Alphabétiquement     [«   »]
ἠμφισβήτει 1
ῆμῶν 1
ἡμῶν 9
ἦν 87
Ἦν 5
ἥν 9
ἣν 15
Fréquences     [«    »]
83 ἐπὶ
84
81 τὰς
87 ἦν
92 τε
93 πρὸς
96 τῇ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

ἦν


Livre, Chap.
[13, 35]   γράφει δὲ οὕτως· Υστάσπῃ νεώτερος  ἦν   ἀδελφὸς Ζαριάδρη, περὶ ὧν λέγουσιν
[13, 51]   καὶ ἱματίοις πολυτελέσι, έκδῦσα δὲ  ἦν   αἰσχροτάτη. Ἦν δὲ Κορώνης τῆς
[13, 89]   Μόνιμος Πυθίωνος. Καὶ ἐπει  ἦν   ἀκόλαστος γυνή, ἔφη
[13, 81]   πολιτικὰ οὔτε σοφὸς οὔτε ῥεκτήριος  ἦν,   ἀλλ' ὡς ἄν τις εἷς
[13, 8]   ἐρῶ κακῶς. μὲν γὰρ  ἦν   ἄπειρος, οἶμαι, τοῦ κακοῦ,
[13, 13]   ᾔδει πλὴν χελιδόνας γράφειν, ἀλλ'  ἦν   ἄπειρος τῶν τρόπων τῶν τοῦ
[13, 26]   καὶ νέα, ὑπὸ τῶν στατήρων  ἦν   ἀπηγριωμένη, εἶδες δ' ἂν αὐτῆς
[13, 80]   Αντιγόνου δὲ τοῦ βασιλέως ἐρώμενος  ἦν   Αριστοκλῆς κιθαρῳδός, περὶ οὗ
[13, 10]   Κιρραῖοι πρὸς Φωκεῖς ἐπολέμησαν, δεκαέτης  ἦν,   ἁρπασάντων Κιρραίων τὴν Πελάγοντος τοῦ
[13, 44]   ἐν ἀποδημίᾳ, ἐξ οὗ γεγονὸς  ἦν   ἄρρεν αὐτῷ παιδίον, οὐχ ὑπομένουσαν
[13, 39]   παντοδαπῶν ἐπεδείκνυτο. Η Λάμια δ'  ἦν   αὐλητρίς, ἧς σφόδρ' ἡδέως σχεῖν
[13, 37]   Ποθεινῆς προσαγορεύονται; καίτοι Μνησὶς μὲν  ἦν   αὐλητρὶς και Ποθεινὴ Μύρτιον δὲ
[13, 59]   μὴ βλεπομένοις. Διόπερ οὐδὲ ῥᾳδίως  ἦν   αὐτὴν ἰδεῖν γυμνήν· ἐχέσαρκον γὰρ
[13, 76]   Τενεδίου Θεοξένου Πίνδαρος, ὃς  ἦν   αὐτοῦ ἐρώμενος, τί φησιν Χρῆν
[13, 34]   εἰς Ελλήσποντον σύν Αξιόχῳ, ὃς  ἦν   αὐτοῦ τῆς ὥρας ἐραστής, ὥς
[13, 36]   Νάνῳ τῷ βασιλεῖ (τοῦτο δ'  ἦν   αὐτῷ ὄνομα) ἦν ξένος. Οὗτος
[13, 49]   δ᾽ Οὐ θέλω» εἶπεν,  ἦν   γὰρ έφεστηκυῖα γραῦς αὐτῷ.
