Alphabétiquement     [«   »]
εἰρῆσθαι 1
εἴρηται 1
Εἰς 6
εἰς 111
εἰσ 1
Εἷς 1
εἷς 6
Fréquences     [«    »]
103
103 Καὶ
102 τοὺς
111 εἰς
122 μὲν
133 γὰρ
144 περὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

εἰς


Livre, Chap.
[13, 43]   δὲ τῶν ἐφήβων βραχύτερον, ἔσκωπτεν  εἰς   Αδωνιν. Αναγώγως δέ πως τοῦ
[13, 67]   πολλὰ χρημάτων συλήσας καὶ καταφυγὼν  εἰς   Αθήνας ἐρασθεὶς Πυθιονίκης πολλὰ εἰς
[13, 71]   χῶρον. Ενθα Χάρων ἀκοὴν ἕλκεται  εἰς   ἄκατον ψυχὰς οἰχομένων, λίμνης δ'
[13, 51]   χαίρουσιν αἱ αἶγες, διόπερ οὐδ'  εἰς   ἀκρόπολιν ἄνεισι τὸ ζῷον οὐδ'
[13, 95]   μόνον τοιοῦτός ἐστιν, ἀλλὰ καὶ  εἰς   ἄλλους ἅπαντας τοὺς αὐτῷ κεχρημένους.
[13, 25]   Φιλήμων οὕτως φησί· Σὺ δ'  εἰς   ἃπαντας εὗρες ἀνθρώπους, Σόλων· σὲ
[13, 88]   τέκνα· Ἔνθ' αἵ μέν αὐτῶν  εἰς   ἀπείροντα στράτον ἀνθέων ἄλογχον ἐστράτευσαν,
[13, 21]   ἀριστήσαντά τινα ἐν καπηλείῳ κωλῦσαι  εἰς   Αρειον πάγον. Σὺ δὲ,
[13, 79]   ὃν καὶ ἁρπάσαντα καὶ ἀναθέμενον  εἰς   ἃρμα εἰς Θήβας φυγεῖν. Πράξιλλα
[13, 67]   εἰς Αθήνας ἐρασθεὶς Πυθιονίκης πολλὰ  εἰς   αὐτὴν κατανάλωσεν ἑταίραν οὖσαν καὶ
[13, 72]   Σαπφοῦς καὶ λέγειν τινάς φησιν  εἰς   αὐτὴν πεποιῆσθαι ὑπὸ Ανακρέοντος τάδε
[13, 56]   ἑταίραν ἠγάπα; ὡς καὶ ᾄδειν  εἰς   αὐτὴν τάδε· Αρχεάνασσαν ἔχω τὴν
[13, 43]   γάρ, εἶπεν, ἐπιμελῶς, Δίφιλε,  εἰς   αὐτό γ' αἰεὶ δραμάτων ἐμβάλλομεν.
[13, 43]   Τῶν σῶν δραμάτων γὰρ ἐπιμελῶς  εἰς   αὐτὸν αἰεὶ τοὺς προλόγους ἐμβάλλομεν.
