Pages |
[349] |
καὶ
ἔοικε
τῷ
φρονίμῳ
καὶ
|
τῷ |
ἀγαθῷ
ὁ
ἄδικος,
ὁ
δὲ |
[341] |
τοιούτων.
ἀλλ'
εἰπέ
μοι·
ὁ
|
τῷ |
ἀκριβεῖ
λόγῳ
ἰατρός,
ὃν
ἄρτι |
[342] |
ἥπερ
ἐστίν;
καὶ
σκόπει
ἐκείνῳ
|
τῷ |
ἀκριβεῖ
λόγῳ·
οὕτως
ἢ
ἄλλως |
[341] |
ἔσται
τῷ
ἥττονι
ποιεῖν.
τὸν
|
τῷ |
ἀκριβεστάτῳ,
ἔφη,
λόγῳ
ἄρχοντα
ὄντα. |
[346] |
ἀλλ'
ὅπερ
πάλαι
ἐλέγομεν,
τὸ
|
τῷ |
ἀρχομένῳ
καὶ
παρασκευάζει
καὶ
ἐπιτάττει, |
[342] |
σκοπεῖ
οὐδ'
ἐπιτάττει,
ἀλλὰ
τὸ
|
τῷ |
ἀρχομένῳ
καὶ
ᾧ
ἂν
αὐτὸς |
[341] |
αὑτῷ
βέλτιστον
τίθεσθαι,
τοῦτο
δὲ
|
τῷ |
ἀρχομένῳ
ποιητέον.
ὥστε
ὅπερ
ἐξ |
[345] |
τὸ
βέλτιστον
σκοπεῖσθαι
ἢ
ἐκείνῳ,
|
τῷ |
(ἀρχομένῳ
τε
καὶ
θεραπευομένῳ,
ἔν |
[347] |
κατὰ
τὴν
τέχνην
ἐπιτάττων,
ἀλλὰ
|
τῷ |
ἀρχομένῳ·
ὧν
δὴ
ἕνεκα,
ὡς |
[347] |
αὑτῷ
συμφέρον
σκοπεῖσθαι
ἀλλὰ
τὸ
|
τῷ |
ἀρχομένῳ·
ὥστε
πᾶς
ἂν
ὁ |
[346] |
δημιουργοί,
δῆλον
ὅτι
κοινῇ
τινι
|
τῷ |
αὐτῷ
προσχρώμενοι
ἀπ'
ἐκείνου
ὠφελοῦνται. |
[330] |
μὲν
οὖν
εὑρίσκων
ἑαυτοῦ
ἐν
|
τῷ |
βίῳ
πολλὰ
ἀδικήματα
καὶ
ἐκ |
[329] |
γὰρ
τῶν
γε
τοιούτων
ἐν
|
τῷ |
γήρᾳ
πολλὴ
εἰρήνη
γίγνεται
καὶ |
[343] |
αὐτοῖς
ὑπηρετεῖν
παρὰ
τὸ
δίκαιον·
|
τῷ |
δὲ
ἀδίκῳ
πάντα
τούτων
τἀναντία |
[331] |
(καὶ
ζῇ
μετὰ
κακῆς
ἐλπίδος·
|
~τῷ |
δὲ
μηδὲν
ἑαυτῷ
ἄδικον
συνειδότι |
[345] |
ἀδικεῖν
ἢ
τῷ
λανθάνειν
ἢ
|
τῷ |
διαμάχεσθαι,
ὅμως
ἐμέ
γε
οὐ |
[335] |
ναί.
κελεύεις
δὴ
ἡμᾶς
προσθεῖναι
|
τῷ |
δικαίῳ
ἢ
ὡς
τὸ
πρῶτον |
[352] |
καὶ
τῷ
ἐναντίῳ
παντὶ
καὶ
|
τῷ |
δικαίῳ;
οὐχ
οὕτως;
πάνυ
γε. |
[349] |
αὐτῷ
πάντα
προσθήσεις
~(ἃ
ἡμεῖς
|
τῷ |
δικαίῳ
προσετίθεμεν,
ἐπειδή
γε
καὶ |
[352] |
ἐχθρὸν
εἶναι
ἑαυτῷ
τε
καὶ
|
τῷ |
ἐναντίῳ
παντὶ
καὶ
τῷ
δικαίῳ; |
[353] |
οἶμαι
οὕτω
καλῶς
ὡς
δρεπάνῳ
|
τῷ |
ἐπὶ
τούτῳ
ἐργασθέντι.
