Livre, Chap. |
[13, 20] |
καλλίστους
βασιλέας,
ὡς
μέχρι
νῦν
|
οἱ |
Αθάνατοι
καλούμενοι
Αἰθίοπες,
ὥς
φησι |
[13, 93] |
μετὰ
τὸν
ἐκείνου
θάνατον,
ὡς
|
οἱ |
ἀμφὶ
τὸν
Ιδομενέα
φασίν.
~Αλλ' |
[13, 86] |
ὠχροῦντο,
οὐκ
ἔτι
κατεῖχον
αὑτοὺς
|
οἱ |
ἄνδρες,
ἀλλὰ
ἐκ
τῶν
κλινῶν |
[13, 87] |
ἱμάτια
περιέδυεν.
~Εσπουδάκεσαν
δὲ
καὶ
|
οἱ |
βασιλεῖς
περὶ
τὰς
μουσουργούς,
ὡς |
[13, 35] |
ἐπεστάλκει
γὰρ
αὐτῷ
ὅτι
μέλλουσιν
|
οἱ |
γάμοι
συντελεῖσθαι.
Ὃ
δὲ
στρατοπεδεύων |
[13, 3] |
Κοιμῶνται
γοῦν
παρ'
αὐτῷ
καὶ
|
οἱ |
γέροντες
μετὰ
γυναικῶν,
Νέστωρ
και |
[13, 95] |
δικάζονται
αὐτῷ
συγκλείσαντες
τὰ
καπηλεῖα,
|
οἱ |
δὲ
γείτονες
οὕτως
ὑπ'
αὐτοῦ |
[13, 59] |
ἤνυε
λέγων
ἐπίδοξοί
τε
ἦσαν
|
οἱ |
δικασταὶ
καταψηφιούμενοι,
παραγαγὼν
αὐτὴν
εἰς |
[13, 95] |
κεχρημένους.
Οὐχ
οἱ
μὲν
κάπηλοι
|
οἱ |
ἐγγὺς
οἰκοῦντες,
παρ'
ὧν
προδόσεις |
[13, 91] |
τίς
σου
πύθηται
τίνες
ἦσαν
|
οἱ |
εἰς
δούρειον
ἵππον
ἐγκατακλεισθέντες,
ἑνὸς |
[13, 77] |
Κρῆτες
γοῦν,
ὡς
ἔφην,
καὶ
|
οἱ |
ἐν
Εὐβοίᾳ
Χαλκιδεῖς
περὶ
τὰ |
[13, 36] |
τῇ
Μασσαλιωτῶν
Πολιτείᾳ
οὕτως·
Φωκαεῖς
|
οἱ |
ἐν
Ιωνίᾳ
ἐμπορίᾳ
χρώμενοι
ἔκτισαν |
[13, 95] |
ἥκειν
τούτου
τεθνεῶτος.
Οὓτω
δ'
|
οἱ |
ἐν
τῷ
Πειραιεῖ
διάκεινται
ὥστε |
[13, 81] |
καὶ
δεξιῷ.
Ερμησίλεω
δὲ
ξένου
|
οἱ |
ἐόντος
καὶ
προξένου
Αθηναίων
ἐστιῶντος |
[13, 35] |
ἀδελφὸς
Ζαριάδρη,
περὶ
ὧν
λέγουσιν
|
οἱ |
ἐπιχώριοι
ὅτι
ἐξ
Αφροδίτης
καὶ |
[13, 84] |
ἐστι
τὸ
τυχεῖν,
μάθετε
παύονται
|
οἱ |
ἔρωτες,
ὥς
φησι
Κλέαρχος.
ῇ |
[13, 13] |
μοι.
καί
μοι
δοκοῦσιν
ἀγνοεῖν
|
οἱ |
ζωγράφοι
τὸν
Ερωτα,
συντομώτατον
δ' |
[13, 75] |
καὶ
ἐδέχοντο
τὰ
τοιαῦτα
ᾄσματα
|
οἱ |
θεαταί.
~Καὶ
ὁ
Ρηγῖνος
δὲ |
[13, 20] |
πρὸς
ἀλλήλας,
καὶ
διὰ
κάλλος
|
οἱ |
θεοὶ
ἀνηρείψαντο
Διὶ
οἰνοχόον
τὸν |
[13, 92] |
τοῦτο
Ξενοκράτης
Πόλλ'
ἀγαθὰ
δοῖεν
|
οἱ |
θεοὶ
Δημητρίῳ
καὶ
τοῖς
νομοθέταις, |
[13, 10] |
πέρας
ἔσχεν
τότε
γὰρ
εἷλον
|
οἱ |
Θηβαῖοι
τὴν
Φωκίδα.
