Alphabétiquement     [«   »]
Γανυμήδην 2
Γανυμήδους 1
γάρ 23
γὰρ 133
γέ 4
γε 25
Γεγάμηκα 1
Fréquences     [«    »]
111 εἰς
103 Καὶ
122 μὲν
133 γὰρ
144 περὶ
145 ὡς
160 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

γὰρ


Livre, Chap.
[13, 46]   φιλοσόφου ζῆν ἑταίρας. Κατὰ  γὰρ   Αγάθωνα Γυνὴ τὸ σῶμα δι'
[13, 38]   δ' ἄλλως τοὺς τρόπους. Μεταβάλλουσαι  γὰρ   αἱ τοιαῦται εἰς τὸ σῶφρον
[13, 18]   τούτῳ τι> προσπίπτει κακόν. Τί  γὰρ   αἱ τρίχες λυποῦσιν ἡμᾶς, πρὸς
[13, 16]   πρόσωπον, ἐὰν κόσμιον πεφύκῃ. Η  γὰρ   αἰδὼς ἄνθος ἐπισπείρει. Καὶ
[13, 42]   φησί, σοί, ψυχή, μελέτω· μαθεῖν  γὰρ   αἰσθέσθαι θ' ἅμα Ολυμπιονικῶν νυκτὸς
[13, 9]   νέα στι πρεσβύτῃ γυνή. Ωσπερ  γὰρ   ἄκατος οὐδὲ μικρὸν πείθεται ἑνὶ
[13, 44]   δὸς ὅσον ἐπιθυμεῖς, πάτερ· οἶδα  γὰρ   ἀκριβῶς καὶ πέποιθα τοῦθ' ὅτι
[13, 28]   φησί· Πεποιήκατ' ἔργον οὐχ ἑταίρων  γὰρ   ἀλλ' ἑταίρων> ταὐτὰ δ' ὄντα
[13, 13]   εἴδη φέρων. Η τόλμα μὲν  γὰρ   ἀνδρός, δὲ> δειλία γυναικός,
[13, 7]   μεστὴν γυναικείας χολῆς. Η τῶν  γὰρ   ἀνδρῶν ἐστι πρὸς ἐκείνην μέλι
[13, 86]   περὶ τῆς αὐλητρίδος διαπυκτεύσας. Φησὶν  γὰρ   Αντίγονος Καρύστιος ἐν τῷ
[13, 85]   θηρίου πρὸς τὸ παιδίον οὔτε  γὰρ   ἀπ' αὐτοῦ χωριζόμενον τὸ βρέφος
[13, 72]   συμπαίζειν προκαλεῖται. δ' (ἐστὶν  γὰρ   ἀπ' εὐκτίνου Λέσβου) τὴν μὲν
[13, 24]   τὰ τῶν υἱῶν κέρματα. Οντως  γὰρ   ἄριστα χωλὸς οἰφεις, τοῦ κρηπιδοποιοῦ
[13, 27]   καλέσαι, φησὶν Καλλίμαχος. Οὐ  γὰρ   αὐτάρκεις ἡμεῖς ἀμύνασθαι, Κύνουλκε;
[13, 35]   εἶναι ἀρρένων παίδων ἕρημος· ἤθελεν  γὰρ   αὐτὴν δοῦναι ἑνὶ τῶν περὶ
[13, 89]   Εὐβοίᾳ Χαλκίδα καλλιγύναικα εἶπεν. Εὐπρεπεῖς  γὰρ   αὐτόθι γίγνονται γυναῖκες, ὡς καὶ
[13, 78]   οὖν ἔρωτας οἱ τύραννοι (πολέμιοι  γὰρ   αὐτοῖς αὗται αἱ φιλίαι) τὸ
