Alphabétiquement     [«   »]
ἔμφρων 1
έν 10
Εν 23
ἐν 361
Ἐν 5
ἔν 7
ἓν 2
Fréquences     [«    »]
320 δ
323
295 τὴν
361 ἐν
457 δὲ
793 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

ἐν


Livre, Chap.
[13, 22]   δ' ἑταίρα, ὡς Αντιφάνης φησὶν  ἐν   Αγροίκῳ, τῷ τρέφοντι συμφορά· εὐφραίνεται
[13, 25]   ἀναμνησθῶσι προσκινούμενοι; ~Καὶ Φιλήμων δὲ  ἐν   Αδελφοῖς προσιστορῶν ὅτι πρῶτος Σόλων
[13, 7]   οὐδαμοῦ τῆς Ελλάδος. Αμφις δ'  ἐν   Αθάμαντι· εἶτ' οὐ γυναικός ἐστιν
[13, 18]   πώγωνα μέγαν ἔχων ηὔλει, καὶ  ἐν   Αθήναις διατηροῦσιν οὐ σφόδρα ἀρχαῖον
[13, 43]   σοι, φησίν, τάλαν, ὄντα γ'  ἐν   Αθήναις Καρικοῖς χρῆσθαι σταθμοῖς; Στρατοκλῆς
[13, 55]   ἔτος δύο μῆνας συνδιημερέυεν αὐτῇ  ἐν   Αἰγινῃ τοῖς Ποσειδωνίοις· καὶ ὀνειδιζόμενος
[13, 20]   καλούμενοι Αἰθίοπες, ὥς φησι Βίων  ἐν   Αἰθιοπικοῖς. Ως ἔοικε γάρ, τὸ
[13, 6]   λαλοῦσ' ἁπλῶς μὲν οὐδέν, ἀλλ'  ἐν   αἰνιγμοῖς τισιν, ὡς ἐρῶσι καὶ
[13, 50]   ἐν Αρκάδι καὶ ἐν Κηπουρῷ,  ἐν   Ακεστρίᾳ, ἐν Αλιευομένῃ, ἐν Νεοττίδι,
[13, 78]   Αριστογείτονος γενόμενος, περὶ Σικελίαν δ'  ἐν   Ακράγαντι Χαρίτωνος και Μελανίππου
[13, 50]   καὶ ἐν Κηπουρῷ, ἐν Ακεστρίᾳ,  ἐν   Αλιευομένῃ, ἐν Νεοττίδι, καὶ Ἄλεξις
[13, 88]   οὗτος ἐπὶ τὰ ἄνθη καὶ  ἐν   Αλφεσιβοίᾳ φησίν· Καὶ σώματος μὲν
[13, 72]   τάδε Αίσχύλος ἔφη Αλεξανδρεὺς  ἐν   Αμφιτρύωνι. Οὗτος δέ ἐστιν Αἰσχύλος
[13, 17]   τ' ἀγανοβλέφαρος Πειθὼ ῥοδέοισιν  ἐν   ἄνθεσιν θρέψαν. Φρύνιχός τε ἐπὶ
[13, 26]   αὐλοῦσιν Ιέρακος νόμον, Επικράτης φησὶν  ἐν   Αντιλαίδι, ἐν δράματι καὶ
[13, 44]   τὸν ὑποκριτήν· τότε δ' ὄντος  ἐν   ἀποδημίᾳ, ἐξ οὗ γεγονὸς ἦν
[13, 13]   {κὰν} φήσειέ τις. Αλεξις δ'  ἐν   Αποκοπτομένῳ· Λέγεται γὰρ λόγος ὑπὸ
[13, 50]   εἶναι. Μνημονεύει δ' αὐτῆς Αντιφάνης  ἐν   Αρκάδι καὶ ἐν Κηπουρῷ, ἐν
[13, 8]   περιπατοῦντά τε> κατέλιπον Μένανδρος δ'  ἐν   Αρρηφόρῳ Αὐλητρίδι οὐ γαμεῖς,
[13, 86]   σκληρὸς ἐκεῖνος φιλόσοφος καὶ  ἐν   ἀρχῇ οὐδ' ἄν παρακαθίσαι ἐπιτρέπων
[13, 58]   ἑταίραν ἀνέλαβε, καὶ ταύτην μὲν  ἐν   ἄστει εἶχεν, ἐν Πειραιεῖ δὲ
[13, 5]   τὸν ἑαυτοῦ συνέχεεν. Εὐθέως γὰρ  ἐν   αὐτοῖς τοῖς γάμοις μὲν
[13, 33]   μέλους· Πολύξεναι νεάνιδες ἀμφίπολοι Πειθοῦς  ἐν   ἀφνειῷ Κορίνθῳ, αἵτε τὰς χλωρᾶς
[13, 55]   δυσζηλίαν {ταῖς} ξυλίναις χελώναις τυπτομένην  ἐν   Αφροδίτης ἱερῷ. Διὸ καὶ τὸ
[13, 24]   ὀπῆς κάτωθεν εἰσδῦναι στέγης μήδ'  ἐν   ἀχύροισιν εἰσενεχθῆναι τέχνῃ. Αὐταὶ βιάζονται
[13, 78]   ὡς ἱστορεῖ Νεάνθης Κυζικηνὸς  ἐν   β' περὶ Τελετῶν, ἑκὼν αὐτὸν
[13, 59]   Επικλέους Θεσπική» ὥς φησιν Αλκέτας  ἐν   β' περὶ τῶν ἐν Δελφοῖς
[13, 67]   τὸ μὲν Αθήνησι, τὸ δ'  ἐν   Βαβυλῶνι μνῆμα πολὺν ἤδη χρόνον
[13, 67]   ἐπιχειρῶν. Μνημονεύει τούτων καὶ Φιλήμων  ἐν   Βαβυλωνίῳ Βασίλισσ' ἔσῃ Βανυλῶνος, ἂν
[13, 29]   Υδρίᾳ· Οὗτος δ' ὃν λέγω  ἐν   γειτόνων αὐτῷ κατοικούσης τινὸς ἰδὼν
[13, 26]   δὲ τῆς Λαίδος καὶ Αναξανδρίδης  ἐν   Γεροντομανίᾳ καὶ ἄλλας ἑταίρας αὐτῇ
[13, 20]   τῷ κάλλει {τῆς γυναικὸς} καίτοι  ἐν   δεινοῖς ὑπάρχων. Θαυμάζει γοῦν ἐπὶ
[13, 59]   Αλκέτας ἐν β' περὶ τῶν  ἐν   Δελφοῖς Αναθημάτων. ~Απολλόδωρος δ' ἐν
[13, 83]   ἀνακεῖσθαί τε τὴν ἀσπίδα ταύτην  ἐν   Δελφοῖς ἐν τῇ στοᾳ. Εν
[13, 59]   οἱ περικτίονες ἀνδριάντα ποιήσαντες ἀνέθηκαν  ἐν   Δελφοῖς χρύσεον ἐπὶ κίονος Πεντελικοῦ
[13, 69]   καὶ τοὺς περιβοήτους ὀβελίσκους ἀναθεῖσα  ἐν   Δελφοῖς, ὧν μέμνηται Κρατῖνος διὰ
[13, 10]   δι' ἑτέραν γαμετήν, φησὶν Δοῦρις  ἐν   δευτέρᾳ Ιστοριῶν, Θηβαίαν γένος, ὄνομα
[13, 48]   Τοῦτο ἱστορεῖ Ηγήσανδρος. Αριστόδημος δ'  ἐν   δευτέρῳ Γελοίων Απομνημονευμάτων Γνάθαιναν, φησί,
[13, 31]   ἱδρύσασθαι. Αλεξις δ' Σάμιος  ἐν   δευτέρῳ Ωρων Σαμιακῶν Τὴν ἐν
[13, 80]   Αργυννίδος. Λικύμνιος δ' Χῖος  ἐν   Διθυράμβοις Αργύννου φησὶν ἐρώμενον Υμέναιον
[13, 14]   Περὶ δὲ τοῦ ἐρᾶν Αμφις  ἐν   Διθυράμβῳ φησίν· Τί φῄς; σὺ
[13, 3]   τὴν Ελλάδα κρείων ἐπηγάγετο,  ἐν   ἔθει γενόμενος βαρβαρικῶν γάμων. Θαυμάσαι
