HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 46 formes différentes pour 77 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[344]   ἐν νῷ εἶχεν ἀπιέναι, ὥσπερ βαλανεὺς ἡμῶν καταντλήσας κατὰ τῶν ὤτων

[348]   οἴει με ἴσως τοὺς τὰ βαλλάντια ἀποτέμνοντας λέγειν. λυσιτελεῖ μὲν οὖν,

[338]   ἐκείνου συμφέρον ἅμα καὶ δίκαιον. βδελυρὸς γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες,

[344]   τι φροντίζειν εἴτε χεῖρον εἴτε βέλτιον βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς

[339]   λέγεις, ἔμοιγε δοκῶ· σκοπῶμεν δὲ βέλτιον. οὐχ ὡμολόγηται τοὺς ἄρχοντας τοῖς

[352]   ὧν εἰρήκαμεν· ὅμως δ' ἔτι βέλτιον σκεπτέον. οὐ γὰρ περὶ τοῦ

[347]   ἀναγκαῖον καὶ οὐκ ἔχοντες ἑαυτῶν βελτίοσιν ἐπιτρέψαι οὐδὲ ὁμοίοις. ἐπεὶ κινδυνεύει

[335]   δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι δ' ἵπποι βελτίους ἢ χείρους γίγνονται; χείρους. ἆρα

[338]   ἀδικοῦντα. τοῦτ' οὖν ἐστιν, ὦ βέλτιστε, ὃ λέγω ~ἐν ἁπάσαις (ταῖς

[337]   γὰρ ἄν, ἔφην ἐγώ, ὦ βέλτιστε, τὶς ἀποκρίναιτο πρῶτον μὲν μὴ

[345]   τά γε αὑτῆς ὥστ' εἶναι βελτίστη ἱκανῶς δήπου ἐκπεπόρισται, ἕως γ'

[345]   οὐ πρὸς τὸ τῶν προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ

[345]   ᾧ τέτακται, ὅπως τούτῳ τὸ βέλτιστον ἐκποριεῖ ἐπεὶ τά γε αὑτῆς

[347]   τέχνῃ πράξειν οὐδέποτε αὑτῷ τὸ βέλτιστον πράττει οὐδ' ἐπιτάττει κατὰ τὴν

[345]   ὅσον ἀρχή, μηδενὶ ἄλλῳ τὸ βέλτιστον σκοπεῖσθαι ἢ ἐκείνῳ, τῷ (ἀρχομένῳ

[341]   μὴ ἁμαρτάνοντα δὲ τὸ αὑτῷ βέλτιστον τίθεσθαι, τοῦτο δὲ τῷ ἀρχομένῳ

[339]   ἄττα ἐνίοτε διαμαρτάνειν τοῦ ἑαυτοῖς βελτίστου, ἃ δ' ἂν προστάττωσιν οἱ

[347]   εἴρηκας, οὐ συνῆκα. τὸν τῶν βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ συνιεῖς,

[337]   παρὰ πάσας ταύτας περὶ δικαιοσύνης, βελτίω τούτων; τί ἀξιοῖς παθεῖν; τί

[354]   ὦ Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς Βενδιδίοις. ὑπὸ σοῦ γε, ἦν δ'

[344]   σμικρὸν τἀλλότρια καὶ λάθρᾳ καὶ βίᾳ ἀφαιρεῖται, καὶ ἱερὰ καὶ ὅσια

[335]   αὐτὸ φῇ ἢ Σιμωνίδην ἢ Βίαντα ἢ Πιττακὸν εἰρηκέναι ἤ τιν'

[341]   λάθοις κακουργῶν, οὔτε μὴ λαθὼν βιάσασθαι τῷ λόγῳ δύναιο. οὐδέ γ'

[331]   ἂν δικαίως καὶ ὁσίως τὸν βίον διαγάγῃ, γλυκεῖά οἱ καρδίαν ἀτάλλοισα

[347]   τὸν τοῦ δικαίου ἔγωγε λυσιτελέστερον βίον εἶναι. ~(ἤκουσας, ἦν δ' ἐγώ,

[347]   λέγει Θρασύμαχος, τὸν τοῦ ἀδίκου βίον φάσκων εἶναι κρείττω ἢ τὸν

[344]   οἴει ἐπιχειρεῖν πρᾶγμα διορίζεσθαι ὅλου βίου διαγωγήν, ᾗ ἂν διαγόμενος ἕκαστος

[328]   οἱ ποιηταί, πότερον χαλεπὸν τοῦ βίου, ἢ πῶς σὺ αὐτὸ ἐξαγγέλλεις.

