Pages |
[353] |
ἄλλων;
οὐχ
οὕτω;
οὕτω.
Εχε
|
δή· |
ἆρ’
ἄν
ποτε
ὄμματα
τὸ |
[342] |
οὔ;
ὀρθῶς,
ἔφη.
~(τί
δὲ
|
δή; |
αὐτὴ
ἡ
ἰατρική
ἐστιν
πονηρά, |
[331] |
ᾔει
πρὸς
τὰ
ἱερά.
(λέγε
|
δή, |
εἶπον
ἐγώ,
σὺ
ὁ
τοῦ |
[338] |
τελευτῶν
δὲ
συνεχώρησεν,
(κἄπειτα,
αὕτη
|
δή, |
ἔφη,
ἡ
Σωκράτους
σοφία·
αὐτὸν |
[352] |
ὅντινα
τρόπον
χρὴ
ζῆν.
σκόπει
|
δή, |
ἔφη.
σκοπῶ,
ἦν
δ'
ἐγώ. |
[338] |
γάρ
σε
εὖ
ἐρεῖν.
(ἄκουε
|
δή, |
ἦ
δ'
ὅς.
φημὶ
γὰρ |
[352] |
ἵνα
μὴ
τοῖσδε
ἀπέχθωμαι.
ἴθι
|
δή, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
καὶ
τὰ |
[348] |
ἐγώ,
ἀρέσκει.
οὕτως,
ἔφη.
ἴθι
|
δή, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
Θρασύμαχε, |
[353] |
αὐτὸν
λόγον;
ἔμοιγε
δοκεῖ.
ἴθι
|
δή, |
μετὰ
ταῦτα
τόδε
σκέψαι.
ψυχῆς |
[339] |
κρείττονος,
ἐγὼ
δὲ
ἀγνοῶ,
σκεπτέον
|
δή. |
σκόπει,
ἔφη.
ταῦτ'
ἔσται,
ἦν |
[354] |
Θρασύμαχε,
λυσιτελέστερον
ἀδικία
δικαιοσύνης.
ταῦτα
|
δή |
σοι,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
εἱστιάσθω |
[340] |
ὁ
ἄρχων
ἥμαρτεν.
τοιοῦτον
οὖν
|
δή |
σοι
καὶ
ἐμὲ
ὑπόλαβε
νυνδὴ |
[345] |
τοσούσδε
ὄντας
εὐεργετήσῃς
ἐγὼ
γὰρ
|
δή |
σοι
λέγω
τό
γ'
ἐμόν, |
[333] |
κτῆσιν;
πάνυ
γε.
τί
δὲ
|
δή; |
τὴν
δικαιοσύνην
πρὸς
τίνος
χρείαν |
[332] |
ἀληθῆ,
ἦ
δ'
ὅς.
ἄλλο
|
δή |
τι
ἢ
τὸ
τοιοῦτον,
ὡς |
[348] |
καὶ
δι'
ἅ,
εἴρηκα.
φέρε
|
δή, |
τὸ
τοιόνδε
περὶ
αὐτῶν
πῶς |
[350] |
ποίει·
ἐγὼ
δὲ
ἐρωτήσω.
ἐρώτα
|
δή. |
τοῦτο
τοίνυν
ἐρωτῶ,
ὅπερ
ἄρτι, |
[351] |
δικαίοις;
ἔσονται,
ἔφη.
ἐὰν
δὲ
|
δή, |
ὦ
θαυμάσιε,
ἐν
ἑνὶ
ἐγγένηται |
[335] |
ἡ
αὐτὴ
θέσις.
φίλος
μὲν
|
δή, |
ὡς
ἔοικε,
τούτῳ
τῷ
λόγῳ |