[13, 60]   τὴν δὲ Σαπέρδιον. Ηρόδικος δὲ  ἐν   ἕκτῳ Κωμῳδουμένων τὴν μὲν παρὰ
[13, 85]   Βιθυνῶν βασιλέως, ὡς ἱστορεῖ Νίκανδρος  ἐν   ἕκτῳ Περιπετειῶν. Εν Αἰγιῳ δὲ
[13, 70]   ἐπιθυμίαν καταστὰς ἐποίησεν μὲν  ἐν   ἐλεγείος, δ' ἐν μέλει
[13, 31]   ἐν καλάμοις καλοῦσιν, οἵ δὲ  ἐν   ἕλει, Αττικαί, φησὶν, ἑταῖραι ἱδρύσαντο
[13, 58]   Πειραιεῖ δὲ Ἀρισταγόραν, Φίλαν δ'  ἐν   Ἐλευσῖνι, ἣν πολλῶν ὠνησάμενος χρημάτων
[13, 29]   ~Περὶ δὲ τῶν ἑταιρῶν Εφιππος  ἐν   Εμπολῇ τάδε φησίν· Επειτά γ'
[13, 84]   φιλόσοφοι, κἂν ἐρασθέντες ποτὲ γυναικῶν  ἐν   ἐννοίᾳ λάβητε ὡς ἀδύνατόν ἐστι
[13, 2]   φησί, τοὺς ἀγάμους αἱ γυναῖκες  ἐν   ἑορτῇ τινι περὶ τὸν βωμὸν
[13, 89]   δ' ἐν τρίτῳ Μελαμποδίας τὴν  ἐν   Εὐβοίᾳ Χαλκίδα καλλιγύναικα εἶπεν. Εὐπρεπεῖς
[13, 77]   γοῦν, ὡς ἔφην, καὶ οἱ  ἐν   Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῖς περὶ τὰ παιδικὰ
[13, 33]   ἀπαγορίας ἔπορεν, παῖδες, ἐρατειναῖς  ἐν>   εὐναῖς μαλθακᾶς ὥρας ἀπὸ καρπὸν
[13, 60]   εἶναι. Ποσείδιππος δ' κωμικὸς  ἐν   Εφεσίᾳ τάδε φησὶν περὶ αὐτῆς
[13, 64]   Δαμασκηνός. Πτολεμαῖός τε τὴν  ἐν   Εφέσῳ διέπων φρουρὰν υἱὸς ὢν
[13, 64]   τὴν ἑταίραν, ἥτις ὑπὸ Θρᾳκῶν  ἐν   Εφέσῳ ἐπιβουλευομένου τοῦ Πτολεμαίου καὶ
[13, 31]   δ' ἐν τοῖς Εφεσιακοῖς καὶ  ἐν   Εφέσῳ φησὶν ἱερὰ ἱδρῦσθαι Εταίρᾳ
[13, 89]   τῷ υἱῷ, ὡς Κλείδημος ἱστορεῖ  ἐν   η' Νόστων. Εξέδωκεν δἐ καὶ
[13, 55]   γάρ» ἔφη. Τί δὲ ναῦν  ἐν   πολλοὶ πεπλεύκασιν; οὐδὲ τοῦτο»
[13, 55]   δοκεῖ εἶναι, Διόγενες, οἰκιαν οἰκεῖν  ἐν   πρότερον ᾤκησαν ἄλλοι; Οὐ
[13, 35]   Πλησίον δὲ τῆς κώμης γενόμενος  ἐν   τοὺς γάμους συνετέλουν καὶ
[13, 59]   ἑλομένη τὸν Ερωτα ἀνέθηκεν αὐτὸν  ἐν   Θεσπιαῖς. Αὐτῆς δὲ τῆς Φρύνης
[13, 55]   φάσκων αὐτὴν ὑπό τινων γυναικῶν  ἐν   Θετταλίᾳ, ἐρασθεῖσάν τινος Παυσανίου Θετταλοῦ,
[13, 88]   εἶχον, τιθήνημ' ἔαρος ἐκπρεπέστατον. Καὶ  ἐν   Θυέστῃ· Ρόδ' ὀξυφεγγῆ κρίνεσιν ἀργεννοῖς
[13, 85]   βίον ἐκλιπούσῃ συναποθανεῖν. Δελφῖνα δ'  ἐν   Ιασῷ παιδὸς ἐρασθῆναι λόγος, ὡς
[13, 80]   γοῦν ἐν τῷ περὶ τῆς  ἐν   Ιλίῳ Θυσίας Βαγώου τοῦ εὐνούχου
[13, 94]   προίστασθαι τέχνης διὸ καὶ Φερεκράτης  ἐν   Ιπνῷ Παννυχίδι φησίν Κᾆτα
[13, 92]   ἀλλὰ καὶ Αθηναῖοι. Αλεξις γοῦν  ἐν   Ιππῳ φησίν Τοῦτ' ἔστιν Ακαδήμεια,
[13, 90]   αὐτοῖς δίδοσθαι μυρρίνης ἱστορεῖ Μυσρίλος  ἐν   Ιστορικοῖς Παραδόξοις. Ενιαχοῦ δέ φησιν
[13, 80]   πάλιν ἀνακλάσας ἐφίλησεν. Καρύστιος δ'  ἐν   Ιστορικοῖς Υπομνήμασι Χάρωνι, φησί, τῷ
[13, 92]   ἀπελαύνων, ὡς Καρύστιός φησιν  ἐν   Ιστορικοῖς Υπομνήμασιν, ἀλλὰ καὶ Αθηναῖοι.
[13, 38]   Παφλαγονίας υἱόν φησι γενέσθαι Καρύστιος  ἐν   Ιστορικοῖς Υπομνήμασιν. Αριστοφῶν δ'
[13, 5]   Εὐριπίδης ποιητής. Ιερώνυμος γοῦν  ἐν   Ιστορικοῖς Υπομνήμασίν φησι οὕτως Εἰπόντος
[13, 36]   Μασσαλιωτῶν Πολιτείᾳ οὕτως· Φωκαεῖς οἱ  ἐν   Ιωνίᾳ ἐμπορίᾳ χρώμενοι ἔκτισαν Μασσαλίαν.
[13, 31]   Σάμῳ Αφροδίτην, ἣν οἵ μὲν  ἐν   καλάμοις καλοῦσιν, οἵ δὲ ἐν
[13, 8]   λέγειν πολλὰς ἔχω. Αριστοφῶν δ'  ἐν   Καλλωνίδῃ κακὀς κακῶς ἀπόλοιθ'
[13, 29]   λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων. Εὔβουλος δ'  ἐν   Καμπυλίωνι κοσμίαν ἑταίραν παράφων φησίν·
[13, 13]   τοὐνόματος. Εὔβουλος δ' Αραρὼς  ἐν   Καμπυλίωνι· Τίς ἦν γράψας
[13, 21]   ῥήτορος ἐν τῷ Αρεοπαγιτικῷ εἰρηκότος·  ἐν   καπηλείῳ δὲ φαγεῖν πιεῖν
[13, 21]   τοὺς Αρεοπαγίτας φησιν ἀριστήσαντά τινα  ἐν   καπηλείῳ κωλῦσαι εἰς Αρειον πάγον.
[13, 92]   τὸ ἀνόητον Ανάξιππος κωμῳδιοποίος  ἐν   Κεραυνουμένῳ λέγων οὕτως Οἴμοι, φιλοσοφεῖς.
[13, 50]   αὐτῆς Αντιφάνης ἐν Αρκάδι καὶ  ἐν   Κηπουρῷ, ἐν Ακεστρίᾳ, ἐν Αλιευομένῃ,
[13, 45]   τὴν Κορινθίαν ποτὲ Εὐριπίδην ἰδοῦσαν  ἐν   κήπῳ τινὶ πινακίδα καὶ γραφεῖον
[13, 67]   πάντες ἐθαύμαζον, ὅτι τῶν μὲν  ἐν   Κιλικίᾳ τελευτησάντων ὑπὲρ τῆς σῆς
[13, 55]   θρέψεν δὲ Κόρινθος· κεῖται δ'  ἐν   κλεινοῖς Θετταλικοῖς πεδίοις. Αὐτοσχεδιάζουσιν οὖν
[13, 50]   Αλιευομένῃ, ἐν Νεοττίδι, καὶ Ἄλεξις  ἐν   Κλεορουλίνῃ καὶ Καλλικράτης ἐν Μοσχίωνι.