[330]   οὖν εὑρίσκων ἑαυτοῦ ἐν τῷ βίῳ πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ τῶν

[353]   καὶ ὁ δίκαιος ἀνὴρ εὖ βιώσεται, κακῶς δὲ ὁ ἄδικος. φαίνεται,

[344]   φροντίζειν εἴτε χεῖρον εἴτε βέλτιον βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι.

[332]   καὶ ἐχθροῖς ὠφελίας τε καὶ βλάβας ἀποδιδοῦσα. τὸ τοὺς φίλους ἄρα

[332]   ἡ ἀπόδοσις (καὶ ἡ λῆψις βλαβερὰ γίγνηται, φίλοι δὲ ὦσιν ὅ

[343]   τοῦ πειθομένου τε καὶ ὑπηρετοῦντος βλάβη, ἡ δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ

[334]   μέντοι τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν ἐχθρῶν. οὐχ οὕτως ἔλεγες;

[335]   νοεῖ αὐτῷ τοῖς μὲν ἐχθροῖς βλάβην ὀφείλεσθαι παρὰ τοῦ δικαίου ἀνδρός,

[335]   γε. οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ

[335]   πονηρούς τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι δ' ἵπποι βελτίους ἢ

[334]   μὲν τοὺς φίλους ἡ δικαιοσύνη, βλάπτειν δὲ τοὺς ἐχθρούς. (φίλους δὲ

[332]   δυνατώτατος φίλους ὠφελεῖν καὶ ἐχθροὺς βλάπτειν; ἐν τῷ προσπολεμεῖν καὶ ἐν

[335]   γε. οὐκ ἄρα τοῦ δικαίου βλάπτειν ἔργον, ὦ Πολέμαρχε, οὔτε φίλον

[335]   ἦν δ' ἐγώ, δικαίου ἀνδρὸς βλάπτειν καὶ ὁντινοῦν ἀνθρώπων; καὶ πάνυ

[335]   τὸν δ' ἐχθρὸν κακὸν ὄντα βλάπτειν; (πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, οὕτως

[334]   δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν φίλους βλάπτειν πονηροὶ γὰρ αὐτοῖς εἰσιν τοὺς

[335]   δίκαιον οὐδένα ἡμῖν ἐφάνη ὂν βλάπτειν. συγχωρῶ, ἦ δ' ὅς. μαχούμεθα

[336]   φίλους ὠφελεῖν, τοὺς δ' ἐχθροὺς βλάπτειν; τίνος; ἔφη. οἶμαι αὐτὸ Περιάνδρου

[334]   ἄρα, ἦν δ' ἐγώ, δίκαιον βλάπτειν, τοὺς δὲ δικαίους ὠφελεῖν; οὗτος

[334]   πονηροὺς (ὠφελεῖν, τοὺς δὲ ἀγαθοὺς βλάπτειν; φαίνεται. ἀλλὰ μὴν οἵ γε

[335]   τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι δ' ἵπποι βελτίους ἢ χείρους

[335]   ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ κύνες βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς τὴν τῶν

