶν
εἰς
τοὺς
Ελληνας
παρελθόντος,
|
ὡς |
ἱστορεῖ
Τίμαιος.
Αλλοι
δέ
φασι |
[13, 56] |
Αρχεάνασσαν
τὴν
Κολοφωνίαν
ἑταίραν
ἠγάπα;
|
ὡς |
καὶ
ᾄδειν
εἰς
αὐτὴν
τάδε· |
[13, 63] |
Κνωσίωνα
μειρακίσκον,
καίτοι
γυναῖκα
ἔχων
|
ὡς |
καὶ
αὐτὴν
ἀγανακτήσασαν
συγκοιμᾶσθαι
τῷ |
[13, 32] |
τὴν
στρατείαν
ἦγεν
ὁ
Περσής,
|
ὡς |
καὶ
Θεόπομπος
ἱστορεῖ
καὶ
Τίμαιος |
[13, 89] |
Εὐπρεπεῖς
γὰρ
αὐτόθι
γίγνονται
γυναῖκες,
|
ὡς |
καὶ
Θεόφραστος
εἴρηκεν.
Καὶ
Νυμφόδωρος |
[13, 46] |
πρότερον
εἴρηται,
Δίφιλος
ὁ
κωμῳδιοποιός,
|
ὡς |
καὶ
Λυγκεὺς
ὁ
Σάμιος
ἐν |
[13, 16] |
γὰρ
τὸ
παλαιὸν
παίδων
ἤρων,
|
ὡς |
καὶ
ὁ
Αρίστων
ἔφη,
ὅθεν |
[13, 20] |
Αλκιβιάδου
κάλλους
οὐχ
ἥττων
ἐστίν;
|
ὡς |
καὶ
ὁ
σεμνότατος
Αριστοτέλης
τοῦ |
[13, 25] |
τῶν
ταύτης
ἑταιρίδων
ἡ
Ελλάς,
|
ὡς |
καὶ
ὁ
χαρίεις
Αριστοφάνης
παρασημαίνεται, |
[13, 40] |
αὐτοῦ
Αντίγονον
καὶ
ἀποκτεῖναι
Οξύθεμιν
|
ὡς |
καὶ
πολλὰ
συνεξαμαρτάνοντα
τῷ
Δημητρίῳ, |
[13, 46] |
Τῆς
δὲ
Γναθαίνης
ἤρα
δεινῶς,
|
ὡς |
καὶ
πρότερον
εἴρηται,
Δίφιλος
ὁ |
[13, 60] |
Γρυλλίων
εἷς
ὢν
τῶν
Αρεοπαγιτῶν,
|
ὡς |
καὶ
Σάτυρος
ὁ
Ολύνθιος
ὑποκριτὴς |
[13, 85] |
Κλέαρχος
οὕτως
ἐρασθῆναι
ταὼν
παρθένου
|
ὡς |
καὶ
τὸν
βίον
ἐκλιπούσῃ
συναποθανεῖν. |
[13, 32] |
Νόμιμόν
ἐστιν
ἀρχαῖον
ἐν
Κορίνθῳ
|
ὡς |
καὶ
Χαμαιλέων
ὁ
Ηρακλεώτης
ἱστορεῖ |
[13, 41] |
λόγος
γένοιτο,
μανίαν
τὴν
Μέλιτταν
|
ὡς |
καλὴν
ἔφασκον
εἶναι,
καὶ
προσεξειργάζετο |
[13, 15] |
τινὰ
κατὰ
τὴν
ἡλικίαν
ἐπιδεικνύντα
|
ὡς |
καλόν,
ᾧ
Δῶρος
ἦν
ὄνομα· |
[13, 21] |
Ὢ
τῆς
καλῆς
σου
πολυμαθίας,
|
ὡς |
κατ'
οὐδὲν
ἐμιμήσω
Θεόμανδρον
τὸν |
[13, 36] |
δὲ
συμπεσόντος
καὶτοῦ
πατρὸς
ἀξιοῦντος
|
ὡς |
κατὰ
θεὸν
γενομένης
τῆς
δόσεως |
[13, 85] |
Αἰγιῳ
δὲ
παιδὸς
ἠράσθη
χήν,
|
ὡς |
Κλέαρχος
ἱστορεῖ
ἐν
πτώτῳ
Ερωτικῶν. |
[13, 89] |
ὁ
Πεισίστρατος
Ιππάρχῳ
τῷ
υἱῷ,
|
ὡς |
Κλείδημος
ἱστορεῖ
ἐν
η'
Νόστων. |
[13, 8] |
γε>
μέγα
πρᾶγμ'
Ερεῖ
τις
|
ὡς |
Κλυταιμνήστρα
κακή
Αλκηστιν
ἀντέθηκα
χρηστήν. |
[13, 23] |
θεωρώσ'
οἱ
παρόντες
τὸ
στόμ'
|
ὡς |
κομψὸν
φορεῖ.