[13, 52]   παρ' Ὠκίμου χαλκώματα. Μένανδρος δ'  ἐν   Κόλακι τάσδε καταλέγει έταίρας· Χρυσίδα,
[13, 12]   Σάμιοι δέ, ὥς φησιν Ερξίας  ἐν   Κολοφωνιακοῖς, γυμνάσιον ἀναθέντες τῷ Ερωτι
[13, 79]   τῶν πυκνῶν φιλημάτων. Ο δ'  ἐν   Κολχίσιν περὶ Γανυμήδους τὸν λόγον
[13, 55]   Αὐτοσχεδιάζουσιν οὖν οἱ λέγοντες αὐτὴν  ἐν   Κορίνθῳ τεθάφθαι πρὸς τῷ Κρανείῳ.
[13, 32]   σοφιστείαν ὠνείδισας. Νόμιμόν ἐστιν ἀρχαῖον  ἐν   Κορίνθῳ ὡς καὶ Χαμαιλέων
[13, 22]   τῶν ἑταιρῶν καὶ Αμφις μνημονεύει  ἐν   Κουρίδι λέγων· Τυφλὸς Πλοῦτος
[13, 60]   πρόκειται τὸ μαρτύριον καὶ Αμφις  ἐν   Κουρίδι. Παρεσίτει δὲ τῇ Φρύνῃ
[13, 31]   δὲ τῶν ἑταιρῶν καὶ Φιλέταιρος  ἐν   Κυνηγίδι τάδε φησίν· Οὐκ ἐτὸς
[13, 37]   ἔγεμεν Εὔνοστος Σόλων τῶν  ἐν   Κύπρῳ βασιλεύς. Καὶ δεύτερος
[13, 34]   περιηγητὴς ἐν τῷ περὶ τῶν  ἐν   Λακεδαίμονι Αναθημάτων, εἰκών ἐστι τῆς
[13, 2]   τοῖς περὶ Νομοθετῶν ἱστορεῖν ὅτι  ἐν   Λακεδαίμονι εἰς οἴκημά τι σκοτεινὸν
[13, 2]   Σολεὺς ἐν τοῖς περὶ Παροιμιῶν  ἐν   Λακεδαίμονιν φησί, τοὺς ἀγάμους αἱ
[13, 24]   γυμνὰς ἐφεξῆς ἐπὶ κέρως τεταγμένας,  ἐν   λεπτοπήνοις ὕφεσιν ἑστώσας, οἵας Ηριδανὸς
[13, 24]   γυμνὰς ἐφεξῆς ἐπὶ κέρως τεταγμένας,  ἐν   λεπτοπήνοις ὕφεσιν ἑστώσας, οἵας Ηριδανὸς
[13, 67]   Μνημονεύει δ' αὐτῆς καὶ Αλεξις  ἐν   Λυκίσκῳ. ~Μετὰ δὲ τήν Πυθιονίκης
[13, 31]   καὶ ἑορτήν τιν' Εταιρίδεια ἀγομένην  ἐν   Μαγνησίᾳ οὐ διὰ τὰς ἑταίρας,
[13, 55]   εἶναι τήν Λαίδα. Στράττις δ'  ἐν   Μακεδόσιν Παυσανίᾳ Κορινθίαν αὐτὴν
[13, 27]   ἥδιστόν ἐστί σοι, ὡς  ἐν   Μαραθωνίοις φησὶ Τιμοκλῆς, Οσον τὸ
[13, 36]   τοὔνομα Αριστοξένην. Καὶ ἔστι γένος  ἐν   Μασσιλίᾳ ἀπὸ τῆς ἀνθρώπου μέχρι
[13, 70]   μὲν ἐν ἐλεγείος, δ'  ἐν   μέλει τὸ καλούμενον ποίημα Λυδήν.
[13, 34]   ὑφ' ἧς καὶ ἀποθανὼν ἐκηδεύθη  ἐν   Μελίσσῃ κώμῃ τῆς Φρυγίας, ἐπιβουλευθεὶς
[13, 34]   Εἴδομεν δὲ καὶ ἡμεῖς τὸ  ἐν   Μελίσσῃ τοῦ Αλκιβιάδου μνῆμα ἐκ
[13, 83]   Λαμψακηνῶν ἀνάθημα. Αὕτη Φαρσαλία  ἐν   Μεταποντίῳ ὑπὸ τῶν ἐν τῇ
[13, 50]   Ἄλεξις ἐν Κλεορουλίνῃ καὶ Καλλικράτης  ἐν   Μοσχίωνι. Περὶ δὲ τῆς Φανοστράτης
[13, 24]   πρίασθαι κέρματος τὴν ἡδονήν. Καὶ  ἐν   Ναννίῳ, εἰ> Εὐβούλου τὸ δρᾶμα
[13, 22]   τις αὑτὸν παράγεται ὑπὸ Τιμοκλέους  ἐν   Νεαίρᾳ· Αλλ' ἔγωγ' δυστυχὴς
[13, 57]   Φιλήμονα γὰρ οἷδα τοῦτ' εἰρηκότα  ἐν   Νεαίρᾳ· Ὥσπερ Σέλευκος δεῦρ' ἔπεμφε
[13, 60]   πλούτου αὐτῆς Τιμοκλῆς κωμικὸς  ἐν   Νεαίριᾳ πρόκειται τὸ μαρτύριον καὶ
[13, 50]   Κηπουρῷ, ἐν Ακεστρίᾳ, ἐν Αλιευομένῃ,  ἐν   Νεοττίδι, καὶ Ἄλεξις ἐν Κλεορουλίνῃ
[13, 6]   πολιαῖς ἀνάπλεῳ ψιμυθίου. Αναξίλας δὲ  ἐν   Νεοττίδι φησίν Οστις ἀνθρώπων ἑταίραν
[13, 88]   δὲ παῖς. Περὶ δὲ ῥόδων  ἐν   Οδυσσεῖ φησιν οὕτως Κόμαισιν Ωρῶν
[13, 16]   ἐρωμένων ἀποβλέπειν τοὺς ὀφθαλμούς,  ἐν   οἷς τὴν αἰδῶ κατοικεῖν. Σοφοκλῆς
[13, 11]   Καὶ ἐλέχθησαν λόγοι φιλόσοφοι πάμπολλοι·  ἐν   οἷς τινες καὶ ἐμνημόνευσαν τοῦ
[13, 87]   τινῶν διηγούμενος ὧν ἐθεᾶτό φησιν  ἐν   ὁμωνύμῳ δράματι· Εκειτο γὰρ μέν
[13, 80]   οὕτως αὐτόν φησιν ἡττᾶσθαι ὡς  ἐν   ὄψει θεάτρου ὅλου καταφιλεῖν αὐτὸν
[13, 16]   ποιήσας τὴν Ιπποδάμειάν φησι· Τοιάνδ'  ἐν   ὄψει λύγγα θηρατηρίαν ἔρωτος, ἀστραπήν
[13, 59]   πανηγύρει καὶ τῇ τῶν Ποσειδωνίων  ἐν   ὄψει τῶν Πανελλήνων πάντων ἀποθεμένη
[13, 28]   εὐσχημονέστερον, καθὸ δή καὶ Μένανδρος  ἐν   Παρακαταθήκῃ ἀπο τῶν ἑταιρῶν τοὺς
[13, 58]   ταύτην μὲν ἐν ἄστει εἶχεν,  ἐν   Πειραιεῖ δὲ Ἀρισταγόραν, Φίλαν δ'
[13, 24]   ἐξεπέμψατο. Επιτιμᾷ δὲ καὶ Ξέναρχος  ἐν   Πεντάθλῳ τοῖς παραπλησίως σοι βιοῦσιν
[13, 70]   περιβόητος ἦν, ὥς φησι Νύμφις  ἐν   Περίπλῳ Ασίας. Νικαρέτη δἐ
[13, 37]   αἰτίας γενομένης τοῦ ἐμπρησθῆναι τὰ  ἐν   Περσεπόλει βασίλεια. Αὕτη δὲ
[13, 72]   Τίς δ' ἔστ' ἀνάγκη δυστυχεῖν  ἐν   πλείοσιν, ἐξὸν σιωπᾶν κἀν σκότῳ
[13, 81]   σύ γε εἶ, Σοφόκλεις,  ἐν   ποιήσει ὅμως μέντοι γε οὐκ
[13, 51]   λόγος. Ἀλλ' γε Σοφοκλῆς  ἐν   Ποιμέσιν ὅτι θαλλοφαγεῖ τὸ ζῷόν
[13, 31]   ἱδρῦσθαι Εταίρᾳ Αφροδίτῃ. Κλέαρχος δ'  ἐν   πρώτῳ Ερωτικῶν· Γύγης, φησίν,
[13, 56]   Ολύμπιος, ὥς φησι Κλέαρχος  ἐν   πρώτῳ Ἐρωτικῶν, οὐχ ἕνεκεν Ασπασίας
