Pages |
[348] |
νυνδὴ
ἔλεγον.
(τοῦτο
μέν,
ἔφην,
|
οὐκ |
ἀγνοῶ
ὃ
βούλει
λέγειν,
ἀλλὰ |
[348] |
ἂν
δυνώμεθά
πῃ
ἐξευρεῖν,
ὡς
|
οὐκ |
ἀληθῆ
λέγει;
πῶς
γὰρ
οὐ |
[338] |
γὰρ
ἐγὼ
εἶναι
τὸ
δίκαιον
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
ἢ
τὸ
τοῦ |
[336] |
οἴου,
εἰ
μὲν
χρυσίον
ἐζητοῦμεν,
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
ἡμᾶς
ἑκόντας
εἶναι |
[349] |
δ'
ὅς,
καὶ
ἀξιοῖ,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἂν
δύναιτο.
ἀλλ'
οὐ
τοῦτο, |
[344] |
τοὺς
δὲ
ἀδικηθέντας
καὶ
ἀδικῆσαι
|
οὐκ |
ἂν
ἐθέλοντας
ἀθλιωτάτους.
ἔστιν
δὲ |
[349] |
καὶ
ἡγοῖτο
δίκαιον
εἶναι,
ἢ
|
οὐκ |
ἂν
ἡγοῖτο;
ἡγοῖτ'
ἄν,
ἦ |
[337] |
ἐγὼ
ἀπεῖπον,
τούτων
τι
ἀποκρινῇ;
|
οὐκ |
ἂν
θαυμάσαιμι,
ἦν
δ'
ἐγώ· |
[333] |
ἐν
δὲ
ἀχρηστίᾳ
χρήσιμος;
κινδυνεύει.
|
(οὐκ |
ἂν
οὖν,
ὦ
φίλε,
πάνυ |
[330] |
ὅ,
ἦ
δ'
ὅς,
ἴσως
|
οὐκ |
ἂν
πολλοὺς
πείσαιμι
λέγων.
εὖ |
[339] |
ἆρα
τότε,
ὦ
σοφώτατε
Θρασύμαχε,
|
οὐκ |
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν
αὐτὸ
οὑτωσί,
δίκαιον |
[340] |
λέγειν
ὅτε
τοὺς
ἄρχοντας
ὡμολόγεις
|
οὐκ |
ἀναμαρτήτους
εἶναι
ἀλλά
τι
καὶ |
[335] |
μὲν
οὖν.
ἀλλ'
ἡ
δικαιοσύνη
|
οὐκ |
ἀνθρωπεία
ἀρετή;
καὶ
τοῦτ'
ἀνάγκη. |
[348] |
τοιαῦτα,
ἐάνπερ
λανθάνῃ·
ἔστι
δὲ
|
οὐκ |
ἄξια
λόγου,
ἀλλ'
ἃ
νυνδὴ |
[354] |
λυσιτελέστερον
ἡ
ἀδικία
τῆς
δικαιοσύνης,
|
οὐκ |
ἀπεσχόμην
τὸ
μὴ
οὐκ
ἐπὶ |
[336] |
ὅτι
ἂν
λέγῃς·
ὡς
ἐγὼ
|
οὐκ |
ἀποδέξομαι
ἐὰν
ὕθλους
τοιούτους
λέγῃς. |
[337] |
μηδ'
ὅτι
τετράκις
τρία·
ὡς
|
οὐκ |
ἀποδέξομαί
σου
ἐὰν
τοιαῦτα
φλυαρῇς” |
[329] |
τοὺς
πολλούς,
ὅταν
ταῦτα
λέγῃς,
|
οὐκ |
ἀποδέχεσθαι
ἀλλ'
ἡγεῖσθαί
σε
ῥᾳδίως |
[343] |
τί
δέ;
ἦν
δ'
ἐγώ·
|
οὐκ |
ἀποκρίνεσθαι
χρῆν
μᾶλλον
ἢ
τοιαῦτα |
[343] |
σε,
ἔφη,
κορυζῶντα
περιορᾷ
καὶ
|
οὐκ |
ἀπομύττει
δεόμενον,
ὅς
γε
αὐτῇ |
[346] |
τέχνῃ
γίγνεσθαι
αὐτοῖς.
συνέφη
μόγις.
|
(οὐκ |
ἄρα
ἀπὸ
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης |
[342] |
συνεχώρησεν
ἐνταῦθα
καὶ
μάλα
μόγις.
|
οὐκ |
ἄρα
ἐπιστήμη
γε
οὐδεμία
τὸ |
[342] |
ἄλλως
ἔχει;
οὕτως,
ἔφη,
φαίνεται.
|
(οὐκ |
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἰατρικὴ |
[342] |
ἄρχων
ἀλλ'
οὐ
ναύτης;
(ὡμολόγηται.
|
οὐκ |
ἄρα
ὅ
γε
τοιοῦτος
κυβερνήτης |
[331] |
τἀληθῆ
λέγειν.
(ὀρθῶς,
ἔφη,
λέγεις.
|
οὐκ |
ἄρα
οὗτος
ὅρος
ἐστὶν
δικαιοσύνης, |
[335] |
γε
δίκαιος
ἀγαθός;
πάνυ
γε.
|
οὐκ |
ἄρα
τοῦ
δικαίου
βλάπτειν
ἔργον, |
[350] |
ὥστε
σοί,
ἔφη,
ἀρέσκειν,
ἐπειδήπερ
|
οὐκ |
ἐᾷς
λέγειν.
