Livre, Chap. |
[13, 94] |
ὦ>
ἄνδρες
δικασταί,
Αἰσχίνην
τολμῆσαι
|
οὕτως |
αἰσχρὰν
δίκην
δικάσασθαι,
νομίζω
δ' |
[13, 57] |
τὸν
τίγριν
Ἄλεξις
έν
Πυραύνῳ
|
οὕτως· |
Ἄνοιγ᾽
ἄνοιγε
τὴν
θύραν·
ἐλάνθανον |
[13, 80] |
ἐν
τῷ
Ζήνωνος
Βίῳ
γράφει
|
οὕτως |
Αντίγονος
ὁ
βασιλεὺς
ἐπεκώμαζε
τῷ |
[13, 80] |
Ιλίῳ
Θυσίας
Βαγώου
τοῦ
εὐνούχου
|
οὕτως |
αὐτόν
φησιν
ἡττᾶσθαι
ὡς
ἐν |
[13, 95] |
μὲν
οὖν
Λυσίας,
ὦ
Κύνουλκε,
|
οὕτως. |
Εγὼ
δὲ
κατὰ
τὸν
Αρίσταρχον |
[13, 5] |
γοῦν
ἐν
Ιστορικοῖς
Υπομνήμασίν
φησι
|
οὕτως |
Εἰπόντος
Σοφοκλεῖ
τινος
ὅτι
μισογύνης |
[13, 23] |
δι'
ἐπιτεχνήσεως
κομμώσεις
τῶν
ἑταιρῶν
|
οὕτως |
ἐκτίθεται·
Πρῶτα
μὲν
γὰρ
πρὸς |
[13, 33] |
ἀνάγκᾳ
πᾶν
καλόν.
Αρξάμενος
δ'
|
οὕτως |
ἑξῆς
φησιν·
Αλλὰ
θαυμάζω
τί |
[13, 58] |
~Κλέαρχος
γὰρ
περὶ
Ἐπαμινώνδου
φησὶν
|
οὕτως· |
Ἐπαμινώνδας
δ'
ὁ
Θηβαῖος
σεμνότερον |
[13, 85] |
Εν
δὲ
Λευκαδίᾳ
φησὶν
Κλέαρχος
|
οὕτως |
ἐρασθῆναι
ταὼν
παρθένου
ὡς
καὶ |
[13, 95] |
δὲ
ἀντὶ
καπήλου
μυροπώλην
ἀπέδειξεν
|
οὕτως |
ἐρωτικῶς
τὸ
κόριον
μετεχειρίζετο
τῆς |
[13, 72] |
τοῦτον
πεποιῆσθαι
κατάλογον,
οὐκ
ὢν
|
οὕτως |
ἐρωτομανὴ
ὡς
διαβάλλων
μ'
εἴρηκεν |
[13, 19] |
ἠμφιεσμένους
ἐσθῆτα.
Οὐ
δεῖ
οὖν
|
οὕτως |
ἐσταλμένους
περὶ
ἀργύριον
ἐπτοῆσθαι
καὶ |
[13, 28] |
Απολλόδωρος
ἐν
τοῖς
περὶ
Θεῶν
|
οὕτως. |
Εταίραν
δὲ
τὴν
Αφροδίτην
τὴν |
[13, 91] |
τῶν
Οδυσσέως
ἑταίρων
ἔχοις
ἂν
|
οὕτως |
εὐρύθμως
καταλέξαι
τὰς
προσηγορίας
καὶ |
[13, 87] |
λέγω
ὅτι
οὐδέν
ἐστιν
ὀφθαλμῶν
|
οὕτως |
εὐφραντικὀν
ὡς
γυναικὸς
κάλλος.
Ο |
[13, 18] |
ὑπονοεῖς;
Διογένης
δὲ
ἰδών
τινα
|
οὕτως |
ἔχοντα
τὸ
γένειον
ἔφησεν·
Μή |
[13, 51] |
ὅτι
θαλλοφαγεῖ
τὸ
ζῷόν
φησιν
|
οὕτως· |
Ἑωθινὸς
γάρ,
πρίν
τιν'
αὐλιτῶν |
[13, 80] |
ἦν
ἐρωτικὸς
ὁ
βασιλεὺς
οὗτος,
|
οὕτως |
καὶ
πρὸς
τὸ
καθῆκον
ἐγκρατὴς |
[13, 34] |
καὶ
βοῦν
ἀναθεῖναι
χαλκῆν,
γράφων
|
οὕτως. |
Καὶ
τὸ
Κοττίνας
δὲ
τῆς |
[13, 14] |
τῶν
χρωμένων
τοῖς
τρόποις>
κεράννυσθαι,
|
οὕτως |
καὶ
τὸν
Ερωτα·
ὃς
μετριάζων |
[13, 90] |
προκεῖσθαι
σωφροσύνης.
