Livre, Chap. |
[13, 86] |
πότος
προέβαινεν
καὶ
εἰσῆλθεν
ἄλλα
|
τε |
ἀκροάματα
καὶ
αἱ
Θετταλαὶ
αὗται |
[13, 86] |
κατὰ
τὴν
γνώμην
ἀγριώτεροι
ἔτι
|
τε |
ἀνημερώτεροι.
Καίτοι
Περσαίου
τοῦ
Κιτιέως |
[13, 70] |
φίλοι,
ἐξελαθόμεν
ὑμῖν
εἰπεῖν
τήν
|
τε |
Αντιμάχου
Λυδήν,
προσέτι
δὲ
καὶ |
[13, 85] |
τὸ
ζῷον
ὁ
δελφὶς
χάριν
|
τε |
ἀποδιδόναι
ἐπιστάμενον.
Φύλαρχος
γοῦν
ἐν |
[13, 80] |
καὶ
τοὺς
ἄθλους
ὑπομεῖναι.
Αγαμέμνονά
|
τε |
Αργύννου
ἐρασθῆναι
λόγος,
ἰδόντα
ἐπὶ |
[13, 51] |
ἐπεκαλεῖτο
ἡ
Νάννιον,
ὅτι
πρόσωπόν
|
τε |
ἀστεῖον
εἶχε
καὶ
έχρῆτο
χρυσίοις |
[13, 68] |
καὶ
αὑτὸν
ἀνατιθέναι
μέλλει.
Παρέδωκέν
|
τε |
αὐτῇ
κατοικεῖν
ἐν
τοῖς
βασιλείοις |
[13, 67] |
ἀποθανούσῃ
πολυτάλαντον
μνημεῖον
κατεσκεύασεν
Ἐκφέρων
|
τε |
αὐτὴν
ἐπὶ
τὰς
ταφάς,
ὥς |
[13, 73] |
Ἣ
δὲ
τίκτεται
βροτοῖς
μήλων
|
τε |
βοσκὰς
καὶ
βίον
Δημήτριον
δένδρων |
[13, 81] |
παῖς
ἐὼν
δῆλος
ἦν
εἶπέ
|
τε |
Βούλει
με
ἡδέως
πίνειν
φάντος |
[13, 23] |
ὥστε
τῷ
χρόνῳ
σέσηρεν,
ἄν
|
τε |
βούλητ'
ἄν
τε
μή.
{Οψεις |
[13, 35] |
τοῦ
κυλικείου
καὶ
δακρύουσαν
κιρνᾶσάν
|
τε |
βραδέως
τὴν
φιάλην
εἶπεν
πλησίον |
[13, 86] |
θεωρῶν
πρὸς
Αντίγονον
παραγενομένων.
Εκεῖνοι
|
{τε} |
γὰρ
ἠρίστων
σφόδρα
σκυθρωπῶς
καὶ |
[13, 46] |
ἔχομεν
αἰτίαν,
ὦ
Στίλιπων.
Σέ
|
τε |
γὰρ
λέγουσιν
διαφθείρειν
τοὺς
ἐντυγχάνοντάς |
[13, 84] |
ἔρωτες,
ὥς
φησι
Κλέαρχος.
ῇ
|
τε |
γὰρ
περὶ
τὴν
Πειρήνην
χαλκῇ |
[13, 93] |
τὰ
χείρω
μερισάμενοι
τηρεῖτε.
Αἰσθήσει
|
τε |
γὰρ
τῇ
πρὸς
ὄσφρανσιν
καὶ |
[13, 71] |
λειπόμενος
πατρίδος
Εκλεε
δ'
Ικαρίου
|
τε |
γένος
καὶ
δῆμον
Αμύκλου
καὶ |
[13, 26] |
ἔτεσιν
ἤδη
τρέχει
τὰς
ἁρμονίας
|
τε |
διαχαλᾷ
τοῦ
σώματος,
ἰδεῖν
μὲν |
[13, 14] |
πρῶτον
μὲν
στρατευτικωτάτους
εἶναι
πονεῖν
|
τε |
δυναμένους
τοῖς
σώμασιν
μάλιστα
προσεδρεύειν |
[13, 68] |
στεφανώσειε
καὶ
τὴν
πόρνην.
