HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
αὐτην 1
αὑτὴν 1
Αὐτῆς 1
αὐτῆς 56
αὑτῆς 3
Αὐτίκ 1
αὐτίκα 1

Fréquences [« »]
54 ἑταίρας
54 μὴ
55 ὑπὸ
56 αὐτῆς
57 οἱ
61 ἐκ
61 φησι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

αὐτῆς

Livre, Chap.

[13, 49]   κάτω χρῶ. Θαὶς ἐραστοῦ τινος αὐτῆς ἀλαζόνος παρὰ πολλῶν ποτήρια χρησαμένου

[13, 50]   τὸ γραῦς εἶναι. Μνημονεύει δ' αὐτῆς Αντιφάνης ἐν Αρκάδι καὶ ἐν

[13, 59]   κόμας ἐνέβαινε θαλάττῃ· καὶ ἀπ' αὐτῆς Απελλῆς τὴν Αναδυομένην Αφροδίτην ἀπεγράψατο.

[13, 55]   Λαίδι χορηγῶ πολλά, ἵνα αὐτὸς αὐτῆς ἀπολαύω, οὐχ ἵνα μὴ ἄλλος.

[13, 95]   τὸ κόριον μετεχειρίζετο τῆς ἡλικίας αὐτῆς ἀπολαύων, ἧς ῥᾷον τοὺς ὀδόντας

[13, 56]   ἡμέρας εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα ἀπ' αὐτῆς ἀσπάζεσθαι τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσης

[13, 56]   τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσης ποτὲ αὐτῆς γραφὴν ἀσεβείας λέγων ὑπὲρ αὑτῆς

[13, 60]   κατὰ Φρύνης τὸ κύριόν φησιν αὐτῆς εἶναι ὄνομα Μνησαρέτην. Οὐκ ἀγνοῶ

[13, 43]   τῶν ἐρωμένων (ᾔδει δ' ὑπ' αὐτῆς ἐκτενῶς ἀγαπώμενος) παρῆν ἔχων δύο

[13, 51]   Νεαίρας δὲ λόγον γράψας μνημονεύει αὐτῆς. Ἐν δὲ τῷ κατὰ Φιλωνίδου

[13, 66]   Μαρτυρεῖ δὲ καὶ Αρχίλοχος περὶ αὐτῆς ἐν τούτοις Συκῆ πετραίη πολλὰς

[13, 17]   προμαντευόμενος τὴν τύφλωσιν πάντα μᾶλλον αὐτῆς ἐπαινεῖ ἢ τῶν ὀφθαλμῶν μνημονεύει,

[13, 59]   ἐπιλογικοὺς οἴκτους ἐκ τῆς ὄψεως αὐτῆς ἐπερρητόρευσεν δεισιδαιμονῆσαί τε ἐποίησεν τοὺς

[13, 59]   αὐτῆς τὴν Κνιδίαν Αφροδίτην ἀπ' αὐτῆς ἐπλάσατο καὶ ἐν τῇ τοῦ

[13, 61]   συνῆν ἡ Αρχίππη, ὁ πρότερος αὐτῆς ἐραστὴς Σμικρίνης ἐρωτώμενος ὑπό τινος

[13, 34]   ἐν τῇ πόλει. Ανάθημα δ' αὐτῆς ἐστιν ὑπὲρ τὸ τῆς Χαλκιοίκου

[13, 38]   Ηρα δὲ καὶ Λεαίνης καὶ αὐτῆς ἑταίρας Αττικῆς ὁ Δημήτριος καὶ

[13, 60]   δὲ ὅτι τὸν ἐπιγραφόμενον κατ' αὐτῆς Εὐθίου λόγον Διόδωρος ὁ περιηγητὴς

[13, 44]   τό πως τὸν Ανδρόνικον ἡδέως αὐτῆς ἔχειν τὸν ὑποκριτήν· τότε δ'

[13, 25]   Περικλῆς διὰ τὸν ἁρπασθείσας ἀπ' αὐτῆς θεραπαίνας ὑπὸ Μεγαρέων ἀνερρίπισεν τὸ

[13, 5]   Αὐδάταν Ιλλυρίδα γήμας ἔσχεν ἐξ αὐτῆς θύγατέρα Κύνναν ἔγημεν δὲ καὶ

[13, 50]   Ῥωσσῷ δὲ καὶ εἰκόνα χαλκῆν αὐτῆς ἱστάναι τολμῆσαι παρὰ τὴν έαυτοῦ.