[13, 85]   ἠράσθη χήν, ὡς Κλέαρχος ἱστορεῖ  ἐν   πτώτῳ Ερωτικῶν. Τὸν δὲ παῖδα
[13, 14]   ὑμιν διανέμειν ἑκάστοτε. Αριστοφῶν δὲ  ἐν   Πυθαγοριστῇ· Εἶτ' οὐ δικαίως ἔστ'
[13, 71]   ἐν πυρὶ μὲν φωνὴν τεθοωμένου,  ἐν   πυρὶ δ' ὄμμα, σκληρὸν τριστοίχοις
[13, 71]   καὶ αἰνοτάτου βλέμμ' ὑπέμεινε κυνός,  ἐν   πυρὶ μὲν φωνὴν τεθοωμένου, ἐν
[13, 68]   τε εἰκόνα χαλκῆν τῆς Γλυκέρας  ἐν   Ροσσῷ τῆς Συρίας, οὗπερ καὶ
[13, 50]   τῆς Σινώπης Ηρόδικος Κρατήτειος  ἐν   ς' Κωμῳδουμένων φησὶν ὅτι Ἄβυδος
[13, 31]   ἐν δευτέρῳ Ωρων Σαμιακῶν Τὴν  ἐν   Σάμῳ Αφροδίτην, ἣν οἵ μὲν
[13, 84]   τοῦ αὐτοῦ μνημονεύων φησί λλ'  ἐν   Σάμῳ μὲν τοῦ λιθίνου ζῴου
[13, 84]   Σηλυμβριανός. Οὗτος γὰρ τοῦ  ἐν   Σάμῳ Παρίου ἀγάλματός ἐρασθεὶς κατέκλεισεν
[13, 72]   γὰρ Δίφιλος κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν  ἐν   Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Αρχίλοχον
[13, 30]   δὲ περὶ τῶν τοιούτων Εφιππος  ἐν   Σαπφοῖ φησι· Οταν γὰρ ὦν
[13, 8]   Μεταγένης. Καρκίνος δ' τραγικὸς  ἐν   Σεμέλῃ, ἧς ἀρχή νύκτες,
[13, 21]   Πολέμων ἐν τῷ περὶ τῶν  ἐν   Σικυῶνι Πινάκων. τῆς καλῆς
[13, 38]   φήσι ἐν τῷ περὶ τῆς  ἐν   Σικυῶνι Ποικίλης Στοᾶς θυγατέρα μὲν
[13, 85]   ποδῶν τοῦ θηρίου ἐτίθει αὐτὸ  ἐν   σκάφῃ. Εἰ δὲ μὴ τοῦτο
[13, 44]   ὢν δὲ καὶ βάναυσος παντελῶς  ἐν   σκυτοτομείῳ μετά τινων καθήμενος κατεσχόλαξε
[13, 71]   ἔχρη Απόλλων ἀνθρώπων εἶναι Σωκράτη  ἐν   σοφίῃ Κύπρις μηνίουσα πυρὸς μένει.
[13, 6]   εἰσιν τοιαῦται οἵας Εὔβουλός φησι  ἐν   Στεφανοπώλισιν Μὰ Δι' οὐχὶ περιπεπλασμέναι
[13, 3]   ἀφροδισίων καὶ διὰ τῆς  ἐν   ταῖς ἀδηφαγίαις ἀπεψίας, ὥστε εἰκότως
[13, 23]   Τυγχάνει μικρά τις οὔσα· φελλὸς  ἐν   ταῖς βαυκίσιν ἐγκεκάττυται. Μακρά τις·
[13, 73]   Καὶ σεμνότατος δ' Αἰσχύλος  ἐν   ταῖς Δαναίσιν αὐτὴν παράγει τὴν
[13, 12]   Ρόδιοί τε τὰ Αλίεια καὶ  ἐν   ταῖς δημοτελέσι δὲ σπονδαῖς ὡς
[13, 86]   ὀρχηστριδες, καθάπερ αὐταῖς ἔθος ἐστίν,  ἐν   ταῖς διαζώστραις γυμναὶ ὠχροῦντο, οὐκ
[13, 81]   φιλογύνης. Ιων γοῦν ποιητὴς  ἐν   ταῖς ἐπιγραφομέναις Επιδημίαις γράφει οὓτως
[13, 39]   πλειόνων ~Μάχων δ' κομῳδιοποιὸς  ἐν   ταῖς ἐπιγραφομέναις Χρείαις φησὶν οὕτως·
[13, 62]   καὶ καλὴν, ὡς Λυσίας ἱστορεῖ  ἐν   ταῖς Επιστολαῖς. Δημοσθένης δ' ἐν
[13, 20]   αὐτὸς τὸ κάλλος. Καὶ γὰρ  ἐν   ταῖς Εὐανδρίαις τοὺς καλλίστους ἐγκρίνουσι
[13, 35]   Μαραθῶν θυγάτηρ Οδάτις· περὶ ἧς  ἐν   ταῖς ἱστορίαις γέγραπται ὡς ἄρα
[13, 91]   συνεχῶς Φυλάρχου μνήμην ποιούμενος ὅτι  ἐν   ταῖς Κείων πόλεσιν οὒτε ἑταίρας
[13, 12]   καὶ νίκης. Καὶ Κρῆτες δ'  ἐν   ταῖς παρατάξεσι τοὺς καλλίστους τῶν
[13, 50]   ὅμοια δ' εἴρηκε καὶ Κλείταρχος  ἐν   ταῖς περὶ Αλέξανδρον Ιστορίαις.
[13, 40]   ~Πτολεμαῖος δ' τοῦ Αγησάρχου  ἐν   ταῖς περὶ τὸν Φιλοπάτορα Ιστορίας
[13, 79]   πεπλάσθαι φησὶν Πολέμων περιηγητὴς  ἐν   ταῖς πρὸς τὸν Νεάνθην Αντιγραφαῖς.
[13, 10]   Καμβύσης πυνθανόμενος τὰς Αἰγυπτίας γυναῖκας  ἐν   ταῖς συνουσίαις διαφέρειν τῶν ἄλλων
[13, 56]   ἐπιμελείας φάσκων τῆς δεούσης τετυχηκέναι  ἐν   ταῖς τοῦ φιλοσόφου διαθήκαις.
[13, 61]   ὥς φησι Νικίας Νικαιεὺς  ἐν   ταῖς τῶν φιλοσόφων Διαδοχαῖς. Σοφοκλῆς
[13, 37]   Αλεξάνδρειαν μονοχίτωνας καὶ ῥυτὸν ἐχούσας  ἐν   ταῖς χερσίν. Αἱ δὲ κάλλισται
[13, 51]   Μνημονεύει τῆς Ναννίου καὶ Ἄλεξις  ἐν   Ταραντίνοις οὕτως· Νάννιον δὲ μαίνεται
[13, 68]   κατοικεῖν ἐν τοῖς βασιλείοις τοῖς  ἐν   Ταρσῷ καὶ ὁρᾷ ὑπὸ τοῦ
[13, 50]   οἰεῖν ἐν τοῖς βασιλείοις τοῖς  ἐν   Ταρσῷ καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ τοῦ
[13, 65]   προσαγούσῃ ἱερεῖον θύσειεν, νομίμου ὄντος  ἐν   ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἱερεῖα μὴ
[13, 86]   ἐστὶν ἐν τοῖς πότοις γίνεσθαι,  ἐν   τε τῷ ἀγοράζειν πάνυ νεανικὸς
[13, 89]   γίνεσθαι γυναῖκας τῶν πανταχοῦ γυναικῶν  ἐν   Τενέδῳ τῇ Τρωικῇ νήσῳ. ~Οἶδα
[13, 93]   ζῆτε καίτοι τοῦ ζῴου τούτου  ἐν   τέτταρσι τὴν φύσιν περιττὴν ἔχοντος,
[13, 83]   Φαρσαλία ἐν Μεταποντίῳ ὑπὸ τῶν  ἐν   τῇ ἀγορᾳ μάντεων, γενομένης φωνῆς
[13, 69]   ἐποίησε τοὐπίγραμμα Ποσείδιππος, {καίτοι} καὶ  ἐν   τῇ Αἰθιοπίᾳ πολλάκις αὐτῆς μνημονεύσας.
