Livre, Chap. |
[13, 49] |
κάτω
χρῶ.
Θαὶς
ἐραστοῦ
τινος
|
αὐτῆς |
ἀλαζόνος
παρὰ
πολλῶν
ποτήρια
χρησαμένου |
[13, 50] |
τὸ
γραῦς
εἶναι.
Μνημονεύει
δ'
|
αὐτῆς |
Αντιφάνης
ἐν
Αρκάδι
καὶ
ἐν |
[13, 59] |
κόμας
ἐνέβαινε
θαλάττῃ·
καὶ
ἀπ'
|
αὐτῆς |
Απελλῆς
τὴν
Αναδυομένην
Αφροδίτην
ἀπεγράψατο. |
[13, 55] |
Λαίδι
χορηγῶ
πολλά,
ἵνα
αὐτὸς
|
αὐτῆς |
ἀπολαύω,
οὐχ
ἵνα
μὴ
ἄλλος. |
[13, 95] |
τὸ
κόριον
μετεχειρίζετο
τῆς
ἡλικίας
|
αὐτῆς |
ἀπολαύων,
ἧς
ῥᾷον
τοὺς
ὀδόντας |
[13, 56] |
ἡμέρας
εἰσιόντα
καὶ
ἐξιόντα
ἀπ'
|
αὐτῆς |
ἀσπάζεσθαι
τὴν
ἄνθρωπον,
καὶ
φευγούσης |
[13, 56] |
τὴν
ἄνθρωπον,
καὶ
φευγούσης
ποτὲ
|
αὐτῆς |
γραφὴν
ἀσεβείας
λέγων
ὑπὲρ
αὑτῆς |
[13, 60] |
κατὰ
Φρύνης
τὸ
κύριόν
φησιν
|
αὐτῆς |
εἶναι
ὄνομα
Μνησαρέτην.
Οὐκ
ἀγνοῶ |
[13, 43] |
τῶν
ἐρωμένων
(ᾔδει
δ'
ὑπ'
|
αὐτῆς |
ἐκτενῶς
ἀγαπώμενος)
παρῆν
ἔχων
δύο |
[13, 51] |
Νεαίρας
δὲ
λόγον
γράψας
μνημονεύει
|
αὐτῆς. |
Ἐν
δὲ
τῷ
κατὰ
Φιλωνίδου |
[13, 66] |
Μαρτυρεῖ
δὲ
καὶ
Αρχίλοχος
περὶ
|
αὐτῆς |
ἐν
τούτοις
Συκῆ
πετραίη
πολλὰς |
[13, 17] |
προμαντευόμενος
τὴν
τύφλωσιν
πάντα
μᾶλλον
|
αὐτῆς |
ἐπαινεῖ
ἢ
τῶν
ὀφθαλμῶν
μνημονεύει, |
[13, 59] |
ἐπιλογικοὺς
οἴκτους
ἐκ
τῆς
ὄψεως
|
αὐτῆς |
ἐπερρητόρευσεν
δεισιδαιμονῆσαί
τε
ἐποίησεν
τοὺς |
[13, 59] |
αὐτῆς
τὴν
Κνιδίαν
Αφροδίτην
ἀπ'
|
αὐτῆς |
ἐπλάσατο
καὶ
ἐν
τῇ
τοῦ |
[13, 61] |
συνῆν
ἡ
Αρχίππη,
ὁ
πρότερος
|
αὐτῆς |
ἐραστὴς
Σμικρίνης
ἐρωτώμενος
ὑπό
τινος |
[13, 34] |
ἐν
τῇ
πόλει.