[13, 33]   τε τὸ μὲν πρῶτον ἔγραψεν  εἰς   αὐτὸν ἐγκώμιον, οὗ ἀρχή
[13, 82]   Καὶ Σοφοκλῆς ἀκούσας ἐποίησε  εἰς   αὐτὸν τὸ τοιοῦτον ἐπίγραμμα, χρησάμενος
[13, 47]   δὲ πινόντων παρ᾽ αὐτῇ συμβαλλομένων  εἰς   βολροφακῆν καὶ τῆς παιδίσκης έν
[13, 73]   σεμνὸς οὐρανὸς πληρούμενος ὄμβρου πεσεῖν  εἰς   γαῖαν Αφροδίτης ὕπο. Οταν δὲ
[13, 3]   τὸ πλῆθος τῶν γυναικῶν, ἀλλ'  εἰς   γέρας ἐπεὶ οὐδὲ τὸν πολὺν
[13, 45]   Κορίνθιον παράπηχυ καινόν λῄδιον ἔδωκεν  εἰς   γναφεῖον· εἶτ' ἐπεὶ τέλος ἔδοξ'
[13, 42]   παιζούσης σφόδρα ἀνισταμένης τε πολλάκις,  εἰς   δασύποδα αὐτὴν ἐπικροῦσαι βουλόμενος Πρὸς
[13, 83]   τῶν τοῦ θεοῦ χαρίσασθαι τοῦτον  εἰς   Δελφοὺς παραγενομένῳ τῷ Πυθοδώρου τοῦ
[13, 92]   μὲν ἀπέθανεν πρὸς τοὺς  εἰς   δικαστήρια ἀποκληρουμένους διαλεγόμενος περὶ τοῦ
[13, 91]   σου πύθηται τίνες ἦσαν οἱ  εἰς   δούρειον ἵππον ἐγκατακλεισθέντες, ἑνὸς καὶ
[13, 78]   ἀλλὰ καὶ τὸν Φάλαριν αὐτὸν  εἰς   ἔλεον τῶν βασάνων ἤγαγον, ὡς
[13, 74]   πότ' ῴδας ἡδὺν Ανακρείοντα Τέως  εἰς   Ελλάδ' ἀνῆγεν, συμποσίων ἐρέθισμα, γυναικῶν
[13, 34]   ἀκοῆς ἐρασθεὶς ἔστερξε καὶ πλεύσας  εἰς   Ελλήσποντον σύν Αξιόχῳ, ὃς ἦν
[13, 11]   παρὰ λυπῶν τέρψιν τιν' ἔχων  εἰς   ἐλπίδ' ἄγει. Τοῖς δ' ἀτελέστοις
[13, 95]   γάρ, ἄνδρες δικασταί, οὐκ  εἰς   ἐμὲ μόνον τοιοῦτός ἐστιν, ἀλλὰ
[13, 70]   τοῖς Ερωτικοῖς, τῆς βαρβάρου Λυδῆς  εἰς   ἐπιθυμίαν καταστὰς ἐποίησεν μὲν
[13, 29]   αὐτῷ κατοικούσης τινὸς ἰδὼν ἑταίρας  εἰς   ἔρωτ' ἀφίκετο, ἀστῆς, ἐρήμου δ'
[13, 29]   ὡς λέγεις πόρνης, ἑταίρας δ'  εἰς   ἔρωτα τυγχάνεις ἐληλυθώς· ἆρ' ὡς
[13, 64]   σκέψιν καὶ συγχωρησάσης νυκτὸς ἔφυγεν  εἰς   Εφεσον. Μαθοῦσα δὲ Λαοδίκη
[13, 74]   κράτη, σφάλλω δ' ὅσοι φρονοῦσιν  εἰς   ἡμᾶς μέγα. Νεανίσκῳ γὰρ τὴν
[13, 90]   τῷ πεδίῳ περὶ τὸν Αλφειόν  εἰς   ἣν κατοικίσαντα Παρρασίων τινὰς τέμενος
[13, 79]   ἁρπάσαντα καὶ ἀναθέμενον εἰς ἃρμα  εἰς   Θήβας φυγεῖν. Πράξιλλα δ'
[13, 5]   εἰς Μολοττοὺς ἔφυγεν, Αλέξανδρος δ'  εἰς   Ιλλυριούς. Καὶ Κλεοπάτρα δ'
[13, 47]   δὲ τοῦ Λάκκου ὀρχουμένου καὶ  εἰς   κάδον τινὰ ἐμπεσόντος, Ο λάκκος,
[13, 52]   τοῦ μή ποτ' αὐτὸν ἐμπεσεῖν  εἰς   Λαίδα φερόμενον Μηκωνίδ'
[13, 81]   ἐν Χίῳ συνήντησα, ὅτε ἔπλει  εἰς   Λέσβον στρατηγός, ἀνδρὶ παιδιώδει παρ'
[13, 34]   τοῦ Αλκιβιάδου μνῆμα ἐκ Συννάδων  εἰς   Μητρόπολιν ἀφικνούμενοι· ἐφ' καὶ
[13, 1]   τῶν Μουσῶν τὴν Ερατὼ ἐπικαλεσάμενοι  εἰς   μνήμην ἡμῖν ἰέναι τὸν ἐρωτικὸν
[13, 5]   Καὶ μετὰ ταῦτα Ολυμπιὰς μὲν  εἰς   Μολοττοὺς ἔφυγεν, Αλέξανδρος δ' εἰς
[13, 63]   μειρακίου καὶ δι' αὐτὸν παροινήσας  εἰς   Νικόδημον ἐξέκοψεν αὐτοῦ τοὺς ὀφθαλμούς.
