Livre, Chap. |
[13, 43] |
Τάλαν,
ἔπειτα
τὴν
πυγήν
με
|
νῦν |
αἰτεῖς,
ὅτε
τἀς
ὗς
ἐπὶ |
[13, 41] |
τις
εὐλόγως
θ'
ἅμα
τῶν
|
νῦν |
ἀκροατῶν,
εἴ
τις
Αττικὴ
γυνὴ |
[13, 8] |
κύβος.
(Α)
Πέραινε,
σωθείης
δέ
|
νῦν |
ἀληθινὸν
εἰς
πέλαγος
αὑτὸν
ἐμβαλεῖς |
[13, 76] |
τοῦτον
φιλόσοφον
Ἡνίκ'
ἐχρῆν
δύνειν,
|
νῦν |
ἄρχεται
ἡδύνεσθαι.
Μνησθεὶς
δὲ
καὶ |
[13, 6] |
αὖ
συνόντες
οὐχ
Υδρᾳ
σύνεισι
|
νῦν |
Γραῦς
μὲν
αὐτή,
παραπέφυκε
δ' |
[13, 18] |
ζητεῖν
τί
ἐστιν
ὁ
ἱππόπορνος,
|
νῦν |
δ'
εὑρηκέναι.
Εν
Ρόδῳ
δὲ |
[13, 28] |
ὀρχηστρίδας
εἶπον
ἑταίρας
ὡραίας
πρότερον,
|
νῦν |
δ'
οὐχ
ὑμῖν
ἀγορεύω
ἄρτι |
[13, 68] |
δοῦλον
ἐκτῆσθαι
βίον,
ἰκανὸν
ἐδείπνουν
|
νῦν |
δὲ
τὸν
χέδροπα
μόνον
καὶ |
[13, 32] |
τῇ
θεῷ
τὸν
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
διαμένοντα
καὶ
τὰς
ἑταίρας
ἰδίᾳ |
[13, 34] |
ἐπιφάνειαν
οἴκημά
τι
λέγεται
καὶ
|
νῦν |
ἐγγυτάτω
τῆς
Κολώνης.
Ινα
τὸ |
[13, 42] |
μετὰ
μικρὸν
λέγει
Αγαμέμνονος
παῖ,
|
νῦν |
ἐκεῖν'
ἔξεστί
σοι.
Εἶναι
δοκῶν |
[13, 1] |
καταρχὴν
ποιησόμεθα
εἰ
δ'
ἄγε
|
νῦν, |
Ερατώ,
πάρ
θ'
ἵστατο
καί |
[13, 28] |
ἑταίρας,
ὡς
ἡ
Σαπφώ·
Τὰδε
|
νῦν |
ἑταίραις
ταῖς
ἐμαῖσι
τερπνὰ
καλῶς |
[13, 31] |
πάντας
ἔχωσε
μὲν
{Λυδίας}
τὸ
|
νῦν |
ἔτι
καλούμενον
τῆς
Εταίρας
μνῆμα, |
[13, 22] |
συνέλεγεν
οὔπω
τ'
εἶχεν
ὅσαπερ
|
νῦν |
ἔχει,
πάμπολλ'
ἀναλίσκων
ἐφ'
ἑκάστῳ |
[13, 57] |
καὶ
ἄλλα
μαρτύρια
ἐνατίθεμαι
τὰ
|
νῦν, |
ἕως
ἂν
ἀπομνημονεύσω
τὸν
{περὶ} |
[13, 28] |
αἱ
ἐλεύθεραι
γυναῖκες
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
καὶ
αἱ
παρθένοι
τὰς
συνήθεις |
[13, 5] |
τοῖς
γάμοις
ὁ
μὲν
Ατταλος
|
νῦν |
μέντοι
γνήσιοι,
ἔφη,
καὶ
οὐ |
[13, 90] |
Ηροδίκην.
Επιτελεῖται
δὲ
καὶ
μέχρι
|
νῦν |
ὁ
ἀγὼν
οὗτος,
καὶ
αἱ |
[13, 20] |
τοὺς
καλλίστους
βασιλέας,
ὡς
μέχρι
|
νῦν |
οἱ
Αθάνατοι
καλούμενοι
Αἰθίοπες,
ὥς |
[13, 67] |
τῆς
τῶν
Ελλήνων
ἐλευθερίας
οὐδέπω
|
νῦν |
οὔτε
ἐκεῖνος
οὔτ'
ἄλλος
οὐδεὶς |
[13, 29] |
ἑταίρα
τοὔνομα
προσηγορεύθη.
Καὶ
σὺ
|
νῦν |
οὐχ
ὡς
λέγεις
πόρνης,
ἑταίρας |
[13, 35] |
συνδείπνων·
Ημεῖς,
ὦ
θύγατερ
Οδάτι,
|
νῦν |
ποιούμεθα
τοὺς
σοὺς
γάμους.
Περιβλέψασα |
[13, 36] |
Μασσιλίᾳ
ἀπὸ
τῆς
ἀνθρώπου
μέχρι
|
νῦν |
Πρωτιάδαι
καλούμενον·
Πρῶτις
γὰρ
ἐγένετο |