Ανάθημα
δ'
|
αὐτῆς |
ἐστιν
ὑπὲρ
τὸ
τῆς
Χαλκιοίκου |
[13, 38] |
Ηρα
δὲ
καὶ
Λεαίνης
καὶ
|
αὐτῆς |
ἑταίρας
Αττικῆς
ὁ
Δημήτριος
καὶ |
[13, 60] |
δὲ
ὅτι
τὸν
ἐπιγραφόμενον
κατ'
|
αὐτῆς |
Εὐθίου
λόγον
Διόδωρος
ὁ
περιηγητὴς |
[13, 44] |
τό
πως
τὸν
Ανδρόνικον
ἡδέως
|
αὐτῆς |
ἔχειν
τὸν
ὑποκριτήν·
τότε
δ' |
[13, 25] |
Περικλῆς
διὰ
τὸν
ἁρπασθείσας
ἀπ'
|
αὐτῆς |
θεραπαίνας
ὑπὸ
Μεγαρέων
ἀνερρίπισεν
τὸ |
[13, 5] |
Αὐδάταν
Ιλλυρίδα
γήμας
ἔσχεν
ἐξ
|
αὐτῆς |
θύγατέρα
Κύνναν
ἔγημεν
δὲ
καὶ |
[13, 50] |
Ῥωσσῷ
δὲ
καὶ
εἰκόνα
χαλκῆν
|
αὐτῆς |
ἱστάναι
τολμῆσαι
παρὰ
τὴν
έαυτοῦ. |
[13, 67] |
καὶ
τὸν
Αρπαλον.
Μνημονεύει
δ'
|
αὐτῆς |
καὶ
Αλεξις
ἐν
Λυκίσκῳ.
~Μετὰ |
[13, 62] |
Φιλωνίδης
δ'
ἐρᾶν
φησι.
Μνημονεύει
|
αὐτῆς |
καὶ
Αριστοφάνης
ἐν
τῷ
Γηρυτάδῃ. |
[13, 95] |
διέθηκεν
ὥστε
τὸν
μὲν
ἄνδρα
|
αὐτῆς |
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
πτωχοὺς
ἐποίησεν, |
[13, 69] |
ἐρωμένην
γενομένην
Χαράξου
τοῦ
ἀδελφοῦ
|
αὐτῆς |
κατ'
ἐμπορίαν
εἰς
τὴν
Ναύκτατιν |
[13, 62] |
εἰ
γνήσιος
ὁ
λόγος,
μνημονεύει
|
αὐτῆς, |
καταλέγων
καὶ
ἄλλας
ἑταίρας
ἐν |
[13, 44] |
ἀξιοῦντα
μὴ
τετευχέναι
τούτου
παρ'
|
αὐτῆς |
μηδέποτε
τοῦ
σχήματος,
ἐν
τῷδε |
[13, 69] |
καὶ
ἐν
τῇ
Αἰθιοπίᾳ
πολλάκις
|
αὐτῆς |
μνημονεύσας.
Εστὶ
δὲ>
τόδε
Δωρίχα, |
[13, 42] |
ἀστεία
τις
ἀποκρίνασθαι,
τάδε
περὶ
|
αὐτῆς |
ὁ
Μάχων
ἀναγράφει·
Τῆς
Μανίας |
[13, 67] |
ἢ
διακοσίων
δύο
μνήματα
κατεσκεύασεν
|
αὐτῆς |
ὃ
καὶ
πάντες
ἐθαύμαζον,
ὅτι |
[13, 52] |
Πανδρόσῳ
οὑτωσὶ
λέγων·
Ἔπειτα
τῆς
|
αὐτῆς |
ὁδοῦ
πρὸς
Αερόπην
ἐλθοῦσα
πέμψαι |
[13, 21] |
τοῦ
Φαληρέως
συγγράμματι,
τὸ
κύριον
|
αὐτῆς |
ὄνομα
φάσκων
εἶναι
Μητίχην.
~Εστὶν |
[13, 47] |
τὴν
μνᾶν
τῇ
θυγατρὶ
δοὺς
|
αὐτῆς |
οὐδὲν
ἐτι
ἐφερεν,
ἀλλ'
έφοίτα |
[13, 44] |
μηδενί,
ἑξῆς
καθιππάσθαι,
δ'
ὑπ'
|
αὐτῆς |
πεντάκις.
Μετὰ
ταῦτ'
ἀκούσας
Ανδρόνικος |
[13, 62] |
γενέσθαι
αὐτῷ
θυγάτριον.
