Alphabétiquement     [«   »]
Ωρων 1
Ως 10
Ὡς 2
ὡς 145
ὥς 44
ὡσαύτως 1
ὡσεὶ 1
Fréquences     [«    »]
133 γὰρ
122 μὲν
144 περὶ
145 ὡς
160 τὸ
161 τῷ
223 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

ὡς


Livre, Chap.
[13, 88]   προστιθεῖσα χρώματι κόμαι δὲ κηροχρῶτος  ὡς   ἀγάλματος αὐτοῖσι βοστρύχοισιν ἐκπεπλασμένου ξουθοῖσιν
[13, 79]   Σαμίων τύραννος. ~Παρὰ δὲ Σπαρτιάταις,  ὡς   Αγνων φησὶ Ακαδημαικός, πρὸ
[13, 84]   ποτὲ γυναικῶν ἐν ἐννοίᾳ λάβητε  ὡς   ἀδύνατόν ἐστι τὸ τυχεῖν, μάθετε
[13, 66]   νεανίσκον τοῦ πρὸς αὑτὴν ἔρωτος,  ὡς   ἀδύνατον ἦν, ᾔτησε τῆς συνουσίας
[13, 89]   δὲ Πεισίστρατον ἐπὶ τὴν τυραννίδα,  ὡς   Αθηνᾶς πειραν εἶδος ἔχουσαν, καλήν
[13, 37]   ἑταίραν; περὶ ἧς φησι Κλείταρχος  ὡς   αἰτίας γενομένης τοῦ ἐμπρησθῆναι τὰ
[13, 9]   γέροντι οὐ γὰρ πηδαλίῳ πείθεται  ὡς   ἄκατος, οὐδ' ἄγκυραι ἔχουσιν· ἀπορρήξασα
[13, 29]   εἰς ἔρωτα τυγχάνεις ἐληλυθώς· ἆρ'  ὡς   ἀληθῶς ἐστι γοῦν ἁπλῆ τις;
[13, 93]   καὶ μέτριον, πλήν εἰ μὴ  ὡς   ἀληθῶς τοῦ σοφοῦ Σωκράτους ἐστὶν
[13, 37]   ἑταίρας ἦν γεγενημένος ὄνομα Αβροτόνου;  ὡς   Αμφικράτης ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ
[13, 81]   σοφὸς οὔτε ῥεκτήριος ἦν, ἀλλ'  ὡς   ἄν τις εἷς τῶν χρηστῶν
[13, 4]   φιλογύνης) ἀνὰ μέρος αὐτὰς εἶχεν,  ὡς   ἂν στρατευόμενος καὶ κατἀ διάφορα
[13, 1]   ~Αντιφάνης κωμῳδιοποιός, ἑταῖρε Τιμόκρατες,  ὡς   ἀνεγίνωσκέ τινα τῷ βασιλεῖ Αλεξάνδρῳ
[13, 15]   γυναικὶ ἐχρήσατο, παιδικοῖς δ' αἰεί,  ὡς   Αντίγονος Καρύστιος ἱστορεῖ ἐν
[13, 22]   εἶναι Μητίχην. ~Εστὶν δ' ἑταίρα,  ὡς   Αντιφάνης φησὶν ἐν Αγροίκῳ, τῷ
[13, 43]   τύχης ἀνεπαύετο. Περιλαμβάνουσα δ' αὐτόν,  ὡς   ἀνώμαλον τὸ νῶτον εἶχε παντελῶς,
