Pages |
[333] |
λαθεῖν
οὗτος
δεινότατος
ἐμποιήσας;
ἔμοιγε
|
δοκεῖ. |
~(ἀλλὰ
μὴν
στρατοπέδου
γε
ὁ |
[349] |
δὲ
ἰατρικόν;
οὐχ
οὕτως;
οὕτως.
|
δοκεῖ |
ἂν
οὖν
τίς
σοι,
ὦ |
[328] |
γε
διαλεγόμενος
(τοῖς
σφόδρα
πρεσβύταις·
|
δοκεῖ |
γάρ
μοι
χρῆναι
παρ'
αὐτῶν |
[332] |
καὶ
ἐν
τῷ
συμμαχεῖν,
ἔμοιγε
|
δοκεῖ. |
εἶεν·
μὴ
κάμνουσί
γε
μήν, |
[336] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
οὗ
μοι
|
δοκεῖ |
εἶναι
τὸ
ῥῆμα,
τὸ
φάναι |
[349] |
ἔφη,
τοῦτο
διαφέρει,
εἴτε
μοι
|
δοκεῖ |
εἴτε
μή,
ἀλλ'
οὐ
τὸν |
[331] |
ἀποδιδόναι
δίκαιόν
ἐστι·
τοῦτο
λέγων
|
δοκεῖ |
ἔμοιγε
καλῶς
λέγειν.
ἀλλὰ
μέντοι, |
[352] |
καὶ
νῦν,
ὥς
γέ
μοι
|
δοκεῖ, |
ἐξ
ὧν
εἰρήκαμεν·
ὅμως
δ' |
[350] |
καὶ
ἀνεπιστημοσύνης
εἴ
τίς
σοι
|
δοκεῖ |
ἐπιστήμων
ὁστισοῦν
πλείω
ἂν
ἐθέλειν |
[334] |
ὅτι
ἔλεγον·
τοῦτο
μέντοι
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
ἔτι,
ὠφελεῖν
μὲν
τοὺς
φίλους |
[328] |
ἔφη,
μενετέον
εἶναι.
ἀλλ'
εἰ
|
δοκεῖ, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
οὕτω
χρὴ |
[353] |
εἰς
τὸν
αὐτὸν
λόγον;
ἔμοιγε
|
δοκεῖ. |
ἴθι
δή,
μετὰ
ταῦτα
τόδε |
[335] |
οὖν,
ἔφη,
οὕτως
ἄν
μοι
|
δοκεῖ |
καλῶς
λέγεσθαι.
ἔστιν
ἄρα,
ἦν |
[347] |
αὖθις
σκεψόμεθα·
πολὺ
δέ
μοι
|
δοκεῖ |
μεῖζον
εἶναι
ὃ
νῦν
λέγει |
[332] |
τοὺς
ἐχθροὺς
κακῶς
δικαιοσύνην
λέγει;
|
δοκεῖ |
μοι.
τίς
οὖν
δυνατώτατος
κάμνοντας |
[333] |
εἰς
κρουμάτων;
εἰς
ἀργυρίου,
ἔμοιγε
|
δοκεῖ. |
πλήν
γ'
ἴσως,
ὦ
Πολέμαρχε, |
[353] |
δ'
ἐγώ.
οὐκοῦν
καὶ
ἀρετὴ
|
δοκεῖ |
σοι
εἶναι
ἑκάστῳ
ᾧπερ
καὶ |
[347] |
Γλαύκων,
αἱρῇ;
καὶ
πότερον
ἀληθεστέρως
|
δοκεῖ |
σοι
λέγεσθαι;
τὸν
τοῦ
δικαίου |
[349] |
ἀποκρίνασθαι·
ὁ
δίκαιος
τοῦ
δικαίου
|
δοκεῖ |
τί
σοι
ἂν
ἐθέλειν
πλέον |
[352] |
δ'
ἐγώ.
καί
μοι
λέγε·
|
δοκεῖ |
τί
σοι
εἶναι
ἵππου
ἔργον; |
[353] |
ἔφη,
μανθάνω
τε
καί
μοι
|
δοκεῖ |
τοῦτο
ἑκάστου
(πράγματος
ἔργον
εἶναι. |
[332] |
δίκαιος
ἄχρηστος;
οὐ
πάνυ
μοι
|
δοκεῖ |
τοῦτο.
χρήσιμον
ἄρα
καὶ
ἐν |