Livre, Chap. |
[13, 55] |
ἄλλος.
Τοῦ
δὲ
Διογένους
εἰπόντος
|
αὐτῷ· |
Ἀρίστιππε,
κοινῇ
συνοικεῖς
πόρνῃ.
Ἢ |
[13, 35] |
καὶ
καταλιπὼν
ἔν
τινι
τόπῳ
|
αὐτῷ |
ἅρματι
τὸν
ἁρματηλάτην
προῆγεν
ἐνδεδυκὼς |
[13, 86] |
αὐλητρίδος
καὶ
οὔσης
εὐρυχωρίας
παρ'
|
αὐτῷ, |
βουλομένης
τῆς
παιδίσκης
παρακαθίσαι
οὐκ |
[13, 70] |
Λεόντιον
ἀπὸ
γὰρ
ταύτης
ἐρωμένης
|
αὐτῷ |
γενομένης
ἔγραψεν
ἐλεγειακὰ
τρία
βιβλία, |
[13, 5] |
μὲν
ἦν
Φεραία
Νικησίπολις,
ἥτις
|
αὐτῷ |
ἐγέννησε
Θετταλονίκην,
δὲ
Λαρισαία
Φίλιννα, |
[13, 53] |
ὢν
ἐμακάριζε
καὶ
τοὺς
ὁμοίως
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
φιλοσοφίαν
παρερχομένους,
τοιαύτας
φωνὰς |
[13, 54] |
ὢν
ἐμακάριζε
καὶ
τοὺς
ὁμοίως
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
φιλοσοφίαν
παρερχομένους,
τοιαύτας
φωνὰς |
[13, 78] |
τοῖς
πυνθανομένοις
τῆς
Πυθίας
ὅπως
|
αὐτῷ |
ἐπιθῶνται.
Εχρησεν
δὲ
καὶ
περὶ |
[13, 47] |
έπὶ
δεῖπνον
έλθόντος,
προπιοῦσα
ποτήριον
|
αὐτῷ |
ἡ
Γνάθαινα
Λαβέ,
ἔφησεν,
ὑπερήφανε. |
[13, 49] |
εἶπεν,
ἦν
γὰρ
έφεστηκυῖα
γραῦς
|
αὐτῷ. |
Ἣ
δὲ
Ἀποφύσα,
εἶπε,
καὶ |
[13, 12] |
αὐτόθι
τὸν
Ερωτα
ἱδρυσάμενοι
συνθύουσιν
|
αὐτῷ. |
Θεσπιεῖς
τε
τὰ
Ερωτίδεια
τιμῶσιν |
[13, 62] |
οἰκίαν,
ἐξ
ἧς
καὶ
γενέσθαι
|
αὐτῷ |
θυγάτριον.
Μνημονεύει
δ'
αὐτῆς
Στράττις |
[13, 18] |
προῆκται,
τῶν
προτέρων
οὐ
χρωμένων
|
αὐτῷ. |
Καὶ
γὰρ
Τιμόθεος
ὁ
αὐλητὴς |
[13, 34] |
αὐτοῦ
λόγῳ,
καὶ
ταύτης
ἐκοινώνησεν
|
αὐτῷ. |
Καὶ
ἑτέρας
δὲ
δύο
ἑταίρας |
[13, 37] |
καλουμένην
Ασπασίαν
μετονομασθῆναι.
Συνηκολούθει
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
ἡ
Μιλησία
παλλακίς.
Ο |
[13, 3] |
δοὺς
γυναῖκας.
Κοιμῶνται
γοῦν
παρ'
|
αὐτῷ |
καὶ
οἱ
γέροντες
μετὰ
γυναικῶν, |
[13, 18] |
ξυρὸν
οὐδὲν
ἧππον
πάντες
χρῶνται
|
αὐτῷ. |
Καὶ
ταῦτα
μὲν
ὁ
θαυμάσιος |
[13, 68] |
δὲ
Γλυκέρας
ὡς
οὔσης
παρ'
|
αὐτῷ |
καὶ
τοῖς
Αθηναίοις
αἰτίας
γινομένης |
[13, 20] |
φασὶν
Αρχιδάμου
τοῦ
βασιλέως,
γυναικὸς
|
αὐτῷ |
καλῆς
φαινομένης,
ἑτέρας
δὲ
αἰσχρᾶς |
[13, 74] |
θεῶν
τις
ἢ
δαιμόνων
ἐβοήθησεν
|
αὐτῷ. |
Κατὰ
τὸν
αὐτὸν
οὖν
ποιητήν. |
[13, 95] |
εἶναι
ἢ
ἂ
ὁ
πατὴρ
|
αὐτῷ |
κατέλιπεν.
