Alphabétiquement     [«   »]
τύχῃ 1
τῷ 58
τῳ 1
τῶν 61
ὑγιαίνῃ 1
ὑγίειαν 3
ὑγιὴς 1
Fréquences     [«    »]
60 τὸν
56 τοῦτο
58 τῷ
61 τῶν
65 ἀλλ
65 μὴ
72 οὖν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τῶν


Pages
[352]   καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι  τῶν   ἀδίκων καὶ εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ
[344]   αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος δουλώσηται, ἀντὶ τούτων  τῶν   αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες καὶ μακάριοι
[338]   ἦν δ' ἐγώ, μανθάνω παρὰ  τῶν   ἄλλων, ἀληθῆ εἶπες, Θρασύμαχε,
[353]   μόνον τι κάλλιστα  τῶν   ἄλλων ἀπεργάζηται. ἀλλά, ἔφη, μανθάνω
[344]   τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ  τῶν   ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται αὐτὸν
[333]   κοινῇ χρῆσθαι, δίκαιος χρησιμώτερος  τῶν   ἄλλων; ὅταν παρακαταθέσθαι καὶ σῶν
[353]   ἀρετή. τί δὲ πάντων πέρι  τῶν   ἄλλων; οὐχ οὕτω; οὕτω. Εχε
[338]   μὴ ἐθέλειν διδάσκειν, παρὰ δὲ  τῶν   ἄλλων περιιόντα μανθάνειν καὶ τούτων
[329]   Σώκρατες, ἀλλ' τρόπος  τῶν   ἀνθρώπων. ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι
[335]   τοὺς βλαπτομένους ἄρα, φίλε,  τῶν   ἀνθρώπων ἀνάγκη ἀδικωτέρους γίγνεσθαι. ἔοικεν.
[334]   Πολέμαρχε, συμβήσεται, ὅσοι διημαρτήκασιν  (τῶν   ἀνθρώπων, δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν
[340]   κελευόμενα ποιεῖν, Πολέμαρχε, ὑπὸ  τῶν   ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο Θρασύμαχος.
[347]   μέρει εἴρηκας, οὐ συνῆκα. τὸν  τῶν   βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ
[343]   τὸ τῶν προβάτων τὸ  τῶν   βοῶν ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν
[329]   ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι καὶ  τῶν   γε πρὸς τοὺς οἰκείους μία
[331]   οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ, Πολέμαρχος,  τῶν   γε σῶν κληρονόμος; πάνυ γε,
[329]   νῦν οὐχ ἧττον. παντάπασι γὰρ  τῶν   γε τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ
[337]   εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν  τῶν   δεινῶν χαλεπαίνεσθαι. καὶ ὃς
[343]   ἄλλο τι βλέποντας τὸ  τῶν   δεσποτῶν ἀγαθὸν καὶ τὸ αὑτῶν,
[340]   ἐπειδὴ καὶ σὺ ἀκριβολογῇ, οὐδεὶς  τῶν   δημιουργῶν ἁμαρτάνει. ἐπιλειπούσης γὰρ ἐπιστήμης
[348]   λέγομεν, καὶ ἤδη δικαστῶν τινων  τῶν   διακρινούντων δεησόμεθα· ἂν δὲ ὥσπερ
[344]   ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε καὶ παρασχεῖν  τῶν   εἰρημένων λόγον. καὶ δὴ ἔγωγε
[330]   καὶ ὥσπερ ἤδη ἐγγυτέρω ὢν  τῶν   ἐκεῖ μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά
[330]   τε γὰρ λεγόμενοι μῦθοι περὶ  τῶν   ἐν Ἅιδου, ὡς τὸν ἐνθάδε
[327]   μὲν οὖν μοι καὶ  τῶν   ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ
[334]   τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ  τῶν   ἐχθρῶν. οὐχ οὕτως ἔλεγες; οὐ
[331]   λόγον· δεῖ γάρ με ἤδη  τῶν   ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ,
[335]   τὴν τῶν ἵππων; εἰς τὴν  τῶν   ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ κύνες
[335]   κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν  τῶν   ἵππων ἀρετήν; ἀνάγκη. (ἀνθρώπους δέ,
[335]   κυνῶν ἀρετήν, εἰς τὴν  τῶν   ἵππων; εἰς τὴν τῶν ἵππων.