Εστησέν
|
τε |
εἰκόνα
χαλκῆν
τῆς
Γλυκέρας
ἐν |
[13, 64] |
οὐδ'
ἀποκρίσεως
αὐτὴν
ἀξιῶσαι
ἀπαγομένην
|
τε |
ἐπὶ
τὸ
κρημνὸν
εἰπεῖν
ὡς |
[13, 17] |
ῥοδέοισιν
ἐν
ἄνθεσιν
θρέψαν.
Φρύνιχός
|
τε |
ἐπὶ
τοῦ
Τρωίλου
ἔφη
λάμπειν |
[13, 59] |
τῆς
ὄψεως
αὐτῆς
ἐπερρητόρευσεν
δεισιδαιμονῆσαί
|
τε |
ἐποίησεν
τοὺς
δικαστὰς
τὴν
ὑποφῆτιν |
[13, 20] |
τᾷ
Σπάρτᾳ
γεννᾶν
προαιρεῖται.
Εὐριπίδης
|
τε |
ἔφη·
Πρῶτον
μὲν
εἶδος
ἄξιον |
[13, 69] |
ἤνεγκεν
καὶ
ἡ
Ναύκρατις·
Δωρίχαν
|
τε, |
ἥν
ἡ
καλὴ
Σαπφὼ
ἐρωμένην |
[13, 59] |
ὡς
οὐδὲν
ἤνυε
λέγων
ἐπίδοξοί
|
τε |
ἦσαν
οἱ
δικασταὶ
καταψηφιούμενοι,
παραγαγὼν |
[13, 2] |
τοῦ
πράγματος
ὕβριν
φεύγοντες
φιλοστοργῶσί
|
τε |
καὶ
ἐν
ὥρᾳ
προσίωσιν
τοῖς |
[13, 81] |
στρατήγημα
Τοιαῦτα
πολλὰ
δεξιῶς
ἔλεγέν
|
τε |
καὶ
ἔπρησσεν
ὅτε
πίνοι
{ἢ |
[13, 32] |
τὸ
ἐπίγραμμα·
Αἵδε
ὑπὲρ
Ελλήνων
|
τε |
καὶ
εὐθυμάχων
πολιητᾶν
ἔσταθεν
εὔχεσθαι |
[13, 73] |
ἃμα,
δι'
ὧν
βρότειον
ζῇ
|
τε |
καὶ
θάλλει
γένος.
Καὶ
ὁ |
[13, 78] |
ἀντιτειχίσαμτα
ταῖς
ἰδίαις
ἀκροπόλεσιν
ἐνεπίμπρασάν
|
τε |
καὶ
κατέσκαψαν·
ὡς
ἐποίησε
Πολυκράτης |
[13, 86] |
Καὶ
ἐνταῦθα
τοὺς
μὲν
ἡμέρως
|
τε |
καὶ
μετρίως
αὐτοῖς
χρωμένους
ἐπαινεῖν |
[13, 12] |
παραταττομένων
φιλίᾳ
κειμένης
τῆς
σωτηρίας
|
τε |
καὶ
νίκης.
Καὶ
Κρῆτες
δ' |
[13, 12] |
ἀλκῆς
προεστῶτι·
ὧν
ἐνωθέντων
φιλία
|
τε |
καὶ
ὁμόνοια
γεννᾶται,
δι'
ὧν |
[13, 92] |
ἐξεκηρύχθη
καὶ
Πρωταγόρας>
ἐφυγαδεύσθη
ὅ
|
τε |
καὶ
πλέων
ναυαγίῳ
ἐχρήσατο
Διότιμος |
[13, 27] |
δέ
τι
ἀγωνιᾶσαι
καὶ
ῥαπισθῆναί
|
τε |
καὶ
πληγὰς
λαβεῖν
ἁπαλαῖσι
χερσίν· |
[13, 79] |
ἱμειρων
καὶ
γλυκεροῦ
στόματος.
