Livre, Chap. |
[13, 50] |
Κρατήτειος
ἐν
ς'
Κωμῳδουμένων
φησὶν
|
ὅτι |
Ἄβυδος
ἐλέγετο
διὰ
τὸ
γραῦς |
[13, 51] |
τῷ
κατὰ
Πατροκλέους.
Αὕτη
δὲ
|
ὅτι |
Αἴξ
ἐπεκαλεῖτο
προείπομεν,
διὰ
τὸ |
[13, 60] |
τὰς
Θήβας,
ἐὰν
ἐπιγράψωσιν
Θηβαῖοι
|
ὅτι |
Αλέξανδρος
μὲν
κατέσκαψεν,
ἀνέστησεν
δὲ |
[13, 18] |
τι
ἔχεις
ἐγκαλεῖν
τῇ
φύσει,
|
ὅτι |
ἄνδρα
σὲ
ἐποίησε
καὶ
οὐ |
[13, 40] |
πολλὰ
συνεξαμαρτάνοντα
τῷ
Δημητρίῳ,
καὶ
|
ὅτι |
ἀπέκτεινε
τὰς
τῆς
Δημοῦς
θεραπαίνας |
[13, 57] |
Φοῖνιξ
ἄττα
γεραιέ.
Μάθε
οὖν
|
ὅτι |
ἀρσενικῶς
εἴρηκε
τὸν
τίγριν
Ἄλεξις |
[13, 51] |
συνέπινε
παρακινοῦσι
καὶ
μεμηνόσιν
ἢ
|
ὅτι |
αὐτὴν
ἀναλαβὼν
ὁ
ἰατρὸς
Νικόστρατος |
[13, 20] |
ζημιῶσαι
τοὺς
ἐφόρους
αὐτον,
ἐπιλέγοντας
|
ὅτι |
βασιλίσκους
ἀντὶ
βασιλέων
τᾷ
Σπάρτᾳ |
[13, 51] |
τὸ
Θαλλὸν
τὸν
κάπηλον
ἐξαναλῶσαι,
|
ὅτι |
δὲ
θαλλῷ
χαίρουσιν
αἱ
αἶγες, |
[13, 15] |
τοῦ
Βίου
αὐτου.
Θρυλεῖτε
γὰρ
|
ὅτι |
δεῖ
μὴ
τῶν
σωμάτων
ἀλλὰ |
[13, 49] |
μέν,
ὀλίγον
δέ,
καὶ
λέγοντος
|
ὅτι |
δεκαέτης
ἐστίν,
Μικρὸς
ὡς
πολλῶν |
[13, 38] |
χάριν
γε
αὐτῇ,
φησίν,
οἶδα,
|
ὅτι |
δι'
αὐτὴν
Κόνωνος
εἰμι
υἱός. |
[13, 48] |
αὐτὴν
εἰπόντος
Πῶς;
ἔφησεν·
ἢ
|
ὅτι |
δύο
ποταμοὶ
έμβάλλετέ
μοι,
Λύκος |
[13, 44] |
γὰρ
ἀκριβῶς
καὶ
πέποιθα
τοῦθ'
|
ὅτι |
εἰς
νύκτ'
ἀποδώσεις
τῳ
θυγατρίῳ |
[13, 80] |
ἀλλ'
οὐδὲ
ἐκείνας
μαθεῖν
ἐποίησεν
|
ὅτι |
εἰσὶν
αἰχμάλωτοι,
ἀλλ'
ὡς
ἔτι |
[13, 47] |
ἐν
ψυκτηριδίῳ
μικρὸν
καὶ
εἰπόντος
|
ὅτι |
ἑκκαιδεκαέτης,
Μικρός
γε,
ἔφη,
ὡς |
[13, 2] |
ἐν
τοῖς
περὶ
Νομοθετῶν
ἱστορεῖν
|
ὅτι |
ἐν
Λακεδαίμονι
εἰς
οἴκημά
τι |
[13, 91] |
καίτοι
συνεχῶς
Φυλάρχου
μνήμην
ποιούμενος
|
ὅτι |
ἐν
ταῖς
Κείων
πόλεσιν
οὒτε |
[13, 35] |
περὶ
ὧν
λέγουσιν
οἱ
ἐπιχώριοι
|
ὅτι |
ἐξ
Αφροδίτης
καὶ
Αδώνιδος
ἐγεννήθησαν. |
[13, 86] |
καὶ
μακάριον
τὸν
βασιλέα
άπεκάλουν,
|
ὅτι |
ἔξεστι
αὐτῷ
τούτων
ἀπολαύειν.
