Alphabétiquement     [«   »]
τούς 1
τοῦτ 9
τουτὶ 1
τοῦτο 56
τοῦτό 4
τούτοις 6
τούτοισιν 1
Fréquences     [«    »]
52 οὐκ
55 τὴν
52 τί
56 τοῦτο
58 τῷ
60 τὸν
61 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τοῦτο


Pages
[351]   ἀδικία οὐδεὶς ἂν ἔτι  τοῦτο   ἀγνοήσειεν ἀλλ' οὔ τι οὕτως
[352]   ἵππου ἔργον; (ἔμοιγε. ἆρ' οὖν  τοῦτο   ἂν θείης καὶ ἵππου καὶ
[331]   ἐλάχιστον ἔγωγε θείην ἂν εἰς  τοῦτο   ἀνδρὶ νοῦν ἔχοντι, Σώκρατες,
[337]   τοῦ εἰδότος· καὶ ἐγὼ οὖν  τοῦτο   ἀξιῶ παθεῖν. ἡδὺς γὰρ εἶ,
[339]   καίτοι ἔμοιγε ἀπηγόρευες ὅπως μὴ  τοῦτο   ἀποκρινοίμην πρόσεστιν δὲ δὴ αὐτόθι
[331]   δ' ἐγώ, λέγεις, Κέφαλε.  τοῦτο   δ' αὐτό, τὴν δικαιοσύνην, πότερα
[335]   ἀποδιδόναι φησίν τις δίκαιον εἶναι,  τοῦτο   δὲ δὴ νοεῖ αὐτῷ τοῖς
[330]   οὐ σφόδρα (ἀγαπᾶν τὰ χρήματα,  τοῦτο   δὲ ποιοῦσιν ὡς τὸ πολὺ
[341]   δὲ τὸ αὑτῷ βέλτιστον τίθεσθαι,  τοῦτο   δὲ τῷ ἀρχομένῳ ποιητέον. ὥστε
[332]   δίκαιον, τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι,  τοῦτο   δὲ ὠνόμασεν ὀφειλόμενον. ἀλλὰ τί
[349]   λέγειν. τί δέ σοι, ἔφη,  τοῦτο   διαφέρει, εἴτε μοι δοκεῖ εἴτε
[338]   ἄλλαι οὕτως· θέμεναι δὲ ἀπέφηναν  τοῦτο   δίκαιον τοῖς ἀρχομένοις εἶναι, τὸ
[338]   οὐκ ἔχω. ὡς δὲ προθύμως  τοῦτο   δρῶ, ἐάν τίς μοι δοκῇ
[353]   ἄρτι ἠρώτων, πυνθανόμενος εἰ οὐ  τοῦτο   ἑκάστου εἴη ἔργον ἂν
[353]   μανθάνω τε καί μοι δοκεῖ  τοῦτο   ἑκάστου (πράγματος ἔργον εἶναι. εἶεν,
[337]   εἶεν, ἔφη· ὡς δὴ ὅμοιον  τοῦτο   ἐκείνῳ. οὐδέν γε κωλύει, ἦν
[354]   ἀπεσχόμην τὸ μὴ οὐκ ἐπὶ  τοῦτο   ἐλθεῖν ἀπ' ἐκείνου, ὥστε μοι
[328]   ἂν πυθοίμην ὅτι σοι φαίνεται  τοῦτο,   ἐπειδὴ ἐνταῦθα ἤδη εἶ τῆς
[351]   δέ μοι λέγε· ἆρα εἰ  τοῦτο   ἔργον ἀδικίας, μῖσος ἐμποιεῖν ὅπου
[341]   ὅτι μάλιστα τελέαν εἶναι; (πῶς  τοῦτο   ἐρωτᾷς; ὥσπερ, ἔφην ἐγώ, εἴ
[353]   ἀρετή· οὐ γάρ πω  τοῦτο   ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τῇ οἰκείᾳ
[340]   τῷ ἥττονι, καὶ τὸ δίκαιον  τοῦτο   ἐτίθετο. ἀλλ' οὐχ οὕτως,
[336]   δ' ἐγώ· ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ  τοῦτο   ἐφάνη δικαιοσύνη ὂν οὐδὲ
[331]   ἀπιέναι δεδιότα, μέγα μέρος εἰς  τοῦτο   τῶν χρημάτων κτῆσις συμβάλλεται.