[13, 68]   ὁρῶντες αὐτὸν παγκάκως διακείμενον ἔπεισαν  ὡς   ἄξουσι τὴν ψυχὴν ἄνω τὴν
[13, 20]   ἑτέρας δὲ αἰσχρᾶς καὶ πλουσίας,  ὡς   ἀπέκλινεν ἐπὶ τὴν πλουσίαν, ζημιῶσαι
[13, 45]   ἐστι τοῦτο με. δ'  ὡς   ἀπήγγειλ' Ὦ> τάλαιν' εἶπεν, κακῶν»
[13, 78]   εἰς ἔλεον τῶν βασάνων ἤγαγον,  ὡς   ἀπολῦσαι αὐτοὺς πολλὰ ἐπαινέσαντα. Διὸ
[13, 35]   ἧς ἐν ταῖς ἱστορίαις γέγραπται  ὡς   ἄρα κατὰ τὸν ὕπνον ἰδοῦσα
[13, 21]   τίς σε καὶ πορνογράφον καλῶν,  ὡς   Αριστείδην καὶ Παυσίαν ἔτι τε
[13, 51]   τὸ γὰρ κύριον ἦν Οἴα,  ὡς   Ἀριστσφάνης εἴρηκεν έν τῷ περὶ
[13, 65]   ἱεροφάντην ἐξελεγχθέντα ἐν τῷ δικαστηρίῳ  ὡς   ἀσεβοῦντα καὶ θύοντα παρὰ τὰ
[13, 21]   πρὸς κλεψύδραν συνουσιάζεν ἕως κενωθῇ,  ὡς   Ασκληπιάδης εἴρηκεν τοῦ Αρείου
[13, 47]   Σίγειον» εἶπεν, Εἰσελθόντος δέ τινος  ὡς   αὐτὴν καὶ ἰδόντος έπί τινος
[13, 48]   καθ' ὃν δεῖ τοὺς ἐραστὰς  ὡς   αὐτὴν καὶ τὴν θυγατέρα εἰσιέναι,
[13, 93]   λόγοις ὃν ἐκ τῶν φερομένων  ὡς   αὐτοῦ διαλόγων θαυμάζομεν ὡς ἐπιεικῇ
[13, 25]   λῆρος, οὐδ' ὑφήρπασεν· ἀλλ' εὐθὺς  ὡς   βούλει σὺ χὢν βούλει τρόπον.
[13, 84]   καὶ οἱ παῖδές εἰσιν καλοί,  ὡς   Γλυκέρα ἔφασκεν ἑταίρα ὅσον
[13, 64]   ὑπὸ Λαοδίκης, δὲ κατεκρημνίσθη,  ὡς   γράφει Φύλαρχος διὰ τῆς δωδεκάτης
[13, 87]   οὐδέν ἐστιν ὀφθαλμῶν οὕτως εὐφραντικὀν  ὡς   γυναικὸς κάλλος. Ο γοῦν τοῦ
[13, 49]   ταύτῃ μᾶλλον προσέχοντος, κατάστυγνος ἦν,  ὡς   δ' ἐπιστρέφας γνώριμος αὐτήν
[13, 95]   ταῦτα πάλιν καταδρομὴν αὐτοῦ ποιησάμενος,  ὡς   δανεισάμενος οὔτε τόκους οὔτε τἀρχαῖον
[13, 90]   τοῖς βαρβάροις ἑτέρωθι δὲ κάλλους,  ὡς   δέον καὶ τοῦτο τιμᾶσθαι, καθάπερ
[13, 3]   πλήθους τῶν παλλακίδων διὰ τὸ  ὡς   δεσπότην ἄρχειν τῆς γαμετῆς τὸν
[13, 87]   οἱ βασιλεῖς περὶ τὰς μουσουργούς,  ὡς   δῆλον ποιεῖ Παρμενίων ἐν τῇ