[13, 89]   ὄνομα Ανοῦτις, καλλίστη ἦν τῶν  ἐν   τῇ Ασίᾳ γυναικῶν καὶ ἀκολαστοτάτη.
[13, 65]   Αλῴοις ἐπὶ τῆς ἐσχάρας τῆς  ἐν   τῇ αὐλῇ Ελευσῖνι προσαγούσῃ ἱερεῖον
[13, 89]   Κυπρία, περὶ ἧς φησι Φύλαρχος  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν ὅτι
[13, 35]   τινων, ὁπότε Χάρης Μιτυληναῖος  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν περὶ
[13, 67]   τὰς ταφάς, ὥς φησι Ποσειδώνιος  ἐν   τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[13, 37]   βασιλείαν; Εὔμαχος δὲ Νεαπολίτης  ἐν   τῇ δευτέρᾳ τῶν περὶ Αννίβαν
[13, 85]   τε ἀποδιδόναι ἐπιστάμενον. Φύλαρχος γοῦν  ἐν   τῇ δωδεκάτῃ Κοίρανος, φησίν,
[13, 32]   καὶ Θεόπομπος ἱστορεῖ καὶ Τίμαιος  ἐν   τῇ ἑβδόμῃ, αἱ Κορίνθιαι ἑταῖραι
[13, 89]   τῇ βασιλέως γυναικί. Θεόπομπος δὲ  ἐν   τῇ ἕκτῃ καὶ πεντηκοστῇ τῶν
[13, 40]   Νῦσαν. Ηρακλείδης δὲ Λέμβος  ἐν   τῇ ἕκτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν
[13, 85]   ἐρασθῆναι λόγος, ὡς ἱστορεῖ Δοῦρις  ἐν   τῇ ἐνάτῃ. Ο δὲ λόγος
[13, 89]   γυναικῶν καὶ ἀκολαστοτάτη. Φύλαρχος δὲ  ἐν   τῇ ἐννεακαιδεκάτῃ Τιμῶσάν φησι τὴν
[13, 90]   βωμὸν ἀναστῆσαι Δήμητρι Ελευσινίᾳ, ἧς  ἐν   τῇ ἑορτῇ καὶ τὸν τοῦ
[13, 85]   τῷ λιμένι πλῆθος δελφίνων ἐφάνη  ἐν   τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ μικρὸν ἀπωτέρω
[13, 80]   φησι γενέσθαι Τάλων. Διότιμος δ'  ἐν   τῇ Ηρακλείᾳ Εὐρυσθέα φησὶν Ηρακλέους
[13, 36]   ὅμοιον ἱστορεῖ γενέσθαι καὶ Αριστοτέλης  ἐν   τῇ Μασσαλιωτῶν Πολιτείᾳ οὕτως· Φωκαεῖς
[13, 85]   τὴν θάλατταν γιγνομένης κατὰ τύχην  {ἐν   τῇ Μιλήτῳ} ἐν τῷ λιμένι
[13, 75]   Αχιλλέως πρὸς Πάτροκλον, δ'  ἐν   τῇ Νιόβῃ τὸν τῶν παίδων·
[13, 85]   Κοίρανος. Τελευτήσαντος δ' αὐτοῦ γηραιοῦ  ἐν   τῇ πατρίδι καὶ τῆς ἐκφορᾶς
[13, 89]   τῷ ἐπιγραφομένῳ Συναγωγή. Δίνων δ'  ἐν   τῇ πέπτῃ τῶν Περσικῶν τῆς
[13, 34]   ἐπιφανὲς καὶ πολλοῖς ἐγνωσμένου τῶν  ἐν   τῇ πόλει. Ανάθημα δ' αὐτῆς
[13, 24]   λέγων· Δεινά, δεινὰ κοὐκ ἀνασχετὰ  ἐν   τῇ πόλει πράττουσιν οἱ νεώτεροι.
[13, 12]   ἄλλου δὲ οὐδενός. Διὸ καὶ  ἐν   τῇ Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ερωτα
[13, 67]   προσδοκίαν λαβεῖν αὐτόν; Θεόπομπος δ'  ἐν   τῇ πρὸς Αλέξανδρον Επιστολῇ τὴν
[13, 87]   μουσουργούς, ὡς δῆλον ποιεῖ Παρμενίων  ἐν   τῇ πρὸς Αλέξανρον Επιστολῇ, ἣν
[13, 83]   τὴν ἀσπίδα ταύτην ἐν Δελφοῖς  ἐν   τῇ στοᾳ. Εν δὲ τῷ
[13, 4]   καὶ Αριάδνην ἥρπασεν. Ιστρος γοῦν  ἐν   τῇ τεσσαρεκαιδεκάτῃ τῶν Αττικῶν καταλέγων
[13, 64]   Φύλαρχος καὶ περὶ Μύστας ἱστορεῖ  ἐν   τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ οὕτως Μύστα Σελεύκου
[13, 37]   ὢν πρὸς ἀφροδίσια. Πολύβιος δὲ  ἐν   τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν Κλεινοῦς
[13, 59]   Αφροδίτην ἀπ' αὐτῆς ἐπλάσατο καὶ  ἐν   τῇ τοῦ Ερωτος βάσει τῇ
[13, 55]   μὲν ἡδὶ Μεγακλέους. Τίμαιος δ'  ἐν   τῇ τρισκαιδεκάτῃ τῶν Ιστοριῶν ἐξ
[13, 92]   πᾶσαν τὴν Ιστορίαν. Εἰπόντος δ'  ἐν   τῇ τρίτῇ καὶ εἰκοστῇ»
[13, 37]   Θεμιστοκλέα. Νεάνθης δ' Κυζικηνὸς  ἐν   τῇ τρίτῃ καὶ τετάρτῃ τῶν
[13, 84]   ὡς ἱστορεῖ Δοῦρις Σάμιος  ἐν   τῇ τρίτῃ τῶν περὶ Αγαθοκλέα
[13, 12]   τῶν παρατάξεων Ερωτι προθύονται, ὡς  ἐν   τῇ τῶν παραταττομένων φιλίᾳ κειμένης
[13, 24]   δὲ τετρεμαίνοντα καὶ φοβούμενον {Δεδιότα,  ἐν   τῇ χειρὶ τὴν ψυχὴν ἔχοντα}
[13, 44]   παλαιστὴς ἐνέτυχέν τις τῶν ἀεὶ  ἐν   τοῖς ἀγῶσιν ἐπιμελῶς ἡττῶμένων· ὃς
[13, 46]   ὡς καὶ Λυγκεὺς Σάμιος  ἐν   τοῖς Απομνημονεύμασιν ἱστορεῖ. Εν ἀγῶνι
[13, 14]   πόθῳ, ποιητικούς, ἰταμούς, προθύμους, εὐπόρους  ἐν   τοῖς ἀπόροις, βλέποντας ἀθλιωτάτους. Θεόφιλος
[13, 90]   διατεθέντα περὶ οὗ ἱστορῶν Νικίας  ἐν   τοῖς Αρκαδικοῖς διαθεῖναί φησι αὐτὸν
[13, 90]   σωφροσύνης γίνεσθαι καὶ οἰκονομίας, ὥσπερ  ἐν   τοῖς βαρβάροις ἑτέρωθι δὲ κάλλους,
[13, 50]   Αθήνηθεν· ἣν καὶ έλθοῦσαν οἰεῖν  ἐν   τοῖς βασιλείοις τοῖς ἐν Ταρσῷ
[13, 68]   μέλλει. Παρέδωκέν τε αὐτῇ κατοικεῖν  ἐν   τοῖς βασιλείοις τοῖς ἐν Ταρσῷ
[13, 46]   τοὺς νέους, ὥς φησι Σάτυρος  ἐν   τοῖς Βίοις, ὑποτυχοῦσα Γλυκέρα
[13, 70]   τῶν ποιητῶν, ὥς φησι Κλέαρχος  ἐν   τοῖς Ερωτικοῖς, τῆς βαρβάρου Λυδῆς
[13, 31]   ἀπὸ τῆς ὥρας. Εὐάλκης δ'  ἐν   τοῖς Εφεσιακοῖς καὶ ἐν Εφέσῳ
[13, 35]   καὶ τὸν μῦθον τοῦτον ζωγραφοῦσιν  ἐν   τοῖς ἱεροῖς καὶ τοῖς βασιλείοις,
[13, 82]   ~Καὶ Ιερώνυμος δ' Ρόδιος  ἐν   τοῖς Ιστορικοῖς Υπομνήμασίν φησι ὅτι
