HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τύχῃ 1
τῷ 58
τῳ 1
τῶν 61
ὑγιαίνῃ 1
ὑγίειαν 3
ὑγιὴς 1

Fréquences [« »]
60 τὸν
56 τοῦτο
58 τῷ
61 τῶν
65 ἀλλ
65 μὴ
72 οὖν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τῶν

Pages

[352]   καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι τῶν ἀδίκων καὶ εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ

[344]   αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος δουλώσηται, ἀντὶ τούτων τῶν αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες καὶ μακάριοι

[338]   ἦν δ' ἐγώ, μανθάνω παρὰ τῶν ἄλλων, ἀληθῆ εἶπες, ὦ Θρασύμαχε,

[353]   ἢ μόνον τι ἢ κάλλιστα τῶν ἄλλων ἀπεργάζηται. ἀλλά, ἔφη, μανθάνω

[344]   τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται αὐτὸν

[333]   κοινῇ χρῆσθαι, ὁ δίκαιος χρησιμώτερος τῶν ἄλλων; ὅταν παρακαταθέσθαι καὶ σῶν

[353]   ἀρετή. τί δὲ πάντων πέρι τῶν ἄλλων; οὐχ οὕτω; οὕτω. Εχε

[338]   μὴ ἐθέλειν διδάσκειν, παρὰ δὲ τῶν ἄλλων περιιόντα μανθάνειν καὶ τούτων

[329]   ὦ Σώκρατες, ἀλλ' ὁ τρόπος τῶν ἀνθρώπων. ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι

[335]   τοὺς βλαπτομένους ἄρα, ὦ φίλε, τῶν ἀνθρώπων ἀνάγκη ἀδικωτέρους γίγνεσθαι. ἔοικεν.

[334]   ὦ Πολέμαρχε, συμβήσεται, ὅσοι διημαρτήκασιν (τῶν ἀνθρώπων, δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν

[340]   κελευόμενα ποιεῖν, ὦ Πολέμαρχε, ὑπὸ τῶν ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο Θρασύμαχος.

[347]   μέρει εἴρηκας, οὐ συνῆκα. τὸν τῶν βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ

[343]   τὸ τῶν προβάτων ἢ τὸ τῶν βοῶν ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν

[329]   ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν γε πρὸς τοὺς οἰκείους μία

[331]   οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος, τῶν γε σῶν κληρονόμος; πάνυ γε,

[329]   νῦν οὐχ ἧττον. παντάπασι γὰρ τῶν γε τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ

[337]   εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι. καὶ ὃς

[343]   ἄλλο τι βλέποντας ἢ τὸ τῶν δεσποτῶν ἀγαθὸν καὶ τὸ αὑτῶν,

[340]   ἐπειδὴ καὶ σὺ ἀκριβολογῇ, οὐδεὶς τῶν δημιουργῶν ἁμαρτάνει. ἐπιλειπούσης γὰρ ἐπιστήμης

[348]   λέγομεν, καὶ ἤδη δικαστῶν τινων τῶν διακρινούντων δεησόμεθα· ἂν δὲ ὥσπερ

[344]   ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε καὶ παρασχεῖν τῶν εἰρημένων λόγον. καὶ δὴ ἔγωγε

[330]   καὶ ὥσπερ ἤδη ἐγγυτέρω ὢν τῶν ἐκεῖ μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά

[330]   τε γὰρ λεγόμενοι μῦθοι περὶ τῶν ἐν Ἅιδου, ὡς τὸν ἐνθάδε

[327]   μὲν οὖν μοι καὶ ἡ τῶν ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ

[334]   τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν ἐχθρῶν. οὐχ οὕτως ἔλεγες; οὐ

[331]   λόγον· δεῖ γάρ με ἤδη τῶν ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ,

[335]   τὴν τῶν ἵππων; εἰς τὴν τῶν ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ κύνες

[335]   κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν τῶν ἵππων ἀρετήν; ἀνάγκη. (ἀνθρώπους δέ,

[335]   κυνῶν ἀρετήν, ἢ εἰς τὴν τῶν ἵππων; εἰς τὴν τῶν ἵππων.