[13, 4]   Ηρακλῆς πλείστας δόξας ἐσχηκέναι γυναῖκας  (ἦν   γὰρ φιλογύνης) ἀνὰ μέρος αὐτὰς
[13, 37]   καὶ αὐτὸς Θεμιστοκλῆς ἐξ ἑταίρας  ἦν   γεγενημένος ὄνομα Αβροτόνου; ὡς Αμφικράτης
[13, 8]   ἀπόλοιθ' ὅστις ποτὲ πρῶτος  ἦν   γήμας, ἔπειθ' δεύτερος, εἶθ'
[13, 46]   Λαμπυρίδα καὶ Εὐφροσύνην· αὕτη δὲ  ἦν   γναφέως θυγάθηρ. Αγραφοι δ' εἰσὶν
[13, 8]   τοῦ κακοῦ, δ' οἷον  ἦν   γυνὴ κακὸν περυσμένος. Καὶ προελθών
[13, 56]   οὐ συνετάραξε πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα;  ἦν   δ' οὗτος ὁ> ἀνὴρ πρὸς
[13, 65]   καὶ Φρυνίωνος τοῦ Παιανιέως, ὃς  ἦν   Δήμωνος μὲν υἱός, Δημοχάρους δὲ
[13, 67]   περιέστειλεν τελευτήσασαν. βακχίδος μὲν  ἦν   δούλη τῆς αὐλητρίδος, ἐκείνη δὲ
[13, 81]   οἶνον ἐγχέων παῖς ἐὼν δῆλος  ἦν   εἶπέ τε Βούλει με ἡδέως
[13, 69]   ἁλὸς πελάγη. Καὶ Αρχεδίκη δ'  ἦν   ἐκ τῆς Ναυκράτεως καὶ αὐτὴ
[13, 80]   τὸ παισὶν χρῆσθαι. ~Φιλόπαις δ'  ἦν   ἐκμανῶς καὶ Αλέξανδρος βασιλεύς.
[13, 80]   ὡς σἐ λυπήσει. Ωσπερ γὰρ  ἦν   ἐρωτικὸς βασιλεὺς οὗτος, οὕτως
[13, 50]   (Β) Γλυκέρας σῖτος οὗτος  ἦν·   ἐσται δ' ἴσως αὐτοῖσιν ὀλέθρου
[13, 68]   (Α) Γλυκέρας σῖτος οὗτος  ἦν·   ἔσται δ' ἴσως αὐτοῖσιν ὀλέθρου
[13, 70]   δἐ Μεγαρὶς οὐκ ἀγεννὴς  ἦν   ἑταίρα, ἀλλὰ καὶ γονέων καὶ
[13, 75]   καὶ παιδικά. Οὕτω δ' ἐναγώνιος  ἦν   περὶ τὰ ἐρωτικὰ πραγματεία,
[13, 70]   γονέων καὶ κατὰ παιδείαν ἐπέραστος  ἦν,   ἠκροᾶτο δὲ Στίλπωνος τοῦ φιλοσόφου.
[13, 66]   πρὸς αὑτὴν ἔρωτος, ὡς ἀδύνατον  ἦν,   ᾔτησε τῆς συνουσίας μισθὸν τὸν
[13, 64]   Μύστα Σελεύκου τοῦ βασιλέως ἐρωμένη  ἦν·   ἥτις ὑπὸ Γαλατῶν Σελεύκου νικηθέντος
[13, 14]   μετ' αὐτῶν. Ως δὲ λίαν  ἦν   θρασὺς καὶ σοβαρός, ἀποκόψαντες αὐτοῦ
[13, 30]   ἐπεδείπνει μεθ' ῆμῶν· τοῦτο δ'  ἦν,   ἵνα μή τι λυπήσειε τὸν
[13, 42]   φήσ' ἀποψᾶσθαι, τάλαν. ~Οτι δ'  ἦν   καὶ ἀστεία τις ἀποκρίνασθαι, τάδε
[13, 89]   εἶκαστο τὴν μορφήν. Στεφανόπωλις δ'  ἦν   καὶ αὐτὴν ἐξέδωκε πρὸς γάμου
[13, 80]   φησί, τῷ Χαλκιδεῖ παῖς καλὸς  ἦν   καὶ εἴχεν εὖ πρὸς αὐτόν.
