HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξυρούμενον 1
ξυρουμένους 2
ο 1
Ο 31
ό 5
ὸ 1
Ὁ 3

Fréquences [« »]
31 ἀλλὰ
31 εἰ
31 ἱστορεῖ
31 Ο
31 ὧν
32 τι
34 ἐξ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

Livre, Chap.

[13, 10]   φησι Κτησίας, διὰ γυναῖκα ἐγένετο. Ο γὰρ Καμβύσης πυνθανόμενος τὰς Αἰγυπτίας

[13, 45]   μισθάριον ἔχουσαν ἐκέλευ' ἀποφέρειν θοἰμάτιον. Ο γναφεὺς δ' εἶπεν· Ἂν γ'

[13, 87]   οὕτως εὐφραντικὀν ὡς γυναικὸς κάλλος. Ο γοῦν τοῦ τραγικοῦ Χαιρήμονος Οἰνεὺς

[13, 3]   φυλάτταται τὴν πρὸς ἄλλην κοινωνίαν. Ο δ' Αγαμέμνων ὡς πολυγύναιος ὑπὸ

[13, 71]   Σαπφοῦς φορμίζων ἱμερόεντα πόθον, γινώσκεις. Ο δ' ἀοιδὸς ἀηδόνος ἠράσαθ' ὕμνων

[13, 85]   συνεκφερόντων καὶ συγκηδευόντων τὸν ἄνθρωπον. Ο δ' αὐτὸς ἱστορεῖ Φύλαρχος διὰ

[13, 14]   τὸ δ' ἐπὶ συγχύσει βιοτᾶς. Ο δ' αὐτὸς ποιητὴς καὶ περὶ

[13, 64]   ἴδιον ἀποκτείνασα τηλικαύτης τιμῆς ἀξιοῦται. Ο δ' αὐτὸς Φύλαρχος καὶ περὶ

[13, 79]   ὦ δυσχάριστε τῶν πυκνῶν φιλημάτων. Ο δ' ἐν Κολχίσιν περὶ Γανυμήδους

[13, 17]   τὰν ἐπ' ὄσσοις ἀμπέτασον χάριν. Ο δ' νακρέων τί φησίν; ὦ

[13, 42]   αὐτὸν γεγονέναι προσβολῆς οὔσης ποτέ. Ο δ' στρατιώτης ὑπό τι δὴ>

[13, 10]   δὲ τὴν Αρπίου θυγατέρα Νειτῆτιν. Ο δὲ Αρπίας ἐκπεπτώκει τῆς Αἰγυπτίων

[13, 36]   Εὔξενον παρακέκληκεν ἐπὶ τὴν θοίνην. Ο δὲ γάμος ἐγίγνετο τόνδε τὸν>

[13, 4]   οἶνον εἰς τὸ μεθύειν παρεσκευάσατο. ~Ο δὲ Ηρακλῆς πλείστας δόξας ἐσχηκέναι

[13, 85]   ἱστορεῖ Δοῦρις ἐν τῇ ἐνάτῃ. Ο δὲ λόγος ἐστὶν αὐτῷ {ὁ}

[13, 17]   ὅτι τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἡνιοχεύεις. Ο δὲ μαγαλοφωνότατος Πίνδαρος· Τὰς δὲ

[13, 37]   αὐτῷ καὶ ἡ Μιλησία παλλακίς. Ο δὲ μέγας Αλέξανδρος οὐ Θαίδα

[13, 12]   τῷ Ερωτι, ὡς Σωσικράτης ἱστορεῖ. Ο δὲ παρὰ Θηβαίοις ἱερὸς λόχος

[13, 19]   μὲν ὁ θαυμάσιος εἴρηκε Χρύσιππος. ~Ο δὲ σοφὸς ἐκεῖνος Ζήνων, ὥς

[13, 66]   τὸν Βακχίδος ὅρμον διαβόητον ὄντα. Ο δὲ σφοδρῶς ἐρῶν ἠξίωσε τὴν

[13, 38]   ἐπὶ τούτῷ σεμνυμένων εἰσὶ βελτίους. Ο δὲ Τιμόθεος καὶ σκωπτόμενός ποτε

[13, 17]   κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν> ψυχρᾷ φλογί> Ο δὲ τοῦ Κυθηρίου Φιλοξένου Κύκλωψ

[13, 30]   μὲν οὖν, νὴ τὀν Δία. ~Ο δὲ ὑμέτερος φιλοσοφομειρακίσκος τοιοῦτος οἷον

[13, 59]   ἄλλην δίκην, ὥς φησι Επρμιππος. Ο δὲ Υπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ,

[13, 10]   μέγιτοι πόλεμοι διὰ γυναῖκας ἐγένοντο. Ο Ιλιακὸς δι' Ελένην, ὁ λοιμὸς

[13, 47]   καὶ εἰς κάδον τινὰ ἐμπεσόντος, Ο λάκκος, ἔφη, εἰς τὸν κάδον

[13, 8]   ἀπόλοιθ' ὁ γήμας δεύτερος θνητῶν. Ο μὲν γὰρ πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει

[13, 95]   Καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες. Ο μὲν οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ

[13, 95]   οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος» Ο μὲν οὖν Λυσίας, ὦ Κύνουλκε,

[13, 82]   ἔξω τείχους ἀπήγαγε χρησόμενος αὐτῷ. Ο μὲν παῖς τὸ ἴδιον ἱμάτιον

[13, 45]   ἀποτηγανίζειν, φησί, μου τὸ λῄδιον. Ο τοῦ Σοφοκλέους Δημοφῶν ἐρώμενος τὴν