Αλλὰ
γὰρ
οὐ
τὴν |
[13, 29] |
δ'
ὃν
λέγω
ἐν
γειτόνων
|
αὐτῷ |
κατοικούσης
τινὸς
ἰδὼν
ἑταίρας
εἰς |
[13, 95] |
καὶ
εἰς
ἄλλους
ἅπαντας
τοὺς
|
αὐτῷ |
κεχρημένους.
Οὐχ
οἱ
μὲν
κάπηλοι |
[13, 45] |
Πτολεμαῖον·
εἰώθει
δὲ
συμπίνειν
αἰεὶ
|
αὐτῷ. |
Λέγει
δ'
οὖν
ὑστεροῦσα
παρὰ |
[13, 46] |
γναφέως
θυγάθηρ.
Αγραφοι
δ'
εἰσὶν
|
αὐτῷ |
Μεγίστη,
Αγαλλίς,
Θαυμάριον,
Θεόκλεια
(αὕτη |
[13, 87] |
πρὸς
Αλέξανρον
Επιστολῇ,
ἣν
ἐπέστειλεν
|
αὐτῷ |
μετὰ
τὸ
Δαμασκὸν
ἑλεῖν
καὶ |
[13, 82] |
παῖδα
ἔξω
τείχους
ἀπήγαγε
χρησόμενος
|
αὐτῷ. |
Ο
μὲν
παῖς
τὸ
ἴδιον |
[13, 85] |
ἐνάτῃ.
Ο
δὲ
λόγος
ἐστὶν
|
αὐτῷ |
{ὁ}
περὶ
Αλεξάνδρου
καὶ
λέγει |
[13, 36] |
τῷ
βασιλεῖ
(τοῦτο
δ'
ἦν
|
αὐτῷ |
ὄνομα)
ἦν
ξένος.
Οὗτος
ὁ |
[13, 35] |
τὸν
Ζαριάδρην
ἰδεῖν·
ἐπεστάλκει
γὰρ
|
αὐτῷ |
ὅτι
μέλλουσιν
οἱ
γάμοι
συντελεῖσθαι. |
[13, 44] |
ἐξ
οὗ
γεγονὸς
ἦν
ἄρρεν
|
αὐτῷ |
παιδίον,
οὐχ
ὑπομένουσαν
τὴν
Γναθαίνιον |
[13, 43] |
γενόμενον,
ὥστε
τὴν
πυγὴν
ἅπαξ
|
αὐτῷ |
παρασχεῖν·
τὴν
δὲ
τοῦτ'
εἰπεῖν |
[13, 33] |
πρᾶγμα.
Πιστεύων
δέ,
ὡς
ἕοικεν,
|
αὐτῷ |
πεποίηκεν
εὐθέως·
Εδιδάξαμεν
χρυσὸν
καθαρᾷ |
[13, 58] |
εἴ
τις
θέωροίη
τὰ
πραχθέντα
|
αὐτῷ |
περὶ
τὴν
Λάκωνος
γυναῖκα.
Ὑπερείδης |
[13, 4] |
ὧν
καὶ
τὸ
τῶν
τέκνων
|
αὐτῷ |
πλῆθος
ἐγένετο.
Εν
ἑπτὰ
μέντοι |
[13, 6] |
τόν
τε
ναύκληρον
λαβοῦσα
καταπέπωκ'
|
αὐτῷ |
σκάφει.
Η
Θεανὼ
δ'
οὐχὶ |
[13, 83] |
τῇ
στοᾳ.
Εν
δὲ
τῷ
|
αὐτῷ |
συγγράμματι
Θεόπομπος
φιλογύναιον
μέν
φησι |
[13, 95] |
προδόσεις
λαμβάνων
οὐκ
ἀποδίδωσι,
δικάζονται
|
αὐτῷ |
συγκλείσαντες
τὰ
καπηλεῖα,
οἱ
δὲ |
[13, 37] |
πρώτῳ
βασιλεύσαντι
Αἰγύπτου
καὶ
ἐγένησεν
|
αὐτῷ |
τέκνον
Λεοντίσκον
καὶ
Λάγον,
θυγατέρα |
[13, 35] |
ὕπνον
ἑωραμένῳ
περιχαρὴς
γενομένη
δίδωσιν
|
αὐτῷ |
τὴν
φιάλην·
καὶ
ὃς
ἁρπάσας |
[13, 86] |
τὸν
βασιλέα
άπεκάλουν,
ὅτι
ἔξεστι
|
αὐτῷ |
τούτων
ἀπολαύειν.
Καὶ
ἕτερα
τούτοις |
[13, 3] |
περιπαθὴς
γενομένη
τὴν
Κασσάνδραν
σὺν
|
αὐτῷ |
τῷ
Αγαμέμνονι
ἀποκτείνει,
ἣν
εἰς |
[13, 93] |
Σωκράτους
ἐστὶν
συγγράμματα,
ἐχαρίσθη
δὲ
|
αὐτῷ |
ὑπὸ
Ξανθίππης
τῆς
Σωκράτους
γυναικὸς |