Ἂν
δὲ
μὴ |
[13, 29] |
προσηγορεύθη.
Καὶ
σὺ
νῦν
οὐχ
|
ὡς |
λέγεις
πόρνης,
ἑταίρας
δ'
εἰς |
[13, 43] |
Δίφιλος
κληθείς
ποτε
ἐπὶ
δεῖπνον,
|
ὡς |
λέγουσι,
τοῖς
Αφροδισίοις,
τιμώμενος
μάλιστα |
[13, 84] |
Γραφῇ
λέγων
ὧδε
Γεγένηται
δ'
|
ὡς |
λέγουσιν,
κἀν
Σάμῳ
τοιοῦθ'
ἕτερον. |
[13, 62] |
Μετάνειραν
εἶχεν
ἐρωμένην
καὶ
καλὴν,
|
ὡς |
Λυσίας
ἱστορεῖ
ἐν
ταῖς
Επιστολαῖς. |
[13, 44] |
χρυσίον,
ἐφιλοσόφησά
θ'
ἵν'
ἄκρον
|
ὡς |
μάλιστα
καὶ
ἐλάχιστον
αὐτοῦ
περιλάβω |
[13, 51] |
ἐπὶ
τῷ
Διονύσῳ,
κωμῳδῶν
αὐτήν
|
ὡς |
μέθυσον.
Μένανδρος
δ'
ἐν
Ψευδηρακλεῖ |
[13, 20] |
καὶ
πολλοὶ
τοὺς
καλλίστους
βασιλέας,
|
ὡς |
μέχρι
νῦν
οἱ
Αθάνατοι
καλούμενοι |
[13, 38] |
ἐκ
Χορηγίδος
τῆς
ἑταίρας
παιδοποιησάμενος
|
ὡς |
ὁ
αὐτὸς
ἱστορεῖ
Καρύστιος
ἐν |
[13, 69] |
Φιλεῖ
γάρ
πως
ἡ
Ναύκρατις,
|
ὡς |
ὁ
Ηρόδοτός
φησιν,
ἐπαφροδίτους
ἔχειν |
[13, 68] |
Γλυκέραν
μετεπέμψατο
καὶ
ταύτην
ἑταίραν,
|
ὡς |
ὁ
Θεόπομπος
ἱστορεῖ,
φάσκων
ἀπειρηκέναι |
[13, 92] |
ἐξεκήρυξε
τῆς
ἰδίας
βασιλείας
ἀπελαύνων,
|
ὡς |
ὁ
Καρύστιός
φησιν
ἐν
Ιστορικοῖς |
[13, 93] |
γυναικὸς
μετὰ
τὸν
ἐκείνου
θάνατον,
|
ὡς |
οἱ
ἀμφὶ
τὸν
Ιδομενέα
φασίν. |
[13, 19] |
καὶ
τῆς
προσποιητοῦ
ἐπιτηδεύσεως
ἔφη
|
ὡς |
οἱ
παρακούσαντες
αὐτοῦ
τῶν
λόγων |
[13, 70] |
γένος
ἀπὸ
τῶν
Ατρειδῶν
σῴζουσα,
|
ὡς |
οἱ
τὰ
Αργολικὰ
γράψαντες
ἱστοροῦσιν. |
[13, 66] |
διὰ
τοῦ
δράματος,
ἀντέγραψεν
Μένανδρος
|
ὡς |
οὐδεμιᾶς
οὔσης
χρηστῆς.
~Αρπαλος
δ' |
[13, 59] |
δὲ
Υπερείδης
συναγορεύων
τῇ
Φρύνῃ,
|
ὡς |
οὐδὲν
ἤνυε
λέγων
ἐπίδοξοί
τε |
[13, 68] |
τεθνηκυίας
μέμνηται,
τῆς
δὲ
Γλυκέρας
|
ὡς |
οὔσης
παρ'
αὐτῷ
καὶ
τοῖς |
[13, 79] |
πρὸ
τῶν
γάμων
ταῖς
παρθένοις
|
ὡς |
παιδικοῖς
νόμος
ἐστὶν
ὁμιλεῖν.
Καὶ |
[13, 14] |
ἀληθῶς.
Οὔτε
τοῦτο
πείθομαι
οὔθ'
|
ὡς |
πένης
ἄνθρωπος
ἐνοχλῶν
πολλάκις
τοῖς |
[13, 95] |
ἀλλὰ
περὶ
τοῦτον
τὸν
κάπηλον
|
ὡς |
περὶ
στήλην
διαφθείρονται.