[13, 63]   τὰ τέκνα ἐπὶ τὸ δικαστήριον  ὡς   δι' ἐκείνων ἕλεον ἕξων χωρὶς
[13, 72]   κατάλογον, οὐκ ὢν οὕτως ἐρωτομανὴ  ὡς   διαβάλλων μ' εἴρηκεν Κύνουλκος
[13, 92]   ἐξέβαλον τοὺς σοφιστὰς τῆς Ρώμης  ὡς   διαφθείροντας τοὺς νέους, ἐπεὶ οὐκ
[13, 46]   ποτε Στίλπωνος Γλυκέρας παρὰ πότον  ὡς   διαφθειρούσης τοὺς νέους, ὥς φησι
[13, 64]   τε ἐπὶ τὸ κρημνὸν εἰπεῖν  ὡς   δικαίως οἱ πολλοὶ καταφρονοῦσι τοῦ
[13, 55]   συνοικεῖς πόρνῃ. κύνιζε οὖν,  ὡς   έγώ, πέπαυσο» καὶ
[13, 42]   βέλτιστ' ἔφη. Μετὰ ταῦτα δ'  ὡς   εἰσῆλθε πάλιν Μανία, τὸν
[13, 18]   τῆς Ηδονῆς. Οὐκ ἀκαίρως δ'  ὡς   ἐμαυτὸν πείθω, μεμνήσομαι τῆς λέξεως·
[13, 27]   Φορμίσιον. ἥδιστόν ἐστί σοι,  ὡς   ἐν Μαραθωνίοις φησὶ Τιμοκλῆς, Οσον
[13, 80]   εὐνούχου οὕτως αὐτόν φησιν ἡττᾶσθαι  ὡς   ἐν ὄψει θεάτρου ὅλου καταφιλεῖν
[13, 12]   πρὸ τῶν παρατάξεων Ερωτι προθύονται,  ὡς   ἐν τῇ τῶν παραταττομένων φιλίᾳ
[13, 44]   παρεπιδημήσας ξένος σατράπης πάνυ γέρων,  ὡς   ἐνενήκοντ' ὢν> ἐτῶν, Κρονίοις ἀπιοῦσαν
[13, 45]   ἀναλαβόντος, εἶπεν ὕστερον μεταπεμπομένου ποθ'  ὡς   ἔοικ' αὐτήν, λέγειν πρὸς τὸν
[13, 33]   Κορινθίοις τὸ πρᾶγμα. Πιστεύων δέ,  ὡς   ἕοικεν, αὐτῷ πεποίηκεν εὐθέως· Εδιδάξαμεν
[13, 41]   τοὔνομα. Εδόκει δὲ λιθιᾶν,  ὡς   ἔοιχ' Μανία· Γνάθαινα δ'
[13, 43]   πάνυ καὶ μέλανα λεπτὸν θ'  ὡς   ἔοιχ' ὑπερβολῇ καὶ λιπαρόν, ἔτι
[13, 42]   τῶν πονηρῶν τις πάνυ. κᾆθ'  ὡς   ἐπηρώτησε Πότερ' ἄνω θέλεις ἔλθοῦσ'
[13, 93]   φερομένων ὡς αὐτοῦ διαλόγων θαυμάζομεν  ὡς   ἐπιεικῇ καὶ μέτριον, πλήν εἰ
[13, 12]   ἐν ταῖς δημοτελέσι δὲ σπονδαῖς  ὡς   ἐπίπαν Ερως τιμᾶται. Λακεδαιμόνιοι
[13, 78]   ἀκροπόλεσιν ἐνεπίμπρασάν τε καὶ κατέσκαψαν·  ὡς   ἐποίησε Πολυκράτης Σαμίων τύραννος.
