| Pages |
|---|
| [350] |
οὐδὲν
μὰ
Δία,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἀλλ'
εἴπερ
τοῦτο
ποιήσεις,
ποίει· |
| [330] |
(πάνυ
μὲν
οὖν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
ἀλλά
μοι
ἔτι
τοσόνδε
εἰπέ· |
| [338] |
οὐδαμῶς,
ὦ
ἄριστε,
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
ἀλλὰ
σαφέστερον
εἰπὲ
τί
λέγεις. |
| [349] |
λόγον
ἐλέγχεις;
(οὐδέν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
ἀλλὰ
τόδε
μοι
πειρῶ
ἔτι |
| [348] |
ἂν
μὲν
τοίνυν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἀντικατατείναντες
λέγωμεν
αὐτῷ
λόγον
παρὰ |
| [349] |
ἀλλ'
οὐ
μέντοι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἀποκνητέον
γε
τῷ
λόγῳ
ἐπεξελθεῖν |
| [348] |
ὁποτέρως
οὖν
σοι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἀρέσκει.
οὕτως,
ἔφη.
ἴθι
δή, |
| [353] |
τῆς
ὄψεως.
ἥτις,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
αὐτῶν
ἡ
ἀρετή·
οὐ
γάρ |
| [334] |
τοὺς
ἀδίκους
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
δίκαιον
βλάπτειν,
τοὺς
δὲ
δικαίους |
| [335] |
λέγεσθαι.
ἔστιν
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
δικαίου
ἀνδρὸς
βλάπτειν
καὶ
ὁντινοῦν |
| [337] |
οὐδέν
γε
κωλύει,
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
εἰ
δ'
οὖν
καὶ
μὴ |
| [332] |
ὦ
πρὸς
Διός,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
εἰ
οὖν
τις
αὐτὸν
ἤρετο· |
| [341] |
(πῶς
τοῦτο
ἐρωτᾷς;
ὥσπερ,
ἔφην
|
ἐγώ, |
εἴ
με
ἔροιο
εἰ
ἐξαρκεῖ |
| [337] |
οὐκ
ἂν
θαυμάσαιμι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
εἴ
μοι
σκεψαμένῳ
οὕτω
δόξειεν. |
| [339] |
κρείττονος
συμφέρον.
νῦν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἔμαθον
ὃ
λέγεις·
εἰ
δὲ |
| [336] |
ἔφη,
λέγεις.
εἶεν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
ἐπειδὴ
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
ἐφάνη |
| [341] |
καὶ
ἡ
τέχνη,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἐπὶ
τούτῳ
πέφυκεν,
ἐπὶ
τῷ |
| [349] |
ἀλλ'
οὐ
τοῦτο,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἐρωτῶ,
ἀλλ'
εἰ
τοῦ
μὲν |
| [327] |
μένετ'
αὐτοῦ.
οὐκοῦν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἔτι
ἓν
λείπεται,
τὸ
ἢν |
| [337] |
παθεῖν;
τί
ἄλλο,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἢ
ὅπερ
προσήκει
πάσχειν
τῷ |
| [348] |
οὕτω
τίθημι.
τοῦτο,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἤδη
στερεώτερον,
ὦ
ἑταῖρε,
καὶ |
| [344] |
ἄλλως
ἔχειν;
ἔοικας,
ἦν
δ'
|
ἐγώ |
ἤτοι
ἡμῶν
γε
οὐδὲν
κήδεσθαι, |
| [342] |
φαίνεται.
(οὐκ
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ἰατρικὴ
ἰατρικῇ
τὸ
συμφέρον
σκοπεῖ |
| [349] |
ἔφη,
εὖ.
οὐκοῦν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
καὶ
ἔοικε
τῷ
φρονίμῳ
καὶ |
| [339] |
ἔφη.
ταῦτ'
ἔσται,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
καί
μοι
εἰπέ·
οὐ
καὶ |
| [352] |
δή,
ἔφη.