[13, 21]   ποιητοῦ τὴν κνήμην φορῶν, ὃς  ἐν   τοῖς καπηλείοις καὶ τοῖς πανδοκείοις
[13, 21]   πάγον. Σὺ δὲ, σοφιστά,  ἐν   τοῖς καπηλείοις συναναφύρῃ οὐ μετὰ
[13, 54]   πᾶσι δὲ τοῖς Ἐπικουρείοις συνῆν  ἐν   τοῖς κήποις, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ
[13, 53]   πᾶσι δὲ τοῖς Ἐπικουρείοις συνῆν  ἐν   τοῖς κήποις, Ἐπικούρῳ δὲ καὶ
[13, 77]   παιδικὰ δαιμονίως ἐπτόηνται. Εχεμένης γοῦν  ἐν   τοῖς Κρητικοῖς οὺ τὸν Δία
[13, 92]   φιλοσοφίαν οὔτε> ῥητορικὴν διὰ τὰς  ἐν   τοῖς λόγοις ὑμῶν φιλοτιμίας καὶ
[13, 92]   φιλοσοφεῖς. Αλλὰ τούς γε φιλοσόφους  ἐν   τοῖς λόγοις φρονοῦντας εὑρίσκω μόνον,
[13, 59]   ὄντως μᾶλλον Φρύνη καλὴ  ἐν   τοῖς μὴ βλεπομένοις. Διόπερ οὐδὲ
[13, 31]   ποτε θύσαντας, ὡς ἱστορεῖ Νεάνθης  ἐν   τοῖς Μυθικοῖς, καὶ μεθυσθένθας ἑταίρας
[13, 92]   ὥς φησι Δημήτριος Μάγνης  ἐν   τοῖς Ομωνύμοις. ~Συνελόντι δὲ εἰπεῖν
[13, 42]   δοκεῖ τῶν ἀγρίων ὑμῖν ποτε  ἐν   τοῖς ὄρεσι τάχιστα θηρίον τρέχειν;
[13, 28]   ἧς φησιν Αθηναῖος Απολλόδωρος  ἐν   τοῖς περὶ Θεῶν οὕτως. Εταίραν
[13, 1]   ὥς φησι Λυκόφρων Χαλκιδεὺς  ἐν   τοῖς περὶ Κωμῳδιας. Ημεις οὖν
[13, 2]   ἡμῶν ἑστιάτωρ ἐπαινῶν Επμιππον ἔφη  ἐν   τοῖς περὶ Νομοθετῶν ἱστορεῖν ὅτι
[13, 2]   ἀγαγέσθαι. Κλέαρχος δ' Σολεὺς  ἐν   τοῖς περὶ Παροιμιῶν ἐν Λακεδαίμονιν
[13, 67]   παρέπεμπε τὸ σῶμα. Δικαίαρχος δ'  ἐν   τοῖς περὶ τῆς εἰς Τροφωνίου
[13, 50]   συνοῦσα· περὶ ἦς φησιν Θεόπομπος  ἐν   τοῖς περὶ τῆς Χίας Ἐπιστολῆς,
[13, 10]   πείθει πολεμῆσαι Αἰγυπτίοις. Δίνων δ'  ἐν   τοῖς Περσικοῖς καὶ Λυκέας
[13, 3]   τὴν βασιλίδα, ὥς φησιν Δίνων  ἐν   τοῖς Περσικοῖς, ὑπὸ τῶν παλλακίδων
[13, 86]   τῆς αὐλητρίδος, καθάπερ ἔθος ἐστὶν  ἐν   τοῖς πότοις γίνεσθαι, ἐν τε
[13, 86]   εἶναι σφόδρα μέχρι τινὸς διατηροῦσιν  ἐν   τοῖς πότοις τὸ τοιοῦτον εἶθ'
[13, 76]   πρᾶξιν. Διόπερ καὶ Τίμων  ἐν   τοῖς Σίλλοις ἔφη Ὥρη ἐρᾶν,
[13, 86]   ἀνημερώτεροι. Καίτοι Περσαίου τοῦ Κιτιέως  ἐν   τοῖς Συμποτικοῖς Υπομνήμασιν βοῶντος καὶ
[13, 3]   ἦσαν οὗτοι ἐκλελυμένοι τοῖς σώμασι  ἐν   τοῖς τῆς νεότητος χρόνοις
[13, 93]   ὁποῖίον φησι Λυσίας ῥήτωρ  ἐν   τοῖς τῶν Συμβολαίων λόγοις ὃν
[13, 16]   Δώρων ἐπεμαίετο θυμός. ~Ηγήσανδρος δ'  ἐν   τοῖς Υπομνήμασι τῶν ἡδυσμάτων φησὶν
[13, 23]   ξυλήφιον μυρρίνης ἔχουσα λεπτὸν ὀρθὸν  ἐν   τοῖς χείλεσιν· ὥστε τῷ χρόνῳ
[13, 92]   τοῖς λόγοις φρονοῦντας εὑρίσκω μόνον,  ἐν   τοῖσι δ' ἔργοις ὄντας ἀνοήτους
[13, 78]   Αθηναῖος ἐποίησε ἐπικληθεὶς Χαλκοῦς  ἐν   τοῦς Ελεγείοις. Εστὶν δὲ
[13, 62]   θυγάτριον. Μνημονεύει δ' αὐτῆς Στράττις  ἐν   τούτοις Καὶ τὴν Λαγίσκαν τὴν
[13, 66]   δὲ καὶ Αρχίλοχος περὶ αὐτῆς  ἐν   τούτοις Συκῆ πετραίη πολλὰς βόσκουσα
[13, 62]   αὐτῆς, καταλέγων καὶ ἄλλας ἑταίρας  ἐν   τούτοις. Φιλύρα γέ τοι ἐπαύσατο
[13, 71]   οἷα μέλισσα πολυπρήωνα Κολώνην λείπουσ'  ἐν   τραγικαῖς ᾖδε χοροστασίαις Βάκχον καὶ
[13, 45]   ποιητά μοι, τί βουλόμενος ἔγραψας  ἐν   τραγῳδίᾳ» Ερρ' αἰσχροποιέ; Καταπλαγεὶς δ'
[13, 10]   Περσικοῖς καὶ Λυκέας Ναυκρατίτης  ἐν   τρίτῃ Αἰγυπτιακῶν τὴν Νειτῆτιν Κύρῳ
[13, 25]   καὶ Νίκανδρος Κολοφώνιος ἱστορεῖ  ἐν   τρίτῳ Κολοφωνιακῶν φάσκων αὐτὸν καὶ
[13, 89]   σκιεροῖς τέρμασι γυμνασίου. Ησίοδος δ'  ἐν   τρίτῳ Μελαμποδίας τὴν ἐν Εὐβοίᾳ
[13, 56]   τῇ Ἐλπινίκῃ μιχθῆναι. Πυθαίνέτος δ'  ἐν   τριτῳ περὶ Αἰγίνης Περίανδρόν φησιν
[13, 5]   περιήγετο παλλακάς, ὡς ἱστορεῖ Δικαίαρχος  ἐν   τρίτῳ περὶ τοῦ τῆς Ελλάδος
[13, 38]   ὡς αὐτὸς ἱστορεῖ Καρύστιος  ἐν   τρίτῳ Υπομνημάτων. Δημήτριος δ'
[13, 21]   διαιτᾷ, καίτοι Ισοκράτους τοῦ ῥήτορος  ἐν   τῷ Αρεοπαγιτικῷ εἰρηκότος· ἐν καπηλείῳ
[13, 62]   φησι. Μνημονεύει αὐτῆς καὶ Αριστοφάνης  ἐν   τῷ Γηρυτάδῃ. Μήποτε δὲ κἀν
[13, 15]   περιπατητικὸς οὐ κακῶς εἰρηκέναι  ἐν   τῷ δευτέρῳ περὶ τῶν Ερωτικῶν
[13, 65]   λέγει Αρχίαν τὸν ἱεροφάντην ἐξελεγχθέντα  ἐν   τῷ δικαστηρίῳ ὡς ἀσεβοῦντα καὶ
[13, 22]   ἑκάστῳ τῆς θύρας ἀπεκλειόμην. Καὶ  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δ' Ορεσταυτοκλείδης ὁ>
[13, 84]   μνημονεύει καὶ Αλεξις ποιητὴς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Γραφῇ λέγων
[13, 23]   ἀπόπληκτος οὐδ' ἐξέρχεται. ~Αλεξις δ'  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Ισοστάσιον τὴν
[13, 94]   φασίν. ~Αλλ' γε Λυσίας  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ λόγώ οὑτωσὶ Πρὸς
