| Pages |
|---|
| [351] |
ὡς
ἐγὼ
ἔλεγον,
μετὰ
ἀδικίας.
|
πάνυ |
ἄγαμαι,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ |
| [334] |
ἐχθροί,
οἱ
δὲ
κακοὶ
φίλοι;
|
πάνυ |
γε.
ἀλλ'
ὅμως
δίκαιον
τότε |
| [333] |
καὶ
ἄλλῃ,
οὗτος
καὶ
φυλάξασθαι;
|
πάνυ |
γε.
ἆρ'
οὖν
καὶ
νόσον |
| [335] |
βλάπτειν
καὶ
ὁντινοῦν
ἀνθρώπων;
καὶ
|
πάνυ |
γε,
ἔφη·
τούς
γε
πονηρούς |
| [331] |
Πολέμαρχος,
τῶν
γε
σῶν
κληρονόμος;
|
πάνυ |
γε,
ἦ
δ'
ὃς
γελάσας, |
| [352] |
καὶ
τῷ
δικαίῳ;
οὐχ
οὕτως;
|
πάνυ |
γε.
καὶ
ἐν
ἑνὶ
δὴ |
| [337] |
πάντες
γὰρ
ἡμεῖς
Σωκράτει
εἰσοίσομεν.
|
(πάνυ |
γε
οἶμαι,
ἦ
δ'
ὅς· |
| [333] |
δέῃ
αὐτῷ
χρῆσθαι
ἀλλὰ
κεῖσθαι;
|
πάνυ |
γε.
ὅταν
ἄρα
ἄχρηστον
ᾖ |
| [334] |
βουλεύματα
καὶ
τὰς
ἄλλας
πράξεις;
|
πάνυ |
γε.
ὅτου
τις
ἄρα
δεινὸς |
| [341] |
ἑκάστῳ
τούτων
ἔστιν
τι
συμφέρον;
|
πάνυ |
γε.
οὐ
καὶ
ἡ
τέχνη, |
| [335] |
ξηρότητος
ὑγραίνειν
ἀλλὰ
τοῦ
ἐναντίου.
|
πάνυ |
γε.
οὐδὲ
δὴ
τοῦ
ἀγαθοῦ |
| [335] |
ὁ
δέ
γε
δίκαιος
ἀγαθός;
|
πάνυ |
γε.
οὐκ
ἄρα
τοῦ
δικαίου |
| [346] |
πλεῖν,
καὶ
αἱ
ἄλλαι
οὕτω;
|
πάνυ |
γε.
(οὐκοῦν
καὶ
μισθωτικὴ
μισθόν; |
| [351] |
εἰ
μὴ
ἀδικοῖεν;
οὐ
μᾶλλον;
|
πάνυ |
γε.
στάσεις
γάρ
που,
ὦ |
| [351] |
εἶναι
κοινῇ
μετ'
(ἀλλήλων
πράττειν;
|
πάνυ |
γε.
τί
δὲ
ἂν
ἐν |
| [333] |
ὑποδημάτων
ἂν
οἶμαι
φαίης
κτῆσιν;
|
πάνυ |
γε.
τί
δὲ
δή;
τὴν |
| [352] |
ταῦτα
τούτων
φαμὲν
ἔργα
εἶναι;
|
πάνυ |
γε.
~(τί
δέ;
μαχαίρᾳ
ἂν |
| [333] |
(οὐκ
ἂν
οὖν,
ὦ
φίλε,
|
πάνυ |
γέ
τι
σπουδαῖον
εἴη
ἡ |
| [353] |
κακῶς
τὸ
αὑτῶν
ἔργον
ἀπεργάσεται;
|
πάνυ |
γε.
(τίθεμεν
οὖν
καὶ
τἆλλα |
| [338] |
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει,
τὸ
ἄρχον;
|
πάνυ |
γε.
(τίθεται
δέ
γε
τοὺς |
| [348] |
τὴν
δικαιοσύνην
κακίαν;
οὔκ,
ἀλλὰ
|
πάνυ |
γενναίαν
εὐήθειαν.
(τὴν
ἀδικίαν
ἄρα |
| [344] |
καὶ
δὴ
ἔγωγε
καὶ
αὐτὸς
|
πάνυ |
ἐδεόμην
τε
καὶ
εἶπον·
ὦ |
| [351] |
καὶ
ἀνανεύεις,
ἀλλὰ
καὶ
ἀποκρίνῃ
|
πάνυ |
καλῶς.
σοὶ
γάρ,
ἔφη,
χαρίζομαι. |
| [335] |
τὴν
ἀνθρωπείαν
ἀρετὴν
χείρους
γίγνεσθαι;
|
πάνυ |
μὲν
οὖν.
ἀλλ'
ἡ
δικαιοσύνη |
| [341] |
ὦ
Θρασύμαχε·
δοκῶ
σοι
συκοφαντεῖν;
|
πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
οἴει
γάρ |
| [348] |
τε
δικασταὶ
καὶ
ῥήτορες
ἐσόμεθα.
|
πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
ὁποτέρως
οὖν |
| [335] |
δ'
ἐχθρὸν
κακὸν
ὄντα
βλάπτειν;
|
(πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη,
οὕτως
ἄν |
| [331] |
ἃ
ἂν
λάβῃ
τις
ἀποδιδόναι.
|
πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες, |
| [330] |
τὸν
πλοῦτον.
ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις.
|
(πάνυ |
μὲν
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ. |
| [348] |
οὔσης
δικαιοσύνης
λυσιτελεστέραν
φῂς
εἶναι;
|
(πάνυ |
μὲν
οὖν
καὶ
φημί,
ἔφη, |
| [332] |
οὕτω
λέγειν
φῂς
τὸν
Σιμωνίδην;
|
πάνυ |
μὲν
οὖν.
τί
δέ;
τοῖς |
| [332] |
πολεμοῦσιν
ὁ
δίκαιος
ἄχρηστος;
οὐ
|
πάνυ |
μοι
δοκεῖ
τοῦτο.
χρήσιμον
ἄρα |
| [328] |
ὡς
παρὰ
φίλους
τε
καὶ
|
πάνυ |
οἰκείους.
καὶ
μήν,
ἦν
δ' |
| [348] |
δικαιοσύνην
ἐν
τοῖς
ἐναντίοις.
ἀλλὰ
|
πάνυ |
οὕτω
τίθημι.
τοῦτο,
ἦν
δ' |
| [329] |
τὸ
τοῦ
Σοφοκλέους
γίγνεται,
(δεσποτῶν
|
πάνυ |
πολλῶν
ἐστι
καὶ
μαινομένων
ἀπηλλάχθαι. |
| [330] |
ὅτι
οὔτ'
ἂν
ὁ
ἐπιεικὴς
|
πάνυ |
τι
ῥᾳδίως
γῆρας
μετὰ
πενίας |