οσοῦτοι
δὲ |
[13, 32] |
πρὸς
τὴν
ἱκετείαν
τὰς
ἑταίρας
|
ὡς |
πλείστας,
καὶ
ταύτας
προσεύχεσθαι
τῇ |
[13, 84] |
κατέκλεισεν
αὑτὸν
ἐν
τῷ
ναῷ,
|
ὡς |
πλησιάσαι
δυνησόμενος
καὶ
ὡς
ἠδυνάτει |
[13, 69] |
ἀπαίροντος
διὰ
τῆς
ποιήσεως
διαβάλλει
|
ὡς |
πολλὰ
τοῦ
Χαράξου
νοσφισαμένην.
Ηρόδοτος |
[13, 79] |
ἔχοντες
γυναῖκας
παιδικοῖς
μᾶλλον
χαίρουσιν
|
ὡς |
πολλάκις
ἐνίους
ἐπι
ταῖς
δοραῖς |
[13, 49] |
λέγοντος
ὅτι
δεκαέτης
ἐστίν,
Μικρὸς
|
ὡς |
πολλῶν
ἐτῶν»
ἔφη.
Ζητουμένου
δὲ |
[13, 3] |
ἄλλην
κοινωνίαν.
Ο
δ'
Αγαμέμνων
|
ὡς |
πολυγύναιος
ὑπὸ
Θερσίτου
λοιδορεῖται
Πλεῖαί |
[13, 51] |
Αντείας
καὶ
ὅλον
δρᾶμα
ἐκιγραφόμενον,
|
ὡς |
προεῖπον,
Εὐνίκου
ἢ
Φιλυλλίου
Αντειά |
[13, 80] |
οὐ
γὰρ
οὗτως
ἐμὲ
εὐφρανεῖ
|
ὡς |
σἐ
λυπήσει.
Ωσπερ
γὰρ
ἦν |
[13, 56] |
τῇ
τοῦ
υἱοῦ
γυναικὶ
συνῆν,
|
ὡς |
Στησίμρροτος
ὁ
Θάσιος
ἱστορεῖ,
κατὰ |
[13, 52] |
~Καὶ
Ὠκίμου
δὲ
τῆς
έμῆς,
|
ὡς |
σὺ
φής,
Κύνουλκε,
καὶ
Ὑπερείδης |
[13, 12] |
διὰ
τούτων
θύουσι
τῷ
Ερωτι,
|
ὡς |
Σωσικράτης
ἱστορεῖ.
Ο
δὲ
παρὰ |
[13, 7] |
ὁτιοῦν
φωνῆς
ἔνι
Φιλέταιρος
Κορινθιαστῇ·
|
ὡς |
τακερόν,
ὦ
Ζεῦ,
καὶ
μαλακὸν |
[13, 21] |
τοὺς
ζωγράφους.
Μνημονεύει
δὲ
αὐτῶν
|
ὡς |
ταῦτα
καλῶς
γραφόντων
Πολέμων
ἐν |
[13, 83] |
ὅτ'
ἔφησεν
ἐξ
Υπερβορέων
παραγεγονέναι,
|
ὡς |
τάχιστα
ὤφθη
εἰς
τὴν
ἀγορὰν |
[13, 68] |
ἀποστάντος.
Καὶ
τῆς
μὲν
Πυθιονίκης
|
ὡς |
τεθνηκυίας
μέμνηται,
τῆς
δὲ
Γλυκέρας |
[13, 75] |
καρδίαν
ἰαίνει.
Λέγει
δὲ
καὶ
|
ὡς |
τῆς
Μεγαλοστράτης
οὐ
μετρίως
ἐρασθείς, |
[13, 19] |
Αντίγονος
ὁ
Καρύστιος,
προμαντευόμενος
ὑμῶν,
|
ὡς |
τὀ
εἰκός,
περὶ
τοῦ
βίου |
[13, 14] |
Χαιρήμονά
φησι
τὸν
τραγικὸν
λέγειν,
|
ὡς |
τὸν
οἶνον
τῶν
χρωμένων
τοῖς |
[13, 47] |
ὅτι
ἑκκαιδεκαέτης,
Μικρός
γε,
ἔφη,
|
ὡς |
τοσούτον
ἐτῶν.
Νεανίσκων
δέ
τινων |
[13, 92] |
πόλεων
καὶ
μάλιστα
ἡ
Λακεδαιμονίων,
|
ὡς |
Χαμαιλέων
φησὶ
ἐν
τῷ
περὶ |
[13, 86] |
ἠρίστων
σφόδρα
σκυθρωπῶς
καὶ
εὐσχημόνως,
|
ὡς |
ᾤοντο,
οὐχ
ὅτι
ἡμῶν
τινα |