[13, 84]   συντάξαι ἀφεῖναι τὸν ἄνθρωπον δεδωκέναι  γὰρ   αὐτὸν μισθόν. ~Καὶ ἄλογα δὲ
[13, 92]   δὲ ποῦ εἴρηκεν Φύλαρχος Κατανέγνων  γὰρ   αὐτοῦ πᾶσαν τὴν Ιστορίαν. Εἰπόντος
[13, 35]   ποθοῦσα τὸν Ζαριάδρην ἰδεῖν· ἐπεστάλκει  γὰρ   αὐτῷ ὅτι μέλλουσιν οἱ γάμοι
[13, 14]   ἐστι τοὺς τρόπους ἀβέλτερος. Εἰ  γὰρ   ἀφέλοι τις τοῦ βίου τὰς
[13, 94]   οὔτε μὴν οὐδ' ἰχθυοπώλαιναν. Εκάστῳ  γὰρ   γένει ἁρμόζοντα δεῖν εἶναι καὶ
[13, 89]   χρόνου. ~Επὶ κάλλει δὲ ἔτι  γὰρ   γέρων ἀοιδὸς κελαδεῖ Μναμοσύναν» κατὰ
[13, 57]   ἡμῶν ἀντιπέμψαι θηρίον τρυγέραυον· οὐ  γὰρ   γίγνεται τοῦτ' αὐτόθι. Πρὸς ὃν
[13, 42]   Ανω, βέλτιστε, φησίν. Υπό τι  γὰρ   δέδοικά σε, μή μου προπεσούσης
[13, 48]   ἀπειλούντων κατασκάφειν τὴν οἰκίαν· ἐνηνοχέναι  γὰρ   δικέλλας καὶ> ἄμας, Εἰ ταῦτ'
[13, 72]   Ερμησιάνακτα περὶ τοῦ ἔρωτος. Καὶ  γὰρ   Δίφιλος κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν ἐν
[13, 36]   μέχρι νῦν Πρωτιάδαι καλούμενον· Πρῶτις  γὰρ   ἐγένετο υἱὸς Εὐξένου καὶ τῆς
[13, 4]   ἐγένετο καὶ Αἰγεύς Πρώτην μὲν  γὰρ   ἔγημε τὴν Οπλητος θυγατέρα, μεθ'
[13, 81]   ὁ> λέγων χρυσοκόμαν Απόλλωνα· Χρυσέας  γὰρ   εἰ ἐποίησεν ζωγράφος τὰς
[13, 60]   ἐπιφανεστάτη πολὺ τῶν ἑταιρῶν. Καὶ  γὰρ   εἰ νεωτέρα τῶν τότε χρόνων
[13, 8]   γὰρ πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει οὔπω  γὰρ   εἰδὼς οὗτος οἷον ἦν κακὸν
[13, 10]   Φιλίππου συμμαχήσαντος πέρας ἔσχεν τότε  γὰρ   εἷλον οἱ Θηβαῖοι τὴν Φωκίδα.
[13, 45]   κατέφαγ' ἐραστήν ποτε Θαλλόν· παρεγενήθη  γὰρ   εἰς τὴν Αττικὴν ὠνησόμενος χελιδονείους
[13, 24]   ἀχύροισιν εἰσενεχθῆναι τέχνῃ. Αὐταὶ βιάζονται  γὰρ   εἰσέλκουσί τε τοὺς μὲν γέροντας
[13, 6]   βίον παρείλετο πάντα τὰ σκεύη  γὰρ   ἕλκων ᾤχετ' ἐκ τῆς οἰκίας.
