Alphabétiquement     [«   »]
τοῖσδέ 1
τοῖσδε 1
τοιχωρύχοι 1
τὸν 60
τόνδε 1
τοσαύτην 1
τοσόνδε 2
Fréquences     [«    »]
55 τὴν
56 τοῦτο
58 τῷ
60 τὸν
61 τῶν
65 ἀλλ
65 μὴ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τὸν


Pages
[341]   τὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν  τὸν   ἀκριβεῖ λόγῳ, νυνδὴ ἔλεγες,
[340]   αὐτόν, οὐδέποτε ἁμαρτάνει· ὥστε κατὰ  τὸν   ἀκριβῆ λόγον, ἐπειδὴ καὶ σὺ
[338]   φιλονικεῖν πρὸς τὸ ἐμὲ εἶναι  τὸν   ἀποκρινόμενον. τελευτῶν δὲ συνεχώρησεν, (κἄπειτα,
[328]   Χαρμαντίδην τὸν Παιανιᾶ καὶ Κλειτοφῶντα  τὸν   Ἀριστωνύμου· ἦν δ' ἔνδον καὶ
[341]   δὲ ἀκριβέστατον ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν,  ~τὸν   ἄρχοντα, καθ' (ὅσον ἄρχων ἐστίν,
[341]   τοιοῦτον ἐγγένηται, διόρισαι ποτέρως λέγεις  τὸν   ἄρχοντά τε καὶ τὸν κρείττονα,
[353]   οὖν καὶ τἆλλα πάντα εἰς  τὸν   αὐτὸν λόγον; ἔμοιγε δοκεῖ. ἴθι
[331]   ὃς ἂν δικαίως καὶ ὁσίως  τὸν   βίον διαγάγῃ, γλυκεῖά οἱ καρδίαν
[335]   φίλον ἀγαθὸν ὄντα εὖ ποιεῖν,  τὸν   δ' ἐχθρὸν κακὸν ὄντα βλάπτειν;
[335]   τὸν μὲν φίλον εὖ ποιεῖν,  τὸν   δ' ἐχθρὸν κακῶς· νῦν πρὸς
[349]   τὸν μὲν μουσικὸν δήπου φρόνιμον,  τὸν   δὲ ἄμουσον ἄφρονα. οὐκοῦν καὶ
[335]   καὶ τὸν ὄντα χρηστὸν φίλον·  ~(τὸν   δὲ δοκοῦντα μέν, ὄντα δὲ
[334]   οὐχ οὕτως ἔλεγες; οὐ μὰ  τὸν   Δί' ἔφη, ἀλλ' οὐκέτι οἶδα
[329]   ἐξαγγέλλεις. ~(ἐγώ σοι, ἔφη, νὴ  τὸν   Δία ἐρῶ, Σώκρατες, οἷόν
[343]   διαλύσει τῆς κοινωνίας πλέον ἔχοντα  τὸν   δίκαιον τοῦ ἀδίκου ἀλλ' ἔλαττον·
[334]   πῶς, ἦν δ' ἐγώ, μεταθώμεθα;  τὸν   δοκοῦντά τε, δ' ὅς,
[334]   θέσθαι. πῶς θέμενοι, Πολέμαρχε;  τὸν   δοκοῦντα χρηστόν, τοῦτον φίλον εἶναι.
[330]   περὶ τῶν ἐν Ἅιδου, ὡς  τὸν   ἐνθάδε ἀδικήσαντα δεῖ ἐκεῖ διδόναι
[340]   ἀλλὰ κρείττω με οἴει καλεῖν  τὸν   ἐξαμαρτάνοντα ὅταν ἐξαμαρτάνῃ; ἔγωγε, εἶπον,
[340]   ἐπεὶ αὐτίκα ἰατρὸν καλεῖς σὺ  τὸν   ἐξαμαρτάνοντα περὶ τοὺς κάμνοντας κατ'
[328]   ἀδελφούς, καὶ δὴ καὶ Θρασύμαχον  τὸν   Καλχηδόνιον καὶ Χαρμαντίδην τὸν Παιανιᾶ
[341]   λέγεις τὸν ἄρχοντά τε καὶ  τὸν   κρείττονα, τὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν
[331]   Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι ὑμῖν  τὸν   λόγον· δεῖ γάρ με ἤδη
[349]   δοκεῖ εἴτε μή, ἀλλ' οὐ  τὸν   λόγον ἐλέγχεις; (οὐδέν, ἦν δ'
[345]   εἰς τὴν ψυχὴν φέρων ἐνθῶ  τὸν   λόγον; μὰ Δί' ἦν δ'
[351]   ἄρτι, ~ἵνα καὶ ἑξῆς διασκεψώμεθα  (τὸν   λόγον, ὁποῖόν τι τυγχάνει ὂν
[344]   τῶν ὤτων ἁθρόον καὶ πολὺν  τὸν   λόγον· οὐ μὴν εἴασάν γε
[338]   ὑπολαμβάνεις ἂν κακουργήσαις μάλιστα  τὸν   λόγον. οὐδαμῶς, ἄριστε, ἦν
[336]   τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι  τὸν   λόγον· ὡς δὲ διεπαυσάμεθα καὶ