Livre, Chap.
[13, 10]	φησι Κτησίας, διὰ γυναῖκα ἐγένετο.	Ο	γὰρ Καμβύσης πυνθανόμενος τὰς Αἰγυπτίας
[13, 45]	μισθάριον ἔχουσαν ἐκέλευ' ἀποφέρειν θοἰμάτιον.	Ο	γναφεὺς δ' εἶπεν· Ἂν γ'
[13, 87]	οὕτως εὐφραντικὀν ὡς γυναικὸς κάλλος.	Ο	γοῦν τοῦ τραγικοῦ Χαιρήμονος Οἰνεὺς
[13, 3]	φυλάτταται τὴν πρὸς ἄλλην κοινωνίαν.	Ο	δ' Αγαμέμνων ὡς πολυγύναιος ὑπὸ
[13, 71]	Σαπφοῦς φορμίζων ἱμερόεντα πόθον, γινώσκεις.	Ο	δ' ἀοιδὸς ἀηδόνος ἠράσαθ' ὕμνων
[13, 85]	συνεκφερόντων καὶ συγκηδευόντων τὸν ἄνθρωπον.	Ο	δ' αὐτὸς ἱστορεῖ Φύλαρχος διὰ
[13, 14]	τὸ δ' ἐπὶ συγχύσει βιοτᾶς.	Ο	δ' αὐτὸς ποιητὴς καὶ περὶ
[13, 64]	ἴδιον ἀποκτείνασα τηλικαύτης τιμῆς ἀξιοῦται.	Ο	δ' αὐτὸς Φύλαρχος καὶ περὶ
[13, 79]	ὦ δυσχάριστε τῶν πυκνῶν φιλημάτων.	Ο	δ' ἐν Κολχίσιν περὶ Γανυμήδους
[13, 17]	τὰν ἐπ' ὄσσοις ἀμπέτασον χάριν.	Ο	δ' νακρέων τί φησίν; ὦ
[13, 42]	αὐτὸν γεγονέναι προσβολῆς οὔσης ποτέ.	Ο	δ' στρατιώτης ὑπό τι δὴ>
[13, 10]	δὲ τὴν Αρπίου θυγατέρα Νειτῆτιν.	Ο	δὲ Αρπίας ἐκπεπτώκει τῆς Αἰγυπτίων
[13, 36]	Εὔξενον παρακέκληκεν ἐπὶ τὴν θοίνην.	Ο	δὲ γάμος ἐγίγνετο τόνδε τὸν>
[13, 4]	οἶνον εἰς τὸ μεθύειν παρεσκευάσατο.	~Ο	δὲ Ηρακλῆς πλείστας δόξας ἐσχηκέναι
[13, 85]	ἱστορεῖ Δοῦρις ἐν τῇ ἐνάτῃ.	Ο	δὲ λόγος ἐστὶν αὐτῷ {ὁ}
[13, 17]	ὅτι τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἡνιοχεύεις.	Ο	δὲ μαγαλοφωνότατος Πίνδαρος· Τὰς δὲ
[13, 37]	αὐτῷ καὶ ἡ Μιλησία παλλακίς.	Ο	δὲ μέγας Αλέξανδρος οὐ Θαίδα
[13, 12]	τῷ Ερωτι, ὡς Σωσικράτης ἱστορεῖ.	Ο	δὲ παρὰ Θηβαίοις ἱερὸς λόχος
[13, 19]	μὲν ὁ θαυμάσιος εἴρηκε Χρύσιππος.	~Ο	δὲ σοφὸς ἐκεῖνος Ζήνων, ὥς
[13, 66]	τὸν Βακχίδος ὅρμον διαβόητον ὄντα.	Ο	δὲ σφοδρῶς ἐρῶν ἠξίωσε τὴν
[13, 38]	ἐπὶ τούτῷ σεμνυμένων εἰσὶ βελτίους.	Ο	δὲ Τιμόθεος καὶ σκωπτόμενός ποτε
[13, 17]	κεχάλκευται μέλαιναν καρδίαν> ψυχρᾷ φλογί>	Ο	δὲ τοῦ Κυθηρίου Φιλοξένου Κύκλωψ
[13, 30]	μὲν οὖν, νὴ τὀν Δία.	~Ο	δὲ ὑμέτερος φιλοσοφομειρακίσκος τοιοῦτος οἷον
[13, 59]	ἄλλην δίκην, ὥς φησι Επρμιππος.	Ο	δὲ Υπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ,
[13, 10]	μέγιτοι πόλεμοι διὰ γυναῖκας ἐγένοντο.	Ο	Ιλιακὸς δι' Ελένην, ὁ λοιμὸς
[13, 47]	καὶ εἰς κάδον τινὰ ἐμπεσόντος,	Ο	λάκκος, ἔφη, εἰς τὸν κάδον
[13, 8]	ἀπόλοιθ' ὁ γήμας δεύτερος θνητῶν.	Ο	μὲν γὰρ πρῶτος οὐδὲν ἠδίκει
[13, 95]	Καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρες.	Ο	μὲν οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ
[13, 95]	οὖν βίος τοῦ σοφιστοῦ τοιοῦτος»	Ο	μὲν οὖν Λυσίας, ὦ Κύνουλκε,
[13, 82]	ἔξω τείχους ἀπήγαγε χρησόμενος αὐτῷ.	Ο	μὲν παῖς τὸ ἴδιον ἱμάτιον
[13, 45]	ἀποτηγανίζειν, φησί, μου τὸ λῄδιον.	Ο	τοῦ Σοφοκλέους Δημοφῶν ἐρώμενος τὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 15/09/2005