HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὀδύρονται 1
Ὀδυσσέως 1
ὅθεν 2
οἱ 37
οἵ 4
οἳ 2
οἵαν 1

Fréquences [« »]
35 δέ
37 μοι
36 πάνυ
37 οἱ
37 τὰ
37 τοῖς
39 εἰ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

οἱ

Pages

[335]   ἀδίκους; ἢ καὶ (συλλήβδην ἀρετῇ οἱ ἀγαθοὶ κακούς; ἀλλὰ ἀδύνατον. οὐ

[347]   οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλουσιν ἄρχειν οἱ ἀγαθοὶ οὔτε τιμῆς· οὔτε γὰρ

[348]   Θρασύμαχε, δοκοῦσιν εἶναι καὶ ἀγαθοὶ οἱ ἄδικοι; οἵ γε τελέως, ἔφη,

[330]   οἱ δὲ κτησάμενοι διπλῇ ἢ οἱ ἄλλοι ἀσπάζονται αὐτά. ὥσπερ γὰρ

[338]   ταῦτα, ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ ἄλλοι ἐδέοντο αὐτοῦ μὴ ἄλλως

[329]   ἐπεπόνθη, ἕνεκά γε γήρως, καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ὅσοι ἐνταῦθα ἦλθον

[330]   καὶ κατὰ τὴν χρείαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι. χαλεποὶ οὖν καὶ συγγενέσθαι

[334]   μισεῖν. ἆρ' οὖν οὐχ ἁμαρτάνουσιν οἱ ἄνθρωποι περὶ τοῦτο, ὥστε δοκεῖν

[339]   βελτίστου, ἃ δ' ἂν προστάττωσιν οἱ ἄρχοντες δίκαιον εἶναι τοῖς ἀρχομένοις

[339]   ἔγωγε. (πότερον δὲ ἀναμάρτητοί εἰσιν οἱ ἄρχοντες ἐν ταῖς πόλεσιν ἑκάσταις

[343]   ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ δικαίων, οἱ δ' ἀρχόμενοι ποιοῦσιν τὸ ἐκείνου

[352]   δυνατώτεροι πράττειν οἱ δίκαιοι φαίνονται, οἱ δὲ ἄδικοι οὐδὲ πράττειν μετ'

[334]   ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἐχθροί, οἱ δὲ κακοὶ φίλοι; πάνυ γε.

[330]   οἳ ἂν μὴ αὐτοὶ κτήσωνται· οἱ δὲ κτησάμενοι διπλῇ ἢ οἱ

[346]   ἄρα ὠφελίαν κοινῇ ὠφελοῦνται πάντες οἱ δημιουργοί, δῆλον ὅτι κοινῇ τινι

[335]   ἔστιν. ἀλλὰ τῇ δικαιοσύνῃ δὴ οἱ δίκαιοι ἀδίκους; ἢ καὶ (συλλήβδην

[352]   εἰ δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ δίκαιοι τῶν ἀδίκων καὶ εὐδαιμονέστεροί

[352]   καὶ ἀμείνους καὶ δυνατώτεροι πράττειν οἱ δίκαιοι φαίνονται, οἱ δὲ ἄδικοι

[347]   μοι φαίνονται ἄρχειν, ὅταν ἄρχωσιν, οἱ ἐπιεικεῖς, καὶ τότε ἔρχονται ἐπὶ

[347]   οὐ συνιεῖς, δι' ὃν (ἄρχουσιν οἱ ἐπιεικέστατοι, ὅταν ἐθέλωσιν ἄρχειν. ἢ

[352]   γ' εἰσίν, ὦ φίλε, καὶ οἱ θεοί; ἔστω, ἔφη. (καὶ θεοῖς

[327]   μέντοι ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἣν οἱ Θρᾷκες ἔπεμπον. (προσευξάμενοι δὲ καὶ

[335]   ποιεῖν; ἀδύνατον. ἀλλὰ τῇ ἱππικῇ οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους; οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ

[331]   ὁσίως τὸν βίον διαγάγῃ, γλυκεῖά οἱ καρδίαν ἀτάλλοισα γηροτρόφος συναορεῖ ἐλπὶς

[344]   τοιχωρύχοι καὶ ἀποστερηταὶ καὶ κλέπται οἱ κατὰ μέρη ἀδικοῦντες τῶν τοιούτων