[13, 56]   χρόνους γενόμενος καὶ ἑωρακὼς αὐτόν,  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ Θεμιστοκλέους καὶ
[13, 89]   ὥς φησιν Ιππίας σοφιστὴς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Συναγωγή. Δίνων δ'
[13, 14]   ποιητὴς καὶ περὶ τῶν ἐρώντων  ἐν   τῷ ἐπιφραφομένῷ Τραυματίᾳ φησὶν οὕτως·
[13, 85]   Τὸν δὲ παῖδα τοῦτον Θεόφραστος  ἐν   τῷ Ερωτικῷ Αμφίλοχον καλεῖσθαί φησι
[13, 21]   Αμάσιος τοῦ Ηλείου, ὃν Θεόφραστος  ἐν   τῷ Ερωτικῷ περὶ τοὺς ἔρωτας
[13, 14]   πτέρυγας αὐτὸν ζωγραφεῖν. ~(Θεόφραστος δ'  ἐν   τῷ Ερωτικῷ Χαιρήμονά φησι τὸν
[13, 80]   περὶ οὗ Αντίγονος Καρύστιος  ἐν   τῷ Ζήνωνος Βίῳ γράφει οὕτως
[13, 34]   ὥς φησιν Λυσίας ῥήτωρ  ἐν   τῷ κατ' αὐτοῦ λόγῳ, καὶ
[13, 50]   καὶ τούτων. Δημοσθένης μὲν γὰρ  ἐν   τῷ κατὰ Ανδροτίωνος Σινώπης μέμνηται
[13, 52]   φής, Κύνουλκε, καὶ Ὑπερείδης μέμνηται  ἐν   τῷ κατὰ Αρισταγόρας β' λέγων
[13, 50]   θύρας ἑστῶσα ἐφθειρίζετο. Ὑπερείδης δ'  ἐν   τῷ κατὰ Αρισταγόρας φησί Καὶ
[13, 62]   αὐλοτρύπην αὐτόν Καὶ Λυσίας δ'  ἐν   τῷ κατὰ Λαίδος, εἰ γνήσιος
[13, 51]   ἄλλο δὲ οὐδέν. Καὶ Λυκοῦργος  ἐν   τῷ κατὰ Λεωκράτους Εἰρηνίδος έταίρας
[13, 50]   αἰτίαν. δ' αὐτὸς Ὑπερείδης  ἐν   τῷ κατὰ Μαντιθέου αίκίας περὶ
[13, 31]   εἶναι. Δημοσθένης δ' ῥήτωρ  ἐν   τῳ κατὰ Νεαίρας λόγῳ, εἰ
[13, 65]   τῷ Αἰγιαλεῖ, ὥς φησι Δημοσθένης  ἐν   τῷ κατὰ Νεαίρας. Ὃς καὶ
[13, 62]   ἐν ταῖς Επιστολαῖς. Δημοσθένης δ'  ἐν   τῷ κατὰ Νεαίρας τὴν Μετάνειραν
[13, 51]   Λεωκράτει. Ναννίου δὲ ὙπερεΙδης μνημονεύει  ἐν   τῷ κατὰ Πατροκλέους. Αὕτη δὲ
[13, 21]   ἐμελέτων, οὐ βωμολοχεύσθαι. Υπερείδης δὲ  ἐν   τῷ κατὰ Πατροκλέους, εἰ γνήσιος
[13, 30]   εἴρηκεν καὶ Αἰσχίνης ῥήτωρ  ἐν   τῷ κατὰ Τιμάρχου. ~Περὶ δὲ
[13, 62]   Τὴν δὲ Ναίδα ταύτην Λυσίας  ἐν   τῷ κατὰ Φιλωνίδου βιαίων, εἰ
[13, 60]   Ολύνθιος ὑποκριτὴς Παμφίλῃ. Αριστογείτων δὲ  ἐν   τῷ κατὰ Φρύνης τὸ κύριόν
[13, 85]   κατὰ τύχην {ἐν τῇ Μιλήτῳ}  ἐν   τῷ λιμένι πλῆθος δελφίνων ἐφάνη
[13, 19]   καὶ τὸν ὄρρον τοὺς ἀκολουθοῦντας  ἐν   τῷ Λυκείῳ μετὰ σοφιστῶν, νὴ
[13, 84]   Παρίου ἀγάλματός ἐρασθεὶς κατέκλεισεν αὑτὸν  ἐν   τῷ ναῷ, ὡς πλησιάσαι δυνησόμενος
[13, 86]   λέγοντος περὶ ἀφροδισίων ἁρμοστὸν εἶναι  ἐν   τῷ οἶνῳ μνείαν ποιεῖσθαι καὶ
[13, 90]   φησι αὐτὸν Κύψελον, πόλιν κτίσαντα  ἐν   τῷ πεδίῳ περὶ τὸν Αλφειόν
[13, 95]   τούτου τεθνεῶτος. Οὓτω δ' οἱ  ἐν   τῷ Πειραιεῖ διάκεινται ὥστε πολὺ
[13, 84]   ὥς φησιν Αδαῖος Μιτυληναῖος  ἐν   τῷ περὶ Αγαλματοποιῶν. Πολέμων δὲ
[13, 66]   Ιωνες ἀγασθέντες, ὥς φησι Μενέτωρ  ἐν   τῷ περὶ Αναθημάτων, Πασιφίλαν ἐκάλεσαν
[13, 56]   μέχρι θανάτου, ὥς φησιν Ἕρμιππος  ἐν   τῷ περὶ Ἀριστοτέλους πρώτῳ, ἐπιμελείας
[13, 21]   Ασκληπιάδης εἴρηκεν τοῦ Αρείου  ἐν   τῷ περὶ Δημητρίου τοῦ Φαληρέως
[13, 37]   ὄνομα Αβροτόνου; ὡς Αμφικράτης ἱστορεῖ  ἐν   τῷ περὶ Ενδόξων Ανδρῶν συγγράμματι·
[13, 78]   ὥς φησιν Ηρακλείδης Ποντικὸς  ἐν   τῳ περὶ Ερωτικῶν. Οὗτοι φανέντες
[13, 60]   ἐν Δελφοῖς Αναθημάτων. ~Απολλόδωρος δ'  ἐν   τῷ περὶ Εταιρῶν δύο ἀναγράφει
[13, 60]   ἑταίρα» ὡς ἱστορεῖ Καλλίστρατος  ἐν   τῷ περὶ Εταιρῶν. Εἴρηκεν δὲ
[13, 70]   τὸν βουλόμενον, ὥς φησι Γοργίας  ἐν   τῷ περὶ Εταιρῶν. Επὶ τούτοις
[13, 50]   ὀφθαλμοὺς μεγάλους εἶχον. Αντιφάνης δὲ  ἐν   τῷ περὶ Ἑταιρῶν Νικοστρατίδα φησὶν
[13, 51]   Οὐκ ἐπείρα Νάννιον; Αντιφάνης δὲ  ἐν   τῷ περὶ Ἑταιρῶν Προσκήνιον, φησίν,
[13, 2]   ἐνδόσιμον Αριστοτέλης ἔδωκεν ἱρτορῶν τοῦτο  ἐν   τῷ περὶ Εὐγενείας Εἰ μὴ
[13, 21]   τὸν Κυρηναῖον, ὅν φησι Θεόφραστος  ἐν   τῷ περὶ Εὐδαιμονίας περιιόντα ἐπαγγέλλεσθαι
[13, 86]   Φησὶν γὰρ Αντίγονος Καρύστιος  ἐν   τῷ περὶ Ζήνωνος γράφων ὧδε
[13, 62]   καὶ οὐ Λαίς. Ερμιππος δ'  ἐν   τῷ περὶ Ισοκράτους προβαίνοντά φησι
[13, 32]   καὶ Χαμαιλέων Ηρακλεώτης ἱστορεῖ  ἐν   τῷ περὶ Πινδάρου, ὅταν
[13, 72]   τὸν Κροίσου πατέρα. Χαμαιλέων δ'  ἐν   τῷ περὶ Σαπφοῦς καὶ λέγειν
[13, 92]   Λακεδαιμονίων, ὡς Χαμαιλέων φησὶ  ἐν   τῷ περὶ Σιμωνίδου, οὐ προσίενται
[13, 83]   σπείρων λωποδύτην ἀπάγεις. ~Θεόπομπος δὲ  ἐν   τῷ περὶ συληθέντων ἐκ Δελφῶν
[13, 80]   Αλέξανδρος βασιλεύς. Δικαίαρχος γοῦν  ἐν   τῷ περὶ τῆς ἐν Ιλίῳ
[13, 38]   τὴν δὲ Λάμιαν Πολέμων φήσι  ἐν   τῷ περὶ τῆς ἐν Σικυῶνι
[13, 77]   Ζηνεύς φησιν Χῖος  ἐν   τῳ περὶ τῆς πατρίδος συγγράματι.