ἀληθῆ.
ἆρ' |
[331] |
οὔ
(τι
παντὶ
ἀνδρὶ
ἀλλὰ
|
τῷ |
ἐπιεικεῖ
καὶ
κοσμίῳ.
τὸ
γὰρ |
[337] |
μὴ
ἔστιν
ὅμοιον,
φαίνεται
δὲ
|
τῷ |
ἐρωτηθέντι
τοιοῦτον,
ἧττόν
τι
αὐτὸν |
[346] |
τῶν
τεχνῶν
τούτῳ
ἑτέραν
εἶναι,
|
τῷ |
ἑτέραν
τὴν
δύναμιν
ἔχειν;
καί, |
[332] |
οἶμαι
παρά
γε
τοῦ
ἐχθροῦ
|
τῷ |
ἐχθρῷ
ὅπερ
καὶ
προσήκει,
κακόν |
[340] |
αὑτῷ
συμφέρειν·
τοῦτο
ποιητέον
εἶναι
|
τῷ |
ἥττονι,
καὶ
τὸ
δίκαιον
τοῦτο |
[341] |
συμφέρον
κρείττονος
ὄντος
δίκαιον
ἔσται
|
τῷ |
ἥττονι
ποιεῖν.
τὸν
τῷ
ἀκριβεστάτῳ, |
[342] |
οὐδείς,
καθ'
ὅσον
ἰατρός,
τὸ
|
τῷ |
ἰατρῷ
συμφέρον
σκοπεῖ
οὐδ'
ἐπιτάττει, |
[350] |
καὶ
ἀγαθῷ,
ὁ
δὲ
ἄδικος
|
τῷ |
κακῷ
καὶ
ἀμαθεῖ.
κινδυνεύει.
ἀλλὰ |
[342] |
σκοπεῖ
οὐδ'
ἐπιτάττει,
ἀλλὰ
τὸ
|
τῷ |
κάμνοντι;
ὡμολόγηται
γὰρ
ὁ
ἀκριβὴς |
[340] |
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον
δοκοῦν
εἶναι
|
τῷ |
κρείττονι,
ἐάντε
συμφέρῃ
ἐάντε
μή; |
[342] |
κυβερνήτης
τε
καὶ
ἄρχων
τὸ
|
τῷ |
κυβερνήτῃ
συμφέρον
σκέψεταί
τε
καὶ |
[345] |
ἄδικος,
δυνάσθω
δὲ
ἀδικεῖν
ἢ
|
τῷ |
λανθάνειν
ἢ
τῷ
διαμάχεσθαι,
ὅμως |
[341] |
κακουργῶν,
οὔτε
μὴ
λαθὼν
βιάσασθαι
|
τῷ |
λόγῳ
δύναιο.
οὐδέ
γ'
ἂν |
[349] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἀποκνητέον
γε
|
τῷ |
λόγῳ
ἐπεξελθεῖν
σκοπούμενον,
ἕως
ἄν |
[335] |
μὲν
δή,
ὡς
ἔοικε,
τούτῳ
|
τῷ |
λόγῳ
ὁ
ἀγαθὸς
ἔσται,
ἐχθρὸς |
[337] |
γὰρ
εἶ,
ἔφη·
ἀλλὰ
πρὸς
|
τῷ |
μαθεῖν
καὶ
ἀπότεισον
ἀργύριον.
οὐκοῦν |
[343] |
ὅταν
ἀρχήν
τινα
ἄρχῃ
ἑκάτερος,
|
τῷ |
μὲν
δικαίῳ
ὑπάρχει,
καὶ
εἰ |
[337] |
ἐγώ,
ἢ
ὅπερ
προσήκει
πάσχειν
|
τῷ |
μὴ
εἰδότι;
προσήκει
δέ
που |
[342] |
τε
καὶ
προστάξει,
ἀλλὰ
τὸ
|
τῷ |
ναύτῃ
τε
καὶ
ἀρχομένῳ.
