Pages
[339]	μὴ συμφέρον. τί λέγεις σύ;	ἔφη.	ἃ σὺ λέγεις, ἔμοιγε δοκῶ·
[350]	οὐ μέμνησαι, ὦ Θρασύμαχε; μέμνημαι,	ἔφη·	ἀλλ' ἔμοιγε οὐδὲ ἃ νῦν
[345]	οἴει ἄρχειν; μὰ Δί' οὔκ,	ἔφη,	ἀλλ' εὖ οἶδα. τί δέ,
[348]	διῆλθεν τῷ τοῦ ἀδίκου; ἤκουσα,	ἔφη,	ἀλλ' οὐ πείθομαι. βούλει οὖν
[334]	ἔλεγες; οὐ μὰ τὸν Δί'	ἔφη,	ἀλλ' οὐκέτι οἶδα ἔγωγε ὅτι
[352]	τις ἢ ἄριστα; οὐ μανθάνω,	ἔφη.	ἀλλ' ὧδε· ἔσθ' ὅτῳ ἂν
[340]	σε φῶμεν λέγειν; ἥκιστά γε,	ἔφη·	ἀλλὰ κρείττω με οἴει καλεῖν
[354]	ὁ δ' ἄδικος ἄθλιος. ἔστω,	ἔφη.	ἀλλὰ μὴν ἄθλιόν γε εἶναι
[337]	ἀξιῶ παθεῖν. ἡδὺς γὰρ εἶ,	ἔφη·	ἀλλὰ πρὸς τῷ μαθεῖν καὶ
[337]	σκεψαμένῳ οὕτω δόξειεν. (τί οὖν,	ἔφη,	ἂν ἐγὼ δείξω ἑτέραν ἀπόκρισιν
[350]	τὴν αὐτὴν πρᾶξιν. ἀλλ' ἴσως,	ἔφη,	ἀνάγκη τοῦτό γε οὕτως ἔχειν.
[341]	τε καὶ ἐκπορίζειν; ἐπὶ τούτῳ,	ἔφη.	ἆρ' οὖν καὶ ἑκάστῃ τῶν
[346]	ἀπὸ τῆς τέχνης; οὐ φαίνεται,	ἔφη.	(ἆρ' οὖν οὐδ' ὠφελεῖ τότε,
[350]	τὴν σαυτοῦ δόξαν. ὥστε σοί,	ἔφη,	ἀρέσκειν, ἐπειδήπερ οὐκ ἐᾷς λέγειν.
[337]	σαρδάνιον καὶ εἶπεν· ὦ Ἡράκλεις,	ἔφη,	αὕτη κείνη ἡ εἰωθυῖα εἰρωνεία
[340]	σαφέστατά γε. ἐὰν σύ γ'	ἔφη,	αὐτῷ μαρτυρήσῃς, ὁ Κλειτοφῶν ὑπολαβών.
[332]	ἂν καλοῖτο; εἰ μέν τι,	ἔφη,	δεῖ ἀκολουθεῖν, ὦ Σώκρατες, τοῖς
[340]	ὁ Κλειτοφῶν ὑπολαβών. καὶ τί,	ἔφη,	δεῖται μάρτυρος; αὐτὸς γὰρ Θρασύμαχος
[347]	λέγεταί τε καὶ ἔστιν; ἔγωγε,	ἔφη.	διὰ ταῦτα τοίνυν, ἦν δ'
[351]	τε καὶ τοῖς δικαίοις; ἔσονται,	ἔφη.	ἐὰν δὲ δή, ὦ θαυμάσιε,
[331]	ἤδη τῶν ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. οὐκοῦν,	ἔφη,	ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος, τῶν γε
[349]	οἷσπερ ἔοικεν; ἀλλὰ τί μέλλει;	ἔφη.	εἶεν, ὦ Θρασύμαχε· μουσικὸν δέ
[349]	ὁμοίου καὶ (τοῦ ἀνομοίου; ἄριστα,	ἔφη,	εἴρηκας. ἔστιν δέ γε, ἔφην,
[341]	καὶ συκοφαντεῖν Θρασύμαχον; νῦν γοῦν,	ἔφη,	ἐπεχείρησας, οὐδὲν ὢν καὶ ταῦτα.
