HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀλλ 65
ἄλλ 1
ἀλλά 3
ἀλλὰ 73
ἄλλαι 4
ἄλλας 4
ἄλλη 3

Fréquences [« »]
65 ἀλλ
65 μὴ
72 οὖν
73 ἀλλὰ
73 ἦν
74 ἐγώ
75 ἂν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

ἀλλὰ

Pages

[335]   (συλλήβδην ἀρετῇ οἱ ἀγαθοὶ κακούς; ἀλλὰ ἀδύνατον. οὐ γὰρ θερμότητος οἶμαι

[330]   ἐὰν μὴ ἐλάττω καταλίπω τούτοισιν, ἀλλὰ βραχεῖ γέ τινι πλείω ἢ

[352]   πράττειν μετ' ἀλλήλων οἷοί (τε ἀλλὰ δὴ καὶ οὕς φαμεν ἐρρωμένως

[351]   χαρίζομαι. εὖ γε σὺ ποιῶν· ἀλλὰ δὴ καὶ τόδε μοι χάρισαι

[352]   ἀπείχοντο ἀλλήλων κομιδῇ ὄντες ἄδικοι, ἀλλὰ δῆλον ὅτι ἐνῆν τις αὐτοῖς

[330]   λέγοντι (ὅτι οὐ δι' αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο

[329]   φέρειν οὐ διὰ τὸν τρόπον ἀλλὰ διὰ τὸ πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι·

[338]   εἰπεῖν. μὴ οὖν ἄλλως ποίει, ἀλλὰ ἐμοί τε χαρίζου ἀποκρινόμενος καὶ

[331]   δὲ καὶ ἄλλας χρείας πολλάς· ἀλλὰ ἕν γε ἀνθ' ἑνὸς οὐκ

[351]   οὐκ ἐπινεύεις μόνον καὶ ἀνανεύεις, ἀλλὰ καὶ ἀποκρίνῃ πάνυ καλῶς. σοὶ

[336]   ὅτι ῥᾷον ἐρωτᾶν ἢ ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ἀπόκριναι καὶ εἰπὲ

[339]   τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον ποιεῖν ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον, τὸ μὴ συμφέρον.

[329]   πολλῶν ἐστι καὶ μαινομένων ἀπηλλάχθαι. ἀλλὰ καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν

[344]   οὐ μόνον ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅσοι

[341]   κατὰ τὸ πλεῖν κυβερνήτης καλεῖται, ἀλλὰ κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν

[333]   ὅταν μηδὲν δέῃ αὐτῷ χρῆσθαι ἀλλὰ κεῖσθαι; πάνυ γε. ὅταν ἄρα

[340]   φῶμεν λέγειν; ἥκιστά γε, ἔφη· ἀλλὰ κρείττω με οἴει καλεῖν τὸν

[328]   τῶν νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα. ἀλλὰ μένετε (καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖτε.

[331]   λέγων δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν. ἀλλὰ μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ

[334]   καὶ μάλα, ἔφη, οὕτω συμβαίνει. ἀλλὰ μεταθώμεθα· κινδυνεύομεν γὰρ οὐκ ὀρθῶς

[347]   ἑκόντα ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἰέναι ἀλλὰ μὴ ἀνάγκην περιμένειν αἰσχρὸν νενομίσθαι

[335]   μέν, ὄντα δὲ μή, δοκεῖν ἀλλὰ μὴ εἶναι φίλον. καὶ περὶ

[354]   δ' ἄδικος ἄθλιος. ἔστω, ἔφη. ἀλλὰ μὴν ἄθλιόν γε εἶναι οὐ

[354]   ἔφη, κατὰ τὸν σὸν λόγον. ~(ἀλλὰ μὴν ὅ γε εὖ ζῶν

[334]   τοὺς δὲ ἀγαθοὺς βλάπτειν; φαίνεται. ἀλλὰ μὴν οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί

[334]   οὗτος δεινότατος ἐμποιήσας; ἔμοιγε δοκεῖ. ~(ἀλλὰ μὴν στρατοπέδου γε ὁ αὐτὸς

[342]   τέχνη ἐστίν. φαίνεται, ἔφη, οὕτως. ἀλλὰ μήν, ὦ Θρασύμαχε, ἄρχουσί γε

[350]   τῷ κακῷ καὶ ἀμαθεῖ. κινδυνεύει. ἀλλὰ μὴν ὡμολογοῦμεν, ᾧ γε ὅμοιος

[347]   τὰ ἀλλότρια κακὰ μεταχειρίζεσθαι ἀνορθοῦντα, ~(ἀλλὰ μισθὸν αἰτεῖν, ὅτι ὁ μέλλων

[345]   ὅτι οὐδεὶς ἐθέλει ἄρχειν ἑκών, ἀλλὰ μισθὸν αἰτοῦσιν, ὡς οὐχὶ αὐτοῖσιν

[348]   ἦ τὴν δικαιοσύνην κακίαν; οὔκ, ἀλλὰ πάνυ γενναίαν εὐήθειαν. (τὴν ἀδικίαν

[348]   δὲ δικαιοσύνην ἐν τοῖς ἐναντίοις. ἀλλὰ πάνυ οὕτω τίθημι. τοῦτο, ἦν

[340]   ἁμαρτάνει τότε ὅταν ἄρχων ᾖ, ἀλλὰ πᾶς γ' ἂν εἴποι ὅτι

[352]   περὶ τοῦ ἐπιτυχόντος ὁ λόγος, ἀλλὰ περὶ τοῦ ὅντινα τρόπον χρὴ

[327]   εἴη. οὗτος, ἔφη, ὄπισθεν προσέρχεται· ἀλλὰ περιμένετε. ἀλλὰ περιμενοῦμεν, ἦ δ'