[13, 6]   οὐδέν, ἀλλ' ἐν αἰνιγμοῖς τισιν,  ὡς   ἐρῶσι καὶ φιλοῦσι καὶ σύνεισιν
[13, 14]   σὺ ταυτὶ προσδοκᾷς πείσειν ἐμέ,  ὡς   ἔστ' ἐραστὴς ὅστις ὡραῖον φιλῶν
[13, 51]   κατὰ Λεωκράτους Εἰρηνίδος έταίρας μέμνηται  ὡς   ἑταιρούσης τῷ Λεωκράτει. Ναννίου δὲ
[13, 80]   ἐποίησεν ὅτι εἰσὶν αἰχμάλωτοι, ἀλλ'  ὡς   ἔτι τῇ βασιλείᾳ ὄντος πάντα
[13, 81]   πάντων σύν γέλωτι καὶ βοῇ  ὡς   εὖ ὑπηγάγετο τὸν παῖδα, Μελετῶ,
[13, 81]   ~Φιλομεῖραξ δὲ ἦν Σοφοκλῆς,  ὡς   Εὐριπίδης φιλογύνης. Ιων γοῦν
[13, 77]   τὸδε τὸ ἔθος. Κρῆτες γοῦν,  ὡς   ἔφην, καὶ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ
[13, 77]   θυγατέρα τούτῳ γυναῖκα ἔδωκε Φαίδραν,  ὡς   Ζῆνις Ζηνεύς φησιν
[13, 28]   τὰς συνήθεις καὶ φίλας ἑταίρας,  ὡς   Σαπφώ· Τὰδε νῦν ἑταίραις
[13, 84]   ναῷ, ὡς πλησιάσαι δυνησόμενος καὶ  ὡς   ἠδυνάτει διά τε τὴν ψυχρότητα
[13, 14]   οὐρανὸν πάλιν, δεῦρ' αὐτὸν ἐφυγάδευσαν  ὡς   ἡμᾶς κάτω, τὰς δὲ πτέρυγας
[13, 95]   γνώμῃ δικαστηρίου ἐρήμην καταδικασθεὶς καὶ  ὡς   ἠνεχυράσθη οἰκέτης αὐτοῦ στιγματίασ, καὶ
[13, 4]   ἡμέραις πεντήκοντα διεπαρθένευσε Θεστίου κόρας,  ὡς   Ηρόδορος ἱστορεῖ. Πολυγύναιος δ' ἐγένετο
[13, 64]   βαλομένη. Τὴν δὲ Δανάην φασίν,  ὡς   ᾔσθετο τὀν ἐπηρτημένον αὐτῇ κίνδυνον,
[13, 86]   τῶν κλινῶν ἀνώρμων καὶ ἐβόων  ὡς   θαυμαστόν τι θέαμα θεώμενοι καὶ
[13, 65]   Στρυμβήλην τὴν ὕστερον Φανὼ κληθεῖσαν  ὡς   ἰδίαν θυγατέρα ἐξέδοτο Φράστορι τῷ
[13, 58]   δὲ καὶ οἰκουρὸν αὐτήν ἐποιήσατο,  ὡς   Ιδομενεὺς ἱστορεῖ. Ἐν δὲ τῷ
[13, 5]   πολεμῶν τριακοσίας ἑξήκοντα περιήγετο παλλακάς,  ὡς   ἱστορεῖ Δικαίαρχος ἐν τρίτῳ περὶ
[13, 85]   ἐν Ιασῷ παιδὸς ἐρασθῆναι λόγος,  ὡς   ἱστορεῖ Δοῦρις ἐν τῇ ἐνάτῃ.
[13, 84]   τὰς ἐνδοξοτάτας καὶ καλλίστας διακοσίας,  ὡς   ἱστορεῖ Δοῦρις Σάμιος ἐν
[13, 60]   ἀνέστησεν δὲ Φρύνη ἑταίρα»  ὡς   ἱστορεῖ Καλλίστρατος ἐν τῷ περὶ
[13, 31]   φρουροὺς τοὺς αὐτῇ ποτε θύσαντας,  ὡς   ἱστορεῖ Νεάνθης ἐν τοῖς Μυθικοῖς,
[13, 78]   αἵματι διά τινα μύση παλαιά,  ὡς   ἱστορεῖ Νεάνθης Κυζικηνὸς ἐν
[13, 85]   οἰκέτης Νικομήσους τοῦ Βιθυνῶν βασιλέως,  ὡς   ἱστορεῖ Νίκανδρος ἐν ἕκτῳ Περιπετειῶν.