Αἰσχύλος
|
τε |
καὶ
Σοφοκλῆς
ἀναφανδὸν
ἔφασαν,
ὃ |
[13, 31] |
ἐρωμὲνην
περιβόητος
γέγονεν,
ἐγχειρίσας
αὑτόν
|
τε |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
ἐκείνῃ
πᾶσαν, |
[13, 73] |
καὶ
δυνατώτατον
τὸν
Ερωτα,
προσέτι
|
τε |
καὶ
τήν
Αφροδίτην
τὴν
χρυσῆν, |
[13, 11] |
Σὺ
δ'
ὦ
τύραννε
θεῶν
|
τε |
κἀνθρώπων
Ερως,
ἢ
μὴ
δίδασκε |
[13, 44] |
τ'
εἶδος
αὐτῆς
τοὺς
ῥυθμούς
|
τε |
καταμαθὼν
ἐπυνθάνετο
μίσθωμα
πράσσεται
πόσον |
[13, 8] |
γεγάμηκεν,
ὃν
ἐγὼ
ζῶντα
περιπατοῦντά
|
τε> |
κατέλιπον
Μένανδρος
δ'
ἐν
Αρρηφόρῳ |
[13, 65] |
τὰς
θυσίας
ἐκολάσατε
καὶ
ἄλλα
|
τε |
κατηγορήθη
αὐτοῦ
καὶ
ὅτι
Σινώπῃ |
[13, 23] |
τις·
διάβαθρον
λεπτὸν
φορεῖ
τήν
|
τε |
κεφαλὴν
ἐπὶ
τὸν
ὦμον
καταβαλοῦσ' |
[13, 41] |
τι
καταδεεστέρα·
φωνῇ
δ'
ὁμιλίᾳ
|
τε |
κεχορηγημένη
πάνυ
τ'
εὐπρόσωπος
οὖσα |
[13, 76] |
καὶ
κέκραγεν
Ἦρι
μὲν
αἵ
|
τε |
Κυδώνιαι
μηλίδες
ἀρδόμεναι
ῥοὰν
ἐκ |
[13, 78] |
ἐπιβουλεύοντες
Φαλάριδι
καὶ
βασανιζόμενοι
ἀναγκαζόμενοί
|
τε |
λέγειν
τοὺς
συνειδότας
οὐ
μόνον |
[13, 44] |
τῆς
Κορίνθου
προσφάτως
ἀφιγμένος
πικρῶς
|
τε |
λοιδορούμενος
παρὰ
τὸν
πότον
ταῦτ' |
[13, 87] |
δ'
ἔπιπτον
ἑλενίων
ἔπι,
ἴων
|
τε |
μελανόφυκκα
συγκλῶσαι
πτερὰ
κρόνον
θ' |
[13, 23] |
σέσηρεν,
ἄν
τε
βούλητ'
ἄν
|
τε |
μή.
{Οψεις
διὰ
τούτων
σκευοποιοῦσι |
[13, 69] |
ἕσσατο
δ'
ἑσμος
χαίτης
ἥ
|
τε |
μύρων
ἔκπνοος
ἀμπεχόνη,
ᾗ
ποτε |
[13, 6] |
οὐχὶ
πόρρω
που
ποιεῖ
τόν
|
τε |
ναύκληρον
λαβοῦσα
καταπέπωκ'
αὐτῷ
σκάφει. |
[13, 21] |
ὡς
Αριστείδην
καὶ
Παυσίαν
ἔτι
|
τε |
Νικοφάνη
τοὺς
ζωγράφους.
Μνημονεύει
δὲ |
[13, 64] |
φησιν
Νικόλαος
ὁ
Δαμασκηνός.