[13, 5]   τὴν κληθεῖσαν Εὐρώπη, Φιλογύνης δ'  ἦν   καὶ Εὐριπίδης ποιητής. Ιερώνυμος
[13, 89]   ἐποίησεν ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Καλλίστη δ'  ἦν   καὶ Παντίκα Κυπρία, περὶ
[13, 86]   τε τῷ ἀγοράζειν πάνυ νεανικὸς  ἦν   καὶ τῷ πωλοῦντι ἄλλῳ τινὶ
[13, 56]   ἠσθημένην (ἀναμπέχονος γὰρ καὶ μονοχίτων  ἦν   καὶ ᾠνοχοει τοῖς ἐργαζομένοις) ἐρασθέντα
[13, 8]   οὔπω γὰρ εἰδὼς οὗτος οἷον  ἦν   κακὸν ἐλάμβανεν γυναῖχ' δ'
[13, 35]   γυναικῶν, καὶ Ζαριάδρης δὲ  ἦν   καλός. Πέμποντος οὖν τοῦ Ζαριάδρου
[13, 26]   ἂν τέρας. Αὕτη γὰρ ὁπότ'  ἦν   μὲν> νεοττὸς καὶ νέα, ὑπὸ
[13, 8]   ἀλλὰ νὴ Δία χρηστή τις  ἦν   μέντοι τίς οἴμοι δείλαιος, ταχέως
[13, 14]   κἀκείνους γὰρ ἐμβάλλων στάσεις, ὅτ'  ἦν   μετ' αὐτῶν. Ως δὲ λίαν
[13, 69]   Ναύκρατις ὦδε φυλάξει, ἔστ' ἂν  ἦν   Νείλου ναῦς ἐφ' ἁλὸς πελάγη.
[13, 36]   (τοῦτο δ' ἦν αὐτῷ ὄνομα)  ἦν   ξένος. Οὗτος Νάνος ἐπιτελῶν
[13, 13]   Αραρὼς ἐν Καμπυλίωνι· Τίς  ἦν   γράψας πρῶτος ἀνθρώπων ἄρα
[13, 68]   Υδάσπου {τοῦ} ποταμοῦ εἴτε Πύθων  ἦν   Καταναῖος {ὁ} Βυζάντιος
[13, 63]   φεύγων τὴν διαβολήν. Ακόλαστος δ'  ἦν   ῥήτωρ περὶ τὰ ἀφροδίσια,
[13, 81]   ἤρα βασιλεύς. ~Φιλομεῖραξ δὲ  ἦν   Σοφοκλῆς, ὡς Εὐριπίδης φιλογύνης.
[13, 81]   κεφαλῇ ἀσσοτέρα γένηται. Ως δ'  ἦν   οἱ κάρτα πλησίον, περιλαβὼν τῇ
[13, 51]   τοῦτο ἑταίρας· τὸ γὰρ κύριον  ἦν   Οἴα, ὡς Ἀριστσφάνης εἴρηκεν έν
[13, 85]   ἀλεκτρυὼν Κένταυρος, δὲ Σεκοῦνδος  ἦν   οἰκέτης Νικομήσους τοῦ Βιθυνῶν βασιλέως,
[13, 43]   Γνάθαινα καὶ ἤδη τελέως  ἦν   ὁμολογουμένη σοφός, εἰς τὴν ἀγορὰν
[13, 89]   ὅτι Βαγαβάζου γυνή, ἥτις  ἦν   ὁμοπάτριος Ξέρξου ἀδελφή, ὄνομα Ανοῦτις,
[13, 15]   ἐπιδεικνύντα ὡς καλόν, Δῶρος  ἦν   ὄνομα· τὴν πρὸς Δόλωνά μοι,
[13, 41]   εὐθέως ἐκ παιδἰου αὐτῇ Μέλιττ'  ἦν   ὄνομα. Τῳ μεγέθει μὲν ἦν>
[13, 82]   πρὸς μοιχείαν αὐτοῦ παραινιττόμενος Ηλιος  ἦν,   οὐ παῖς, Εὐριπίδη, ὅς με