[346]	τι καὶ περαίνωμεν. ἀλλὰ τούτῳ,	ἔφη,	ἑτέρα. οὐκοῦν καὶ ὠφελίαν ἑκάστη
[335]	καὶ μακαρίων ἀνδρῶν. ἐγὼ γοῦν,	ἔφη,	ἕτοιμός εἰμι κοινωνεῖν τῆς μάχης.
[349]	δὲ δίκαιος οὐδέτερα; καὶ τοῦτ'	ἔφη,	εὖ. οὐκοῦν, ἦν δ' ἐγώ,
[349]	τοῦ δὲ ἀδίκου; ἀλλ' οὕτως,	ἔφη,	ἔχει. τί δὲ δὴ ὁ
[348]	κακοήθειαν καλεῖς; οὔκ, ἀλλ' εὐβουλίαν,	ἔφη.	ἦ καὶ φρόνιμοί σοι, ὦ
[338]	δὲ συνεχώρησεν, (κἄπειτα, αὕτη δή,	ἔφη,	ἡ Σωκράτους σοφία· αὐτὸν μὲν
[332]	ἡμῖν αὐτὸν ἀποκρίνασθαι; δῆλον ὅτι,	ἔφη,	ἡ σώμασιν φάρμακά τε καὶ
[346]	τέχνης ἰδίαν ὡμολογήσαμεν εἶναι; ἔστω,	ἔφη.	ἥντινα ἄρα ὠφελίαν κοινῇ ὠφελοῦνται
[352]	δίκαιος φίλος. εὐωχοῦ τοῦ λόγου,	ἔφη,	θαρρῶν· οὐ γὰρ ἔγωγέ σοι
[341]	ὄντι ἰατρὸν ὄντα. τῶν καμνόντων,	ἔφη,	θεραπευτής. τί δὲ κυβερνήτης; ὁ
[348]	ἦν δ' ἐγώ, ἀρέσκει. οὕτως,	ἔφη.	ἴθι δή, ἦν δ' ἐγώ,
[348]	(πάνυ μὲν οὖν καὶ φημί,	ἔφη,	καὶ δι' ἅ, εἴρηκα. φέρε
[352]	φίλε, καὶ οἱ θεοί; ἔστω,	ἔφη.	(καὶ θεοῖς ἄρα ἐχθρὸς ἔσται
[341]	ἠρόμην; εὖ μὲν οὖν οἶδα,	ἔφη.	καὶ οὐδέν γέ σοι πλέον
[337]	ἐάντε μή; ἄλλο τι οὖν,	ἔφη,	καὶ σὺ οὕτω ποιήσεις· ὧν
[351]	ἔχειν δουλωσαμένην; πῶς γὰρ οὔκ;	ἔφη.	καὶ τοῦτό γε ἡ ἀρίστη
[353]	κακῶς δὲ ὁ ἄδικος. φαίνεται,	ἔφη,	κατὰ τὸν σὸν λόγον. ~(ἀλλὰ
[343]	τοιαῦτα ἐρωτᾶν; ὅτι τοί σε,	ἔφη,	κορυζῶντα περιορᾷ καὶ οὐκ ἀπομύττει
[327]	γὰρ οὔ; ἢ τοίνυν τούτων,	ἔφη,	κρείττους γένεσθε ἢ μένετ' αὐτοῦ.