Πτολεμαῖός
|
τε |
ὁ
τὴν
ἐν
Εφέσῳ
διέπων |
[13, 26] |
ῥᾷόν
ἐστιν
ἢ
πτύσαι·
ἐξέρχεταί
|
τε |
πανταχόσ'
ἤδη
πιομένη,
δέχεται
δὲ |
[13, 67] |
βωμὸν
Πυθιονίκης
Αφροδίτης,
ἃμα
τῆς
|
τε |
παρὰ
θεῶν
τιμωρίας
καταφρονῶν
καὶ |
[13, 50] |
τοῦ
πλῆθους
βασίλισσαν
προσαγορευομένην·
Ἀπειρῆσθαι
|
τε |
πᾶσι
μὴ
στεφανοῦν
Ἅρπαλον,
ἐὰν |
[13, 13] |
ἀλλὰ
συνενηνεγμένος
πανταχόθεν
ἑνὶ
τύπῳ
|
τε> |
πόλλ'
εἴδη
φέρων.
Η
τόλμα |
[13, 1] |
τὸν
ταῦτα
ἀποδεξόμενον
ἀπὸ
συμβόλων
|
τε |
πολλάκις
δεδειπνηκέναι
καὶ
περὶ
ἑταίρας |
[13, 42] |
Μανίας
ἄριστα
παιζούσης
σφόδρα
ἀνισταμένης
|
τε |
πολλάκις,
εἰς
δασύποδα
αὐτὴν
ἐπικροῦσαι |
[13, 93] |
διαγινώσκετε
οὐδένα
τῶν
ὁμιλούντων,
αἰσθήσει
|
τε |
πολλῷ
ὑστεροῦντες
ἀργῶς
καὶ
ἀφυλάκτως |
[13, 43] |
δῶρα
μή
τις
καταμάθῃ
φυλαττομένη
|
τε |
πόλυ
μάλιστα
Δίφιλον,
μὴ
δῷ |
[13, 71] |
Μουσαῖος
Χαρίτων
ἤρανος
Αντιόπην
ἥ
|
τε |
πολὺν
μὺστῃσιν
Ελευσῖνος
παρὰ
πέζαν |
[13, 74] |
πάλιν
ἡ
Αφροδίτη
φησίν
Ὅσοι
|
τε |
πόντον
τερμόνων
τ'
Ατλαντικῶν
ναίουσιν |
[13, 55] |
Τῆσδέ
ποθ'
ἡ
μεγάλαυχος
ἀνίκητός
|
τε |
πρὸς
ἀλκήν
Ἑλλὰς
δουλώθη
κάλλεος |
[13, 43] |
ἐδίδου
τοῖς
γνωρίμοις
λοπάδας
συνάλμους
|
τε |
συναρτύειν
δοκῶν
καὶ
διψᾶν
ὑπολειπόμενοι |
[13, 12] |
αθήναια
καὶ
τὠλύμπια
Ηλεῖοι
Ρόδιοί
|
τε |
τὰ
Αλίεια
καὶ
ἐν
ταῖς |
[13, 12] |
Ερωτα
ἱδρυσάμενοι
συνθύουσιν
αὐτῷ.
Θεσπιεῖς
|
τε |
τὰ
Ερωτίδεια
τιμῶσιν
καθάπερ
Αθηναῖοι |
[13, 59] |
καὶ
περιρήξας
τοὺς
χιτωνίσκους
γυμνά
|
τε |
τὰ
στέρνα
ποιήσας
τοὺς
ἐπιλογικοὺς |
[13, 39] |
διένευσ'
ἐνεγκεῖν
εὐχερῆ,
τῇ
χειρί
|
τε |
ταἰδοῖον
ἀποτρίψας
{καὶ}
θιγὼν
τοῖς |
[13, 33] |
δὲ
κωμάζειν
ἔθος
ἐστὶν
νόμος
|
τε |
τὰς
ἑταίρας
ἐνθάδε
μεθύειν>
μεθ' |
[13, 28] |
ἀγορεύω
ἄρτι
χνοαζούσας
αὐλητρίδας,
αἵ
|
τε |
τάχιστα
ἀνδρῶν
φορτηγῶν
ὑπὸ
γούνατα |
[13, 94] |
φιλοσόφῳ
ἡ
μυρεψικὴ
τέχνη
ἀκολουθός
|
τε |
τῇ
Σωκράτους
φιλοσοφίά,
ἀνδρὸς
τοῦ |
[13, 83] |
καὶ
θαυμαστῶς
αὐτὸν
κινδυνεύειν,
ἀνακεῖσθαί
|
τε |
τὴν
ἀσπίδα
ταύτην
ἐν
Δελφοῖς |
[13, 50] |
Γλυκέρας
τάδε
λέγει
Ἄγων
Γλυκέραν
|
τε |
τὴν
Θαλασσίδος,
ζεῦγος
ἔχων.