[354]   οὐ διὰ σέ· ἀλλ' ὥσπερ οἱ λίχνοι τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται

[334]   δὲ τοὐναντίον; ἁμαρτάνουσιν. τούτοις ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἐχθροί, οἱ δὲ

[339]   δίκαιον εἶναι ὡμολογῆσθαί σοι, ὅταν οἱ μὲν ἄρχοντες ἄκοντες κακὰ αὑτοῖς

[335]   ἔοικεν. ἆρ' οὖν τῇ μουσικῇ οἱ μουσικοὶ ἀμούσους δύνανται ποιεῖν; ἀδύνατον.

[344]   ἀλλὰ τὸ πάσχειν φοβούμενοι ὀνειδίζουσιν οἱ ὀνειδίζοντες τὴν ἀδικίαν. οὕτως, ὦ

[329]   ἔχοντες, διασῴζοντες τὴν παλαιὰν παροιμίαν· οἱ οὖν πλεῖστοι ἡμῶν ὀλοφύρονται συνιόντες,

[330]   καὶ ἐκ τῶν ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ ἐγειρόμενος δειμαίνει (καὶ

[344]   οὐ μὴν εἴασάν γε αὐτὸν οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε

[330]   ποιηταὶ τὰ αὑτῶν ποιήματα καὶ οἱ πατέρες τοὺς παῖδας ἀγαπῶσιν, ταύτῃ

[328]   ἐπὶ γήραος οὐδῷ” φασιν εἶναι οἱ ποιηταί, πότερον χαλεπὸν τοῦ βίου,

[330]   ἄλλοι ἀσπάζονται αὐτά. ὥσπερ γὰρ οἱ ποιηταὶ τὰ αὑτῶν ποιήματα καὶ

[330]   ἀγαπῶσιν, ταύτῃ τε δὴ καὶ οἱ χρηματισάμενοι περὶ τὰ χρήματα σπουδάζουσιν

Pages
[335]	ἀδίκους; ἢ καὶ (συλλήβδην ἀρετῇ	οἱ	ἀγαθοὶ κακούς; ἀλλὰ ἀδύνατον. οὐ
[347]	οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλουσιν ἄρχειν	οἱ	ἀγαθοὶ οὔτε τιμῆς· οὔτε γὰρ
[348]	Θρασύμαχε, δοκοῦσιν εἶναι καὶ ἀγαθοὶ	οἱ	ἄδικοι; οἵ γε τελέως, ἔφη,
[330]	οἱ δὲ κτησάμενοι διπλῇ ἢ	οἱ	ἄλλοι ἀσπάζονται αὐτά. ὥσπερ γὰρ
[338]	ταῦτα, ὅ τε Γλαύκων καὶ	οἱ	ἄλλοι ἐδέοντο αὐτοῦ μὴ ἄλλως
[329]	ἐπεπόνθη, ἕνεκά γε γήρως, καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες ὅσοι ἐνταῦθα ἦλθον
[330]	καὶ κατὰ τὴν χρείαν ᾗπερ	οἱ	ἄλλοι. χαλεποὶ οὖν καὶ συγγενέσθαι
[334]	μισεῖν. ἆρ' οὖν οὐχ ἁμαρτάνουσιν	οἱ	ἄνθρωποι περὶ τοῦτο, ὥστε δοκεῖν
[339]	βελτίστου, ἃ δ' ἂν προστάττωσιν	οἱ	ἄρχοντες δίκαιον εἶναι τοῖς ἀρχομένοις
[339]	ἔγωγε. (πότερον δὲ ἀναμάρτητοί εἰσιν	οἱ	ἄρχοντες ἐν ταῖς πόλεσιν ἑκάσταις
[343]	ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ δικαίων,	οἱ	δ' ἀρχόμενοι ποιοῦσιν τὸ ἐκείνου
[352]	δυνατώτεροι πράττειν οἱ δίκαιοι φαίνονται,	οἱ	δὲ ἄδικοι οὐδὲ πράττειν μετ'