[13, 67]   καὶ τὸν Αρπαλον. Μνημονεύει δ' αὐτῆς καὶ Αλεξις ἐν Λυκίσκῳ. ~Μετὰ

[13, 62]   Φιλωνίδης δ' ἐρᾶν φησι. Μνημονεύει αὐτῆς καὶ Αριστοφάνης ἐν τῷ Γηρυτάδῃ.

[13, 95]   διέθηκεν ὥστε τὸν μὲν ἄνδρα αὐτῆς καὶ τοὺς υἱοὺς πτωχοὺς ἐποίησεν,

[13, 69]   ἐρωμένην γενομένην Χαράξου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς κατ' ἐμπορίαν εἰς τὴν Ναύκτατιν

[13, 62]   εἰ γνήσιος ὁ λόγος, μνημονεύει αὐτῆς, καταλέγων καὶ ἄλλας ἑταίρας ἐν

[13, 44]   ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ' αὐτῆς μηδέποτε τοῦ σχήματος, ἐν τῷδε

[13, 69]   καὶ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ πολλάκις αὐτῆς μνημονεύσας. Εστὶ δὲ> τόδε Δωρίχα,

[13, 42]   ἀστεία τις ἀποκρίνασθαι, τάδε περὶ αὐτῆς ὁ Μάχων ἀναγράφει· Τῆς Μανίας

[13, 67]   ἢ διακοσίων δύο μνήματα κατεσκεύασεν αὐτῆς ὃ καὶ πάντες ἐθαύμαζον, ὅτι

[13, 52]   Πανδρόσῳ οὑτωσὶ λέγων· Ἔπειτα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ πρὸς Αερόπην ἐλθοῦσα πέμψαι

[13, 21]   τοῦ Φαληρέως συγγράμματι, τὸ κύριον αὐτῆς ὄνομα φάσκων εἶναι Μητίχην. ~Εστὶν

[13, 47]   τὴν μνᾶν τῇ θυγατρὶ δοὺς αὐτῆς οὐδὲν ἐτι ἐφερεν, ἀλλ' έφοίτα

[13, 44]   μηδενί, ἑξῆς καθιππάσθαι, δ' ὑπ' αὐτῆς πεντάκις. Μετὰ ταῦτ' ἀκούσας Ανδρόνικος

[13, 62]   γενέσθαι αὐτῷ θυγάτριον. Μνημονεύει δ' αὐτῆς Στράττις ἐν τούτοις Καὶ τὴν

[13, 45]   Καταπλαγεὶς δ' Εὐριπίδης τὴν τόλμαν αὐτῆς Σὺ γάρ, ἔφη, τίς εἶ

[13, 43]   συναντήσαντος ἐμβλέψασα τῇ θυγατρὶ μετ' αὐτῆς συνπρορευομένῃ λέγει· Δικαιότερον ἦν, ὦ

[13, 10]   καὶ σφόδρα ἐρεθισθεὶς ἐκμανθάνει παρ' αὐτῆς τὰ πάντα καὶ δεηθείσης ἐκδικῆσαι

[13, 64]   τῆς Λαοδίκης Δανάη, πιστευομένη ὑπ' αὐτῆς τὰ πάντα, Λεοντίου δ' οὖσα

[13, 44]   Γναθαινίου δέ γε τῆς θυγατριδῆς αὐτῆς τάδε ἀναγράφει· Εἰς τὰς Αθήνας

[13, 49]   συμπόσιον Γλυκέρας καὶ τοῦ ἐραστοῦ αὐτῆς ταύτῃ μᾶλλον προσέχοντος, κατάστυγνος ἦν,

[13, 55]   κληθῆναι άνοσίας Αφροδίτης. Δείκνυσθαι δ' αὐτῆς τάφον παρὰ τῷ Πηνειῷ σημεῖον

[13, 59]   Πραξιτέλης δὲ ὁ ἀγαλματοποιὸς ἐρῶν αὐτῆς τὴν Κνιδίαν Αφροδίτην ἀπ' αὐτῆς