[13, 1]   ἑαυτοῦ κωμῳδιῶν, δὲ δῆλος  ἦν   οὐ πάνυ τι ἀποδεχόμενος, δεῖ
[13, 26]   Αντεια. (Β) Καὶ τοῦθ' ἡμέτερον  ἦν   παίγνιον. (Α) Νὴ τὸν Δί'
[13, 85]   τὴν πόλιν ταύτην Διονύσιός τις  ἦν   παῖς, ὃς μετὰ τῶν ἄλλων
[13, 48]   μίσθωμα ἂν ἀπεστείλατε, Ἐμμελής δ'  ἦν   πάνυ Γνάθαινα καὶ οὐκ
[13, 64]   Ρόδον ἔνθα ἐκφήνασα ἑαυτήν ἥτις  ἦν   περισπουδάστως ὑπὸ τῶν Ροδίων τῷ
[13, 65]   Νικαρέτη δὲ ἑταίρα ἐρωμένη  ἦν   Στεφάνου τοῦ ῥήτορος, Λυσίου δὲ
[13, 25]   τ' εἰς μὴ προσῆκον  ἦν,   στῆσαι πριάμενόν τοι γυναῖκας κατὰ
[13, 65]   Ισθμιάδος, Νεραίας. Η δε Νέαιρα  ἦν   {Στρατοκλείδου} ἐρωμένη Ξενοκλείδου τοῦ ποιητοῦ
[13, 78]   και Μελανίππου ἔρως> Μελὰνιππος δ'  ἦν   τὰ παιδικά, ὥς φησιν Ηρακλείδης
[13, 11]   σκηνικοῦ φιλοσόφου Εὐριπίδου ἀσμάτων, ὧν  ἦν   τάδε· Παίδευμα δ' Ερως σοφίας
[13, 36]   αἰτίαν τῷ Εὐξένῳ· ὄνομα δ'  ἦν   τῇ παιδὶ Πέττα. Τούτου δὲ
[13, 68]   ἄλλαις δωρεαῖς τιμωμένην, αἷς πρέπον  ἦν   τὴν σὴν μητέρα καὶ τὴν
[13, 56]   τοῦ ἐπ' Ἰταλίαν στρατεύσαντος, ἐρωμένη  ἦν   Τίγρις Λευκαδία· ἣν Ολυμπιὰς
[13, 81]   καὶ μὴ μελαίνας, χεῖρον ἂν  ἦν   τὸ ζωγράφημα. Οὐδὲ φὰς
[13, 56]   δὲ τοῦ Ἠπειρωτῶν βασιλέως, ὃς  ἦν   τρίτος ἀπὸ Πύρρου τοῦ ἐπ'
[13, 89]   Ξέρξου ἀδελφή, ὄνομα Ανοῦτις, καλλίστη  ἦν   τῶν ἐν τῇ Ασίᾳ γυναικῶν
[13, 41]   ἦν ὄνομα. Τῳ μεγέθει μὲν  ἦν>   τῶν τότε γυναικῶν βραχύ τι
[13, 38]   στρατηγήσας Αθηναίων ἐπιφανῶς ἑταίρας  ἦν   υἱὸς Θρᾀττης τὸ γένος, σεμνῆς
[13, 61]   δ' Βορυσθενίτης φιλόσοφος ἑταίρας  ἦν   υἱὸς Ολυμπίας Λακαίνης, ὥς φησι
[13, 5]   Θετταλίδων γυναικῶν, ὧν μὲν  ἦν   Φεραία Νικησίπολις, ἥτις αὐτῷ ἐγέννησε
[13, 43]   μετ' αὐτῆς συνπρορευομένῃ λέγει· Δικαιότερον  ἦν,   τέκνον, νὴ τὼ θεώ
[13, 49]   αὐτῆς ταύτῃ μᾶλλον προσέχοντος, κατάστυγνος  ἦν,   ὡς δ' ἐπιστρέφας γνώριμος
[13, 70]   τοῦ καλοῦ Φάωνος ἐρασθεῖσα περιβόητος  ἦν,   ὥς φησι Νύμφις ἐν Περίπλῳ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005