Livre, Chap. |
[13, 90] |
κάλλους
ἀγῶνα
ἐπιτελέσαι
καὶ
νικῆσαι
|
πρῶτον |
αὐτοῦ
τὴν
γυναῖκα
Ηροδίκην.
Επιτελεῖται |
[13, 10] |
Δοῦρις
δ'
ὁ
Σάμιος
καὶ
|
πρῶτον |
γενέσθαι
πόλεμόν
φησι
δύο
γυναικῶν |
[13, 52] |
(οὐδ᾽
οἶδεν
οὐδεὶς
ὅτε
τὸ
|
πρῶτον |
ἐγένετο.
Οὐχὶ
Λαὶς
μὲν
τελευτῶσ' |
[13, 33] |
νικήσας.
Πίνδαρός
τε
τὸ
μὲν
|
πρῶτον |
ἔγραψεν
εἰς
αὐτὸν
ἐγκώμιον,
οὗ |
[13, 89] |
τὸν
πρὸς
Ακαδημίᾳ
Ερωτα
ἱδρύσασθαι
|
πρῶτον, |
ἐφ'
οὗ
ἐπιγέγραπται
Ποικιλομήχαν'
Ερως, |
[13, 31] |
ἑορτὴν
συντελοῦσι
Μάγνητες.
Ιστοροῦσι
δὲ
|
πρῶτον |
Ιάσοντα
τὸν
Αἴσονος
συναγαγόντα
τοὺς |
[13, 25] |
αὐτὸν
καὶ
πανδήμου
Αφροδίτης
ἱερὸν
|
πρῶτον |
ἱδρύσασθαι
ἀφ'
ὧν
ἠργυρίσαντο
αἱ |
[13, 75] |
ἐρωτικῶν
μελῶν
ἡγεμόνα
καὶ
ἐκδοῦναι
|
πρῶτον |
μέλος
ἀκόλαστον,
ὄντα
καὶ
περὶ |
[13, 54] |
δ'
εἶδος
μεταβήσομαι
λόγων.
Καὶ
|
πρῶτον |
μὲν
μνησθήσομαι
τοῦ
φιλαληθεστάτου
Επικούρου· |
[13, 53] |
δ'
εἶδος
μεταβήσομαι
λόγων.
Καὶ
|
πρῶτον |
μὲν
μνησθήσομαι
τοῦ
φιλαληθεστάτου
Επικούρου· |
[13, 14] |
ζῆν
μόνους,
οὓς>
δεῖ
γε
|
πρῶτον |
μὲν
στρατευτικωτάτους
εἶναι
πονεῖν
τε |
[13, 25] |
σὲ
γὰρ
λέγουσιν
τοῦτ'
ἰδεῖν
|
πρῶτον, |
μόνον
δημοτικόν,
ὦ
Ζεῦ,
πρᾶγμα |
[13, 67] |
ἐνταῦθα
οὗ
ἂν
φανῇ
τὸ
|
πρῶτον |
ὁ
τῆς
Αθηνᾶς
ἀφορώμενος
νεώς |
[13, 67] |
μεγέθει.
Τοῦτο
δὲ
τὸ
μὲν
|
πρῶτον, |
ὅπερ
εἰκός,
ἢ
Μιλτιάδου
φήσειεν |
[13, 8] |
γυναῖκα
δεύτερος
ἔγημε
τὸν
γὰρ
|
πρῶτον |
οὐκ
ἐρῶ
κακῶς.
Ὃ
μὲν |
[13, 18] |
διατηροῦσιν
οὐ
σφόδρα
ἀρχαῖον
τὸν
|
πρῶτον |
περικειράμενον
παρωνύμιον
ἔχει
Κόρσην.
Διὸ |
[13, 12] |
οἱ
Πεισιστρατίδαι
ἐκπεσόντες
ἐπεχείρησαν
διαβάλλειν
|
πρῶτον |
τὰς
περὶ
τὸν
θεὸν
τοῦτου |