Alphabétiquement     [«   »]
ὅτῳ 1
οὺ 1
Οὐ 13
οὐ 76
οὔ 3
Οὒ 1
οὗ 12
Fréquences     [«    »]
65 διὰ
64 ὅτι
70 τὰ
76 οὐ
81 τὰς
83 ἐπὶ
84
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XIII

οὐ


Livre, Chap.
[13, 45]   καὶ σύ, φησίν, ἕως ἂν  οὐ   βινητιάσω, καὶ τοσοῦτον λήψομαι. Νικὼ
[13, 21]   οἰκέτης ἐτόλμησεν. Σεμνύνεσθαι γὰρ ἐμελέτων,  οὐ   βωμολοχεύσθαι. Υπερείδης δὲ ἐν τῷ
[13, 8]   δ' ἐν Αρρηφόρῳ Αὐλητρίδι  οὐ   γαμεῖς, ἂν νοῦν ἔχῃς, τοῦτον
[13, 57]   παρ' ἡμῶν ἀντιπέμψαι θηρίον τρυγέραυον·  οὐ   γὰρ γίγνεται τοῦτ' αὐτόθι. Πρὸς
[13, 80]   Αλέξανδρον καὶ μηδαμῶς, εῖπεν,  οὐ   γὰρ οὗτως ἐμὲ εὐφρανεῖ ὡς
[13, 9]   ἐστι γυνὴ νέα ἀνδρὶ γέροντι  οὐ   γὰρ πηδαλίῳ πείθεται ὡς ἄκατος,
[13, 47]   πρὸς τὸν ἡττώμενον Θάρρει, παιδίον·  οὐ   γὰρ στεφανίτης ἀγών ἐστιν,
[13, 42]   παρὰ τοῦτο, φησὶ, λυποῦ, φίλατε·  οὐ   γὰρ σὺ φεύγων ἀπέβαλες τὴν
[13, 32]   πολιητᾶν ἔσταθεν εὔχεσθαι Κύπριδι δαιμονίᾳ·  οὐ   γὰρ τοξοφόροισιν ἐμήσατο δι' Αφροδίτα
[13, 6]   Οστις ἀνθρώπων ἑταίραν ἠγάπησε πώποτε,  οὐ   γένος τίς ἂν δύναιτο παρανομώτατον
[13, 18]   ὅτι ἄνδρα σὲ ἐποίησε καὶ  οὐ   γυναῖκα; Ἕτερον δέ τινα ἐπὶ
[13, 7]   Αμφις δ' ἐν Αθάμαντι· εἶτ'  οὐ   γυναικός ἐστιν εὐνοικώτερον γαμετῆς ἑταίρα
[13, 81]   τοὺς δακτύλους, πορφυροβάφου χεῖρας καὶ  οὐ   γυναικὸς καλῆς ποιήσειεν ἄν> Γελασάντων
[13, 38]   Υπομνημάτων. Δημήτριος δ' Πολιορκητὴς  οὐ   δαιμονίως ἤρα Λαμίας τῆς αὐλητρίδος,
[13, 62]   λέγει Ἐρᾷ δὲ Λαὶς  οὐ   διὰ σὲ Φιλωνίδου; Γραπτέον Ναὶς
[13, 31]   τιν' Εταιρίδεια ἀγομένην ἐν Μαγνησίᾳ  οὐ   διὰ τὰς ἑταίρας, ἀλλὰ δι'
[13, 91]   θεῖός φησι Πουλυμαθίη νόον {ἔχειν}  οὐ   διδάσκει. Καὶ Τίμων δὲ
[13, 14]   Αριστοφῶν δὲ ἐν Πυθαγοριστῇ· Εἶτ'  οὐ   δικαίως ἔστ' ἀπεψηφισμένος ὑπὸ τῶν
[13, 44]   τοῖς ἀγῶσιν ἐπιμελῶς ἡττῶμένων· ὃς  οὐ   δυνάμενος τότε παρελθεῖν ῥᾳδίως, ἀλλὰ
[13, 3]   χρῆται γυναιξὶ καὶ Εκάβη  οὐ   δυσχεραίωει. Λέγει γοῦν Πρίαμος
[13, 37]   παλλακίς. Ο δὲ μέγας Αλέξανδρος  οὐ   Θαίδα εἶχε μεθ' ἑαυτοῦ τὴν
[13, 44]   τῆς Γναθαινίου ποτὲ τὸν Ανδρόνικον  οὐ   θελούσης παρὰ πότον φιλεῖν, καθάπερ
[13, 14]   χαλεπώτατος διόπερ ποιητὴς οὗτος  οὐ   κακῶς αὐτοῦ τὰς δυνάμεις διαιρῶν
[13, 15]   Αρίστων Κεῖος περιπατητικὸς  οὐ   κακῶς εἰρηκέναι ἐν τῷ δευτέρῳ