[13, 44]   ἀκριβῶς καὶ πέποιθα τοῦθ' ὅτι  εἰς   νύκτ' ἀποδώσεις τῳ θυγατρίῳ μου
[13, 25]   τὴν ἀναγκαίαν φύσιν ἁμαρτάνοντάς τ'  εἰς   μὴ προσῆκον ἦν, στῆσαι
[13, 2]   Νομοθετῶν ἱστορεῖν ὅτι ἐν Λακεδαίμονι  εἰς   οἴκημά τι σκοτεινὸν πᾶσαι ἐνεκλείοντο
[13, 33]   θὲον Ξενοφῶν Κορίνθιος ἐξιὼν  εἰς   Ολυμπίαν ἐπὶ τὸν ἀγώνα καὶ
[13, 84]   Κλεώνυμος Σπαρτιάτης πρῶτος ἀνθρώπων  εἰς   ὁμηρείαν λαβών παρὰ Μεταποντίνων γυναῖκας
[13, 61]   Ταῦτα μέν ἐστιν ἐκ τῶν  εἰς   Ομηρον ἀναφερομένων. Τῆς δὲ Θεωρίδος
[13, 16]   Αριστοτέλης δὲ ἔφη τοὺς ἐραστὰς  εἰς   οὐδὲν ἄλλο τοῦ σώματος τῶν
[13, 24]   οἰκημάτων ἀσπάζεσθαι καὶ μὴ καταναλίσκειν  εἰς   οὐδὲν δέον τὰ τῶν υἱῶν
[13, 85]   ἐλέφας τὸ ζῷον φιλοστοργίαν ἔσχεν  εἰς   παιδίον γράφει δ' οὕτως Τούτῳ
[13, 44]   Πανηγύρεως οὔσης ποθ' Γναθαίνιον  εἰς   Πειραιᾶ κατέβαινε πρὸς ξένον τινὰ
[13, 8]   Πέραινε, σωθείης δέ νῦν ἀληθινὸν  εἰς   πέλαγος αὑτὸν ἐμβαλεῖς γὰρ πραγμάτων,
[13, 86]   ψέγειν. Καὶ εἰ διαλεκτικοὶ συνελθόντες  εἰς   πότον περὶ συλλογισμῶν διαλέγοιντο ἀλλοτρίως
[13, 8]   γυναῖχ' δ' ὕστερον λαβὼν  εἰς   προὖπτον εἰδως αὑτὸν ἐνέβαλεν κακόν.
[13, 9]   παρ' ἠλικίαν νέας ἀγόμενοι γυναῖκας  εἰς   προὖπτον κακὸν αὑτοὺς ἐμβάλλοντες, καίτοι
[13, 86]   ἔφη αὐτὸν πεπρακέναι καὶ τέλος  εἰς   πυγμὰς ἦλθεν σκληρὸς ἐκεῖνος
[13, 43]   ὅτι παῖς ποτ' ὢν ἀνείλετ'  εἰς   πυράν ὅτε παίζων μετά τινων
[13, 81]   φὰς ῥοδοδάκτυλον· εἰ γάρ τις  εἰς   ῥόδεον χρῶμα βάψειε τοὺς δακτύλους,
[13, 64]   ὁμοίως ταῖς ἑαυτῆς θεραπαινίσιν ἦλθεν  εἰς   Ρόδον ἔνθα ἐκφήνασα ἑαυτήν ἥτις
[13, 87]   δράματι· Εκειτο γὰρ μέν λευκὸν  εἰς   σεληνόφως φαίνουσα μαστὸν λελυμένης ἐπωμίδος.
[13, 64]   ὧν λέγει δύ' ἡμέρας παρῃτήσατο  εἰς   σκέψιν καὶ συγχωρησάσης νυκτὸς ἔφυγεν
[13, 3]   αὐτὴ τὸν Γλαύκης γάμον, ἤδη  εἰς   τὰ ἀμείνω καὶ Ελληνικὰ ἐκδεδιῃτημένη.