Καὶ
ὁ |
[13, 32] |
Πέρσαις
Ελλάνων
ἀκρόπολιν
προδόμεν.
Καὶ
|
οἱ |
ἰδιῶται
δὲ
κατεύχονται
τῇ
θεῷ |
[13, 54] |
τοιοῦτοι
ὑμεῖς
οἱ
φιλόσοφοι,
ἔφη,
|
οἱ |
καὶ
πρὸ
τῶν
Ἡδονικῶν
καλουμένων |
[13, 53] |
τοιοῦτοι
ὑμεῖς
οἱ
φιλόσοφοι,
ἔφη,
|
οἱ |
καὶ
πρὸ
τῶν
Ἡδονικῶν
καλουμένων |
[13, 78] |
πανταχόθεν
αὐτοὺς
ἐκκόπτοντες.
Εἰσὶ
δὲ
|
οἱ |
καὶ
τὰς
παλαὶστρας
ὥσπερ
ἀντιτειχίσαμτα |
[13, 81] |
ἀσσοτέρα
γένηται.
Ως
δ'
ἦν
|
οἱ |
κάρτα
πλησίον,
περιλαβὼν
τῇ
χειρὶ |
[13, 23] |
ἔστ'
αὐταῖσι
τούτων
ὧν
ἔχουσ'
|
οἱ |
κωμικοί·
ὀρθὰ
προσθεῖσαι
τοιαῦτα
τοὔκλυτον |
[13, 55] |
κλεινοῖς
Θετταλικοῖς
πεδίοις.
Αὐτοσχεδιάζουσιν
οὖν
|
οἱ |
λέγοντες
αὐτὴν
ἐν
Κορίνθῳ
τεθάφθαι |
[13, 31] |
Εταιρίδεια
προσαγονεῦσαι.
Θύουσι
δὲ
καὶ
|
οἱ |
Μακεδόνων
βασιλεῖς
τὰ
Εταιρίδεια.
Πόρνης |
[13, 25] |
Μεγαράδε
νεανίαι
κλέπτουσι
μεθυσοκότταβοι·
κᾆθ'
|
οἱ |
Μεγαρῆς
ὀδύναις
πεφυσιγγωμένοι
ἀντεξέκλεψαν
Ασπασίας |
[13, 10] |
οἴομαι,
ἄνδρες
φίλοι,
ὅτι
καὶ
|
οἱ |
μέγιτοι
πόλεμοι
διὰ
γυναῖκας
ἐγένοντο. |
[13, 95] |
ἅπαντας
τοὺς
αὐτῷ
κεχρημένους.
Οὐχ
|
οἱ |
μὲν
κάπηλοι
οἱ
ἐγγὺς
οἰκοῦντες, |
[13, 24] |
ἀνασχετὰ
ἐν
τῇ
πόλει
πράττουσιν
|
οἱ |
νεώτεροι.
Οπου
γὰρ
οὐσῶν
μειράκων |
[13, 84] |
διαφθαρῆτε
τρόπον.
Τότε
γὰρ
καὶ
|
οἱ |
παῖδές
εἰσιν
καλοί,
ὡς
Γλυκέρα |
[13, 92] |
Δημοσθένους
ἀνεψιοῦ.
Καὶ
Ρωμαῖοι
δ'
|
οἱ |
πάντα
ἄριστοι
ἐξέβαλον
τοὺς
σοφιστὰς |
[13, 9] |
μόνον.