[13, 14]   εἰκότως τ' Ερως; Ετάραττε κἀκείνους  γὰρ   ἐμβάλλων στάσεις, ὅτ' ἦν μετ'
[13, 21]   οὐδ' ἂν οἰκέτης ἐτόλμησεν. Σεμνύνεσθαι  γὰρ   ἐμελέτων, οὐ βωμολοχεύσθαι. Υπερείδης δὲ
[13, 5]   βίον τὸν ἑαυτοῦ συνέχεεν. Εὐθέως  γὰρ   ἐν αὐτοῖς τοῖς γάμοις
[13, 20]   καὶ αὐτὸς τὸ κάλλος. Καὶ  γὰρ   ἐν ταῖς Εὐανδρίαις τοὺς καλλίστους
[13, 50]   μνησθήσομαι καὶ τούτων. Δημοσθένης μὲν  γὰρ   ἐν τῷ κατὰ Ανδροτίωνος Σινώπης
[13, 80]   καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν (συνεχῶς  γὰρ   ἐν τῷ ποταμῷ τούτῳ ἀπελούετο)
[13, 19]   ἤθεσιν ἀλλα καὶ ἕξει. Βουλόμενοι  γὰρ   ἐνδύεσθαι τὴν αὐτάρκειαν καὶ τὴν
[13, 63]   περὶ Δημοσθένους λέγειν δύναιτο; τὰ  γὰρ   ἐνιαυτῷ μελετηθέντα ἐκείνῳ μία γυνὴ
[13, 67]   τὴν ἱερὰν ὁδὀν καλουμένην. Καὶ  γὰρ   ἐνταῦθα οὗ ἂν φανῇ τὸ
[13, 43]   δ' εἶπε Τῶν σῶν δραμάτων  γὰρ   ἐπιμελῶς εἰς αὐτὸν αἰεὶ τοὺς
[13, 66]   Γλυκέρας κοινόν ἐνεμεσήθη δέ. Φιλήμονος  γὰρ   ἑταίρας ἐρασθέντος καὶ χρηστὴν ταύτην
[13, 51]   ἀντὶ τῆς Ανθείας Αντειαν. Οὐ  γὰρ   εὑρίσκομεν παρ' οὐδενὶ Ἄνθειαν άναγεγραμμένην
[13, 49]   δ᾽ Οὐ θέλω» εἶπεν, ἦν  γὰρ   έφεστηκυῖα γραῦς αὐτῷ. δὲ
[13, 6]   ἂν δύναιτο παρανομώτατον φράσαι τίς  γὰρ   δράκαιν' ἄμικτος Χίμαιρα
[13, 61]   ἔν τινι στασίμῳ οὕτως φίλη  γὰρ   Θεωρίς. Επὶ δὲ δυσμαῖς
[13, 93]   τῶν καλουμένων φιλοσόφων ἀφιλοσοφώτερον. Τίς  γὰρ   ἤλπισεν ἂν> Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν
[13, 8]   οὐκ ἐρῶ κακῶς. μὲν  γὰρ   ἦν ἄπειρος, οἶμαι, τοῦ κακοῦ,
[13, 80]   εὐφρανεῖ ὡς σἐ λυπήσει. Ωσπερ  γὰρ   ἦν ἐρωτικὸς βασιλεὺς οὗτος,
[13, 86]   πρὸς Αντίγονον παραγενομένων. Εκεῖνοι {τε}  γὰρ   ἠρίστων σφόδρα σκυθρωπῶς καὶ εὐσχημόνως,
[13, 3]   γυναικῶν, Νέστωρ και Φοῖνιξ. Οὐ  γὰρ   ἦσαν οὗτοι ἐκλελυμένοι τοῖς σώμασι
[13, 84]   καθάπερ ἱστορεῖ Κλέαρχος. Εμοὶ μὲν  γὰρ   καὶ κατὰ φύσιν δοκεῖ πεποιηκέναι
[13, 56]   Μέλισσαν ἰδόντα Πελοποννησιακῶς ἠσθημένην (ἀναμπέχονος  γὰρ   καὶ μονοχίτων ἦν καὶ ᾠνοχοει