[335]   καὶ τοῦτ' ἀνάγκη. καὶ τοὺς βλαπτομένους ἄρα, ὦ φίλε, τῶν ἀνθρώπων

[335]   ὦ ἑταῖρε, μὴ οὕτω φῶμεν, βλαπτομένους εἰς τὴν ἀνθρωπείαν ἀρετὴν χείρους

[345]   πρὸς τὸ τῶν προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ καὶ

[343]   καὶ θεραπεύειν πρὸς ἄλλο τι βλέποντας ἢ τὸ τῶν δεσποτῶν ἀγαθὸν

[342]   αὐτὸς δημιουργῇ, καὶ πρὸς ἐκεῖνο βλέπων καὶ τὸ ἐκείνῳ συμφέρον καὶ

[338]   παγκρατιαστὴς καὶ αὐτῷ συμφέρει τὰ βόεια κρέα πρὸς τὸ σῶμα, τοῦτο

[343]   οἴει τοὺς ποιμένας ἢ τοὺς βουκόλους τὸ τῶν προβάτων ἢ τὸ

[336]   αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς ἀληθῶς βούλει εἰδέναι τὸ δίκαιον ὅτι ἔστι,

[350]   εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, ἤ, εἰ βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα· ἐγὼ δέ σοι,

[344]   πλεονεκτεῖν· τοῦτον οὖν σκόπει, εἴπερ βούλει κρίνειν ὅσῳ μᾶλλον συμφέρει ἰδίᾳ

[348]   μέν, ἔφην, οὐκ ἀγνοῶ ὃ βούλει λέγειν, ἀλλὰ τόδε ἐθαύμασα, εἰ

[350]   ἐᾷς λέγειν. καίτοι τί ἄλλο βούλει; οὐδὲν μὰ Δία, ἦν δ'

[348]   ἤκουσα, ἔφη, ἀλλ' οὐ πείθομαι. βούλει οὖν αὐτὸν πείθωμεν, ἂν δυνώμεθά

[345]   καὶ μὴ διακωλύῃ πράττειν ἃ βούλεται. ἀλλ' ὠγαθέ, ἔστω μὲν ἄδικος,

[349]   μὴ ἀξιοῖ πλέον ἔχειν μηδὲ βούλεται ὁ δίκαιος, τοῦ δὲ ἀδίκου;

[353]   τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἄρχειν καὶ βουλεύεσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, ἔσθ'

[334]   τὰ τῶν πολεμίων κλέψαι καὶ βουλεύματα καὶ τὰς ἄλλας πράξεις; πάνυ

[345]   ἱκανῶς ἡμᾶς ὅτι οὐκ ὀρθῶς βουλευόμεθα δικαιοσύνην ἀδικίας περὶ πλείονος ποιούμενοι.

[346]   τὴν αὐτὴν καλεῖς; ἢ ἐάνπερ βούλῃ ἀκριβῶς διορίζειν, ὥσπερ ὑπέθου, οὐδέν

[350]   οὖν ἔα με εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, ἤ, εἰ βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα·

[348]   ἀληθῆ λέγει; πῶς γὰρ οὐ βούλομαι; ἦ δ' ὅς. ἂν μὲν

[329]   ἐγὼ ἀγασθεὶς αὐτοῦ εἰπόντος ταῦτα, βουλόμενος ἔτι (λέγειν αὐτὸν ἐκίνουν καὶ

[327]   θεῷ καὶ ἅμα τὴν ἑορτὴν βουλόμενος θεάσασθαι τίνα τρόπον ποιήσουσιν ἅτε

[336]   ἔπειτα ὑπὸ τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν λόγον· ὡς δὲ

[347]   τῆς ἀρχῆς ἕνεκα μισθὸν μισθωτοὶ βούλονται κεκλῆσθαι, οὔτε λάθρᾳ αὐτοὶ ἐκ

[343]   τῶν προβάτων ἢ τὸ τῶν βοῶν ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν αὐτοὺς

[330]   μὴ ἐλάττω καταλίπω τούτοισιν, ἀλλὰ βραχεῖ γέ τινι πλείω ἢ παρέλαβον.