Ἄδηλον |
[13, 18] |
γὰρ
πάνυ
τῷ
ἀνδρὶ
διά
|
τε |
τὴν
πολυμαθίαν
καὶ
τὴν
τοῦ |
[13, 84] |
δυνησόμενος
καὶ
ὡς
ἠδυνάτει
διά
|
τε |
τὴν
ψυχρότητα
καὶ
τὸν
ἀντίτυπον |
[13, 33] |
εὔξατο
τῇ
θεῷ
νικήσας.
Πίνδαρός
|
τε |
τὸ
μὲν
πρῶτον
ἔγραψεν
εἰς |
[13, 22] |
καὶ
Λύκᾳ
καὶ
Ναννίῳ
ἑτέραις
|
τε |
τοιαύταισι
παγίσι
τοῦ
βίου
ἔνδον |
[13, 39] |
σφόδρ'
ἡδέως
σχεῖν
φασι
κνησθῆναί
|
τε |
τὸν
Δημήτριον.
Αποδοκιμαζούσης
δὲ
πάντα |
[13, 14] |
οὐχὶ
τῶν
φίλων
φίλος,
ἀδικεῖ
|
τε |
τὸν
Ερωτ'
ἐμφανῶς
θνητὸς
θεόν, |
[13, 90] |
κρίσιν
ἐπιτελεῖσθαι
μετὰ
σπουδῆς
λαμβάνειν
|
τε |
τοὺ
νικήσαντας
ἇθλα
ὅπλα
ἅπερ |
[13, 24] |
τέχνῃ.
Αὐταὶ
βιάζονται
γὰρ
εἰσέλκουσί
|
τε |
τοὺς
μὲν
γέροντας
ὄντας
ἐπικαλούμεναι |
[13, 93] |
μελετᾶτε,
κακολόγοι
καὶ
βοροὶ
πρός
|
τε |
τούτοις
ἄνοικοι
καὶ
ἀνέστοι
βιοῦντες. |
[13, 86] |
ἐν
τοῖς
πότοις
γίνεσθαι,
ἐν
|
τε |
τῷ
ἀγοράζειν
πάνυ
νεανικὸς
ἦν |
[13, 39] |
σχῆμά
τι
περαινομένης
εὖ
παρά
|
τε |
τῷ
Δημητρίῳ
εὐημερούσης,
φασὶ
καὶ |
[13, 71] |
λωτοῦ
πιστότατον
ταμίην
Μοῦσαι
παίδευσάν
|
τε |
Φιλόξενον,
οἷα
τιναχθεὶς
ὠρυγῇ
ταύτης |
[13, 45] |
Αττικὴν
ὠνησόμενος
χελιδονείους
ἰσχάδας
Υμήττιόν
|
τε |
φορτιούμενος
μέλι.
Λέγεται
δ'
ἐκείνην |
[13, 30] |
εἰσελθὼν
ὄψον
ἐσθίειν
μάθῃ
ἀσύμβολόν
|
τε |
χεῖρα
προσβάλῃ
βορᾷ,
διδόναι
νόμιζ' |
[13, 47] |
έπί
τινος
ἀγγείου
ᾠὰ
εἰπόντος
|
τε |
Ὠμὰ
ταῦτα,
Γνάθαινα,
ἢ
ἑφθά; |
[13, 37] |
Εὐξένου
καὶ
τῆς
Αριστοξένης.
~Θεμιστοκλῆς
|
τε, |
ὥς
φησι
Ιδομενεύς,
οὐχ
ἅρμα |
[13, 46] |
καὶ
ἐριστικὰ
σοφίσματα
διδάσκοντα,
ἐμέ
|
τε |
ὡσαύτως.
Μηθὲν
οὖν
διαφέρειν
ἐπιτριβουμένοις |