| Pages |
|---|
| [348] |
δή,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἀπόκριναι
ἡμῖν
ἐξ
ἀρχῆς.
τὴν |
| [342] |
ἔφη,
οὕτως.
ἀλλὰ
μήν,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἄρχουσί
γε
αἱ
τέχναι
καὶ |
| [349] |
ἐμοὶ
γὰρ
δοκεῖς
σύ,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἀτεχνῶς
νῦν
οὐ
σκώπτειν,
ἀλλὰ |
| [348] |
ἦ
καὶ
φρόνιμοί
σοι,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
δοκοῦσιν
εἶναι
καὶ
ἀγαθοὶ
οἱ |
| [341] |
εἶεν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε· |
δοκῶ
σοι
συκοφαντεῖν;
πάνυ
μὲν |
| [351] |
οὔ
τι
οὕτως
ἁπλῶς,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἔγωγε
ἐπιθυμῶ,
ἀλλὰ
τῇδέ
πῃ |
| [354] |
γε,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἐπειδή
μοι
πρᾷος
ἐγένου
καὶ |
| [345] |
ἐξαπάτα.
νῦν
δὲ
ὁρᾷς,
ὦ
|
Θρασύμαχε |
ἔτι
(γὰρ
τὰ
ἔμπροσθεν
ἐπισκεψώμεθα |
| [337] |
εἶ,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε· |
εὖ
οὖν
ᾔδησθα
ὅτι
εἴ |
| [351] |
γε.
στάσεις
γάρ
που,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἥ
γε
ἀδικία
καὶ
μίση |
| [350] |
τοῦ
ἐναντίου.
φαίνεται.
οὐκοῦν,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὁ
ἄδικος |
| [346] |
δὴ
ταῦτα
ἔγωγε,
ὦ
φίλε
|
Θρασύμαχε, |
καὶ
ἄρτι
ἔλεγον
μηδένα
ἐθέλειν |
| [339] |
τὸ
συμφέρον
μὲν
οὖν,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
καὶ
σὺ
ἀπεκρίνω
δίκαιον
εἶναι |
| [337] |
Γλαύκων.
ἀλλ'
ἕνεκα
ἀργυρίου,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
λέγε·
πάντες
γὰρ
ἡμεῖς
Σωκράτει |
| [354] |
οὔ;
οὐδέποτ'
ἄρα,
ὦ
μακάριε
|
Θρασύμαχε, |
λυσιτελέστερον
ἀδικία
δικαιοσύνης.
ταῦτα
δή |
| [350] |
ἀδικίαν.
ἢ
οὐ
μέμνησαι,
ὦ
|
Θρασύμαχε; |
μέμνημαι,
ἔφη·
ἀλλ'
ἔμοιγε
οὐδὲ |
| [336] |
ἀποκρίνασθαι,
καὶ
εἶπον
ὑποτρέμων·
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
μὴ
χαλεπὸς
ἡμῖν
ἴσθι·
εἰ |
| [349] |
τί
μέλλει;
ἔφη.
εἶεν,
ὦ
|
Θρασύμαχε· |
μουσικὸν
δέ
τινα
λέγεις,
ἕτερον |
| [352] |
ἐχθρὸς
ἔσται
ὁ
ἄδικος,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ὁ
δὲ
δίκαιος
φίλος.
εὐωχοῦ |
| [344] |
τε
καὶ
εἶπον·
ὦ
δαιμόνιε
|
Θρασύμαχε, |
οἷον
ἐμβαλὼν
λόγον
ἐν
νῷ |
| [338] |
τῶν
ἄλλων,
ἀληθῆ
εἶπες,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ὅτι
δὲ
οὔ
με
φῂς |
| [351] |
ἄγαμαι,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ὅτι
οὐκ
ἐπινεύεις
μόνον
καὶ |
| [342] |
οὐκοῦν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
οὐδὲ
ἄλλος
οὐδεὶς
ἐν
οὐδεμιᾷ |
| [339] |
προσέταξαν
ἆρα
τότε,
ὦ
σοφώτατε
|
Θρασύμαχε, |
οὐκ
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν
αὐτὸ
οὑτωσί, |
| [337] |
ἀλλ'
εἴ
σοι
εἶπεν·
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
πῶς
λέγεις;
μὴ
ἀποκρίνωμαι
ὧν |
| [345] |
δέ,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
|
Θρασύμαχε; |
τὰς
ἄλλας
ἀρχὰς
οὐκ
ἐννοεῖς |
| [338] |
δίκαιον
εἶναι.
καὶ
τοῦτο,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
τί
ποτε
λέγεις;
οὐ
γάρ |
| [346] |
ἐργάζηται;
οἶμαι
ἔγωγε.
οὐκοῦν,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
τοῦτο
ἤδη
δῆλον,
ὅτι
οὐδεμία |
| [340] |
ἀποδεχώμεθα.
καί
μοι
εἰπέ,
ὦ
|
Θρασύμαχε· |
τοῦτο
ἦν
ὃ
ἐβούλου
λέγειν |
| [353] |
φαμέν.
(ἆρ'
οὖν
ποτε,
ὦ
|
Θρασύμαχε, |
ψυχὴ
τὰ
αὑτῆς
ἔργα
εὖ |