Pages
[344]	ἐν νῷ εἶχεν ἀπιέναι, ὥσπερ	βαλανεὺς	ἡμῶν καταντλήσας κατὰ τῶν ὤτων
[348]	οἴει με ἴσως τοὺς τὰ	βαλλάντια	ἀποτέμνοντας λέγειν. λυσιτελεῖ μὲν οὖν,
[338]	ἐκείνου συμφέρον ἅμα καὶ δίκαιον.	βδελυρὸς	γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[344]	τι φροντίζειν εἴτε χεῖρον εἴτε	βέλτιον	βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς
[339]	λέγεις, ἔμοιγε δοκῶ· σκοπῶμεν δὲ	βέλτιον.	οὐχ ὡμολόγηται τοὺς ἄρχοντας τοῖς
[352]	ὧν εἰρήκαμεν· ὅμως δ' ἔτι	βέλτιον	σκεπτέον. οὐ γὰρ περὶ τοῦ
[347]	ἀναγκαῖον καὶ οὐκ ἔχοντες ἑαυτῶν	βελτίοσιν	ἐπιτρέψαι οὐδὲ ὁμοίοις. ἐπεὶ κινδυνεύει
[335]	δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι δ' ἵπποι	βελτίους	ἢ χείρους γίγνονται; χείρους. ἆρα
[338]	ἀδικοῦντα. τοῦτ' οὖν ἐστιν, ὦ	βέλτιστε,	ὃ λέγω ~ἐν ἁπάσαις (ταῖς
[337]	γὰρ ἄν, ἔφην ἐγώ, ὦ	βέλτιστε,	τὶς ἀποκρίναιτο πρῶτον μὲν μὴ
[345]	τά γε αὑτῆς ὥστ' εἶναι	βελτίστη	ἱκανῶς δήπου ἐκπεπόρισται, ἕως γ'
[345]	οὐ πρὸς τὸ τῶν προβάτων	βέλτιστον	βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ
[345]	ᾧ τέτακται, ὅπως τούτῳ τὸ	βέλτιστον	ἐκποριεῖ ἐπεὶ τά γε αὑτῆς
[347]	τέχνῃ πράξειν οὐδέποτε αὑτῷ τὸ	βέλτιστον	πράττει οὐδ' ἐπιτάττει κατὰ τὴν
[345]	ὅσον ἀρχή, μηδενὶ ἄλλῳ τὸ	βέλτιστον	σκοπεῖσθαι ἢ ἐκείνῳ, τῷ (ἀρχομένῳ
[341]	μὴ ἁμαρτάνοντα δὲ τὸ αὑτῷ	βέλτιστον	τίθεσθαι, τοῦτο δὲ τῷ ἀρχομένῳ
[339]	ἄττα ἐνίοτε διαμαρτάνειν τοῦ ἑαυτοῖς	βελτίστου,	ἃ δ' ἂν προστάττωσιν οἱ
[347]	εἴρηκας, οὐ συνῆκα. τὸν τῶν	βελτίστων	ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ συνιεῖς,
[337]	παρὰ πάσας ταύτας περὶ δικαιοσύνης,	βελτίω	τούτων; τί ἀξιοῖς παθεῖν; τί
[354]	ὦ Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς	Βενδιδίοις.	ὑπὸ σοῦ γε, ἦν δ'
[344]	σμικρὸν τἀλλότρια καὶ λάθρᾳ καὶ	βίᾳ	ἀφαιρεῖται, καὶ ἱερὰ καὶ ὅσια
[335]	αὐτὸ φῇ ἢ Σιμωνίδην ἢ	Βίαντα	ἢ Πιττακὸν εἰρηκέναι ἤ τιν'
[341]	λάθοις κακουργῶν, οὔτε μὴ λαθὼν	βιάσασθαι	τῷ λόγῳ δύναιο. οὐδέ γ'
[331]	ἂν δικαίως καὶ ὁσίως τὸν	βίον	διαγάγῃ, γλυκεῖά οἱ καρδίαν ἀτάλλοισα
[347]	τὸν τοῦ δικαίου ἔγωγε λυσιτελέστερον	βίον	εἶναι. ~(ἤκουσας, ἦν δ' ἐγώ,
[347]	λέγει Θρασύμαχος, τὸν τοῦ ἀδίκου	βίον	φάσκων εἶναι κρείττω ἢ τὸν
