HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μένετ 1
μένετε 1
μενετέον 1
μέντοι 15
μέρει 3
μέρη 1
μέρος 1

Fréquences [« »]
14 ἔοικεν
14 οὔ
14 τούτων
15 μέντοι
15 φαίνεται
16 ἃ
16 ἄρχειν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

μέντοι

Pages

[329]   εὐφήμει, ἔφη, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα

[329]   καὶ λέγουσι μέν τι, οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται· ~ἀλλὰ τὸ

[328]   καταβαίνων εἰς τὸν Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι. εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ ἔτι

[334]   οἶδα ἔγωγε ὅτι ἔλεγον· τοῦτο μέντοι ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι, ὠφελεῖν μὲν

[331]   τι χρὴ Σιμωνίδῃ πείθεσθαι. καὶ μέντοι, ἔφη ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι

[348]   μὲν τὴν ἀδικίαν ἐτίθεσο, κακίαν μέντοι ἢ αἰσχρὸν αὐτὸ ὡμολόγεις εἶναι

[349]   ἀληθέστατα, ἔφη, μαντεύῃ. ἀλλ' οὐ μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, ἀποκνητέον γε

[331]   δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν. ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ γε

[327]   ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ μέντοι ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἣν οἱ

[354]   ἐγένου καὶ χαλεπαίνων ἐπαύσω. οὐ μέντοι καλῶς γε (εἱστίαμαι, δι' ἐμαυτὸν

[332]   ὀφειλόμενα δίκαιον εἶναι ἀποδιδόναι. ἄλλο μέντοι νὴ Δί' ἔφη· τοῖς γὰρ

[331]   γὰρ καὶ θεῖος ἀνήρ τοῦτο μέντοι ὅτι ποτὲ λέγει, σὺ μέν,

[339]   μοι εἰπέ· οὐ καὶ πείθεσθαι μέντοι τοῖς ἄρχουσιν δίκαιον φῂς εἶναι;

[334]   κλεπτική τις εἶναι, ἐπ' ὠφελίᾳ μέντοι τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ

[346]   ἐπεὶ τοσόνδε εἰπέ· οὐχὶ ἑκάστην μέντοι φαμὲν ἑκάστοτε τῶν τεχνῶν τούτῳ

Pages
[329]	εὐφήμει, ἔφη, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα	μέντοι	αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα
[329]	καὶ λέγουσι μέν τι, οὐ	μέντοι	γε ὅσον οἴονται· ~ἀλλὰ τὸ
[328]	καταβαίνων εἰς τὸν Πειραιᾶ. χρῆν	μέντοι.	εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ ἔτι
[334]	οἶδα ἔγωγε ὅτι ἔλεγον· τοῦτο	μέντοι	ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι, ὠφελεῖν μὲν
[331]	τι χρὴ Σιμωνίδῃ πείθεσθαι. καὶ	μέντοι,	ἔφη ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι
[348]	μὲν τὴν ἀδικίαν ἐτίθεσο, κακίαν	μέντοι	ἢ αἰσχρὸν αὐτὸ ὡμολόγεις εἶναι
[349]	ἀληθέστατα, ἔφη, μαντεύῃ. ἀλλ' οὐ	μέντοι,	ἦν δ' ἐγώ, ἀποκνητέον γε
[331]	δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν. ἀλλὰ	μέντοι,	ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ γε
[327]	ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι, οὐ	μέντοι	ἧττον ἐφαίνετο πρέπειν ἣν οἱ
[354]	ἐγένου καὶ χαλεπαίνων ἐπαύσω. οὐ	μέντοι	καλῶς γε (εἱστίαμαι, δι' ἐμαυτὸν
[332]	ὀφειλόμενα δίκαιον εἶναι ἀποδιδόναι. ἄλλο	μέντοι	νὴ Δί' ἔφη· τοῖς γὰρ
[331]	γὰρ καὶ θεῖος ἀνήρ τοῦτο	μέντοι	ὅτι ποτὲ λέγει, σὺ μέν,
[339]	μοι εἰπέ· οὐ καὶ πείθεσθαι	μέντοι	τοῖς ἄρχουσιν δίκαιον φῂς εἶναι;
[334]	κλεπτική τις εἶναι, ἐπ' ὠφελίᾳ	μέντοι	τῶν φίλων καὶ ἐπὶ βλάβῃ
[346]	ἐπεὶ τοσόνδε εἰπέ· οὐχὶ ἑκάστην	μέντοι	φαμὲν ἑκάστοτε τῶν τεχνῶν τούτῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005