[334]	ἄρα οἱ μὲν ἀγαθοὶ ἐχθροί,	οἱ	δὲ κακοὶ φίλοι; πάνυ γε.
[330]	οἳ ἂν μὴ αὐτοὶ κτήσωνται·	οἱ	δὲ κτησάμενοι διπλῇ ἢ οἱ
[346]	ἄρα ὠφελίαν κοινῇ ὠφελοῦνται πάντες	οἱ	δημιουργοί, δῆλον ὅτι κοινῇ τινι
[335]	ἔστιν. ἀλλὰ τῇ δικαιοσύνῃ δὴ	οἱ	δίκαιοι ἀδίκους; ἢ καὶ (συλλήβδην
[352]	εἰ δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν	οἱ	δίκαιοι τῶν ἀδίκων καὶ εὐδαιμονέστεροί
[352]	καὶ ἀμείνους καὶ δυνατώτεροι πράττειν	οἱ	δίκαιοι φαίνονται, οἱ δὲ ἄδικοι
[347]	μοι φαίνονται ἄρχειν, ὅταν ἄρχωσιν,	οἱ	ἐπιεικεῖς, καὶ τότε ἔρχονται ἐπὶ
[347]	οὐ συνιεῖς, δι' ὃν (ἄρχουσιν	οἱ	ἐπιεικέστατοι, ὅταν ἐθέλωσιν ἄρχειν. ἢ
[352]	γ' εἰσίν, ὦ φίλε, καὶ	οἱ	θεοί; ἔστω, ἔφη. (καὶ θεοῖς
[327]	μέντοι ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἣν	οἱ	Θρᾷκες ἔπεμπον. (προσευξάμενοι δὲ καὶ
[335]	ποιεῖν; ἀδύνατον. ἀλλὰ τῇ ἱππικῇ	οἱ	ἱππικοὶ ἀφίππους; οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ
[331]	ὁσίως τὸν βίον διαγάγῃ, γλυκεῖά	οἱ	καρδίαν ἀτάλλοισα γηροτρόφος συναορεῖ ἐλπὶς
[344]	τοιχωρύχοι καὶ ἀποστερηταὶ καὶ κλέπται	οἱ	κατὰ μέρη ἀδικοῦντες τῶν τοιούτων
[354]	οὐ διὰ σέ· ἀλλ' ὥσπερ	οἱ	λίχνοι τοῦ ἀεὶ παραφερομένου ἀπογεύονται
[334]	δὲ τοὐναντίον; ἁμαρτάνουσιν. τούτοις ἄρα	οἱ	μὲν ἀγαθοὶ ἐχθροί, οἱ δὲ
[339]	δίκαιον εἶναι ὡμολογῆσθαί σοι, ὅταν	οἱ	μὲν ἄρχοντες ἄκοντες κακὰ αὑτοῖς
[335]	ἔοικεν. ἆρ' οὖν τῇ μουσικῇ	οἱ	μουσικοὶ ἀμούσους δύνανται ποιεῖν; ἀδύνατον.
[344]	ἀλλὰ τὸ πάσχειν φοβούμενοι ὀνειδίζουσιν	οἱ	ὀνειδίζοντες τὴν ἀδικίαν. οὕτως, ὦ
[329]	ἔχοντες, διασῴζοντες τὴν παλαιὰν παροιμίαν·	οἱ	οὖν πλεῖστοι ἡμῶν ὀλοφύρονται συνιόντες,
[330]	καὶ ἐκ τῶν ὕπνων, ὥσπερ	οἱ	παῖδες, θαμὰ ἐγειρόμενος δειμαίνει (καὶ
[344]	οὐ μὴν εἴασάν γε αὐτὸν	οἱ	παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε
[330]	ποιηταὶ τὰ αὑτῶν ποιήματα καὶ	οἱ	πατέρες τοὺς παῖδας ἀγαπῶσιν, ταύτῃ
[328]	ἐπὶ γήραος οὐδῷ” φασιν εἶναι	οἱ	ποιηταί, πότερον χαλεπὸν τοῦ βίου,
[330]	ἄλλοι ἀσπάζονται αὐτά. ὥσπερ γὰρ	οἱ	ποιηταὶ τὰ αὑτῶν ποιήματα καὶ
[330]	ἀγαπῶσιν, ταύτῃ τε δὴ καὶ	οἱ	χρηματισάμενοι περὶ τὰ χρήματα σπουδάζουσιν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005