[344]	οἴει ἐπιχειρεῖν πρᾶγμα διορίζεσθαι ὅλου	βίου	διαγωγήν, ᾗ ἂν διαγόμενος ἕκαστος
[328]	οἱ ποιηταί, πότερον χαλεπὸν τοῦ	βίου,	ἢ πῶς σὺ αὐτὸ ἐξαγγέλλεις.
[330]	οὖν εὑρίσκων ἑαυτοῦ ἐν τῷ	βίῳ	πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ τῶν
[353]	καὶ ὁ δίκαιος ἀνὴρ εὖ	βιώσεται,	κακῶς δὲ ὁ ἄδικος. φαίνεται,
[344]	φροντίζειν εἴτε χεῖρον εἴτε βέλτιον	βιωσόμεθα	ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι.
[332]	καὶ ἐχθροῖς ὠφελίας τε καὶ	βλάβας	ἀποδιδοῦσα. τὸ τοὺς φίλους ἄρα
[332]	ἡ ἀπόδοσις (καὶ ἡ λῆψις	βλαβερὰ	γίγνηται, φίλοι δὲ ὦσιν ὅ
[343]	τοῦ πειθομένου τε καὶ ὑπηρετοῦντος	βλάβη,	ἡ δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ
[334]	μέντοι τῶν φίλων καὶ ἐπὶ	βλάβῃ	τῶν ἐχθρῶν. οὐχ οὕτως ἔλεγες;
[335]	νοεῖ αὐτῷ τοῖς μὲν ἐχθροῖς	βλάβην	ὀφείλεσθαι παρὰ τοῦ δικαίου ἀνδρός,
[335]	γε. οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ	βλάπτειν	ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ
[335]	πονηρούς τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ	βλάπτειν.	βλαπτόμενοι δ' ἵπποι βελτίους ἢ
[334]	μὲν τοὺς φίλους ἡ δικαιοσύνη,	βλάπτειν	δὲ τοὺς ἐχθρούς. (φίλους δὲ
[332]	δυνατώτατος φίλους ὠφελεῖν καὶ ἐχθροὺς	βλάπτειν;	ἐν τῷ προσπολεμεῖν καὶ ἐν
[335]	γε. οὐκ ἄρα τοῦ δικαίου	βλάπτειν	ἔργον, ὦ Πολέμαρχε, οὔτε φίλον
[335]	ἦν δ' ἐγώ, δικαίου ἀνδρὸς	βλάπτειν	καὶ ὁντινοῦν ἀνθρώπων; καὶ πάνυ
[335]	τὸν δ' ἐχθρὸν κακὸν ὄντα	βλάπτειν;	(πάνυ μὲν οὖν, ἔφη, οὕτως
[334]	δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν φίλους	βλάπτειν	πονηροὶ γὰρ αὐτοῖς εἰσιν τοὺς
[335]	δίκαιον οὐδένα ἡμῖν ἐφάνη ὂν	βλάπτειν.	συγχωρῶ, ἦ δ' ὅς. μαχούμεθα
[336]	φίλους ὠφελεῖν, τοὺς δ' ἐχθροὺς	βλάπτειν;	τίνος; ἔφη. οἶμαι αὐτὸ Περιάνδρου
[334]	ἄρα, ἦν δ' ἐγώ, δίκαιον	βλάπτειν,	τοὺς δὲ δικαίους ὠφελεῖν; οὗτος
[334]	πονηροὺς (ὠφελεῖν, τοὺς δὲ ἀγαθοὺς	βλάπτειν;	φαίνεται. ἀλλὰ μὴν οἵ γε
[335]	τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ βλάπτειν.	βλαπτόμενοι	δ' ἵπποι βελτίους ἢ χείρους
[335]	ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ κύνες	βλαπτόμενοι	χείρους γίγνονται εἰς τὴν τῶν
[335]	καὶ τοῦτ' ἀνάγκη. καὶ τοὺς	βλαπτομένους	ἄρα, ὦ φίλε, τῶν ἀνθρώπων
[335]	ὦ ἑταῖρε, μὴ οὕτω φῶμεν,	βλαπτομένους	εἰς τὴν ἀνθρωπείαν ἀρετὴν χείρους