[13, 37]   Αἰγύπτου βασιλεύς, Φιλάδελφος δ' ἐπίκλην,  ὡς   ἱστορεῖ Εὐεργέτης Πτολεμαῖος ἐν
[13, 79]   Κρητῶν εἰς τοὺς Ελληνας παρελθόντος,  ὡς   ἱστορεῖ Τίμαιος. Αλλοι δέ φασι
[13, 56]   Αρχεάνασσαν τὴν Κολοφωνίαν ἑταίραν ἠγάπα;  ὡς   καὶ ᾄδειν εἰς αὐτὴν τάδε·
[13, 63]   Κνωσίωνα μειρακίσκον, καίτοι γυναῖκα ἔχων  ὡς   καὶ αὐτὴν ἀγανακτήσασαν συγκοιμᾶσθαι τῷ
[13, 32]   τὴν στρατείαν ἦγεν Περσής,  ὡς   καὶ Θεόπομπος ἱστορεῖ καὶ Τίμαιος
[13, 89]   Εὐπρεπεῖς γὰρ αὐτόθι γίγνονται γυναῖκες,  ὡς   καὶ Θεόφραστος εἴρηκεν. Καὶ Νυμφόδωρος
[13, 46]   πρότερον εἴρηται, Δίφιλος κωμῳδιοποιός,  ὡς   καὶ Λυγκεὺς Σάμιος ἐν
[13, 16]   γὰρ τὸ παλαιὸν παίδων ἤρων,  ὡς   καὶ Αρίστων ἔφη, ὅθεν
[13, 20]   Αλκιβιάδου κάλλους οὐχ ἥττων ἐστίν;  ὡς   καὶ σεμνότατος Αριστοτέλης τοῦ
[13, 25]   τῶν ταύτης ἑταιρίδων Ελλάς,  ὡς   καὶ χαρίεις Αριστοφάνης παρασημαίνεται,
[13, 40]   αὐτοῦ Αντίγονον καὶ ἀποκτεῖναι Οξύθεμιν  ὡς   καὶ πολλὰ συνεξαμαρτάνοντα τῷ Δημητρίῳ,
[13, 46]   Τῆς δὲ Γναθαίνης ἤρα δεινῶς,  ὡς   καὶ πρότερον εἴρηται, Δίφιλος
[13, 60]   Γρυλλίων εἷς ὢν τῶν Αρεοπαγιτῶν,  ὡς   καὶ Σάτυρος Ολύνθιος ὑποκριτὴς
[13, 85]   Κλέαρχος οὕτως ἐρασθῆναι ταὼν παρθένου  ὡς   καὶ τὸν βίον ἐκλιπούσῃ συναποθανεῖν.
[13, 32]   Νόμιμόν ἐστιν ἀρχαῖον ἐν Κορίνθῳ  ὡς   καὶ Χαμαιλέων Ηρακλεώτης ἱστορεῖ
[13, 41]   λόγος γένοιτο, μανίαν τὴν Μέλιτταν  ὡς   καλὴν ἔφασκον εἶναι, καὶ προσεξειργάζετο
[13, 15]   τινὰ κατὰ τὴν ἡλικίαν ἐπιδεικνύντα  ὡς   καλόν, Δῶρος ἦν ὄνομα·
[13, 21]   τῆς καλῆς σου πολυμαθίας,  ὡς   κατ' οὐδὲν ἐμιμήσω Θεόμανδρον τὸν
[13, 36]   δὲ συμπεσόντος καὶτοῦ πατρὸς ἀξιοῦντος  ὡς   κατὰ θεὸν γενομένης τῆς δόσεως
[13, 85]   Αἰγιῳ δὲ παιδὸς ἠράσθη χήν,  ὡς   Κλέαρχος ἱστορεῖ ἐν πτώτῳ Ερωτικῶν.
[13, 89]   Πεισίστρατος Ιππάρχῳ τῷ υἱῷ,  ὡς   Κλείδημος ἱστορεῖ ἐν η' Νόστων.
[13, 8]   γε> μέγα πρᾶγμ' Ερεῖ τις  ὡς   Κλυταιμνήστρα κακή Αλκηστιν ἀντέθηκα χρηστήν.