Τὸ
κάλλος
γὰρ
|
οὕτως |
καλόν,
εἰ
δὲ
μὴ,
κίνδυνον |
[13, 88] |
δὲ
ῥόδων
ἐν
Οδυσσεῖ
φησιν
|
οὕτως |
Κόμαισιν
Ωρῶν
ὄμματ'
εὐανθῆ
ῥόδα |
[13, 85] |
{ὁ}
περὶ
Αλεξάνδρου
καὶ
λέγει
|
οὕτως |
Μετεπέμψατο
δὲ
καὶ
τὸν
ἐκ |
[13, 64] |
Μύστας
ἱστορεῖ
ἐν
τῇ
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
|
οὕτως |
Μύστα
Σελεύκου
τοῦ
βασιλέως
ἐρωμένη |
[13, 51] |
Ναννίου
καὶ
Ἄλεξις
ἐν
Ταραντίνοις
|
οὕτως· |
Νάννιον
δὲ
μαίνεται
ἐπὶ
τῷ |
[13, 94] |
πολύν,
ὦ
φιλόσοφοι·
ἄρχεται
δ'
|
οὕτως |
ὁ
ῥήτωρ
Οὐκ
ἄν
ποτ' |
[13, 18] |
τοῦ
ἤθους
ἐπιείκειαν.
Λέγει
δὲ
|
οὕτως |
ὁ
φιλόσοφος·
Τὸ
ξύρεσθαι
τὸν |
[13, 92] |
ὁ
κωμῳδιοποίος
ἐν
Κεραυνουμένῳ
λέγων
|
οὕτως |
Οἴμοι,
φιλοσοφεῖς.
Αλλὰ
τούς
γε |
[13, 43] |
τὸ
ἑξῆς
μνημονεῦσαι.
Γναθαίνης
μὲν
|
οὕτως· |
{Παρὰ
Γναθαίνῃ
Δίφιλος
πίνων
ποτὲ |
[13, 51] |
ἄξιον
θαυμάζειν
πῶς
περιεῖδον
ΑΘηναῖοι
|
οὕτως |
προσαγορευομένην
τὴν
πόρνην,
πανηγύρεως
ένδοξοτάτης |
[13, 14] |
ἐν
τῷ
ἐπιφραφομένῷ
Τραυματίᾳ
φησὶν
|
οὕτως· |
Τίς
οὐχί
φησι
τοὺς
ἐρῶντας |
[13, 33] |
ἐπήγαγ'
εὐχωλαῖς
ἰανθείς.
Ητξατο
δ'
|
οὕτως |
τοῦ
μέλους·
Πολύξεναι
νεάνιδες
ἀμφίπολοι |
[13, 85] |
ἔσχεν
εἰς
παιδίον
γράφει
δ'
|
οὕτως |
Τούτῳ
δὲ
τῷ
ἐλέφαντι
συνετρέφετο |
[13, 95] |
τὰ
καπηλεῖα,
οἱ
δὲ
γείτονες
|
οὕτως |
ὑπ'
αὐτοῦ
δεινὰ
πάσχουσιν
ὥστ' |
[13, 39] |
ἐν
ταῖς
ἐπιγραφομέναις
Χρείαις
φησὶν
|
οὕτως· |
Υπερβολῇ
δὲ
τῆς
Λεαίνης
σχῆμά |
[13, 17] |
τοῦ
θεωρεῖν
ἡδονῆς.
Λέγει
δ'
|
οὕτως· |
Υπνος
δὲ
χαίρων
ὀμμάτων
αὐγαῖς |
[13, 35] |
εἶδον
ἐρασθῆναι
αὐτῶν·
γράφει
δὲ
|
οὕτως· |
Υστάσπῃ
νεώτερος
ἦν
ἀδελφὸς
Ζαριάδρη, |
[13, 25] |
οἰκημάτων.
Αλλ'
ὅ
γε
Φιλήμων
|
οὕτως |
φησί·
Σὺ
δ'
εἰς
ἃπαντας |
[13, 61] |
μνημονεύει
λέγων
ἔν
τινι
στασίμῳ
|
οὕτως |
φίλη
γὰρ
ἡ
Θεωρίς.
Επὶ |
[13, 36] |
Αριστοτέλης
ἐν
τῇ
Μασσαλιωτῶν
Πολιτείᾳ
|
οὕτως· |
Φωκαεῖς
οἱ
ἐν
Ιωνίᾳ
ἐμπορίᾳ |
[13, 52] |
τῷ
κατὰ
Αρισταγόρας
β'
λέγων
|
οὕτως· |
Ὥστε
Λαὶς
μὲν
ἡ
δοκοῦσα |