[345]	πρὸς τὸ τῶν προβάτων βέλτιστον	βλέποντα	ἀλλ' ὥσπερ δαιτυμόνα τινὰ καὶ
[343]	καὶ θεραπεύειν πρὸς ἄλλο τι	βλέποντας	ἢ τὸ τῶν δεσποτῶν ἀγαθὸν
[342]	αὐτὸς δημιουργῇ, καὶ πρὸς ἐκεῖνο	βλέπων	καὶ τὸ ἐκείνῳ συμφέρον καὶ
[338]	παγκρατιαστὴς καὶ αὐτῷ συμφέρει τὰ	βόεια	κρέα πρὸς τὸ σῶμα, τοῦτο
[343]	οἴει τοὺς ποιμένας ἢ τοὺς	βουκόλους	τὸ τῶν προβάτων ἢ τὸ
[336]	αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς ἀληθῶς	βούλει	εἰδέναι τὸ δίκαιον ὅτι ἔστι,
[350]	εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, ἤ, εἰ	βούλει	ἐρωτᾶν, ἐρώτα· ἐγὼ δέ σοι,
[344]	πλεονεκτεῖν· τοῦτον οὖν σκόπει, εἴπερ	βούλει	κρίνειν ὅσῳ μᾶλλον συμφέρει ἰδίᾳ
[348]	μέν, ἔφην, οὐκ ἀγνοῶ ὃ	βούλει	λέγειν, ἀλλὰ τόδε ἐθαύμασα, εἰ
[350]	ἐᾷς λέγειν. καίτοι τί ἄλλο	βούλει;	οὐδὲν μὰ Δία, ἦν δ'
[348]	ἤκουσα, ἔφη, ἀλλ' οὐ πείθομαι.	βούλει	οὖν αὐτὸν πείθωμεν, ἂν δυνώμεθά
[345]	καὶ μὴ διακωλύῃ πράττειν ἃ	βούλεται.	ἀλλ' ὠγαθέ, ἔστω μὲν ἄδικος,
[349]	μὴ ἀξιοῖ πλέον ἔχειν μηδὲ	βούλεται	ὁ δίκαιος, τοῦ δὲ ἀδίκου;
[353]	τὸ ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἄρχειν καὶ	βουλεύεσθαι	καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα, ἔσθ'
[334]	τὰ τῶν πολεμίων κλέψαι καὶ	βουλεύματα	καὶ τὰς ἄλλας πράξεις; πάνυ
[345]	ἱκανῶς ἡμᾶς ὅτι οὐκ ὀρθῶς	βουλευόμεθα	δικαιοσύνην ἀδικίας περὶ πλείονος ποιούμενοι.
[346]	τὴν αὐτὴν καλεῖς; ἢ ἐάνπερ	βούλῃ	ἀκριβῶς διορίζειν, ὥσπερ ὑπέθου, οὐδέν
[350]	οὖν ἔα με εἰπεῖν ὅσα	βούλομαι,	ἤ, εἰ βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα·
[348]	ἀληθῆ λέγει; πῶς γὰρ οὐ	βούλομαι;	ἦ δ' ὅς. ἂν μὲν
[329]	ἐγὼ ἀγασθεὶς αὐτοῦ εἰπόντος ταῦτα,	βουλόμενος	ἔτι (λέγειν αὐτὸν ἐκίνουν καὶ
[327]	θεῷ καὶ ἅμα τὴν ἑορτὴν	βουλόμενος	θεάσασθαι τίνα τρόπον ποιήσουσιν ἅτε
[336]	ἔπειτα ὑπὸ τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο	βουλομένων	διακοῦσαι τὸν λόγον· ὡς δὲ
[347]	τῆς ἀρχῆς ἕνεκα μισθὸν μισθωτοὶ	βούλονται	κεκλῆσθαι, οὔτε λάθρᾳ αὐτοὶ ἐκ
[343]	τῶν προβάτων ἢ τὸ τῶν	βοῶν	ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν αὐτοὺς
[330]	μὴ ἐλάττω καταλίπω τούτοισιν, ἀλλὰ	βραχεῖ	γέ τινι πλείω ἢ παρέλαβον.

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005