[13, 14]   βούλεται. Αλεξις Ελένῃ· Ως ὅστις αὐτῆς τῆς> ἀκμῆς τῶν σωμάτων ἐρᾷ,

[13, 60]   Εἴρηκεν δὲ περὶ τοῦ πλούτου αὐτῆς Τιμοκλῆς ὁ κωμικὸς ἐν Νεαίριᾳ

[13, 17]   ἐρῶν τῆς Γαλατείας καὶ ἐπαινῶν αὐτῆς τὸ κάλλος, προμαντευόμενος τὴν τύφλωσιν

[13, 6]   εἷς μόνος δ' ἱππεύς τις αὐτῆς τὸν βίον παρείλετο πάντα τὰ

[13, 75]   προσελκὺσασθαι. Λέγει δ' οὗτως περὶ αὐτῆς Τοῦθ' ἁδειᾶν Μουσᾶν ἔδειξε δῶρον

[13, 44]   Αφροδισίου τινός, τό τ' εἶδος αὐτῆς τοὺς ῥυθμούς τε καταμαθὼν ἐπυνθάνετο

[13, 53]   ὥστ' ἐκεῖνον πολλἠν φροντίδα ποιούμενον αὐτῆς τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸς

[13, 54]   ὥστ' ἐκεῖνον πολλἠν φροντίδα ποιούμενον αὐτῆς τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸς

[13, 47]   δέ τινων παρὰ πότον ὑπὲρ αὐτῆς τυπτόντων ἑαυτοὺς ἔφη πρὸς τὸν

[13, 26]   ἦν ἀπηγριωμένη, εἶδες δ' ἂν αὐτῆς Φαρνάβαζον θᾶττον ἄν. ἐπεὶ δὲ

[13, 60]   ἐν Εφεσίᾳ τάδε φησὶν περὶ αὐτῆς Φρύνη ποθ' ἡμῶν γέγονεν ἐπιφανεστάτη

[13, 89]   αὐτὴν Λακεδαιμόνιο καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς Χρύσην, ὅτε καὶ τὸν Λυσανδρίδαν