Μνημονεύει
δ'
|
αὐτῆς |
Στράττις
ἐν
τούτοις
Καὶ
τὴν |
[13, 45] |
Καταπλαγεὶς
δ'
Εὐριπίδης
τὴν
τόλμαν
|
αὐτῆς |
Σὺ
γάρ,
ἔφη,
τίς
εἶ |
[13, 43] |
συναντήσαντος
ἐμβλέψασα
τῇ
θυγατρὶ
μετ'
|
αὐτῆς |
συνπρορευομένῃ
λέγει·
Δικαιότερον
ἦν,
ὦ |
[13, 10] |
καὶ
σφόδρα
ἐρεθισθεὶς
ἐκμανθάνει
παρ'
|
αὐτῆς |
τὰ
πάντα
καὶ
δεηθείσης
ἐκδικῆσαι |
[13, 64] |
τῆς
Λαοδίκης
Δανάη,
πιστευομένη
ὑπ'
|
αὐτῆς |
τὰ
πάντα,
Λεοντίου
δ'
οὖσα |
[13, 44] |
Γναθαινίου
δέ
γε
τῆς
θυγατριδῆς
|
αὐτῆς |
τάδε
ἀναγράφει·
Εἰς
τὰς
Αθήνας |
[13, 49] |
συμπόσιον
Γλυκέρας
καὶ
τοῦ
ἐραστοῦ
|
αὐτῆς |
ταύτῃ
μᾶλλον
προσέχοντος,
κατάστυγνος
ἦν, |
[13, 55] |
κληθῆναι
άνοσίας
Αφροδίτης.
Δείκνυσθαι
δ'
|
αὐτῆς |
τάφον
παρὰ
τῷ
Πηνειῷ
σημεῖον |
[13, 59] |
Πραξιτέλης
δὲ
ὁ
ἀγαλματοποιὸς
ἐρῶν
|
αὐτῆς |
τὴν
Κνιδίαν
Αφροδίτην
ἀπ'
αὐτῆς |
[13, 14] |
βούλεται.
Αλεξις
Ελένῃ·
Ως
ὅστις
|
αὐτῆς |
τῆς>
ἀκμῆς
τῶν
σωμάτων
ἐρᾷ, |
[13, 60] |
Εἴρηκεν
δὲ
περὶ
τοῦ
πλούτου
|
αὐτῆς |
Τιμοκλῆς
ὁ
κωμικὸς
ἐν
Νεαίριᾳ |
[13, 17] |
ἐρῶν
τῆς
Γαλατείας
καὶ
ἐπαινῶν
|
αὐτῆς |
τὸ
κάλλος,
προμαντευόμενος
τὴν
τύφλωσιν |
[13, 6] |
εἷς
μόνος
δ'
ἱππεύς
τις
|
αὐτῆς |
τὸν
βίον
παρείλετο
πάντα
τὰ |
[13, 75] |
προσελκὺσασθαι.
Λέγει
δ'
οὗτως
περὶ
|
αὐτῆς |
Τοῦθ'
ἁδειᾶν
Μουσᾶν
ἔδειξε
δῶρον |
[13, 44] |
Αφροδισίου
τινός,
τό
τ'
εἶδος
|
αὐτῆς |
τοὺς
ῥυθμούς
τε
καταμαθὼν
ἐπυνθάνετο |
[13, 53] |
ὥστ'
ἐκεῖνον
πολλἠν
φροντίδα
ποιούμενον
|
αὐτῆς |
τοῦτ'
ἐμφανίζειν
διὰ
τῶν
πρὸς |
[13, 54] |
ὥστ'
ἐκεῖνον
πολλἠν
φροντίδα
ποιούμενον
|
αὐτῆς |
τοῦτ'
ἐμφανίζειν
διὰ
τῶν
πρὸς |
[13, 47] |
δέ
τινων
παρὰ
πότον
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
τυπτόντων
ἑαυτοὺς
ἔφη
πρὸς
τὸν |
[13, 26] |
ἦν
ἀπηγριωμένη,
εἶδες
δ'
ἂν
|
αὐτῆς |
Φαρνάβαζον
θᾶττον
ἄν.
ἐπεὶ
δὲ |
[13, 60] |
ἐν
Εφεσίᾳ
τάδε
φησὶν
περὶ
|
αὐτῆς |
Φρύνη
ποθ'
ἡμῶν
γέγονεν
ἐπιφανεστάτη |
[13, 89] |
αὐτὴν
Λακεδαιμόνιο
καὶ
τὴν
ἀδελφὴν
|
αὐτῆς |
Χρύσην,
ὅτε
καὶ
τὸν
Λυσανδρίδαν |