[13, 23]   θεωρώσ' οἱ παρόντες τὸ στόμ'  ὡς   κομψὸν φορεῖ. Ἂν δὲ μὴ
[13, 29]   προσηγορεύθη. Καὶ σὺ νῦν οὐχ  ὡς   λέγεις πόρνης, ἑταίρας δ' εἰς
[13, 43]   Δίφιλος κληθείς ποτε ἐπὶ δεῖπνον,  ὡς   λέγουσι, τοῖς Αφροδισίοις, τιμώμενος μάλιστα
[13, 84]   Γραφῇ λέγων ὧδε Γεγένηται δ'  ὡς   λέγουσιν, κἀν Σάμῳ τοιοῦθ' ἕτερον.
[13, 62]   Μετάνειραν εἶχεν ἐρωμένην καὶ καλὴν,  ὡς   Λυσίας ἱστορεῖ ἐν ταῖς Επιστολαῖς.
[13, 44]   χρυσίον, ἐφιλοσόφησά θ' ἵν' ἄκρον  ὡς   μάλιστα καὶ ἐλάχιστον αὐτοῦ περιλάβω
[13, 51]   ἐπὶ τῷ Διονύσῳ, κωμῳδῶν αὐτήν  ὡς   μέθυσον. Μένανδρος δ' ἐν Ψευδηρακλεῖ
[13, 20]   καὶ πολλοὶ τοὺς καλλίστους βασιλέας,  ὡς   μέχρι νῦν οἱ Αθάνατοι καλούμενοι
[13, 38]   ἐκ Χορηγίδος τῆς ἑταίρας παιδοποιησάμενος  ὡς   αὐτὸς ἱστορεῖ Καρύστιος ἐν
[13, 69]   Φιλεῖ γάρ πως Ναύκρατις,  ὡς   Ηρόδοτός φησιν, ἐπαφροδίτους ἔχειν
[13, 68]   Γλυκέραν μετεπέμψατο καὶ ταύτην ἑταίραν,  ὡς   Θεόπομπος ἱστορεῖ, φάσκων ἀπειρηκέναι
[13, 92]   ἐξεκήρυξε τῆς ἰδίας βασιλείας ἀπελαύνων,  ὡς   Καρύστιός φησιν ἐν Ιστορικοῖς
[13, 93]   γυναικὸς μετὰ τὸν ἐκείνου θάνατον,  ὡς   οἱ ἀμφὶ τὸν Ιδομενέα φασίν.
[13, 19]   καὶ τῆς προσποιητοῦ ἐπιτηδεύσεως ἔφη  ὡς   οἱ παρακούσαντες αὐτοῦ τῶν λόγων
[13, 70]   γένος ἀπὸ τῶν Ατρειδῶν σῴζουσα,  ὡς   οἱ τὰ Αργολικὰ γράψαντες ἱστοροῦσιν.