καίτοι
τί
ἄλλο |
[350] |
καὶ
σοφὸς
τοῦ
μὲν
ὁμοίου
|
οὐκ |
ἐθελήσει
πλεονεκτεῖν,
τοῦ
δὲ
ἀνομοίου |
[338] |
ἀλλὰ
τί
οὐκ
ἐπαινεῖς;
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐθελήσεις.
ἐὰν
μάθω
γε
πρῶτον, |
[337] |
προύλεγον,
ὅτι
σὺ
ἀποκρίνασθαι
μὲν
|
οὐκ |
ἐθελήσοις,
εἰρωνεύσοιο
δὲ
καὶ
πάντα |
[335] |
εἰς
τὴν
τῶν
κυνῶν
ἀλλ'
|
οὐκ |
εἰς
τὴν
τῶν
ἵππων
ἀρετήν; |
[330] |
καὶ
φροντὶς
περὶ
ὧν
ἔμπροσθεν
|
οὐκ |
εἰσῄει.
οἵ
τε
γὰρ
λεγόμενοι |
[331] |
ἀλλὰ
ἕν
γε
ἀνθ'
ἑνὸς
|
οὐκ |
ἐλάχιστον
ἔγωγε
θείην
ἂν
εἰς |
[349] |
πλεονεκτεῖν
ἢ
ἀξιοῦν
πλέον
ἔχειν;
|
οὐκ |
ἔμοιγε.
τί
δέ;
ἀμούσου;
ἀνάγκη, |
[345] |
ὦ
Θρασύμαχε;
τὰς
ἄλλας
ἀρχὰς
|
οὐκ |
ἐννοεῖς
ὅτι
οὐδεὶς
ἐθέλει
ἄρχειν |
[341] |
ὅτι
σῶμά
ἐστιν
πονηρὸν
καὶ
|
οὐκ |
ἐξαρκεῖ
αὐτῷ
τοιούτῳ
εἶναι.
τούτῳ |
[349] |
ὁ
ἄδικος,
ὁ
δὲ
δίκαιος
|
οὐκ |
ἔοικεν;
πῶς
γὰρ
οὐ
μέλλει, |
[338] |
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
ἀλλὰ
τί
|
οὐκ |
ἐπαινεῖς;
ἀλλ'
οὐκ
ἐθελήσεις.
ἐὰν |
[354] |
δικαιοσύνης,
οὐκ
ἀπεσχόμην
τὸ
μὴ
|
οὐκ |
ἐπὶ
τοῦτο
ἐλθεῖν
ἀπ'
ἐκείνου, |
[351] |
δ'
ἐγώ,
ὦ
Θρασύμαχε,
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπινεύεις
μόνον
καὶ
ἀνανεύεις,
ἀλλὰ |
[340] |
ὁ
ἁμαρτάνων
ἁμαρτάνει,
ἐν
ᾧ
|
οὐκ |
ἔστι
δημιουργός·
ὥστε
δημιουργὸς
ἢ |
[335] |
τῇ
ἱππικῇ
οἱ
ἱππικοὶ
ἀφίππους;
|
οὐκ |
ἔστιν.
ἀλλὰ
τῇ
δικαιοσύνῃ
δὴ |
[354] |
καὶ
πότερον
ὁ
ἔχων
αὐτὸ
|
οὐκ |
εὐδαίμων
ἐστὶν
ἢ
εὐδαίμων.
|
[346] |
μισθαρνητικήν,
ἐὰν
ἰώμενός
τις
μισθαρνῇ;
|
(οὐκ |
ἔφη.
οὐκοῦν
τήν
γε
ὠφελίαν |
[347] |
ἀλλ'
(ὡς
ἐπ'
ἀναγκαῖον
καὶ
|
οὐκ |
ἔχοντες
ἑαυτῶν
βελτίοσιν
ἐπιτρέψαι
οὐδὲ |
[338] |
δὲ
ἐπαινεῖν
μόνον·
χρήματα
γὰρ
|
οὐκ |
ἔχω.
ὡς
δὲ
προθύμως
τοῦτο |
[335] |
ἀνδρός,
τοῖς
δὲ
φίλοις
ὠφελίαν,
|
οὐκ |
ἦν
σοφὸς
ὁ
ταῦτα
εἰπών. |
[338] |
σαφέστερον
εἰπὲ
τί
λέγεις.
εἶτ'
|
οὐκ |
οἶσθ'
ἔφη,
ὅτι
τῶν
πόλεων |
[347] |
ἐπιεικέστατοι,
ὅταν
ἐθέλωσιν
ἄρχειν.
ἢ
|
οὐκ |
οἶσθα
ὅτι
τὸ
φιλότιμόν
τε |
[345] |
ὦ
μακάριε,
ἱκανῶς
ἡμᾶς
ὅτι
|
οὐκ |
ὀρθῶς
βουλευόμεθα
δικαιοσύνην
ἀδικίας
περὶ |
[339] |
ὀρθῶς
τιθέασιν,
τοὺς
δέ
τινας
|
οὐκ |
ὀρθῶς;
οἶμαι
ἔγωγε.
τὸ
δὲ |
[334] |
συμβαίνει.
ἀλλὰ
μεταθώμεθα·
κινδυνεύομεν
γὰρ
|
οὐκ |
ὀρθῶς
τὸν
φίλον
καὶ
ἐχθρὸν |