~Οὐκ
αἰσθάνονται
δ'
οὐδ'
|
οἱ |
παρ'
ἠλικίαν
νέας
ἀγόμενοι
γυναῖκας |
[13, 20] |
μὲν
εἶδος
ἄξιον
τυραννίδος
Καὶ
|
οἱ |
παρ'
Ομήρῳ
δὲ
δημογέροντες
θαυμάζοντες |
[13, 84] |
οὖν
καὶ
ὑμεῖς,
ὦ
φιλόσοφοι,
|
οἱ |
παρὰ
φύσιν
τῇ
Αφροδίτῃ
χρώμενοι |
[13, 19] |
τῆς
προσποιητοῦ
ἐπιτηδεύσεως
ἔφη
ὡς
|
οἱ |
παρακούσαντες
αὐτοῦ
τῶν
λόγων
καὶ |
[13, 23] |
ἀνάγκης
δεῖ
γελᾶν,
ἵνα
θεωρώσ'
|
οἱ |
παρόντες
τὸ
στόμ'
ὡς
κομψὸν |
[13, 12] |
καὶ
Αθηναῖοι
ἐλευθερίας
ἔτυχον,
καὶ
|
οἱ |
Πεισιστρατίδαι
ἐκπεσόντες
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν
πρῶτον |
[13, 7] |
{τῶν
ἐπῶν}
ὦ
δυστυχεῖς
ἡμεῖς
|
οἱ> |
πεπρακότες
τὴν
τοῦ
βίου
παρρησίαν |
[13, 59] |
Θεσπιαῖς.
Αὐτῆς
δὲ
τῆς
Φρύνης
|
οἱ |
περικτίονες
ἀνδριάντα
ποιήσαντες
ἀνέθηκαν
ἐν |
[13, 19] |
Καὶ
δὴ
τοιοῦτοι
ὑμῶν
εἰσιν
|
οἱ |
πλεῖστοι,
συνεσπασμένοι
καὶ
κακοπινεῖς
οὐ |
[13, 64] |
τὸ
κρημνὸν
εἰπεῖν
ὡς
δικαίως
|
οἱ |
πολλοὶ
καταφρονοῦσι
τοῦ
θείου,
ὅτε |
[13, 35] |
οἰκίαις·
καὶ
ταῖς
ἑαυτῶν
θυγατράσιν
|
οἱ |
πολλοὶ
τῶν
δυναστῶν
ὄνομα
τιθένται |
[13, 94] |
ποτε
ἐπιχειρῆσαι
οὐδὲ
τολμῆσαι
ἅπερ
|
οἱ |
πονηρότατοι
καὶ
ἀδικώτατοι
ἄνθρωποι
ἐπιχειροῦσι |
[13, 49] |
τινι
συμποσίῳ
διὰ
τίνα
αἰτίαν
|
οἱ |
στέφανοι
κρήμνανται,
εἶπεν
Ὅτι
φυχαγωγοῦσιν. |
[13, 70] |
ἀπὸ
τῶν
Ατρειδῶν
σῴζουσα,
ὡς
|
οἱ |
τὰ
Αργολικὰ
γράψαντες
ἱστοροῦσιν.
Ενδοξος |
[13, 7] |
ἐν
Υπνῳ
φησίν·
εἶτ'
εἰσὶν
|
οἱ |
τέττιγες
οὐκ
εὐδαίμονες,
ὧν
ταῖς |
[13, 19] |
ἔσονται
ῥυπαροὶ
καὶ
ἀνελεύθεροι,
καθάπερ
|
οἱ |
τῆς
Αριστίππου
παρενεχθέντες
αἱρέσεως
ἄσωτοι |
[13, 12] |
πόλεως
σωτηρίαν.
Οτι
δὲ
καὶ
|
οἱ |
τούτου
πρεσβύτεροι
κατὰ
φιλοσοφίαν
σεμνόν |
[13, 78] |
Διὰ
τοὺς
τοιούτους
οὖν
ἔρωτας
|
οἱ |
τύραννοι
(πολέμιοι
γὰρ
αὐτοῖς
αὗται |
[13, 91] |
καταλέξαι
τὰς
προσηγορίας
καὶ
τίνες
|
οἱ |
ὑπὸ
τοῦ
Κύκλωπος
αὐτῶν
καταβρωθέντες |
[13, 54] |
Μυρτίλος
Μή
τι
τοιοῦτοι
ὑμεῖς
|
οἱ |
φιλόσοφοι,
ἔφη,
οἱ
καὶ
πρὸ |
[13, 53] |
Μυρτίλος
Μή
τι
τοιοῦτοι
ὑμεῖς
|
οἱ |
φιλόσοφοι,
ἔφη,
οἱ
καὶ
πρὸ |
[13, 2] |
Μυρτώ,
οὐ
τοῦ
δικαίου
καλουμένου
|
(οἱ |
χρόνοι
γὰρ
οὐ
συγχωροῦσιν)
ἀλλὰ |