[13, 66]   διὰ τοῦ δράματος, ἀντέγραψεν Μένανδρος  ὡς   οὐδεμιᾶς οὔσης χρηστῆς. ~Αρπαλος δ'
[13, 59]   δὲ Υπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ,  ὡς   οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε
[13, 68]   τεθνηκυίας μέμνηται, τῆς δὲ Γλυκέρας  ὡς   οὔσης παρ' αὐτῷ καὶ τοῖς
[13, 79]   πρὸ τῶν γάμων ταῖς παρθένοις  ὡς   παιδικοῖς νόμος ἐστὶν ὁμιλεῖν. Καὶ
[13, 14]   ἀληθῶς. Οὔτε τοῦτο πείθομαι οὔθ'  ὡς   πένης ἄνθρωπος ἐνοχλῶν πολλάκις τοῖς
[13, 95]   ἀλλὰ περὶ τοῦτον τὸν κάπηλον  ὡς   περὶ στήλην διαφθείρονται. οσοῦτοι δὲ
[13, 32]   πρὸς τὴν ἱκετείαν τὰς ἑταίρας  ὡς   πλείστας, καὶ ταύτας προσεύχεσθαι τῇ
[13, 84]   κατέκλεισεν αὑτὸν ἐν τῷ ναῷ,  ὡς   πλησιάσαι δυνησόμενος καὶ ὡς ἠδυνάτει
[13, 69]   ἀπαίροντος διὰ τῆς ποιήσεως διαβάλλει  ὡς   πολλὰ τοῦ Χαράξου νοσφισαμένην. Ηρόδοτος
[13, 79]   ἔχοντες γυναῖκας παιδικοῖς μᾶλλον χαίρουσιν  ὡς   πολλάκις ἐνίους ἐπι ταῖς δοραῖς
[13, 49]   λέγοντος ὅτι δεκαέτης ἐστίν, Μικρὸς  ὡς   πολλῶν ἐτῶν» ἔφη. Ζητουμένου δὲ
[13, 3]   ἄλλην κοινωνίαν. Ο δ' Αγαμέμνων  ὡς   πολυγύναιος ὑπὸ Θερσίτου λοιδορεῖται Πλεῖαί
[13, 51]   Αντείας καὶ ὅλον δρᾶμα ἐκιγραφόμενον,  ὡς   προεῖπον, Εὐνίκου Φιλυλλίου Αντειά
[13, 80]   οὐ γὰρ οὗτως ἐμὲ εὐφρανεῖ  ὡς   σἐ λυπήσει. Ωσπερ γὰρ ἦν
[13, 56]   τῇ τοῦ υἱοῦ γυναικὶ συνῆν,  ὡς   Στησίμρροτος Θάσιος ἱστορεῖ, κατὰ
[13, 52]   ~Καὶ Ὠκίμου δὲ τῆς έμῆς,  ὡς   σὺ φής, Κύνουλκε, καὶ Ὑπερείδης
[13, 12]   διὰ τούτων θύουσι τῷ Ερωτι,  ὡς   Σωσικράτης ἱστορεῖ. Ο δὲ παρὰ
[13, 7]   ὁτιοῦν φωνῆς ἔνι Φιλέταιρος Κορινθιαστῇ·  ὡς   τακερόν, Ζεῦ, καὶ μαλακὸν
[13, 21]   τοὺς ζωγράφους. Μνημονεύει δὲ αὐτῶν  ὡς   ταῦτα καλῶς γραφόντων Πολέμων ἐν
[13, 83]   ὅτ' ἔφησεν ἐξ Υπερβορέων παραγεγονέναι,  ὡς   τάχιστα ὤφθη εἰς τὴν ἀγορὰν
[13, 68]   ἀποστάντος. Καὶ τῆς μὲν Πυθιονίκης  ὡς   τεθνηκυίας μέμνηται, τῆς δὲ Γλυκέρας
[13, 75]   καρδίαν ἰαίνει. Λέγει δὲ καὶ  ὡς   τῆς Μεγαλοστράτης οὐ μετρίως ἐρασθείς,
[13, 19]   Αντίγονος Καρύστιος, προμαντευόμενος ὑμῶν,  ὡς   τὀ εἰκός, περὶ τοῦ βίου
[13, 14]   Χαιρήμονά φησι τὸν τραγικὸν λέγειν,  ὡς   τὸν οἶνον τῶν χρωμένων τοῖς
[13, 47]   ὅτι ἑκκαιδεκαέτης, Μικρός γε, ἔφη,  ὡς   τοσούτον ἐτῶν. Νεανίσκων δέ τινων
[13, 92]   πόλεων καὶ μάλιστα Λακεδαιμονίων,  ὡς   Χαμαιλέων φησὶ ἐν τῷ περὶ
[13, 86]   ἠρίστων σφόδρα σκυθρωπῶς καὶ εὐσχημόνως,  ὡς   ᾤοντο, οὐχ ὅτι ἡμῶν τινα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005