[13, 75]   ὢν ποιητὴς καὶ Σοφοκλῆς ἦγον  εἰς   τὰ θέατρα διὰ τῶν τραγῳδιῶν
[13, 43]   τὸν ἑωθινόν, μακρὰς δὲ πράττειν  εἰς   τὰ λοιπὰ ξυμβολὰς. Γνάθαινα δ'
[13, 41]   ἔοιχ' Μανία· Γνάθαινα δ'  εἰς   τὰ στρώμαθ' ὅτι προίετο, ἐνουθετήθη
[13, 75]   γυναῖκας καὶ τὴν τοιαύτην μοῦσαν  εἰς   τὰς διατθριβάς. Διὸ καὶ λέγειν
[13, 83]   Υπερβορέων παραγεγονέναι, ὡς τάχιστα ὤφθη  εἰς   τὴν ἀγορὰν ἐμβαλοῦσα ἐμμανῶν γενομένων
[13, 43]   ἤδη τελέως ἦν ὁμολογουμένη σοφός,  εἰς   τὴν ἀγορὰν λέγουσιν αὐτὴν ἐξίναι
[13, 45]   ἐραστήν ποτε Θαλλόν· παρεγενήθη γὰρ  εἰς   τὴν Αττικὴν ὠνησόμενος χελιδονείους ἰσχάδας
[13, 35]   ἐνδεδυκὼς στολὴν Σκυθικήν. Καὶ παρελθὼν  εἰς   τὴν αὐλὴν καὶ ἰδὼν τὴν
[13, 43]   συναρτύειν δοκῶν καὶ διψᾶν ὑπολειπόμενοι  εἰς   τὴν αὔριον τοῖς ἐπισυνάπτειν βουλομένοις
[13, 85]   πλεῖστον νηχόμενος καὶ πάλιν ἀποκαθίστα  εἰς   τὴν γῆν. Φιλανθρωπότατον δὲ ἐστι
[13, 3]   αὐτῷ τῷ Αγαμέμνονι ἀποκτείνει, ἣν  εἰς   τὴν Ελλάδα κρείων ἐπηγάγετο,
[13, 84]   τῇ Αφροδίτῃ χρώμενοι καὶ ἀσεβοῦντες  εἰς   τὴν θεόν, μὴ τὸν αὐτὸν
[13, 45]   ἐγχεάτω μοι τέτταρας κοτύλας ἔπειτα  εἰς   τὴν μεγάλην. Επειτεν βασιλεὺς
[13, 69]   τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῆς κατ' ἐμπορίαν  εἰς   τὴν Ναύκτατιν ἀπαίροντος διὰ τῆς
[13, 49]   τῷ ποιητῇ δυσημερήσαντι καὶ εἰσελθόντι  εἰς   τὴν οἰκίαν Γλυκέρα προσενέγκασα γάλα
[13, 58]   ἔρωτος ἀπηλλαγμένος τὴν προειρημένην Μυρρίνην  εἰς   τὴν οἰκίαν εἰσήγαγεν. ~Ἦν δ'
[13, 62]   Ισοκράτη ἀναλαβεῖν Λαγίσκαν τὴν ἑταίραν  εἰς   τὴν οἰκίαν, ἐξ ἧς καὶ
[13, 63]   νυκτὶ συνέχεεν. Αναλαβεῖν γοῦν καὶ  εἰς   τὴν οἰκίαν λέγεταί τινα Κνωσίωνα
[13, 44]   τῆς νυκτός. Η Γνάθαινα δ'  εἰς   τὴν πορφύραν καὶ τὰ δόρατ'
[13, 47]   ἀφ' Ελλησπόντου Πῶς οὖν, φησίν,  εἰς   τὴν πρώτην πόλιν οὐχ ἧκες
[13, 27]   τοῦ Μάγνου ἐπιραπίσαι βουληθέντος αὐτὸν  εἰς   τιμὴν τοῦ Μυρτίλου, φθάσας
[13, 37]   ζευξάμενος ἑταιρῶν πληθούσης ἀγορᾶς εἰσήλασεν  εἰς   τὸ ἅστυ; ἦσαν δ' αὗται
[13, 3]   ἐπεὶ οὐδὲ τὸν πολὺν οἶνον  εἰς   τὸ μεθύειν παρεσκευάσατο. δὲ
