| Pages |
|---|
| [329] |
χαλεπὴ
τῷ
τοιούτῳ
συμβαίνει.
καὶ
|
ἐγὼ |
ἀγασθεὶς
αὐτοῦ
εἰπόντος
ταῦτα,
βουλόμενος |
| [336] |
ἐὰν
ὕθλους
τοιούτους
λέγῃς.
καὶ
|
ἐγὼ |
ἀκούσας
ἐξεπλάγην
καὶ
προσβλέπων
αὐτὸν |
| [337] |
καὶ
σὺ
οὕτω
ποιήσεις·
ὧν
|
ἐγὼ |
ἀπεῖπον,
τούτων
τι
ἀποκρινῇ;
οὐκ |
| [345] |
ἂν
ἡμᾶς
τοσούσδε
ὄντας
εὐεργετήσῃς
|
ἐγὼ |
γὰρ
δή
σοι
λέγω
τό |
| [344] |
ἕκαστος
ἡμῶν
λυσιτελεστάτην
ζωὴν
ζῴη;
|
ἐγὼ |
γὰρ
οἶμαι,
ἔφη
ὁ
Θρασύμαχος, |
| [335] |
σοφῶν
τε
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν.
|
ἐγὼ |
γοῦν,
ἔφη,
ἕτοιμός
εἰμι
κοινωνεῖν |
| [330] |
αὐτὴν
ἐποίησε
τῆς
νῦν
οὔσης·
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀγαπῶ
ἐὰν
μὴ
ἐλάττω |
| [331] |
μέν,
ὦ
Πολέμαρχε,
ἴσως
γιγνώσκεις,
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀγνοῶ·
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
| [339] |
φῂς
εἶναι
τὸ
τοῦ
κρείττονος,
|
ἐγὼ |
δὲ
ἀγνοῶ,
σκεπτέον
δή.
σκόπει, |
| [350] |
ἀλλ'
εἴπερ
τοῦτο
ποιήσεις,
ποίει·
|
ἐγὼ |
δὲ
ἐρωτήσω.
ἐρώτα
δή.
τοῦτο |
| [350] |
ἤ,
εἰ
βούλει
ἐρωτᾶν,
ἐρώτα·
|
ἐγὼ |
δέ
σοι,
ὥσπερ
ταῖς
γραυσὶν |
| [337] |
δόξειεν.
(τί
οὖν,
ἔφη,
ἂν
|
ἐγὼ |
δείξω
ἑτέραν
ἀπόκρισιν
παρὰ
πάσας |
| [338] |
ἦ
δ'
ὅς.
φημὶ
γὰρ
|
ἐγὼ |
εἶναι
τὸ
δίκαιον
οὐκ
ἄλλο |
| [351] |
μετὰ
δικαιοσύνης·
εἰ
δ'
ὡς
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
μετὰ
ἀδικίας.
πάνυ
ἄγαμαι, |
| [328] |
χρῆν
μέντοι.
εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἔτι
ἐν
δυνάμει
ἦ
τοῦ |
| [337] |
εἰωθυῖα
εἰρωνεία
Σωκράτους,
καὶ
ταῦτ'
|
ἐγὼ |
ᾔδη
τε
καὶ
τούτοις
προύλεγον, |
| [327] |
ὑμᾶς,
ἔφη,
Πολέμαρχος
περιμεῖναι.
καὶ
|
ἐγὼ |
μετεστράφην
τε
καὶ
ἠρόμην
ὅπου |
| [330] |
ὁμώνυμος
ἐμοὶ
σχεδόν
τι
ὅσην
|
ἐγὼ |
νῦν
οὐσίαν
κέκτημαι
παραλαβὼν
πολλάκις |
| [350] |
μὲν
πάντα
ταῦτα,
οὐχ
(ὡς
|
ἐγὼ |
νῦν
ῥᾳδίως
λέγω,
ἀλλ'
ἑλκόμενος |
| [333] |
ἀποδόσθαι
ἵππον·
τότε
(δέ,
ὡς
|
ἐγὼ |
οἶμαι,
ὁ
ἱππικός.
ἦ
γάρ; |
| [339] |
συμφέρον
γέ
τι
εἶναι
καὶ
|
ἐγὼ |
ὁμολογῶ
τὸ
δίκαιον,
σὺ
δὲ |
| [336] |
λέγε
ὅτι
ἂν
λέγῃς·
ὡς
|
ἐγὼ |
οὐκ
ἀποδέξομαι
ἐὰν
ὕθλους
τοιούτους |
| [337] |
μαθεῖν
παρὰ
τοῦ
εἰδότος·
καὶ
|
ἐγὼ |
οὖν
τοῦτο
ἀξιῶ
παθεῖν.
ἡδὺς |
| [329] |
γὰρ
ἦν
τοῦτ'
αἴτιον,
κἂν
|
ἐγὼ |
τὰ
αὐτὰ
ταῦτα
ἐπεπόνθη,
ἕνεκά |
| [336] |
λόγον·
ὡς
δὲ
διεπαυσάμεθα
καὶ
|
ἐγὼ |
ταῦτ'
εἶπον,
οὐκέτι
ἡσυχίαν
ἦγεν, |