[13, 93]   εἰπεῖν κατὰ τὸν Σολέα Κλέαρχον  οὐ   καρτερικὸν βίον ἀσκεῖτε, κυνικὸν δὲ
[13, 81]   δ' οὐκ ἐπιστασθαι. Αρ' οῦν  οὐ   κατ' ὀρθόν μοι πέπτωκεν τὸ
[13, 28]   ~Εγὼ γάρ, ἄνδρες σύσσιτοι,  οὐ   κατὰ τὰς Μεταγένους Αὔρας
[13, 57]   ἐμποδὼν ἐγένου κατάλογον γυναικῶν ποιουμὲνοις,  οὐ   κατὰ τοὺς Σωσικράτους τοῦ Φαναγορείιτου
[13, 95]   συνείλεκται, τὰς μὲν ὑπολοίπους φορὰς  οὐ   κατατίθησιν, ἀλλὰ περὶ τοῦτον τὸν
[13, 78]   λέγειν τοὺς συνειδότας οὐ μόνον  οὐ   κατεῖπον, ἀλλὰ καὶ τὸν Φάλαριν
[13, 91]   Ἐν δὲ πλατυσμὸς πουλυμαθημοσύνης, τῆς  οὐ   κενεώτερον ἄλλο. Τί γὰρ ὄφελος
[13, 91]   Κύνουλκος ἔφη Πουλυμαθημοσύνης, τῆς  οὐ   κενεώτερον οὐδέν. Ιππων ἔφη
[13, 17]   βλέπων, δίζημαί σε, σὺ δ'  οὐ   κλύεις, οὐκ εἰδὼς ὅτι τῆς
[13, 14]   ἄνθρωπος ἐνοχλῶν πολλάκις τοῖς εὐπροροῦσιν  οὐ   λαβεῖν τι βούλεται. Αλεξις Ελένῃ·
[13, 62]   σὲ Φιλωνίδου; Γραπτέον Ναὶς καὶ  οὐ   Λαίς. Ερμιππος δ' ἐν τῷ
[13, 52]   δὲ καὶ Γαλήνας καὶ Κορώνας  οὐ   λέγω· περὶ δὲ Ναίδος σιωπῶ·
[13, 53]   ζωόντων. Οὗτος οὖν Ἐπίκουρος  οὐ   Λεόντιον εἷχεν ἐρωμένην τὴν ἐπὶ
[13, 54]   ζωόντων. Οὗτος οὖν Ἐπίκουρος  οὐ   Λεόντιον εἷχεν ἐρωμένην τὴν ἐπὶ
[13, 8]   πέλαγος αὑτὸν ἐμβαλεῖς γὰρ πραγμάτων,  οὐ   Λιβυκὸν οὐδ' Αἰγαῖον οὐδὲ οὗ
[13, 68]   τὸν μάραθον ἔσθουσι, πυροὺς δ'  οὐ   μάλα (Β) Καὶ μὴν ἀκούω
[13, 21]   σοφιστά, ἐν τοῖς καπηλείοις συναναφύρῃ  οὐ   μετὰ ἑταίρων ἀλλὰ μετὰ ἑταιρῶν,
[13, 75]   δὲ καὶ ὡς τῆς Μεγαλοστράτης  οὐ   μετρίως ἐρασθείς, ποιητρίας μὲν οὔσης,
[13, 75]   ξανθὰ Μεγαλοστράτα. Καὶ Στησίχορος δ'  οὐ   μετρίως ἐρωτικὸς γενόμενος συνέστησε καὶ
[13, 76]   ἡμετέρας φρένας. Καὶ Πίνδαρος δ'  οὐ   μετρίως ὢν ἐρωτικός φησιν Εἴη
[13, 80]   τὴν γυναῖκα κάλλει διαπρεπεστάτην οὖσαν  οὐ   μόνον ἀπέσχετο, ἀλλ' οὐδὲ ἐκείνας
[13, 92]   φιλοσόφους μισῶ μισοφιλολόγους ὄντας Οὕς  οὐ   μόνον Λυσίμαχος βασιλεὺς ἐξεκήρυξε
[13, 78]   ἀναγκαζόμενοί τε λέγειν τοὺς συνειδότας  οὐ   μόνον οὐ κατεῖπον, ἀλλὰ καὶ
[13, 31]   Γύγης, φησίν, Λυδῶν βασιλεὺς  οὐ   μόνον περὶ ζῶσαν τὴν ἐρωμὲνην
[13, 51]   γὰρ τὰ τοιαῦτα τίθεσθαι ὀνόματα  οὐ   μόνον ταῖς ἑταιρούσαις, ἀλλὰ καὶ
[13, 19]   οἱ πλεῖστοι, συνεσπασμένοι καὶ κακοπινεῖς  οὐ   μόνον τοῖς ἤθεσιν ἀλλα καὶ
[13, 37]   δὲ κάλλισται τῶν οἰκιῶν, φησίν,  οὐ   Μυρτίου καὶ Μνησίδος καὶ Ποθεινῆς