[13, 5]   οἷς ἐβασίλευεν, ὥς φησι Σάτυρος  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Βίου αὐτοῦ,
[13, 15]   ὡς Αντίγονος Καρύστιος ἱστορεῖ  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Βίου αὐτου.
[13, 10]   πόλεμος ὀνομαζόμενος, ὥς φησι Καλλισθένης  ἐν   τῷ περὶ τοῦ Ιεροῦ Πολέμου
[13, 55]   κέχρηνται. Νυμφόδωρος δ' Συρακόσιος  ἐν   τῷ περὶ τῶν έν Σικελίᾳ
[13, 34]   ὥς φησι Πολέμων περιηγητὴς  ἐν   τῷ περὶ τῶν ἐν Λακεδαίμονι
[13, 21]   ὡς ταῦτα καλῶς γραφόντων Πολέμων  ἐν   τῷ περὶ τῶν ἐν Σικυῶνι
[13, 63]   ἑταίρας ἔχει λόγος. Αὐτὸς γοῦν  ἐν   τῷ περὶ Χρυσίου λόγῳ προαγήοχε
[13, 80]   καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν (συνεχῶς γὰρ  ἐν   τῷ ποταμῷ τούτῳ ἀπελούετο) θάψας
[13, 51]   κοὐχ ἑταίρας ἀρραβών. ~Λυσίας δ'  ἐν   τῷ πρὸς Λαίδα, εἴ {γε}
[13, 16]   ἀλήθειαν γάρ, καθάπερ φησί Κλέαρχος  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν Ερωτικῶν, Λυκοφρονίδην
[13, 84]   ἐπιγραφόμενον Ελλαδικὸν Ἐν Δελφοῖς, φησίν,  ἐν   τῷ Σπινατῶν θησαυρῷ παίδές εἰσιν
[13, 27]   εἶ κἄγροικος αἰσχροεπῶν· ἔα ἐπαρίστερ'  ἐν   τῷ στόματι τὴν γλῶσσαν φορεῖς
[13, 18]   ὥς φησιν ὑμῶν Χρύσιππος  ἐν   τῷ τετάρτῳ περὶ τοῦ Καλοῦ
[13, 89]   Θεόφραστος εἴρηκεν. Καὶ Νυμφόδωρος δ'  ἐν   τῷ τῆς Ασίας Περίπλῳ καλλίονάς
[13, 70]   ἔγραψεν ἐλεγειακὰ τρία βιβλία, ὧν  ἐν   τῷ τρίτῳ κατάλογον ποιεῖται ἐρωτικῶν,
[13, 48]   φιλοσόφων. Ἀνέγραψε δ' αὐτὸν Καλλίμαχος  ἐν   τῷ τρίτῳ πίνακι τῶν Νόμων
[13, 37]   ὡς ἱστορεῖ Εὐεργέτης Πτολεμαῖος  ἐν   τῷ τρίτῳ τῶν Υπομνημάτων, πλείστας
[13, 14]   ἀπόροις, βλέποντας ἀθλιωτάτους. Θεόφιλος δ'  ἐν   τῷ Φιλαύλῳ· Τίς φησὶ τοὺς
[13, 44]   παρ' αὐτῆς μηδέποτε τοῦ σχήματος,  ἐν   τῷδε δ' ἑτέρους ἐντρυφᾶν μαστιγίας.
[13, 30]   τοιοῦτος οἷον Αλεξις Αντιφάνης  ἐν   Υπνῳ παράγει· Διὰ ταῦθ'
[13, 7]   κάμνειν λέγουσ' ἑκάστοτε. Ξέναρχος δ'  ἐν   Υπνῳ φησίν· εἶτ' εἰσὶν οἱ
[13, 31]   ἑτέραν αἰτίαν, ἧς μνημονεύει Ηγήσανδρος  ἐν   Υπομνήμασι γράφων ὧδε· Τὴν τῶν
[13, 8]   αὑτὸν ἐνέβαλεν κακόν. Καὶ Αντιφάνης  ἐν   Φιλοπάτορι γεγάμηκε δήπου. Β. Τὶ
[13, 33]   ἄγουσιν αὐτόθι αἱ ἑταῖραι, Αλεξις  ἐν   Φιλούσῃ φησίν· Αφροδίσι' ἦγε ταῖς
[13, 81]   γράφει οὓτως Σοφοκλεῖ τῷ ποιητῇ  ἐν   Χίῳ συνήντησα, ὅτε ἔπλει εἰς
[13, 8]   πρὸς ἄλλον ἀπιτέον. ~Εὔβουλος δ'  ἐν   Χρυσίλλᾳ· Κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις
[13, 52]   Ναννάριον ἔσχηκας ὡραίαν σφόδρα. Φιλέταιρος  ἐν   Χυναγίδι· οὐχὶ Κερκώπη μὲν ἤδη
[13, 51]   αὐτήν ὡς μέθυσον. Μένανδρος δ'  ἐν   Ψευδηρακλεῖ φησιν· Οὐκ ἐπείρα Νάννιον;
[13, 47]   ἐμπέπτωκεν. Ἐπιδόντος δέ τινος οἶνον  ἐν   ψυκτηριδίῳ μικρὸν καὶ εἰπόντος ὅτι
[13, 77]   τὸν τόπον δεικνύντες Αρπάγιον καλοῦσιν,  ἐν   καὶ μυρρίναι διάφοροι πεφύκασιν.
[13, 62]   Μήποτε δὲ κἀν τῷ Πλούτῳ  ἐν   λέγει Ἐρᾷ δὲ Λαὶς
[13, 26]   νόμον, Επικράτης φησὶν ἐν Αντιλαίδι,  ἐν   δράματι καὶ περὶ τῆς
[13, 80]   ἰδόντα ἐπὶ τῷ Κηφισῷ νηχόμενον  ἐν   καὶ τελευτήσαντα αὐτὸν (συνεχῶς
[13, 33]   τὸ παρὰ τὴν θυσίαν ᾀσθέν,  ἐν   τὴν ἀρχὴν εὐθέως πεποίηται
[13, 10]   γυναικῶν τὸν> Ολυμπιάδος καὶ Εὐρυδίκης.  ἐν   τὴν μὲν βακχικώτερον μετὰ
[13, 2]   ὕβριν φεύγοντες φιλοστοργῶσί τε καὶ  ἐν   ὥρᾳ προσίωσιν τοῖς γάμοις. Εν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005