Livre, Chap.
[13, 49]	κάτω χρῶ. Θαὶς ἐραστοῦ τινος	αὐτῆς	ἀλαζόνος παρὰ πολλῶν ποτήρια χρησαμένου
[13, 50]	τὸ γραῦς εἶναι. Μνημονεύει δ'	αὐτῆς	Αντιφάνης ἐν Αρκάδι καὶ ἐν
[13, 59]	κόμας ἐνέβαινε θαλάττῃ· καὶ ἀπ'	αὐτῆς	Απελλῆς τὴν Αναδυομένην Αφροδίτην ἀπεγράψατο.
[13, 55]	Λαίδι χορηγῶ πολλά, ἵνα αὐτὸς	αὐτῆς	ἀπολαύω, οὐχ ἵνα μὴ ἄλλος.
[13, 95]	τὸ κόριον μετεχειρίζετο τῆς ἡλικίας	αὐτῆς	ἀπολαύων, ἧς ῥᾷον τοὺς ὀδόντας
[13, 56]	ἡμέρας εἰσιόντα καὶ ἐξιόντα ἀπ'	αὐτῆς	ἀσπάζεσθαι τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσης
[13, 56]	τὴν ἄνθρωπον, καὶ φευγούσης ποτὲ	αὐτῆς	γραφὴν ἀσεβείας λέγων ὑπὲρ αὑτῆς
[13, 60]	κατὰ Φρύνης τὸ κύριόν φησιν	αὐτῆς	εἶναι ὄνομα Μνησαρέτην. Οὐκ ἀγνοῶ
[13, 43]	τῶν ἐρωμένων (ᾔδει δ' ὑπ'	αὐτῆς	ἐκτενῶς ἀγαπώμενος) παρῆν ἔχων δύο
[13, 51]	Νεαίρας δὲ λόγον γράψας μνημονεύει	αὐτῆς.	Ἐν δὲ τῷ κατὰ Φιλωνίδου
[13, 66]	Μαρτυρεῖ δὲ καὶ Αρχίλοχος περὶ	αὐτῆς	ἐν τούτοις Συκῆ πετραίη πολλὰς
[13, 17]	προμαντευόμενος τὴν τύφλωσιν πάντα μᾶλλον	αὐτῆς	ἐπαινεῖ ἢ τῶν ὀφθαλμῶν μνημονεύει,
[13, 59]	ἐπιλογικοὺς οἴκτους ἐκ τῆς ὄψεως	αὐτῆς	ἐπερρητόρευσεν δεισιδαιμονῆσαί τε ἐποίησεν τοὺς
[13, 59]	αὐτῆς τὴν Κνιδίαν Αφροδίτην ἀπ'	αὐτῆς	ἐπλάσατο καὶ ἐν τῇ τοῦ
[13, 61]	συνῆν ἡ Αρχίππη, ὁ πρότερος	αὐτῆς	ἐραστὴς Σμικρίνης ἐρωτώμενος ὑπό τινος
[13, 34]	ἐν τῇ πόλει. Ανάθημα δ'	αὐτῆς	ἐστιν ὑπὲρ τὸ τῆς Χαλκιοίκου
[13, 38]	Ηρα δὲ καὶ Λεαίνης καὶ	αὐτῆς	ἑταίρας Αττικῆς ὁ Δημήτριος καὶ
[13, 60]	δὲ ὅτι τὸν ἐπιγραφόμενον κατ'	αὐτῆς	Εὐθίου λόγον Διόδωρος ὁ περιηγητὴς
[13, 44]	τό πως τὸν Ανδρόνικον ἡδέως	αὐτῆς	ἔχειν τὸν ὑποκριτήν· τότε δ'
[13, 25]	Περικλῆς διὰ τὸν ἁρπασθείσας ἀπ'	αὐτῆς	θεραπαίνας ὑπὸ Μεγαρέων ἀνερρίπισεν τὸ
[13, 5]	Αὐδάταν Ιλλυρίδα γήμας ἔσχεν ἐξ	αὐτῆς	θύγατέρα Κύνναν ἔγημεν δὲ καὶ
[13, 50]	Ῥωσσῷ δὲ καὶ εἰκόνα χαλκῆν	αὐτῆς	ἱστάναι τολμῆσαι παρὰ τὴν έαυτοῦ.
[13, 67]	καὶ τὸν Αρπαλον. Μνημονεύει δ'	αὐτῆς	καὶ Αλεξις ἐν Λυκίσκῳ. ~Μετὰ
[13, 62]	Φιλωνίδης δ' ἐρᾶν φησι. Μνημονεύει	αὐτῆς	καὶ Αριστοφάνης ἐν τῷ Γηρυτάδῃ.
[13, 95]	διέθηκεν ὥστε τὸν μὲν ἄνδρα	αὐτῆς	καὶ τοὺς υἱοὺς πτωχοὺς ἐποίησεν,
[13, 69]	ἐρωμένην γενομένην Χαράξου τοῦ ἀδελφοῦ	αὐτῆς	κατ' ἐμπορίαν εἰς τὴν Ναύκτατιν
[13, 62]	εἰ γνήσιος ὁ λόγος, μνημονεύει	αὐτῆς,	καταλέγων καὶ ἄλλας ἑταίρας ἐν
[13, 44]	ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ'	αὐτῆς	μηδέποτε τοῦ σχήματος, ἐν τῷδε