[343]   ὦσιν, μὲν δίκαιος ἀπὸ  τῶν   ἴσων πλέον εἰσφέρει, δ'
[341]   τὸν τῷ ὄντι ἰατρὸν ὄντα.  τῶν   καμνόντων, ἔφη, θεραπευτής. τί δὲ
[341]   ἔλεγες, πότερον χρηματιστής ἐστιν  τῶν   καμνόντων θεραπευτής; καὶ λέγε τὸν
[335]   βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς τὴν  τῶν   κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν
[335]   γίγνονται; χείρους. ἆρα εἰς τὴν  τῶν   κυνῶν ἀρετήν, εἰς τὴν
[336]   γάρ τι ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ  τῶν   λόγων σκέψει ἐγώ τε καὶ
[341]   κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν  τῶν   ναυτῶν ἀρχήν. ἀληθῆ, ἔφη. οὐκοῦν
[328]   θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά τε πολλοῖς  τῶν   νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα. ἀλλὰ
[329]   ζῶντες. (ἔνιοι δὲ καὶ τὰς  τῶν   οἰκείων προπηλακίσεις τοῦ γήρως ὀδύρονται,
[340]   ἀρχομένους ποιεῖν. ἐκ δὲ τούτων  τῶν   ὁμολογιῶν οὐδὲν μᾶλλον τὸ τοῦ
[353]   ἔστιν τι ἔργον ἄλλῳ  τῶν   ὄντων οὐδ' ἂν ἑνὶ πράξαις,
[336]   ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ  τῶν   παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν
[334]   φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ καὶ τὰ  τῶν   πολεμίων κλέψαι καὶ βουλεύματα καὶ
[338]   εἶτ' οὐκ οἶσθ' ἔφη, ὅτι  τῶν   πόλεων αἱ μὲν τυραννοῦνται, αἱ
[344]   μακάριοι (κέκληνται, οὐ μόνον ὑπὸ  τῶν   πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν
[344]   ἐπειδὰν δέ τις πρὸς τοῖς  τῶν   πολιτῶν χρήμασιν καὶ αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος
[345]   ποιμήν ἐστιν, οὐ πρὸς τὸ  τῶν   προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ
[343]   ποιμένας τοὺς βουκόλους τὸ  τῶν   προβάτων τὸ τῶν βοῶν
[335]   Πιττακὸν εἰρηκέναι τιν' ἄλλον  τῶν   σοφῶν τε καὶ μακαρίων ἀνδρῶν.
[341]   ἔφη. ἆρ' οὖν καὶ ἑκάστῃ  τῶν   τεχνῶν ἔστιν τι συμφέρον ἄλλο
[346]   οὐχὶ ἑκάστην μέντοι φαμὲν ἑκάστοτε  τῶν   τεχνῶν τούτῳ ἑτέραν εἶναι, τῷ
[341]   ταῦτα. ἅδην, ἦν δ' ἐγώ,  τῶν   τοιούτων. ἀλλ' εἰπέ μοι·
[329]   εὐωχίας καὶ ἄλλ' ἄττα  τῶν   τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν ὡς
[344]   κλέπται οἱ κατὰ μέρη ἀδικοῦντες  τῶν   τοιούτων κακουργημάτων καλοῦνται ἐπειδὰν δέ
[330]   βίῳ πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ  τῶν   ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ
[334]   τις εἶναι, ἐπ' ὠφελίᾳ μέντοι  τῶν   φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν
[349]   ἐν τῇ ἐπιτάσει καὶ ἀνέσει  τῶν   χορδῶν πλεονεκτεῖν ἀξιοῦν πλέον
[331]   δὴ τοῦτ' ἔγωγε τίθημι τὴν  τῶν   χρημάτων κτῆσιν πλείστου ἀξίαν εἶναι,
[331]   μέγα μέρος εἰς τοῦτο  τῶν   χρημάτων κτῆσις συμβάλλεται. ἔχει δὲ
[343]   δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ ἄρχει  τῶν   ὡς ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ
[344]   ὥσπερ βαλανεὺς ἡμῶν καταντλήσας κατὰ  τῶν   ὤτων ἁθρόον καὶ πολὺν τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005