[13, 84]   τὸν αὐτὸν διαφθαρῆτε τρόπον. Τότε  γὰρ   καὶ οἱ παῖδές εἰσιν καλοί,
[13, 1]   λόγον ἐνταῦθα μέλλοντες κατατάττειν (ἐγένοντο  γὰρ   καὶ περὶ γαμετῶν καὶ ἑταιρῶν
[13, 22]   Αγροίκῳ, τῷ τρέφοντι συμφορά· εὐφραίνεται  γὰρ   κακὸν ἔχων οἴκοι μέγα. Διόπερ
[13, 46]   ὑπὸ τοῦ Μάχωνος εἰρημένων. Αἱ  γὰρ   καλαὶ ἡμῶν Αθῆναι τοσοῦτον πλῆθος
[13, 10]   Κτησίας, διὰ γυναῖκα ἐγένετο. Ο  γὰρ   Καμβύσης πυνθανόμενος τὰς Αἰγυπτίας γυναῖκας
[13, 7]   μάλ' εἰκότως. μὲν νόμῳ  γὰρ   καταφρονοῦσ' ἔνδον μένει, δ'
[13, 8]   τοῦτον καταλείπων τὸν βίον. Γεγάμηκα  γὰρ   καὐτος διὰ τοῦτό σοι παραινῶ
[13, 35]   δὸς θέλεις {γαμηθῆναι} τούτου  γὰρ   κεκλήσῃ γυνή. Κἀκείνη περιβλέψασα πάντας
[13, 51]   Ἐπώνυμον ἐστὶ τοῦτο ἑταίρας· τὸ  γὰρ   κύριον ἦν Οἴα, ὡς Ἀριστσφάνης
[13, 46]   αἰτίαν, Στίλιπων. Σέ τε  γὰρ   λέγουσιν διαφθείρειν τοὺς ἐντυγχάνοντάς σοι
[13, 25]   ἃπαντας εὗρες ἀνθρώπους, Σόλων· σὲ  γὰρ   λέγουσιν τοῦτ' ἰδεῖν πρῶτον, μόνον
[13, 13]   Αλεξις δ' ἐν Αποκοπτομένῳ· Λέγεται  γὰρ   λόγος ὑπὸ τῶν σοφιστῶν μὴ
[13, 95]   Ανδρίαν πλεῖν τούτῳ συμβάλλειν. Πολὺ  γὰρ   μᾶλλον ἂν δανείσηται αὐτοῦ
[13, 87]   φησιν ἐν ὁμωνύμῳ δράματι· Εκειτο  γὰρ   μέν λευκὸν εἰς σεληνόφως φαίνουσα
[13, 81]   τὰς γνάθους τοῦ καλοῦ. Εἰ  γὰρ   ζωγράφος χρώματι πορφυρέῳ ἐναλείψειε
[13, 79]   παιδικοῖς νόμος ἐστὶν ὁμιλεῖν. Καὶ  γὰρ   νομοθέτης Σόλων ἔφη Μηρῶν
[13, 57]   ἀρρενικῶς εἰρημένον τὸν τίγριν. Φιλήμονα  γὰρ   οἷδα τοῦτ' εἰρηκότα ἐν Νεαίρᾳ·
[13, 47]   ἀρρωστίας, Ὡς ίσχνός» ἔφη. Τί  γὰρ   οἴει με έν τρισὶν ἡμέραις
[13, 41]   προσηγορεύετ' ἐνομίσθη Μανία. Αἰσχρὸν  γὰρ   ὄνομα Φρυγιακὸν γυναῖκ' ἔχειν, καὶ
[13, 29]   ἄλλαι τοὔνομα βλάπτουσι τοῖς τρόποις  γὰρ   ὄντως ὂν καλόν. Αναξίλας Νεοττίδι·
[13, 26]   ὀρθῶς νομίζοιτ' ἂν τέρας. Αὕτη  γὰρ   ὁπότ' ἦν μὲν> νεοττὸς καὶ
[13, 26]   μοι δοκεῖ τοῖς ἀετοῖς· οὗτοι  γὰρ   ὅταν ὦσιν νέοι ἐκ τῶν
[13, 15]   περὶ τοῦ Βίου αὐτου. Θρυλεῖτε  γὰρ   ὅτι δεῖ μὴ τῶν σωμάτων