[336]	οἰομένου δύνασθαι πλουσίου ἀνδρός. ἀληθέστατα,	ἔφη,	λέγεις. εἶεν, ἦν δ' ἐγώ·
[329]	πολλὰ παραμύθιά φασιν εἶναι. ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις· οὐ γὰρ ἀποδέχονται. καὶ
[331]	πάντα ἐθέλων τἀληθῆ λέγειν. (ὀρθῶς,	ἔφη,	λέγεις. οὐκ ἄρα οὗτος ὅρος
[330]	ἀλλ' ἢ τὸν πλοῦτον. ἀληθῆ,	ἔφη,	λέγεις. (πάνυ μὲν οὖν, ἦν
[341]	ἥττονι ποιεῖν. τὸν τῷ ἀκριβεστάτῳ,	ἔφη,	λόγῳ ἄρχοντα ὄντα. πρὸς ταῦτα
[353]	κάλλιστα τῶν ἄλλων ἀπεργάζηται. ἀλλά,	ἔφη,	μανθάνω τε καί μοι δοκεῖ
[349]	καὶ σοφίᾳ ἐτόλμησας θεῖναι. ἀληθέστατα,	ἔφη,	μαντεύῃ. ἀλλ' οὐ μέντοι, ἦν
[328]	ποιεῖτε. καὶ ὁ Γλαύκων, ἔοικεν,	ἔφη,	μενετέον εἶναι. ἀλλ' εἰ δοκεῖ,
[329]	σὺ αὐτὸ ἐξαγγέλλεις. ~(ἐγώ σοι,	ἔφη,	νὴ τὸν Δία ἐρῶ, ὦ
[337]	μοι γένηται, εἶπον. ἀλλ' ἔστιν,	ἔφη	ὁ Γλαύκων. ἀλλ' ἕνεκα ἀργυρίου,
[347]	πῶς τοῦτο λέγεις, ὦ Σώκρατες;	ἔφη	ὁ Γλαύκων· τοὺς μὲν γὰρ
[327]	ὅς, πεῖσαι μὴ ἀκούοντας; οὐδαμῶς,	ἔφη	ὁ Γλαύκων. ὡς τοίνυν μὴ
[350]	ἢ οὐχ οὕτως ἔλεγες; ἔγωγε,	ἔφη.	(ὁ δέ γε δίκαιος τοῦ
[350]	ἀνομοίου τε καὶ ἐναντίου. ἔοικεν,	ἔφη.	ὁ δὲ κακός τε καὶ
[344]	ζωὴν ζῴη; ἐγὼ γὰρ οἶμαι,	ἔφη	ὁ Θρασύμαχος, τουτὶ ἄλλως ἔχειν;
[331]	χρὴ Σιμωνίδῃ πείθεσθαι. καὶ μέντοι,	ἔφη	ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι ὑμῖν
[340]	ἢ τὸ μὴ συμφέρον. ἀλλ'	ἔφη	ὁ Κλειτοφῶν, τὸ τοῦ κρείττονος
[328]	ἵπποις; ἢ πῶς λέγεις; οὕτως,	ἔφη	ὁ Πολέμαρχος. καὶ πρός γε
[349]	ἔοικεν; πῶς γὰρ οὐ μέλλει,	ἔφη,	ὁ τοιοῦτος ὢν καὶ ἐοικέναι
[332]	τύχῃ ὀφειλόμενον; παντάπασι μὲν οὖν,	ἔφη,	ὅ γε ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφείλεται
[341]	σοι συκοφαντεῖν; πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	οἴει γάρ με ἐξ ἐπιβουλῆς
[336]	τοὺς δ' ἐχθροὺς βλάπτειν; τίνος;	ἔφη.	οἶμαι αὐτὸ Περιάνδρου εἶναι ἢ
[348]	οἱ ἄδικοι; οἵ γε τελέως,	ἔφη,	οἷοί τε ἀδικεῖν, πόλεις τε