[344]   ~λέγω γὰρ (ὅνπερ νυνδὴ ἔλεγον,  τὸν   μεγάλα δυνάμενον πλεονεκτεῖν· τοῦτον οὖν
[344]   τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν ἔλθῃς,  τὸν   μὲν ἀδικήσαντα εὐδαιμονέστατον ποιεῖ, τοὺς
[349]   πότερον φρόνιμον καὶ πότερον ἄφρονα;  τὸν   μὲν μουσικὸν δήπου φρόνιμον, τὸν
[335]   ὧδε λέγειν, ὅτι ἔστιν δίκαιον  τὸν   μὲν φίλον ἀγαθὸν ὄντα εὖ
[335]   πρῶτον ἐλέγομεν, λέγοντες δίκαιον εἶναι  τὸν   μὲν φίλον εὖ ποιεῖν, τὸν
[334]   τε, δ' ὅς, καὶ  τὸν   ὄντα χρηστὸν φίλον· ~(τὸν δὲ
[331]   ἀποδιδούς, οὐδ' αὖ πρὸς  τὸν   οὕτως ἔχοντα πάντα ἐθέλων τἀληθῆ
[328]   Θρασύμαχον τὸν Καλχηδόνιον καὶ Χαρμαντίδην  τὸν   Παιανιᾶ καὶ Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύμου·
[327]   Πολέμαρχος Κεφάλου ἐκέλευσε δραμόντα  τὸν   παῖδα περιμεῖναί κελεῦσαι. καί
[328]   δὲ θαμίζεις ἡμῖν καταβαίνων εἰς  τὸν   Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι. εἰ μὲν
[330]   οὐδὲν ἐθέλοντες ἐπαινεῖν ἀλλ'  τὸν   πλοῦτον. ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. (πάνυ
[334]   οὕτως ἐροῦμεν αὐτὸ τοὐναντίον  τὸν   Σιμωνίδην ἔφαμεν λέγειν. καὶ μάλα,
[331]   τοῦ λόγου κληρονόμος, τί φῂς  τὸν   Σιμωνίδην λέγοντα ὀρθῶς λέγειν περὶ
[332]   ἀποδιδούς οὐχ οὕτω λέγειν φῂς  τὸν   Σιμωνίδην; πάνυ μὲν οὖν. τί
[353]   ἄδικος. φαίνεται, ἔφη, κατὰ  τὸν   σὸν λόγον. ~(ἀλλὰ μὴν
[339]   μόνον ἄρα δίκαιόν ἐστιν κατὰ  τὸν   σὸν λόγον τὸ τοῦ κρείττονος
[334]   μὴ ἀδικεῖν; ἀληθῆ. κατὰ δὴ  τὸν   σὸν λόγον τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας
[332]   ἰατρός. (τίς δὲ πλέοντας πρὸς  τὸν   τῆς θαλάττης κίνδυνον; κυβερνήτης. τί
[347]   εἶναι νῦν λέγει Θρασύμαχος,  τὸν   τοῦ ἀδίκου βίον φάσκων εἶναι
[347]   πότερον ἀληθεστέρως δοκεῖ σοι λέγεσθαι;  τὸν   τοῦ δικαίου ἔγωγε λυσιτελέστερον βίον
[347]   βίον φάσκων εἶναι κρείττω  τὸν   τοῦ δικαίου. σὺ οὖν ποτέρως,
[334]   μεμαθηκέναι αὐτό· καὶ γὰρ ἐκεῖνος  (τὸν   τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς μητρὸς πάππον
[338]   εἶναι, τὸ σφίσι συμφέρον, καὶ  τὸν   τούτου ἐκβαίνοντα κολάζουσιν ὡς παρανομοῦντά
[329]   τὸ γῆρας φέρειν οὐ διὰ  τὸν   τρόπον ἀλλὰ διὰ τὸ πολλὴν
[341]   δίκαιον ἔσται τῷ ἥττονι ποιεῖν.  τὸν   τῷ ἀκριβεστάτῳ, ἔφη, λόγῳ ἄρχοντα
[341]   τῶν καμνόντων θεραπευτής; καὶ λέγε  τὸν   τῷ ὄντι ἰατρὸν ὄντα. τῶν
[347]   μισθοῦ μέρει εἴρηκας, οὐ συνῆκα.  τὸν   τῶν βελτίστων ἄρα μισθόν, ἔφην,
[334]   μεταθώμεθα· κινδυνεύομεν γὰρ οὐκ ὀρθῶς  τὸν   φίλον καὶ ἐχθρὸν θέσθαι. πῶς
[345]   (γὰρ τὰ ἔμπροσθεν ἐπισκεψώμεθα ὅτι  τὸν   ὡς ἀληθῶς ἰατρὸν τὸ πρῶτον
[345]   ἀληθῶς ἰατρὸν τὸ πρῶτον ὁριζόμενος  τὸν   ὡς ἀληθῶς ποιμένα οὐκέτι ᾤου
[341]   ἄρχοντά τε καὶ τὸν κρείττονα,  τὸν   ὡς ἔπος εἰπεῖν τὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005