[13, 33]   σκολιοῦ ξυνάορον ξυναῖς γυναιξί. Δῆλον  γὰρ   ὅτι πρὸς τὰς ἑταίρας διαλεγόμενος
[13, 2]   τοῦ δικαίου καλουμένου (οἱ χρόνοι  γὰρ   οὐ συγχωροῦσιν) ἀλλὰ τοῦ τρίτου
[13, 95]   πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν. Αλλὰ  γὰρ   οὐ τὴν οὐσίαν κέκτηται Ερμαίου
[13, 26]   Κορίνθου Λαίδ' οἶσθα; (Β) Πῶς  γὰρ   οὔ; τὴν ἡμετέρειόν γ' (Α)
[13, 44]   εἰπεῖν φασι τὴν Γναθαίνον· Περιλαμβάνειν  γὰρ   οὐκ ἐδοκίμαζον, τάλαν, ἄνθρωπον ἄχρι
[13, 52]   περὶ δὲ Ναίδος σιωπῶ· γομφίους  γὰρ   οὐκ ἔχει. Θεόφιλος Φιλαύλῳ· τοῦ
[13, 24]   πόλει πράττουσιν οἱ νεώτεροι. Οπου  γὰρ   οὐσῶν μειράκων μάλ' εὐπρεπῶν ἐπὶ
[13, 13]   δαίμονος τούτου ποιοῦσιν εἰκόνας. Εστὶν  γὰρ   οὔτε θῆλυς οὔτ' ἄρσην, πάλιν
[13, 13]   τρόπων τῶν τοῦ θεοῦ. Εστὶν  γὰρ   οὔτε κοῦφος οὔτε ῥᾀδιος ἀπαλλαγῆναι
[13, 90]   δέον προκεῖσθαι σωφροσύνης. Τὸ κάλλος  γὰρ   οὕτως καλόν, εἰ δὲ μὴ,
[13, 80]   καὶ μηδαμῶς, εῖπεν, οὐ  γὰρ   οὗτως ἐμὲ εὐφρανεῖ ὡς σἐ
[13, 91]   τῆς οὐ κενεώτερον ἄλλο. Τί  γὰρ   ὄφελος τῶν τοσούτων ὀνομάτων,
[13, 91]   τοῦ Αργείου Ιλίου Πέρσιδος οὗτος  γὰρ   παμπόλλους τινὰς κατέλεξεν. Αλλὰ μὴν
[13, 67]   πολὺν ἤδη χρόνον ἐπιτετελεσμένον. Ἣν  γὰρ   πάντες ᾔδεσαν ὀλίγης δαπάνης κοινὴν
[13, 18]   πείθω, μεμνήσομαι τῆς λέξεως· χαίρω  γὰρ   πάνυ τῷ ἀνδρὶ διά τε
[13, 78]   συμφρονῆσαν πολλὰς τυραννίδας καθεῖλεν. Παιδικῶν  γὰρ   παρόντων ἐραστὴς πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ'
[13, 58]   τῶν καλῶν γυναικῶν κατάλογον. ~Κλέαρχος  γὰρ   περὶ Ἐπαμινώνδου φησὶν οὕτως· Ἐπαμινώνδας
[13, 84]   ὥς φησι Κλέαρχος. τε  γὰρ   περὶ τὴν Πειρήνην χαλκῇ βοὶ
[13, 9]   γυνὴ νέα ἀνδρὶ γέροντι οὐ  γὰρ   πηδαλίῳ πείθεται ὡς ἄκατος, οὐδ'
[13, 8]   ἀληθινὸν εἰς πέλαγος αὑτὸν ἐμβαλεῖς  γὰρ   πραγμάτων, οὐ Λιβυκὸν οὐδ' Αἰγαῖον
[13, 86]   τῷ οἶνῳ μνείαν ποιεῖσθαι καὶ  γὰρ   πρὸς ταῦτα ἡμᾶς ὅταν ὑποπίωμεν
[13, 23]   ἑταιρῶν οὕτως ἐκτίθεται· Πρῶτα μὲν  γὰρ   πρὸς τὸ κέρδος καὶ τὸ
[13, 8]   ὅστις γυναῖκα δεύτερος ἔγημε τὸν  γὰρ   πρῶτον οὐκ ἐρῶ κακῶς.
