Livre, Chap. |
[13, 29] |
τυγχάνεις
ἐληλυθώς·
ἆρ'
ὡς
ἀληθῶς
|
ἐστι |
γοῦν
ἁπλῆ
τις;
Β.
ἀστεία |
[13, 9] |
παραινέσαντος
αὐτοῖς
οὔ
τοι
σύμφορόν
|
ἐστι |
γυνὴ
νέα
ἀνδρὶ
γέροντι
οὐ |
[13, 34] |
τῆς
Κολώνης.
Ινα
τὸ
Διονύσιόν
|
ἐστι, |
ἐπιφανὲς
καὶ
πολλοῖς
ἐγνωσμένου
τῶν |
[13, 35] |
Ασίαν
οἰκοῦσι
βαρβάροις
καὶ
περισσῶς
|
ἐστι |
ζηλωτὸς,
καὶ
τὸν
μῦθον
τοῦτον |
[13, 26] |
λέγει·
Αὕτη
δὲ
Λαὶς
ἀργός
|
ἐστι |
καὶ
πότις,
τὸ
καθ'
ἡμέραν |
[13, 85] |
εἰς
τὴν
γῆν.
Φιλανθρωπότατον
δὲ
|
ἐστι |
καὶ
συνετώτατον
τὸ
ζῷον
ὁ |
[13, 86] |
ἐπιτρέπων
τῇ
αὐλητρίδι»
Μήποτε
αὐτό
|
ἐστι |
{ὁ}
Περσαῖος
ὁ
περὶ
τῆς |
[13, 7] |
ἔχει.
Οὐκ
ἐτὸς
Εταίρας
ἱερόν
|
ἐστι |
πανταχοῦ,
ἀλ'
οὐχὶ
γαμετῆς
οὐδαμοῦ |
[13, 31] |
φησίν·
Οὐκ
ἐτὸς
Εταίρας
ἱερόν
|
ἐστι |
πανταχοῦ,
ἀλλ'
οὐχὶ
γαμετῆς
οὐδαμοῦ |
[13, 31] |
Εταιρίδεια.
Πόρνης
δὲ
Αφροδίτης
ἱερόν
|
ἐστι |
παρὰ
Αβυδηνοῖς,
ὥς
φησι
Πάμφιλος· |
[13, 7] |
χολῆς.
Η
τῶν
γὰρ
ἀνδρῶν
|
ἐστι |
πρὸς
ἐκείνην
μέλι
οἳ
μέν |
[13, 72] |
πρέσβυς
ἀγαυός.
Οτι
δὲ
οὔκ
|
ἐστι |
Σαπφοῦς
τοῦτο
τὸ
ᾆσμα
παντί |
[13, 94] |
δ'
ἐγώ,
εἰ
καί
πολλά
|
ἐστι |
τὰ
λεχθέντα,
διὰ
τὸν
βρένθον |
[13, 33] |
ἡ
πόλις,
ἕτερα
δὲ
χωρίς
|
ἐστι |
ταῖς
ἐλευθέραις.
Ταῖς
ἡμέραις
ταύταις |
[13, 14] |
ὅστις
ὡραῖον
φιλῶν
τρόπων
ἐραστής
|
ἐστι, |
τὴν
ὄψιν
παρείς;
ἄφρων
γ' |
[13, 34] |
τῶν
ἐν
Λακεδαίμονι
Αναθημάτων,
εἰκών
|
ἐστι |
τῆς
διαβοήτου
ἑταίρας
Κοττίνας,
ἥν |
[13, 84] |
ἐν
ἐννοίᾳ
λάβητε
ὡς
ἀδύνατόν
|
ἐστι |
τὸ
τυχεῖν,
μάθετε
παύονται
οἱ |
[13, 14] |
νοῦν
ἔχειν;
ἦ
πού
τίς
|
ἐστι |
τοὺς
τρόπους
ἀβέλτερος.
Εἰ
γὰρ |
[13, 45] |
τρία
κόμισαι.
Τὸ
κωλῦον
γάρ
|
ἐστι |
τοῦτο
με.
Ἣ
δ'
ὡς |
[13, 67] |
οὐχ
ἕτερον
οὐδὲ
σύνεγγυς
οὐδέν
|
ἐστι |
τῷ
μεγέθει.
Τοῦτο
δὲ
τὸ |
[13, 93] |
τοῦ
βίου
χρήσιμον.
Οὐδὲν
γάρ
|
ἐστι |
τῶν
καλουμένων
φιλοσόφων
ἀφιλοσοφώτερον.
Τίς |