Livre, Chap. |
[13, 43] |
πράττειν
εἰς
τὰ
λοιπὰ
ξυμβολὰς.
|
Γνάθαινα |
δ'
αὑτῆς
εἶπε
πρὸς
ἐραστήν |
[13, 41] |
λιθιᾶν,
ὡς
ἔοιχ'
ἡ
Μανία·
|
Γνάθαινα |
δ'
εἰς
τὰ
στρώμαθ'
ὅτι |
[13, 44] |
πράσσεται
πόσον
τῆς
νυκτός.
Η
|
Γνάθαινα |
δ'
εἰς
τὴν
πορφύραν
καὶ |
[13, 48] |
ταῦτ'
εἰχεθ᾽
ὑμεῖς,
εἶπεν
ἡ
|
Γνάθαινα, |
ἐνέχυρα
θέντες
τὸ
μίσθωμα
ἂν |
[13, 47] |
κόλπον
έμβαλλομένης
τῶν
φακῶν,
ἡ
|
Γνάθαινα |
ἔφη
Κολποφακῆν
διανοεῖται
ποιεῖν»
Ανδρονίκου |
[13, 47] |
ᾠὰ
εἰπόντος
τε
Ὠμὰ
ταῦτα,
|
Γνάθαινα, |
ἢ
ἑφθά;
Ἔγχαλκα,
ἔφη,
παιδίον. |
[13, 46] |
εὔθικτος
πρὸς
τὰς
ἀποκρίσεις
ἡ
|
Γνάθαινα. |
Καὶ
ἄλλαι
δὲ
ἑταῖραι
μέγα |
[13, 43] |
Επεὶ
προέβη
τοῖς
ἔτεσιν
ἡ
|
Γνάθαινα |
καὶ
ἤδη
τελέως
ἦν
ὁμολογουμένη |
[13, 48] |
Ἐμμελής
δ'
ἦν
πάνυ
ἡ
|
Γνάθαινα |
καὶ
οὐκ
ἀνάστειος
ἀποφθέγξασθαι·
ἥτις |
[13, 46] |
δ'
ἐπεκαλεῖτο
Κορώνη,
Ληναιτόκυστος,
Αστρα,
|
Γνάθαινα |
καὶ
ταύτης
θυγατριδῆ
Γναθαίνιον,
καὶ |
[13, 47] |
έλθόντος,
προπιοῦσα
ποτήριον
αὐτῷ
ἡ
|
Γνάθαινα |
Λαβέ,
ἔφησεν,
ὑπερήφανε.
Καὶ
ὃς |
[13, 47] |
Τίς
δὲ
μᾶλλον»
εἷπεν
ἡ
|
Γνάθαινα, |
Ὃς
οὐδὲ
καλούμενος
ἐρχῃ;
Νικὼ |
[13, 39] |
πρὸς
τὰς
ἀποκρίσεις,
καθάπερ
καὶ
|
Γνάθαινα, |
περὶ
ἧς
ἐροῦμεν.
Πάλιν
δὲ |
[13, 6] |
μὲν
αὐτή,
παραπέφυκε
δ'
ἡ
|
Γνάθαινα |
πλησίον,
ὥστ'
ἀπαλλαγεῖσι
ταύτης
ἔστι |
[13, 41] |
Διφίλου.
Μετὰ
ταῦτα
δ'
ἡ
|
Γνάθαινα |
πρὸς
τὴν
Μανίαν
ἐλοιδορεῖτο
καὶ |
[13, 43] |
Αρτεμιν,
εἰ,
φησίν,
ᾔδει,
ἡ
|
Γνάθαινα, |
τοῦτ'
ἐγώ,
τῇ
μητρὶ
συνεδείπνουν |
[13, 43] |
Παρὰ
Δεξιθέᾳ
δειπνοῦσα
θῄταίρᾳ
ποτε
|
Γνάθαινα, |
τοὔψον
ἀποτιθείσης
πᾶν
σχεδὸν
τῆς |
[13, 22] |
εὕδουσι
γρᾶες,
Νάννιον,
Πλαγγών,
Λύκα,
|
Γνάθαινα, |
Φρύνη,
Πυνθιονίκη,
Μυρρίνη,
Χρυσίς,
Κοναλίς, |