[13, 8]   γήμας δεύτερος θνητῶν. Ο μὲν  γὰρ   πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει οὔπω γὰρ
[13, 24]   μὴ Φιλίππου, φησίν· Οστις λέχη  γὰρ   σκότια νυμφεύει λάθρᾳ, πῶς οὐχὶ
[13, 47]   τὸν ἡττώμενον Θάρρει, παιδίον· οὐ  γὰρ   στεφανίτης ἀγών ἐστιν, ἀλλ'
[13, 18]   τοῦτον ἔχει τι θάτερον·  γὰρ   στρατεύειν ἐπινοεῖν μοι φαίνεται καὶ
[13, 42]   τοῦτο, φησὶ, λυποῦ, φίλατε· οὐ  γὰρ   σὺ φεύγων ἀπέβαλες τὴν ἀσπίδα,
[13, 48]   καταπεσόντος ἔν τινι κονιάματι, Καὶ  γὰρ   σύ, φησί, σαυτὸν ἐδωκας οὗ
[13, 93]   τὸν κυνικὸν βίον μιμουμένοις οὔτε  γὰρ   συνανθρωπίζετε οὔτε διαγινώσκετε οὐδένα τῶν
[13, 51]   πανηγύρεως ένδοξοτάτης ὀνόματι κεχρημένην· ἐκεκώλυτο  γὰρ   τὰ τοιαῦτα τίθεσθαι ὀνόματα οὐ
[13, 77]   ταῖς θηλείαις προκρίνουσι πολλοί. Παρὰ  γὰρ   τὰς ἄλλας ταῖς εὐνομουμέναις πόλεσιν
[13, 2]   καὶ τῶν ἐρωτικῶν ἐλέχθησαν. ~Καὶ  γὰρ   τὰς γαμετὰς καλὸς ἡμῶν
[13, 70]   Ερμησιάνακτος τοῦ Κολοφωνίου Λεόντιον ἀπὸ  γὰρ   ταύτης ἐρωμένης αὐτῷ γενομένης ἔγραψεν
[13, 93]   χείρω μερισάμενοι τηρεῖτε. Αἰσθήσει τε  γὰρ   τῇ πρὸς ὄσφρανσιν καὶ πρὸς
[13, 71]   Τήιον ἀλγύνων ἄνδρα πολυφραδίῃ. Καὶ  γὰρ   τὴν μελιχρὸς ἐφωμίλησεν Ανακρέων
[13, 74]   φρονοῦσιν εἰς ἡμᾶς μέγα. Νεανίσκῳ  γὰρ   τὴν πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι τοῦτο
[13, 85]   ἐκ τῆς Ιασοῦ παῖδα. Περὶ  γὰρ   τὴν πόλιν ταύτην Διονύσιός τις
[13, 31]   Αβυδηνοῖς, ὥς φησι Πάμφιλος· κατεχομένης  γὰρ   τῆς πόλεως δουλείᾳ τοὺς φρουροὺς
[13, 18]   προτέρων οὐ χρωμένων αὐτῷ. Καὶ  γὰρ   Τιμόθεος αὐλητὴς πώγωνα μέγαν
[13, 16]   ὠμῶν καὶ τῶν ἀνηδύντων. Καὶ  γὰρ   τὸ παλαιὸν παίδων ἤρων, ὡς
[13, 14]   τὰς δυνάμεις διαιρῶν φησι δίδυμα  {γὰρ}   τόξα αὐτὸν ἐντείνεσθαι χαρίτων, τὸ
[13, 32]   ἔσταθεν εὔχεσθαι Κύπριδι δαιμονίᾳ· οὐ  γὰρ   τοξοφόροισιν ἐμήσατο δι' Αφροδίτα Πέρσαις
[13, 84]   καθάπερ Κλείσοφος Σηλυμβριανός. Οὗτος  γὰρ   τοῦ ἐν Σάμῳ Παρίου ἀγάλματός
[13, 44]   τάλαν, μὴ δῆτ' ἄνερ· οὐδέποτε  γὰρ   τοῦτ' ἐστί σοι πεπραγμένου. ~Εξῆς
[13, 70]   ἠγάπα Λαμύνθιος Μιλήσιος. Εκάτερος  γὰρ   τούτων τῶν ποιητῶν, ὥς φησι
[13, 27]   Μυρτίλου, φθάσας Μυρτίλος (διήχθευεν  γὰρ   τῷ Σύρῳ) ἔφη· Ουχ ὧδ'
[13, 4]   πλείστας δόξας ἐσχηκέναι γυναῖκας (ἦν  γὰρ   φιλογύνης) ἀνὰ μέρος αὐτὰς εἶχεν,
[13, 59]   ἦν αὐτὴν ἰδεῖν γυμνήν· ἐχέσαρκον  γὰρ   χιτώνιον ἠμπείχετο καὶ τοῖς δημοσίοις
[13, 30]   Εφιππος ἐν Σαπφοῖ φησι· Οταν  γὰρ   ὦν νέος ἀλλότριον εἰσελθὼν ὄψον
[13, 45]   εἶπεν, κακῶν» Γλυκέρον, Μέλλει  γὰρ   ὥσπερ μαινίδας ἀποτηγανίζειν, φησί, μου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005