συνέφησε |
[350] |
ἢ
λέγειν,
καὶ
οὐ
ταὐτὰ
|
τῷ |
ὁμοίῳ
ἑαυτῷ
εἰς
τὴν
αὐτὴν |
[347] |
ἐνταῦθ'
ἂν
καταφανὲς
γενέσθαι
ὅτι
|
τῷ |
ὄντι
ἀληθινὸς
ἄρχων
οὐ
πέφυκε |
[341] |
καμνόντων
θεραπευτής;
καὶ
λέγε
τὸν
|
τῷ |
ὄντι
ἰατρὸν
ὄντα.
τῶν
καμνόντων, |
[343] |
καὶ
τὸ
δίκαιον
ἀλλότριον
ἀγαθὸν
|
τῷ |
ὄντι,
τοῦ
κρείττονός
τε
καὶ |
[339] |
δέ
που
κρατεῖ,
ὥστε
συμβαίνει
|
τῷ |
ὀρθῶς
λογιζομένῳ
πανταχοῦ
εἶναι
τὸ |
[337] |
σοι
ἦν
ὅτι
οὐδεὶς
ἀποκρινοῖτο
|
τῷ |
οὕτως
πυνθανομένῳ.
ἀλλ'
εἴ
σοι |
[346] |
ὑγίειαν,
κυβερνητικὴ
δὲ
σωτηρίαν
ἐν
|
τῷ |
πλεῖν,
καὶ
αἱ
ἄλλαι
οὕτω; |
[329] |
καὶ
δὴ
καὶ
Σοφοκλεῖ
ποτε
|
τῷ |
ποιητῇ
παρεγενόμην
ἐρωτωμένῳ
ὑπό
τινος· |
[332] |
ὠφελεῖν
καὶ
ἐχθροὺς
βλάπτειν;
ἐν
|
τῷ |
προσπολεμεῖν
καὶ
ἐν
τῷ
συμμαχεῖν, |
[340] |
τὴν
ἁμαρτίαν;
ἀλλ'
οἶμαι
λέγομεν
|
τῷ |
ῥήματι
οὕτως,
ὅτι
ὁ
ἰατρὸς |
[330] |
τοῦ
Θεμιστοκλέους
εὖ
ἔχει,
ὃς
|
τῷ |
Σεριφίῳ
λοιδορουμένῳ
καὶ
λέγοντι
(ὅτι |
[350] |
δ'
ἐγώ,
ὁ
μὲν
δίκαιος
|
τῷ |
σοφῷ
καὶ
ἀγαθῷ,
ὁ
δὲ |
[332] |
ἐν
τῷ
προσπολεμεῖν
καὶ
ἐν
|
τῷ |
συμμαχεῖν,
ἔμοιγε
δοκεῖ.
εἶεν·
μὴ |
[341] |
ἐγώ,
ἐπὶ
τούτῳ
πέφυκεν,
ἐπὶ
|
τῷ |
τὸ
συμφέρον
ἑκάστῳ
ζητεῖν
τε |
[343] |
συμβολαίοις,
ὅπου
ἂν
ὁ
τοιοῦτος
|
τῷ |
τοιούτῳ
κοινωνήσῃ,
οὐδαμοῦ
ἂν
εὕροις |
[329] |
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
νεότης
χαλεπὴ
|
τῷ |
τοιούτῳ
συμβαίνει.
καὶ
ἐγὼ
ἀγασθεὶς |
[348] |
ὅσα
ἄρτι
Θρασύμαχος
ἀγαθὰ
διῆλθεν
|
τῷ |
τοῦ
ἀδίκου;
ἤκουσα,
ἔφη,
ἀλλ' |
[349] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
καὶ
ἔοικε
|
τῷ |
φρονίμῳ
καὶ
τῷ
ἀγαθῷ
ὁ |