[13, 85]   ἀργύριον δοὺς καὶ παραιτησάμενος ἀφῆκεν  εἰς   τὸ πέλαγος. Καὶ μετὰ ταῦτα
[13, 23]   τῆς κοιλίας ὡσπερεὶ κοντοῖσι τούτοις  εἰς   τὸ πρόσθ' ἀπήγαγον. Τὰς ὀφρῦς
[13, 49]   Λεόντιον κατακειμένη μετ' ἐραστοῦ, έπεισελθούσης  εἰς   τὸ συμπόσιον Γλυκέρας καὶ τοῦ
[13, 35]   εἰσκαλέσας τὴν Οδάτιν πατὴρ  εἰς   τὸ συμπόσιον εἶπεν ἀκουόντων τῶν
[13, 38]   τρόπους. Μεταβάλλουσαι γὰρ αἱ τοιαῦται  εἰς   τὸ σῶφρον τῶν ἐπὶ τούτῷ
[13, 93]   μὲν ἀρετῆς, μάταιοι δὲ ἐστὲ>  εἰς   τὸ τοῦ βίου χρήσιμον. Οὐδὲν
[13, 64]   ἐπιβουλευομένου τοῦ Πτολεμαίου καὶ καταφυγόντος  εἰς   τὀ τῆς Αρτέμιδος ἱερὸν συγκατέφυγεν
[13, 43]   ὁμολογουμένους ἁλῶν, τὴν χιόνα δ'  εἰς   τὸν ἄκρατον ἐνσεῖσαι λάθρᾳ· τῳ
[13, 95]   ὥστε πολὺ ἀσφαλέστερον εἶναι δοκεῖν  εἰς   τὸν Ανδρίαν πλεῖν τούτῳ συμβάλλειν.
[13, 47]   τινὰ ἐμπεσόντος, Ο λάκκος, ἔφη,  εἰς   τὸν κάδον ἐμπέπτωκεν. Ἐπιδόντος δέ
[13, 47]   τῆς παιδίσκης έν τῷ καθαίρειν  εἰς   τὸν κόλπον έμβαλλομένης τῶν φακῶν,
[13, 84]   ἄνθρωπος ἠράσθη τις εἶ τ'  εἰς   τὸν νεὼν κατέκλεισεν αὑτόν. Κτησικλέους
[13, 32]   ὑπὲρ τῆς τῶν Ελλήνων σωτηρίας  εἰς   τὸν τῆς Αφροδίτης ἐλθοῦσα νεών.
[13, 59]   οἱ δικασταὶ καταψηφιούμενοι, παραγαγὼν αὐτὴν  εἰς   τοὐμφρανὲς καὶ περιρήξας τοὺς χιτωνίσκους
[13, 79]   Τοῦ παιδεραστεῖν παρὰ πρώτων Κρητῶν  εἰς   τοὺς Ελληνας παρελθόντος, ὡς ἱστορεῖ
[13, 5]   Μακεδὼν οὐκ ἐπήγετο μὲν  εἰς   τοὺς πολέμους γυναῖκας, ὥσπερ Δαρεῖος
[13, 15]   ἀπομνημονεύσας Μυρτίλος κᾆτα ἀποβλέψας  εἰς   τοὺς τὰ τῆς στοᾶς αἱρουμένους
[13, 67]   δ' ἐν τοῖς περὶ τῆς  εἰς   Τροφωνίου Καταβάσεώς φησι Ταὐτὸ δὲ
[13, 6]   ἔχιδνα, πτηνά θ' Αρπυιῶν γένη,  εἰς   ὑπερβολὴν ἀφῖκται τοῦ καταπτύστου γένους
[13, 87]   πτερὰ κρόνον θ' ὃς ἡλιῶδες  εἰς   ὑφάσματα πέπλων σκιᾶς εἴδωλον ἐξωμόργυντο,
[13, 31]   ἔτι καλούμενον τῆς Εταίρας μνῆμα,  εἰς   ὕψος ἄρας ὥστε περιοδεύοντος αὐτοῦ
[13, 3]   οὐκ εἰκός, φησὶν Αριστοτέλης,  εἰς   χρῆσιν εἶναι τὸ πλῆθος τῶν
[13, 20]   ἄλγεα πάσχειν· αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς  εἰς   ὦπα ἔοικεν. Εκπέπληκται οὖν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005