Pages |
[345] |
ἐμόν,
ὅτι
οὐ
πείθομαι
οὐδ'
|
οἶμαι |
ἀδικίαν
δικαιοσύνης
κερδαλεώτερον
εἶναι,
οὐδ' |
[353] |
θήσομεν
μὲν
οὖν.
νῦν
δὴ
|
οἶμαι |
ἄμεινον
ἂν
μάθοις
ὃ
ἄρτι |
[336] |
δ'
ἐχθροὺς
βλάπτειν;
τίνος;
ἔφη.
|
οἶμαι |
αὐτὸ
Περιάνδρου
εἶναι
ἢ
Περδίκκου |
[338] |
αὐτίκα
δὴ
μάλα,
ἐπειδὰν
ἀποκρίνῃ·
|
οἶμαι |
γάρ
σε
εὖ
ἐρεῖν.
(ἄκουε |
[339] |
ἀρχομένοις
ποιεῖν;
ταῦτ'
οὐχ
ὡμολόγηται;
|
οἶμαι |
ἔγωγε,
ἔφη.
(οἴου
τοίνυν,
ἦν |
[346] |
ὠφελεῖ
τότε,
ὅταν
προῖκα
ἐργάζηται;
|
οἶμαι |
ἔγωγε.
οὐκοῦν,
ὦ
Θρασύμαχε,
τοῦτο |
[339] |
τοὺς
δέ
τινας
οὐκ
ὀρθῶς;
|
οἶμαι |
ἔγωγε.
τὸ
δὲ
ὀρθῶς
ἆρα |
[340] |
καὶ
ὁ
γραμματιστής·
τὸ
δ'
|
οἶμαι |
ἕκαστος
τούτων,
καθ'
ὅσον
τοῦτ' |
[352] |
γε.
καὶ
ἐν
ἑνὶ
δὴ
|
οἶμαι |
ἐνοῦσα
ταὐτὰ
ταῦτα
ποιήσει
ἅπερ |
[335] |
ἀλλὰ
ἀδύνατον.
οὐ
γὰρ
θερμότητος
|
οἶμαι |
ἔργον
ψύχειν
ἀλλὰ
τοῦ
ἐναντίου. |
[344] |
λυσιτελεστάτην
ζωὴν
ζῴη;
ἐγὼ
γὰρ
|
οἶμαι, |
ἔφη
ὁ
Θρασύμαχος,
τουτὶ
ἄλλως |
[337] |
ἡμεῖς
Σωκράτει
εἰσοίσομεν.
(πάνυ
γε
|
οἶμαι, |
ἦ
δ'
ὅς·
ἵνα
Σωκράτης |
[340] |
κατὰ
ταύτην
τὴν
ἁμαρτίαν;
ἀλλ'
|
οἶμαι |
λέγομεν
τῷ
ῥήματι
οὕτως,
ὅτι |
[333] |
ἵππον·
τότε
(δέ,
ὡς
ἐγὼ
|
οἶμαι, |
ὁ
ἱππικός.
ἦ
γάρ;
φαίνεται. |
[336] |
γε
σύ,
ὦ
φίλε.
ἀλλ'
|
οἶμαι |
οὐ
δυνάμεθα·
~ἐλεεῖσθαι
οὖν
ἡμᾶς |
[353] |
οὔ;
ἀλλ'
οὐδενί
γ'
ἂν
|
οἶμαι |
οὕτω
καλῶς
ὡς
δρεπάνῳ
τῷ |
[332] |
ὀφείλεται
αὐτοῖς,
ὀφείλεται
δέ
γε
|
οἶμαι |
παρά
γε
τοῦ
ἐχθροῦ
τῷ |
[346] |
οὐ
δῆτα,
ἔφη.
οὐδέ
γ'
|
οἶμαι, |
τὴν
μισθωτικήν,
ἐὰν
ὑγιαίνῃ
τις |
[341] |
ἢ
ναύτης;
ναυτῶν
ἄρχων.
(οὐδὲν
|
οἶμαι |
τοῦτο
ὑπολογιστέον,
ὅτι
πλεῖ
ἐν |
[333] |
ναί.
πρός
γε
ὑποδημάτων
ἂν
|
οἶμαι |
φαίης
κτῆσιν;
πάνυ
γε.
τί |
[351] |
καὶ
ἀρετή
ἐστιν
δικαιοσύνη,
ῥᾳδίως
|
οἶμαι |
φανήσεται
καὶ
ἰσχυρότερον
ἀδικίας,
ἐπειδήπερ |