Καὶ |
[13, 3] |
δὲ
καίπερ
εἰδυῖα
τὸ
ἔθος
|
ὅτι |
ἐστὶ
βαρβαρικὸν
οὐ
φέρει
οὐδε |
[13, 69] |
δ'
αὐτήν
Ροδῶπιν
καλεῖ,
ἀγνοῶν
|
ὅτι |
ἑτέρα
τῆς
Δωρίχης
ἐστὶν
αὕτη, |
[13, 7] |
ἔνδον
μένει,
ἣ
δ'
οἶδεν
|
ὅτι |
ἢ
τοῖς
τρόποις
ὠνητέος
ἄνθρωπός |
[13, 89] |
Περσικῶν
τῆς
πρώτης
συντάξεώς
φησιν
|
ὅτι |
ἡ
Βαγαβάζου
γυνή,
ἥτις
ἦν |
[13, 86] |
καὶ
εὐσχημόνως,
ὡς
ᾤοντο,
οὐχ
|
ὅτι |
ἡμῶν
τινα
προσβλέποντες,
ἄλλα
οὐδ' |
[13, 51] |
ὅ
γε
Σοφοκλῆς
ἐν
Ποιμέσιν
|
ὅτι |
θαλλοφαγεῖ
τὸ
ζῷόν
φησιν
οὕτως· |
[13, 54] |
προιέμενος·
Μακαρίζω
σε,
ὦ
οὗτος,
|
ὅτι |
καθαρὸς
πάσης
παιδείας
ἐπὶ
φιλοσοφίαν |
[13, 53] |
προιέμενος·
Μακαρίζω
σε,
ὦ
οὗτος,
|
ὅτι |
καθαρὸς
πάσης
παιδείας
ἐπὶ
φιλοσοφίαν |
[13, 61] |
τὴν
ψυχὴν
μόλις.
~Ιστε
δὲ
|
ὅτι |
καὶ
Δημάδης
ὁ
ῥήτωρ
ἐξ |
[13, 10] |
ὑμῶν
ἀγνοεῖν
οἴομαι,
ἄνδρες
φίλοι,
|
ὅτι |
καὶ
οἱ
μέγιτοι
πόλεμοι
διὰ |
[13, 20] |
Ηρακλείδης
δ'
ὁ
Λέμβος
ἱστορεῖ
|
ὅτι |
κατὰ
τὴν
Σπάρτην
θαυμάζεται
μᾶλλον |
[13, 2] |
ἄπροικον.
Διὸ
καὶ
Λύσανδρος
ἐζημίωσαν,
|
ὅτι |
καταλιπὼν
τὴν
προτέραν
ἑτέραν
ἐβουλεύετο |
[13, 50] |
Ἄνθις
ἀδελφαί·
αὗται
Αφύαι
ἐκαλοῦντο,
|
ὅτι |
λευκαὶ
καὶ
λεπταὶ
οὖσαι
τοὺς |
[13, 35] |
Ζαριάδρην
ἰδεῖν·
ἐπεστάλκει
γὰρ
αὐτῷ
|
ὅτι |
μέλλουσιν
οἱ
γάμοι
συντελεῖσθαι.
Ὃ |
[13, 50] |
τοῖς
περὶ
τῆς
Χίας
Ἐπιστολῆς,
|
ὅτι |
μετὰ
τὸν
τῆς
Πυθιονίκης
θάνατον |
[13, 5] |
φησι
οὕτως
Εἰπόντος
Σοφοκλεῖ
τινος
|
ὅτι |
μισογύνης
ἐστὶν
Εὐριπίδης,
ἔν
γε |
[13, 3] |
δ'
ἄν
τις,
φησὶν
Αριστοτέλης
|
ὅτι |
οὐδαμου
τῆς
Ιλιάδος
Ομηρος
ἐποίησε |
[13, 87] |
ὑμῖν
δέ,
ὦ
ἑταῖροι,
λέγω
|
ὅτι |
οὐδέν
ἐστιν
ὀφθαλμῶν
οὕτως
εὐφραντικὀν |
[13, 74] |
τοῦτο
μόνον
τὸ
ἁμάρτημα
προσόν,
|
ὅτι |
οὐκ
ἐτίμα
τὴν
Αφροδίτην,
αἴτιον |
[13, 27] |
ὢν
τοὺς
τρόπους.
Οὐκ
οἶσθ'
|
ὅτι |
οὔκ
ἐστιν
ἥδιστον
ἀποθανεῖν
βινοῦνθ' |
[13, 43] |
τραύματα;
Κἀκεῖνος
αὐτῇ
συντόμως
ἀπεκρίνατο
|
ὅτι |
παῖς
ποτ'
ὢν
ἀνείλετ'
εἰς |
[13, 89] |
ἐν
τῇ
δεκάτῃ
τῶν
Ιστοριῶν
|
ὅτι |
παρ'
Ολυμπιάδι
οὖσαν
τῇ
Αλεξάνδρου |
[13, 47] |
Πρὸς
δὲ
ἀδολέσχην
τινὰ
διηγούμευον
|
ὅτι |
παραγέγονεν
ἀφ'
Ελλησπόντου
Πῶς
οὖν, |
[13, 25] |
παρασημαίνεται,
λέγων
{τὀν
Πελοποννησιακὸν
πόλεμον}
|
ὅτι |
Περικλῆς
διὰ
τὸν
ἁρπασθείσας
ἀπ' |
[13, 78] |
γενέσθαι
τοὺς
τῶν
παίδων
ἔρωτας,
|
ὅτι |
πολλάκις
ἡ
τῶν
νέων
ἀκμὴ |
[13, 49] |
τὴν
αἰτίαν
Ὀργίζομαί
σοι,
εἶπεν,
|
ὅτι |
πολλὰς
ἔχεις.