σκοπῶ,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
καί
μοι
λέγε·
δοκεῖ
τί |
| [352] |
ἀπέχθωμαι.
ἴθι
δή,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
καὶ
τὰ
λοιπά
μοι
τῆς |
| [339] |
ἔφη.
(οἴου
τοίνυν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
καὶ
τὸ
ἀσύμφορα
ποιεῖν
τοῖς |
| [328] |
θεῷ;
ἀφ'
ἵππων;
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
καινόν
γε
τοῦτο.
λαμπάδια
ἔχοντες |
| [335] |
ὅς.
μαχούμεθα
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
κοινῇ
ἐγώ
τε
καὶ
σύ, |
| [331] |
χρησιμώτατον
εἶναι.
(παγκάλως,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
λέγεις,
ὦ
Κέφαλε.
τοῦτο
δ' |
| [338] |
ἀποδιδόναι.
ὅτι
μέν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
μανθάνω
παρὰ
τῶν
ἄλλων,
ἀληθῆ |
| [334] |
νῦν
δὲ
πῶς,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
μεταθώμεθα;
τὸν
δοκοῦντά
τε,
ἦ |
| [345] |
λόγον;
μὰ
Δί'
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
μὴ
σύ
γε·
ἀλλὰ
πρῶτον |
| [354] |
τοῦ
προτέρου
μετρίως
ἀπολαῦσαι,
καὶ
|
ἐγώ |
μοι
δοκῶ
οὕτω,
πρὶν
ὃ |
| [350] |
οὐκοῦν,
ὦ
Θρασύμαχε,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὁ
ἄδικος
ἡμῖν
τοῦ
ἀνομοίου |
| [350] |
ναί.
ἔοικεν
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὁ
μὲν
δίκαιος
τῷ
σοφῷ |
| [331] |
τῶν
ἱερῶν
ἐπιμεληθῆναι.
οὐκοῦν,
ἔφη,
|
ἐγώ, |
ὁ
Πολέμαρχος,
τῶν
γε
σῶν |
| [327] |
γὰρ
κακῶς
δοξάζεις,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
ὁρᾷς
οὖν
ἡμᾶς,
ἔφη,
ὅσοι |
| [348] |
βίον
εἶναι.
~(ἤκουσας,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὅσα
ἄρτι
Θρασύμαχος
ἀγαθὰ
διῆλθεν |
| [330] |
τοι
ἕνεκα
ἠρόμην,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὅτι
μοι
ἔδοξας
οὐ
σφόδρα |
| [343] |
δὴ
τί
μάλιστα;
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
(ὅτι
οἴει
τοὺς
ποιμένας
ἢ |
| [332] |
δὲ
μηδέν.
μανθάνω,
ἦν
δ'
|
ἐγώ |
ὅτι
οὐ
τὰ
ὀφειλόμενα
ἀποδίδωσιν |
| [336] |
μάχης.
~(ἀλλ'
οἶσθα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
οὗ
μοι
δοκεῖ
εἶναι
τὸ |
| [342] |
ἄλλο
τι
οὖν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
οὐδὲ
ἰατρὸς
οὐδείς,
καθ'
ὅσον |
| [343] |
ἔστιν;
τί
δέ;
ἦν
δ'
|
ἐγώ· |
οὐκ
ἀποκρίνεσθαι
χρῆν
μᾶλλον
ἢ |
| [353] |
ἔργον
εἶναι.
εἶεν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ. |
οὐκοῦν
καὶ
ἀρετὴ
δοκεῖ
σοι |
| [347] |
διὰ
ταῦτα
τοίνυν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
οὔτε
χρημάτων
ἕνεκα
ἐθέλουσιν
ἄρχειν |
| [328] |
ἀλλ'
εἰ
δοκεῖ,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
οὕτω
χρὴ
ποιεῖν.
ἦιμεν
οὖν |
| [350] |
καὶ
ἀνανεύσομαι.