[343]   ὦσιν, ὁ μὲν δίκαιος ἀπὸ τῶν ἴσων πλέον εἰσφέρει, ὁ δ'

[341]   τὸν τῷ ὄντι ἰατρὸν ὄντα. τῶν καμνόντων, ἔφη, θεραπευτής. τί δὲ

[341]   ἔλεγες, πότερον χρηματιστής ἐστιν ἢ τῶν καμνόντων θεραπευτής; καὶ λέγε τὸν

[335]   βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς τὴν τῶν κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν

[335]   γίγνονται; χείρους. ἆρα εἰς τὴν τῶν κυνῶν ἀρετήν, ἢ εἰς τὴν

[336]   γάρ τι ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ τῶν λόγων σκέψει ἐγώ τε καὶ

[341]   κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν τῶν ναυτῶν ἀρχήν. ἀληθῆ, ἔφη. οὐκοῦν

[328]   θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά τε πολλοῖς τῶν νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα. ἀλλὰ

[329]   ζῶντες. (ἔνιοι δὲ καὶ τὰς τῶν οἰκείων προπηλακίσεις τοῦ γήρως ὀδύρονται,

[340]   ἀρχομένους ποιεῖν. ἐκ δὲ τούτων τῶν ὁμολογιῶν οὐδὲν μᾶλλον τὸ τοῦ

[353]   ἔστιν τι ἔργον ὃ ἄλλῳ τῶν ὄντων οὐδ' ἂν ἑνὶ πράξαις,

[336]   ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν

[334]   φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ καὶ τὰ τῶν πολεμίων κλέψαι καὶ βουλεύματα καὶ

[338]   εἶτ' οὐκ οἶσθ' ἔφη, ὅτι τῶν πόλεων αἱ μὲν τυραννοῦνται, αἱ

[344]   μακάριοι (κέκληνται, οὐ μόνον ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν

[344]   ἐπειδὰν δέ τις πρὸς τοῖς τῶν πολιτῶν χρήμασιν καὶ αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος

[345]   ποιμήν ἐστιν, οὐ πρὸς τὸ τῶν προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ

[343]   ποιμένας ἢ τοὺς βουκόλους τὸ τῶν προβάτων ἢ τὸ τῶν βοῶν

[335]   Πιττακὸν εἰρηκέναι ἤ τιν' ἄλλον τῶν σοφῶν τε καὶ μακαρίων ἀνδρῶν.

[341]   ἔφη. ἆρ' οὖν καὶ ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν ἔστιν τι συμφέρον ἄλλο

[346]   οὐχὶ ἑκάστην μέντοι φαμὲν ἑκάστοτε τῶν τεχνῶν τούτῳ ἑτέραν εἶναι, τῷ

[341]   ταῦτα. ἅδην, ἦν δ' ἐγώ, τῶν τοιούτων. ἀλλ' εἰπέ μοι· ὁ

[329]   εὐωχίας καὶ ἄλλ' ἄττα ἃ τῶν τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν ὡς

[344]   κλέπται οἱ κατὰ μέρη ἀδικοῦντες τῶν τοιούτων κακουργημάτων καλοῦνται ἐπειδὰν δέ

[330]   βίῳ πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ τῶν ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ

[334]   τις εἶναι, ἐπ' ὠφελίᾳ μέντοι τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν

[349]   ἐν τῇ ἐπιτάσει καὶ ἀνέσει τῶν χορδῶν πλεονεκτεῖν ἢ ἀξιοῦν πλέον

[331]   δὴ τοῦτ' ἔγωγε τίθημι τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν πλείστου ἀξίαν εἶναι,

[331]   μέγα μέρος εἰς τοῦτο ἡ τῶν χρημάτων κτῆσις συμβάλλεται. ἔχει δὲ

[343]   δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ ἄρχει τῶν ὡς ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ

[344]   ὥσπερ βαλανεὺς ἡμῶν καταντλήσας κατὰ τῶν ὤτων ἁθρόον καὶ πολὺν τὸν

Pages
[352]	καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι	τῶν	ἀδίκων καὶ εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ
[344]	αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος δουλώσηται, ἀντὶ τούτων	τῶν	αἰσχρῶν ὀνομάτων εὐδαίμονες καὶ μακάριοι
[338]	ἦν δ' ἐγώ, μανθάνω παρὰ	τῶν	ἄλλων, ἀληθῆ εἶπες, ὦ Θρασύμαχε,
[353]	ἢ μόνον τι ἢ κάλλιστα	τῶν	ἄλλων ἀπεργάζηται. ἀλλά, ἔφη, μανθάνω
[344]	τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ	τῶν	ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται αὐτὸν
[333]	κοινῇ χρῆσθαι, ὁ δίκαιος χρησιμώτερος	τῶν	ἄλλων; ὅταν παρακαταθέσθαι καὶ σῶν
[353]	ἀρετή. τί δὲ πάντων πέρι	τῶν	ἄλλων; οὐχ οὕτω; οὕτω. Εχε
[338]	μὴ ἐθέλειν διδάσκειν, παρὰ δὲ	τῶν	ἄλλων περιιόντα μανθάνειν καὶ τούτων
[329]	ὦ Σώκρατες, ἀλλ' ὁ τρόπος	τῶν	ἀνθρώπων. ἂν μὲν γὰρ κόσμιοι
[335]	τοὺς βλαπτομένους ἄρα, ὦ φίλε,	τῶν	ἀνθρώπων ἀνάγκη ἀδικωτέρους γίγνεσθαι. ἔοικεν.
[334]	ὦ Πολέμαρχε, συμβήσεται, ὅσοι διημαρτήκασιν	(τῶν	ἀνθρώπων, δίκαιον εἶναι τοὺς μὲν
[340]	κελευόμενα ποιεῖν, ὦ Πολέμαρχε, ὑπὸ	τῶν	ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο Θρασύμαχος.
[347]	μέρει εἴρηκας, οὐ συνῆκα. τὸν	τῶν	βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην, οὐ
[343]	τὸ τῶν προβάτων ἢ τὸ	τῶν	βοῶν ἀγαθὸν σκοπεῖν καὶ παχύνειν
[329]	ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι καὶ	τῶν	γε πρὸς τοὺς οἰκείους μία
[331]	οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος,	τῶν	γε σῶν κληρονόμος; πάνυ γε,
[329]	νῦν οὐχ ἧττον. παντάπασι γὰρ	τῶν	γε τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ
[337]	εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν	τῶν	δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι. καὶ ὃς
[343]	ἄλλο τι βλέποντας ἢ τὸ	τῶν	δεσποτῶν ἀγαθὸν καὶ τὸ αὑτῶν,
[340]	ἐπειδὴ καὶ σὺ ἀκριβολογῇ, οὐδεὶς	τῶν	δημιουργῶν ἁμαρτάνει. ἐπιλειπούσης γὰρ ἐπιστήμης
[348]	λέγομεν, καὶ ἤδη δικαστῶν τινων	τῶν	διακρινούντων δεησόμεθα· ἂν δὲ ὥσπερ
[344]	ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε καὶ παρασχεῖν	τῶν	εἰρημένων λόγον. καὶ δὴ ἔγωγε
[330]	καὶ ὥσπερ ἤδη ἐγγυτέρω ὢν	τῶν	ἐκεῖ μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά
[330]	τε γὰρ λεγόμενοι μῦθοι περὶ	τῶν	ἐν Ἅιδου, ὡς τὸν ἐνθάδε
[327]	μὲν οὖν μοι καὶ ἡ	τῶν	ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ
[334]	τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ	τῶν	ἐχθρῶν. οὐχ οὕτως ἔλεγες; οὐ
[331]	λόγον· δεῖ γάρ με ἤδη	τῶν	ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ,
[335]	τὴν τῶν ἵππων; εἰς τὴν	τῶν	ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ κύνες
[335]	κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν	τῶν	ἵππων ἀρετήν; ἀνάγκη. (ἀνθρώπους δέ,