[13, 69]	καὶ ἐν τῇ Αἰθιοπίᾳ πολλάκις	αὐτῆς	μνημονεύσας. Εστὶ δὲ> τόδε Δωρίχα,
[13, 42]	ἀστεία τις ἀποκρίνασθαι, τάδε περὶ	αὐτῆς	ὁ Μάχων ἀναγράφει· Τῆς Μανίας
[13, 67]	ἢ διακοσίων δύο μνήματα κατεσκεύασεν	αὐτῆς	ὃ καὶ πάντες ἐθαύμαζον, ὅτι
[13, 52]	Πανδρόσῳ οὑτωσὶ λέγων· Ἔπειτα τῆς	αὐτῆς	ὁδοῦ πρὸς Αερόπην ἐλθοῦσα πέμψαι
[13, 21]	τοῦ Φαληρέως συγγράμματι, τὸ κύριον	αὐτῆς	ὄνομα φάσκων εἶναι Μητίχην. ~Εστὶν
[13, 47]	τὴν μνᾶν τῇ θυγατρὶ δοὺς	αὐτῆς	οὐδὲν ἐτι ἐφερεν, ἀλλ' έφοίτα
[13, 44]	μηδενί, ἑξῆς καθιππάσθαι, δ' ὑπ'	αὐτῆς	πεντάκις. Μετὰ ταῦτ' ἀκούσας Ανδρόνικος
[13, 62]	γενέσθαι αὐτῷ θυγάτριον. Μνημονεύει δ'	αὐτῆς	Στράττις ἐν τούτοις Καὶ τὴν
[13, 45]	Καταπλαγεὶς δ' Εὐριπίδης τὴν τόλμαν	αὐτῆς	Σὺ γάρ, ἔφη, τίς εἶ
[13, 43]	συναντήσαντος ἐμβλέψασα τῇ θυγατρὶ μετ'	αὐτῆς	συνπρορευομένῃ λέγει· Δικαιότερον ἦν, ὦ
[13, 10]	καὶ σφόδρα ἐρεθισθεὶς ἐκμανθάνει παρ'	αὐτῆς	τὰ πάντα καὶ δεηθείσης ἐκδικῆσαι
[13, 64]	τῆς Λαοδίκης Δανάη, πιστευομένη ὑπ'	αὐτῆς	τὰ πάντα, Λεοντίου δ' οὖσα
[13, 44]	Γναθαινίου δέ γε τῆς θυγατριδῆς	αὐτῆς	τάδε ἀναγράφει· Εἰς τὰς Αθήνας
[13, 49]	συμπόσιον Γλυκέρας καὶ τοῦ ἐραστοῦ	αὐτῆς	ταύτῃ μᾶλλον προσέχοντος, κατάστυγνος ἦν,
[13, 55]	κληθῆναι άνοσίας Αφροδίτης. Δείκνυσθαι δ'	αὐτῆς	τάφον παρὰ τῷ Πηνειῷ σημεῖον
[13, 59]	Πραξιτέλης δὲ ὁ ἀγαλματοποιὸς ἐρῶν	αὐτῆς	τὴν Κνιδίαν Αφροδίτην ἀπ' αὐτῆς
[13, 14]	βούλεται. Αλεξις Ελένῃ· Ως ὅστις	αὐτῆς	τῆς> ἀκμῆς τῶν σωμάτων ἐρᾷ,
[13, 60]	Εἴρηκεν δὲ περὶ τοῦ πλούτου	αὐτῆς	Τιμοκλῆς ὁ κωμικὸς ἐν Νεαίριᾳ
[13, 17]	ἐρῶν τῆς Γαλατείας καὶ ἐπαινῶν	αὐτῆς	τὸ κάλλος, προμαντευόμενος τὴν τύφλωσιν
[13, 6]	εἷς μόνος δ' ἱππεύς τις	αὐτῆς	τὸν βίον παρείλετο πάντα τὰ
[13, 75]	προσελκὺσασθαι. Λέγει δ' οὗτως περὶ	αὐτῆς	Τοῦθ' ἁδειᾶν Μουσᾶν ἔδειξε δῶρον
[13, 44]	Αφροδισίου τινός, τό τ' εἶδος	αὐτῆς	τοὺς ῥυθμούς τε καταμαθὼν ἐπυνθάνετο
[13, 53]	ὥστ' ἐκεῖνον πολλἠν φροντίδα ποιούμενον	αὐτῆς	τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸς
[13, 54]	ὥστ' ἐκεῖνον πολλἠν φροντίδα ποιούμενον	αὐτῆς	τοῦτ' ἐμφανίζειν διὰ τῶν πρὸς
[13, 47]	δέ τινων παρὰ πότον ὑπὲρ	αὐτῆς	τυπτόντων ἑαυτοὺς ἔφη πρὸς τὸν
[13, 26]	ἦν ἀπηγριωμένη, εἶδες δ' ἂν	αὐτῆς	Φαρνάβαζον θᾶττον ἄν. ἐπεὶ δὲ
[13, 60]	ἐν Εφεσίᾳ τάδε φησὶν περὶ	αὐτῆς	Φρύνη ποθ' ἡμῶν γέγονεν ἐπιφανεστάτη
[13, 89]	αὐτὴν Λακεδαιμόνιο καὶ τὴν ἀδελφὴν	αὐτῆς	Χρύσην, ὅτε καὶ τὸν Λυσανδρίδαν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005