[13, 5]   νῦν μέντοι γνήσιοι, ἔφη, καὶ  οὐ   νόθοι βασιλεῖς γεννηθήσονται. Καὶ
[13, 14]   καὐτὸς κιθαριστρίας ἐρῶν, παιδὸς κόρης,  οὐ   νοῦν ἔχω πρὸς τῶν θεῶν;
[13, 82]   μοιχείαν αὐτοῦ παραινιττόμενος Ηλιος ἦν,  οὐ   παῖς, Εὐριπίδη, ὅς με χλιαίνων
[13, 1]   κωμῳδιῶν, δὲ δῆλος ἦν  οὐ   πάνυ τι ἀποδεχόμενος, δεῖ γάρ,
[13, 24]   αἰσχίστην νόσων πασῶν, διώκειν, ὕβρεος  οὐ   πόθου χάριν. Ελλάδος ἔγωγε τῆς
[13, 35]   περὶ αὑτὸν οἰκείων. Καὶ μετ'  οὐ   πολὺν χρόνον Ομάρτης συναγαγὼν
[13, 35]   καὶ συγγενεῖς ἐποιεῖτο τοὺς γάμους,  οὐ   προειπῶν ὅτῳ μέλλοι διδόναι τὴν
[13, 92]   φησὶ ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου,  οὐ   προσίενται φιλοσοφίαν οὔτε> ῥητορικὴν διὰ
[13, 45]   μίαν Μοίριχος Μέγ' εἶπεν·  οὐ   πρῴην δύο χρυσοῦς λαβοῦσα παρεγένου
[13, 21]   ταυτὶ καὶ τολμᾶς σὺ λέγειν,  οὐ   ῥοδοδάκτυλος οὖσα» κατὰ τὸν Κρατῖνον,
[13, 82]   ἑταίραν Βορρᾶς ὡμίλησεν. Σὺ δ'  οὐ   σοφός, ὃς τὸ Ερωτα ἀλλοτρίαν
[13, 2]   δικαίου καλουμένου (οἱ χρόνοι γὰρ  οὐ   συγχωροῦσιν) ἀλλὰ τοῦ τρίτου ἀπ'
[13, 9]   Καὶ Θεόφιλος δὲ Νεοπτολέμῳ ἔφη  οὐ   σύμφορον νέα στι πρεσβύτῃ γυνή.
[13, 56]   συνέσεως καὶ πολιτικῆς δυνάμεως κτησάμενος,  οὐ   συνετάραξε πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα; ἦν
[13, 35]   καὶ φιλοτιμουμένου γῆμαι τὴν ἄνθρωπον,  οὐ   συνετίθετο Ομάρτης διὰ τὸ
[13, 28]   δ' ὄντα γράμματα τὴν προσαγόρευσιν  οὐ   σφόδρ' εὔσχημον ποιεῖ. ~Περὶ δὲ
[13, 18]   ηὔλει, καὶ ἐν Αθήναις διατηροῦσιν  οὐ   σφόδρα ἀρχαῖον τὸν πρῶτον περικειράμενον
[13, 95]   πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν. Αλλὰ γὰρ  οὐ   τὴν οὐσίαν κέκτηται Ερμαίου τοῦ
[13, 56]   πρώτῳ Ἐρωτικῶν, οὐχ ἕνεκεν Ασπασίας  οὐ   τῆς νεωτέρας ἀλλὰ τῆς Σωκράτει
[13, 2]   Ξανθίππην καὶ τὴν Αριστείδου Μυρτώ,  οὐ   τοῦ δικαίου καλουμένου (οἱ χρόνοι
[13, 20]   Αἱ θεαὶ δὲ τίνας ἀναρπάζουσιν;  οὐ   τοὺς καλλίστους; Οἷς καὶ σύνεισιν·
[13, 89]   πόνηρε, τοῖς ὀφθαλμοῖς γαμεῖς καὶ  οὐ   τῷ νῷ. Καὶ τὴν καταγαγοῦσαν
[13, 16]   τῶν ἡδυσμάτων φησὶν ἐρᾶν πάντας,  οὐ   τῶν κρεῶν οὐδὲ τῶν ἰχθύων·
[13, 3]   τὸ ἔθος ὅτι ἐστὶ βαρβαρικὸν  οὐ   φέρει οὐδε αὐτὴ τὸν Γλαύκης
[13, 18]   κατ' Αλέξανδρον προῆκται, τῶν προτέρων  οὐ   χρωμένων αὐτῷ. Καὶ γὰρ Τιμόθεος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/09/2005