[335]	κυνῶν ἀρετήν, ἢ εἰς τὴν	τῶν	ἵππων; εἰς τὴν τῶν ἵππων.
[343]	ὦσιν, ὁ μὲν δίκαιος ἀπὸ	τῶν	ἴσων πλέον εἰσφέρει, ὁ δ'
[341]	τὸν τῷ ὄντι ἰατρὸν ὄντα.	τῶν	καμνόντων, ἔφη, θεραπευτής. τί δὲ
[341]	ἔλεγες, πότερον χρηματιστής ἐστιν ἢ	τῶν	καμνόντων θεραπευτής; καὶ λέγε τὸν
[335]	βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς τὴν	τῶν	κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς τὴν
[335]	γίγνονται; χείρους. ἆρα εἰς τὴν	τῶν	κυνῶν ἀρετήν, ἢ εἰς τὴν
[336]	γάρ τι ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ	τῶν	λόγων σκέψει ἐγώ τε καὶ
[341]	κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν	τῶν	ναυτῶν ἀρχήν. ἀληθῆ, ἔφη. οὐκοῦν
[328]	θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά τε πολλοῖς	τῶν	νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα. ἀλλὰ
[329]	ζῶντες. (ἔνιοι δὲ καὶ τὰς	τῶν	οἰκείων προπηλακίσεις τοῦ γήρως ὀδύρονται,
[340]	ἀρχομένους ποιεῖν. ἐκ δὲ τούτων	τῶν	ὁμολογιῶν οὐδὲν μᾶλλον τὸ τοῦ
[353]	ἔστιν τι ἔργον ὃ ἄλλῳ	τῶν	ὄντων οὐδ' ἂν ἑνὶ πράξαις,
[336]	ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ	τῶν	παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν
[334]	φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ καὶ τὰ	τῶν	πολεμίων κλέψαι καὶ βουλεύματα καὶ
[338]	εἶτ' οὐκ οἶσθ' ἔφη, ὅτι	τῶν	πόλεων αἱ μὲν τυραννοῦνται, αἱ
[344]	μακάριοι (κέκληνται, οὐ μόνον ὑπὸ	τῶν	πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν
[344]	ἐπειδὰν δέ τις πρὸς τοῖς	τῶν	πολιτῶν χρήμασιν καὶ αὐτοὺς ἀνδραποδισάμενος
[345]	ποιμήν ἐστιν, οὐ πρὸς τὸ	τῶν	προβάτων βέλτιστον βλέποντα ἀλλ' ὥσπερ
[343]	ποιμένας ἢ τοὺς βουκόλους τὸ	τῶν	προβάτων ἢ τὸ τῶν βοῶν
[335]	Πιττακὸν εἰρηκέναι ἤ τιν' ἄλλον	τῶν	σοφῶν τε καὶ μακαρίων ἀνδρῶν.
[341]	ἔφη. ἆρ' οὖν καὶ ἑκάστῃ	τῶν	τεχνῶν ἔστιν τι συμφέρον ἄλλο
[346]	οὐχὶ ἑκάστην μέντοι φαμὲν ἑκάστοτε	τῶν	τεχνῶν τούτῳ ἑτέραν εἶναι, τῷ
[341]	ταῦτα. ἅδην, ἦν δ' ἐγώ,	τῶν	τοιούτων. ἀλλ' εἰπέ μοι· ὁ
[329]	εὐωχίας καὶ ἄλλ' ἄττα ἃ	τῶν	τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν ὡς
[344]	κλέπται οἱ κατὰ μέρη ἀδικοῦντες	τῶν	τοιούτων κακουργημάτων καλοῦνται ἐπειδὰν δέ
[330]	βίῳ πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ	τῶν	ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ
[334]	τις εἶναι, ἐπ' ὠφελίᾳ μέντοι	τῶν	φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ τῶν
[349]	ἐν τῇ ἐπιτάσει καὶ ἀνέσει	τῶν	χορδῶν πλεονεκτεῖν ἢ ἀξιοῦν πλέον
[331]	δὴ τοῦτ' ἔγωγε τίθημι τὴν	τῶν	χρημάτων κτῆσιν πλείστου ἀξίαν εἶναι,
[331]	μέγα μέρος εἰς τοῦτο ἡ	τῶν	χρημάτων κτῆσις συμβάλλεται. ἔχει δὲ
[343]	δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ ἄρχει	τῶν	ὡς ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ
[344]	ὥσπερ βαλανεὺς ἡμῶν καταντλήσας κατὰ	τῶν	ὤτων ἁθρόον καὶ πολὺν τὸν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005