[339]	τι καὶ ἁμαρτεῖν; πάντως που,	ἔφη,	οἷοί τι καὶ ἁμαρτεῖν. οὐκοῦν
[339]	ταῦτ' οὐχ ὡμολόγηται; οἶμαι ἔγωγε,	ἔφη.	(οἴου τοίνυν, ἦν δ' ἐγώ,
[327]	ἠρόμην ὅπου αὐτὸς εἴη. οὗτος,	ἔφη,	ὄπισθεν προσέρχεται· ἀλλὰ περιμένετε. ἀλλὰ
[348]	ῥήτορες ἐσόμεθα. πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη.	ὁποτέρως οὖν σοι, ἦν δ'
[349]	δικαίας πράξεως; πῶς γὰρ οὔκ;	ἔφη,	ὅς γε πάντων πλέον ἔχειν
[327]	δ' ἐγώ. ὁρᾷς οὖν ἡμᾶς,	ἔφη,	ὅσοι ἐσμέν; πῶς γὰρ οὔ;
[338]	τί λέγεις. εἶτ' οὐκ οἶσθ'	ἔφη,	ὅτι τῶν πόλεων αἱ μὲν
[349]	ἂν ἐθέλειν πλέον ἔχειν; οὐδαμῶς,	ἔφη·	οὐ γὰρ ἂν ἦν ἀστεῖος,
[346]	μᾶλλον αὐτὴν ἰατρικήν; οὐ δῆτα,	ἔφη.	οὐδέ γ' οἶμαι, τὴν μισθωτικήν,
[342]	συμφέρον σκοπεῖ ἀλλὰ σώματι. ναί,	ἔφη.	οὐδὲ ἱππικὴ ἱππικῇ ἀλλ' ἵπποις·
[341]	τὴν τῶν ναυτῶν ἀρχήν. ἀληθῆ,	ἔφη.	οὐκοῦν ἑκάστῳ τούτων ἔστιν τι
[353]	φήσομεν ἔργον εἶναι; μάλιστά γ'	ἔφη.	οὐκοῦν καὶ ἀρετήν φαμέν τινα
[346]	ἐὰν ἰώμενός τις μισθαρνῇ; (οὐκ	ἔφη.	οὐκοῦν τήν γε ὠφελίαν ἑκάστης
[351]	ἧττον ἕξει; μηδὲν ἧττον ἐχέτω,	ἔφη.	οὐκοῦν τοιάνδε τινὰ φαίνεται ἔχουσα
[334]	καὶ ἐχθροὺς ὡσαύτως; εἰκὸς μέν,	ἔφη,	οὓς ἄν τις ἡγῆται χρηστοὺς
[334]	Σιμωνίδην ἔφαμεν λέγειν. καὶ μάλα,	ἔφη,	οὕτω συμβαίνει. ἀλλὰ μεταθώμεθα· κινδυνεύομεν
[342]	ἐκείνῳ οὗ τέχνη ἐστίν. φαίνεται,	ἔφη,	οὕτως. ἀλλὰ μήν, ὦ Θρασύμαχε,
[335]	ὄντα βλάπτειν; (πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη,	οὕτως ἄν μοι δοκεῖ καλῶς
[327]	λαβόμενος τοῦ ἱματίου, κελεύει ὑμᾶς,	ἔφη,	Πολέμαρχος περιμεῖναι. καὶ ἐγὼ μετεστράφην
[339]	τοῦ κρείττονος. (σμικρά γε ἴσως,	ἔφη,	προσθήκη. οὔπω δῆλον οὐδ' εἰ
[345]	περὶ πλείονος ποιούμενοι. καὶ πῶς,	ἔφη,	σὲ πείσω; εἰ γὰρ οἷς
[334]	δεινός. ὡς γοῦν ὁ λόγος,	ἔφη,	σημαίνει. κλέπτης ἄρα τις ὁ
[352]	τρόπον χρὴ ζῆν. σκόπει δή,	ἔφη.	σκοπῶ, ἦν δ' ἐγώ. καί
[339]	δὲ ἀγνοῶ, σκεπτέον δή. σκόπει,	ἔφη.	ταῦτ' ἔσται, ἦν δ' ἐγώ.