Φιλάργυρος
δέ
τις |
[13, 41] |
Γνάθαινα
δ'
εἰς
τὰ
στρώμαθ'
|
ὅτι |
προίετο,
ἐνουθετήθη
τοῦτό
πως
ὑπὸ |
[13, 33] |
ξυνάορον
ξυναῖς
γυναιξί.
Δῆλον
γὰρ
|
ὅτι |
πρὸς
τὰς
ἑταίρας
διαλεγόμενος
ἠγωνια |
[13, 51] |
Προσκήνιον,
φησίν,
ἐπεκαλεῖτο
ἡ
Νάννιον,
|
ὅτι |
πρόσωπόν
τε
ἀστεῖον
εἶχε
καὶ |
[13, 25] |
Φιλήμων
δὲ
ἐν
Αδελφοῖς
προσιστορῶν
|
ὅτι |
πρῶτος
Σόλων
διὰ
τὴν
τῶν |
[13, 65] |
ἄλλα
τε
κατηγορήθη
αὐτοῦ
καὶ
|
ὅτι |
Σινώπῃ
τῇ
ἑταίρᾳ
Αλῴοις
ἐπὶ |
[13, 82] |
ἐν
τοῖς
Ιστορικοῖς
Υπομνήμασίν
φησι
|
ὅτι |
Σοφοκλῆς
εὐπρεπῆ
παῖδα
ἔξω
τείχους |
[13, 55] |
Ποσειδωνίοις·
καὶ
ὀνειδιζόμενος
ὑπὸ
οἰκέτου,
|
ὅτι |
Σὺ
μὲν
αὐτῇ
τοσοῦτον
ἀργύριον |
[13, 51] |
Αντικύραν
αὐτὴν
φάσκων
κληθῆναι
ἤτοι
|
ὅτι |
συνέπινε
παρακινοῦσι
καὶ
μεμηνόσιν
ἢ |
[13, 79] |
Διὸς
τυραννίδα.
Οὐκ
ἀγνοῶ
δὲ
|
ὅτι |
τὰ
περὶ
Κτατῖνον
καὶ
Αριστόδημον |
[13, 17] |
δ'
οὐ
κλύεις,
οὐκ
εἰδὼς
|
ὅτι |
τῆς
ἐμῆς
ψυχῆς
ἡνιοχεύεις.
Ο |
[13, 38] |
δὲ
Τιμόθεος
καὶ
σκωπτόμενός
ποτε
|
ὅτι |
τοιαύτης
εἴη
μητρὸς
Καὶ
χάριν |
[13, 60] |
ὄνομα
Μνησαρέτην.
Οὐκ
ἀγνοῶ
δὲ
|
ὅτι |
τὸν
ἐπιγραφόμενον
κατ'
αὐτῆς
Εὐθίου |
[13, 45] |
αὐτὸς
εἶχεν.
Επεκαλεῖτο
δ'
Αἴξ,
|
ὅτι |
τὸν
μέγαν
κατέφαγ'
ἐραστήν
ποτε |
[13, 86] |
δὲ
Θεοφράστου,
τὸν
ἐπικαλούμενον
Τυρρηνόν,
|
ὅτι |
τῶν
αὐλητρίδων
τὰ
ἱμάτια
περιέδυεν. |
[13, 67] |
αὐτῆς
ὃ
καὶ
πάντες
ἐθαύμαζον,
|
ὅτι |
τῶν
μὲν
ἐν
Κιλικίᾳ
τελευτησάντων |
[13, 95] |
τόκους
οὔτε
τἀρχαῖον
ἀπεδίδου
καὶ
|
ὅτι |
ὑπερήμερος
ἐγένετο
γνώμῃ
δικαστηρίου
ἐρήμην |
[13, 50] |
τῷ
περὶ
τῶν
Αθήνησιν
Εταιρίδων
|
ὅτι |
Φθειροπύλη
ἐπεκαλεῖτο,
ἐπειδήπερ
ἐπὶ
τῆς |
[13, 21] |
σοφιστής,
ὁ
τοῖς
μαθηταῖς
διηγούμενος
|
ὅτι |
Ωκιμον
ἑταίρας
ὄνομα
καὶ
ἄλλα |