μηδαμῶς,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
παρά
γε
τὴν
σαυτοῦ
δόξαν. |
| [345] |
τις
ἡμῶν
πέπονθεν,
οὐ
μόνος
|
ἐγώ· |
πεῖσον
οὖν,
ὦ
μακάριε,
ἱκανῶς |
| [350] |
θέρους
ὄντος
τότε
καὶ
εἶδον
|
ἐγώ, |
πρότερον
δὲ
οὔπω,
Θρασύμαχον
ἐρυθριῶντα |
| [331] |
λέγειν.
ἀλλὰ
μέντοι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
Σιμωνίδῃ
γε
οὐ
ῥᾴδιον
ἀπιστεῖν |
| [329] |
ἢ
πῶς
σὺ
αὐτὸ
ἐξαγγέλλεις.
|
~(ἐγώ |
σοι,
ἔφη,
νὴ
τὸν
Δία |
| [331] |
τὰ
ἱερά.
(λέγε
δή,
εἶπον
|
ἐγώ, |
σὺ
ὁ
τοῦ
λόγου
κληρονόμος, |
| [336] |
ἐφ'
ἡμᾶς
ὡς
διαρπασόμενος.
καὶ
|
ἐγώ |
τε
καὶ
ὁ
Πολέμαρχος
δείσαντες |
| [336] |
ἐν
τῇ
τῶν
λόγων
σκέψει
|
ἐγώ |
τε
καὶ
ὅδε,
εὖ
ἴσθι |
| [335] |
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
κοινῇ
|
ἐγώ |
τε
καὶ
σύ,
ἐάν
τις |
| [350] |
καὶ
ἀμαθίαν,
εἶεν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
τοῦτο
μὲν
ἡμῖν
οὕτω
κείσθω, |
| [341] |
καὶ
ταῦτα.
ἅδην,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
τῶν
τοιούτων.
ἀλλ'
εἰπέ
μοι· |
| [337] |
ἐλέγχῃ.
πῶς
γὰρ
ἄν,
ἔφην
|
ἐγώ, |
ὦ
βέλτιστε,
τὶς
ἀποκρίναιτο
πρῶτον |
| [347] |
σὺ
οὖν
ποτέρως,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Γλαύκων,
αἱρῇ;
καὶ
πότερον |
| [348] |
ἔφη.
ἴθι
δή,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε,
ἀπόκριναι
ἡμῖν
ἐξ |
| [341] |
ποιεῖν
συμφέρον.
εἶεν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε·
δοκῶ
σοι
συκοφαντεῖν; |
| [354] |
ὑπὸ
σοῦ
γε,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε,
ἐπειδή
μοι
πρᾷος |
| [337] |
σοφὸς
γὰρ
εἶ,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε·
εὖ
οὖν
ᾔδησθα |
| [351] |
ἀδικίας.
πάνυ
ἄγαμαι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε,
ὅτι
οὐκ
ἐπινεύεις |
| [342] |
συνέφησε
μόγις.
οὐκοῦν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε,
οὐδὲ
ἄλλος
οὐδεὶς |
| [345] |
οἶδα.
τί
δέ,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Θρασύμαχε;
τὰς
ἄλλας
ἀρχὰς |
| [328] |
οἰκείους.
καὶ
μήν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Κέφαλε,
χαίρω
γε
διαλεγόμενος |
| [330] |
γένοιτο.
πότερον
δέ,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Κέφαλε,
ὧν
κέκτησαι
τὰ |
| [341] |
γ'
ἂν
ἐπιχειρήσαιμι,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
μακάριε.
ἀλλ'
ἵνα
μὴ |
| [340] |
Πολέμαρχος,
ἐλέγετο.
(οὐδέν,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὦ
Πολέμαρχε,
διαφέρει,
ἀλλ'
εἰ |
| [332] |
τι.
ἠινίξατο
ἄρα,
ἦν
δ'
|
ἐγώ, |
ὡς
ἔοικεν,
ὁ
Σιμωνίδης
ποιητικῶς |