[341]	οὕτω λέγων, ἢ οὔ; ὀρθῶς,	ἔφη.	~(τί δὲ δή; αὐτὴ ἡ
[349]	ἔμοιγε. τί δέ; ἀμούσου; ἀνάγκη,	ἔφη.	~(τί δὲ ἰατρικός; ἐν τῇ
[332]	ἀποδιδόναι. ἄλλο μέντοι νὴ Δί'	ἔφη·	τοῖς γὰρ φίλοις οἴεται ὀφείλειν
[349]	δικαίας πράξεως; οὐδὲ τῆς δικαίας,	ἔφη.	τοῦ δὲ ἀδίκου πότερον ἀξιοῖ
[335]	ὁντινοῦν ἀνθρώπων; καὶ πάνυ γε,	ἔφη·	τούς γε πονηρούς τε καὶ
[353]	ἐργαζόμενα, κακίᾳ δὲ κακῶς. ἀληθές,	ἔφη,	τοῦτό γε λέγεις. οὐκοῦν καὶ
[349]	ἀληθείας λέγειν. τί δέ σοι,	ἔφη,	τοῦτο διαφέρει, εἴτε μοι δοκεῖ
[353]	ἀρετῆς κακίαν; καὶ πῶς ἄν;	ἔφη·	τυφλότητα γὰρ ἴσως λέγεις ἀντὶ
[336]	εἰς τὸ μέσον φθεγξάμενος, τίς,	ἔφη,	ὑμᾶς πάλαι φλυαρία (ἔχει, ὦ
[342]	οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει; οὕτως,	ἔφη,	φαίνεται. (οὐκ ἄρα, ἦν δ'
[346]	προσχρώμενοι ἀπ' ἐκείνου ὠφελοῦνται. ἔοικεν,	ἔφη.	φαμὲν δέ γε τὸ μισθὸν
[351]	ἀποκρίνῃ πάνυ καλῶς. σοὶ γάρ,	ἔφη,	χαρίζομαι. εὖ γε σὺ ποιῶν·
[329]	γυναικὶ συγγίγνεσθαι” καὶ ὅς, εὐφήμει,	ἔφη,	ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ
[348]	δὲ ἀδικίαν κακίαν; εἰκός γ'	ἔφη,	ὦ ἥδιστε, ἐπειδή γε καὶ
[332]	ὠνόμασεν ὀφειλόμενον. ἀλλὰ τί οἴει;	ἔφη.	ὦ πρὸς Διός, ἦν δ'
[329]	παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ ὑπό τινος· πῶς,	ἔφη,	(ὦ Σοφόκλεις, ἔχεις πρὸς τἀφροδίσια;
[327]	τῆς πομπῆς. ὁ οὖν Πολέμαρχος	ἔφη·	ὦ Σώκρατες, δοκεῖτέ μοι πρὸς
[335]	παντάπασί μοι δοκεῖς ἀληθῆ λέγειν,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες. (εἰ ἄρα τὰ
[354]	ἀδικία δικαιοσύνης. ταῦτα δή σοι,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς
[340]	καὶ ἐξαμαρτάνειν. (συκοφάντης γὰρ εἶ,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ἐν τοῖς λόγοις·
[338]	καὶ δίκαιον. βδελυρὸς γὰρ εἶ,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, καὶ ταύτῃ ὑπολαμβάνεις
[330]	παρέλαβες ἢ ἐπεκτήσω; (ποῖ' ἐπεκτησάμην,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες; μέσος τις γέγονα
[340]	ἥττοσιν ποιεῖν. ~(ναὶ μὰ Δί'	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ὁ Πολέμαρχος, σαφέστατά
[330]	πείσαιμι λέγων. εὖ γὰρ ἴσθι,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ὅτι, ἐπειδάν τις
[334]	ἀδικοῦντας δίκαιον κακῶς ποιεῖν. μηδαμῶς,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες· πονηρὸς γὰρ ἔοικεν
[343]	ἀντὶ τοῦ ἀποκρίνεσθαι, εἰπέ μοι,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, τίτθη σοι ἔστιν;
[331]	τις ἀποδιδόναι. πάνυ μὲν οὖν,	ἔφη,	ὦ Σώκρατες, ὑπολαβὼν ὁ Πολέμαρχος,
[337]	αὐτῷ εἶπες πρὸς ταῦτα; εἶεν,	ἔφη·	ὡς δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ.
[351]	αὐτῇ μετὰ δικαιοσύνης; (εἰ μέν,	ἔφη,	ὡς σὺ ἄρτι ἔλεγες ἔχει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005