[346]   οἶμαι ἔγωγε. οὐκοῦν, Θρασύμαχε,  τοῦτο   ἤδη δῆλον, ὅτι οὐδεμία τέχνη
[349]   οὐκ ἂν δύναιτο. ἀλλ' οὐ  τοῦτο,   ἦν δ' ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ'
[348]   ἐναντίοις. ἀλλὰ πάνυ οὕτω τίθημι.  τοῦτο,   ἦν δ' ἐγώ, ἤδη στερεώτερον,
[340]   καί μοι εἰπέ, Θρασύμαχε·  τοῦτο   ἦν ἐβούλου λέγειν τὸ
[338]   ἀριστοκρατοῦνται; πῶς γὰρ οὔ; οὐκοῦν  τοῦτο   κρατεῖ ἐν ἑκάστῃ πόλει, τὸ
[328]   ἦν δ' ἐγώ· καινόν γε  τοῦτο.   λαμπάδια ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις ἁμιλλώμενοι
[331]   ἀγνοῶ· δῆλον γὰρ ὅτι οὐ  τοῦτο   λέγει, ὅπερ ἄρτι ἐλέγομεν, τό
[340]   ἐξαμαρτάνῃ; ἔγωγε, εἶπον, ᾤμην σε  τοῦτο   λέγειν ὅτε τοὺς ἄρχοντας ὡμολόγεις
[347]   ζημίαν ἐὰν μὴ ἄρχῃ. πῶς  τοῦτο   λέγεις, Σώκρατες; ἔφη
[331]   ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι δίκαιόν ἐστι·  τοῦτο   λέγων δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν.
[347]   τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. ἀλλὰ  τοῦτο   μὲν δὴ καὶ εἰς αὖθις
[348]   λόγου, ἀλλ' νυνδὴ ἔλεγον.  (τοῦτο   μέν, ἔφην, οὐκ ἀγνοῶ
[350]   ἀμαθίαν, εἶεν, ἦν δ' ἐγώ,  τοῦτο   μὲν ἡμῖν οὕτω κείσθω, ἔφαμεν
[347]   ἄλλον ὠφελῶν πράγματα ἔχειν.  τοῦτο   μὲν οὖν ἔγωγε οὐδαμῇ συγχωρῶ
[334]   οὐκέτι οἶδα ἔγωγε ὅτι ἔλεγον·  τοῦτο   μέντοι ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι, ὠφελεῖν
[331]   σοφὸς γὰρ καὶ θεῖος ἀνήρ  τοῦτο   μέντοι ὅτι ποτὲ λέγει, σὺ
[340]   περὶ τοὺς κάμνοντας κατ' αὐτὸ  τοῦτο   ἐξαμαρτάνει; λογιστικόν, ὃς
[332]   ~καίτοι γε ὀφειλόμενόν πού ἐστιν  τοῦτο   παρακατέθετο· γάρ; ναί.
[343]   διὰ νυκτὸς καὶ ἡμέρας  τοῦτο,   (ὅθεν αὐτοὶ ὠφελήσονται. καὶ οὕτω
[336]   ἐπειδάν τίς τι ἀποκρίνηται, ἐγνωκὼς  τοῦτο,   ὅτι ῥᾷον ἐρωτᾶν ἀποκρίνεσθαι,
[352]   ἀλλήλων κοινῇ πρᾶξαι ἀδίκους ὄντας,  τοῦτο   οὐ παντάπασιν ἀληθὲς λέγομεν· οὐ
[350]   ἦν δ' ἐγώ, ἀλλ' εἴπερ  τοῦτο   ποιήσεις, ποίει· ἐγὼ δὲ ἐρωτήσω.
[340]   ἡγοῖτο κρείττων αὑτῷ συμφέρειν·  τοῦτο   ποιητέον εἶναι τῷ ἥττονι, καὶ
[339]   εἰ μεγάλη· ἀλλ' ὅτι μὲν  τοῦτο   σκεπτέον εἰ ἀληθῆ λέγεις, δῆλον.
[338]   βόεια κρέα πρὸς τὸ σῶμα,  τοῦτο   τὸ (σιτίον εἶναι καὶ ἡμῖν
[350]   ἐγὼ δὲ ἐρωτήσω. ἐρώτα δή.  τοῦτο   τοίνυν ἐρωτῶ, ὅπερ ἄρτι, ~ἵνα
[353]   ἐργασθέντι. ἀληθῆ. ἆρ' οὖν οὐ  τοῦτο   τούτου ἔργον θήσομεν; θήσομεν μὲν
[344]   ἂν ἐθέλοντας ἀθλιωτάτους. ἔστιν δὲ  τοῦτο   τυραννίς, οὐ κατὰ σμικρὸν
[341]   ναύτης; ναυτῶν ἄρχων. (οὐδὲν οἶμαι  τοῦτο   ὑπολογιστέον, ὅτι πλεῖ ἐν τῇ
[332]   ἄχρηστος; οὐ πάνυ μοι δοκεῖ  τοῦτο.   χρήσιμον ἄρα καὶ ἐν εἰρήνῃ
[338]   φῂς συμφέρον δίκαιον εἶναι. καὶ  τοῦτο,   Θρασύμαχε, τί ποτε λέγεις;
[334]   οὐχ ἁμαρτάνουσιν οἱ ἄνθρωποι περὶ  τοῦτο,   ὥστε δοκεῖν αὐτοῖς πολλοὺς μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005