[327]   ἔφη, ὄπισθεν προσέρχεται· ἀλλὰ περιμένετε. ἀλλὰ περιμενοῦμεν, ἦ δ' ὃς ὁ

[345]   ᾤου δεῖν ὕστερον ἀκριβῶς φυλάξαι, ἀλλὰ πιαίνειν οἴει αὐτὸν τὰ πρόβατα,

[337]   παθεῖν. ἡδὺς γὰρ εἶ, ἔφη· ἀλλὰ πρὸς τῷ μαθεῖν καὶ ἀπότεισον

[345]   δ' ἐγώ, μὴ σύ γε· ἀλλὰ πρῶτον μέν, ἃ ἂν εἴπῃς,

[338]   ὦ ἄριστε, ἦν δ' ἐγώ· ἀλλὰ σαφέστερον εἰπὲ τί λέγεις. εἶτ'

[336]   κερδαλέον μηδ' ὅτι τὸ συμφέρον, ἀλλὰ σαφῶς μοι καὶ ἀκριβῶς λέγε

[338]   ἡγεῖται ὑπ' ἀνδρὸς οὐ φαύλου; ~ἀλλὰ σὲ δὴ μᾶλλον (εἰκὸς λέγειν·

[344]   ὅσια καὶ ἴδια καὶ δημόσια, ἀλλὰ (συλλήβδην· ὧν ἐφ' ἑκάστῳ μέρει

[336]   ταῦτ' εἶπον, οὐκέτι ἡσυχίαν ἦγεν, ἀλλὰ συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ θηρίον ἧκεν

[342]   ἰατρικὴ ἰατρικῇ τὸ συμφέρον σκοπεῖ ἀλλὰ σώματι. ναί, ἔφη. οὐδὲ ἱππικὴ

[349]   Θρασύμαχε, ἀτεχνῶς νῦν οὐ σκώπτειν, ἀλλὰ τὰ δοκοῦντα περὶ τῆς ἀληθείας

[335]   οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους; οὐκ ἔστιν. ἀλλὰ τῇ δικαιοσύνῃ δὴ οἱ δίκαιοι

[335]   μουσικοὶ ἀμούσους δύνανται ποιεῖν; ἀδύνατον. ἀλλὰ τῇ ἱππικῇ οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους;

[351]   ἁπλῶς, ὦ Θρασύμαχε, ἔγωγε ἐπιθυμῶ, ἀλλὰ τῇδέ πῃ σκέψασθαι· (πόλιν φαίης

[349]   ἐστὶν ἑκάτερος αὐτῶν οἷσπερ ἔοικεν; ἀλλὰ τί μέλλει; ἔφη. εἶεν, ὦ

[348]   μὲν λυσιτελεῖν, δικαιοσύνην δ' οὔ. ἀλλὰ τί μήν; τοὐναντίον, ἦ δ'

[332]   ἀποδιδόναι, τοῦτο δὲ ὠνόμασεν ὀφειλόμενον. ἀλλὰ τί οἴει; ἔφη. ὦ πρὸς

[338]   ἢ τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. ἀλλὰ τί οὐκ ἐπαινεῖς; ἀλλ' οὐκ

[344]   γὰρ τὸ ποιεῖν τὰ ἄδικα ἀλλὰ τὸ πάσχειν φοβούμενοι ὀνειδίζουσιν οἱ

[342]   κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἥττονός τε καὶ

[330]   οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται· ~ἀλλὰ τὸ τοῦ Θεμιστοκλέους εὖ ἔχει,

[342]   αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ καὶ ᾧ

[347]   πέφυκε τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖσθαι ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ· ὥστε πᾶς

[342]   ἰατρῷ συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ κάμνοντι; ὡμολόγηται γὰρ

[342]   συμφέρον σκέψεταί τε καὶ προστάξει, ἀλλὰ τὸ τῷ ναύτῃ τε καὶ

[348]   οὐκ ἀγνοῶ ὃ βούλει λέγειν, ἀλλὰ τόδε ἐθαύμασα, εἰ ἐν ἀρετῆς

[349]   ἐλέγχεις; (οὐδέν, ἦν δ' ἐγώ. ἀλλὰ τόδε μοι πειρῶ ἔτι πρὸς

[351]   σὸς οὗτος ἦν ὁ λόγος. ἀλλὰ τόδε περὶ αὐτοῦ σκοπῶ· πότερον

[346]   ὠφελίαν ἐσομένην ἐκ τοῦ ἄρχειν ~ἀλλὰ (τοῖς ἀρχομένοις; ἐπεὶ τοσόνδε εἰπέ·

[328]   ἡδοναί. μὴ οὖν ἄλλως ποίει, ἀλλὰ τοῖσδέ τε τοῖς νεανίσκοις σύνισθι

[335]   γὰρ θερμότητος οἶμαι ἔργον ψύχειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος

[335]   ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος ὑγραίνειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. πάνυ γε. οὐδὲ

[335]   οὔτε φίλον οὔτ' ἄλλον οὐδένα, ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου, τοῦ ἀδίκου. παντάπασί

[335]   οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ δέ

[347]   ἐστιν τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν δὴ καὶ εἰς

[346]   ἀποκρίνου, ἵνα τι καὶ περαίνωμεν. ἀλλὰ τούτῳ, ἔφη, ἑτέρα. οὐκοῦν καὶ

[347]   ἐπιτάττει κατὰ τὴν τέχνην ἐπιτάττων, ἀλλὰ τῷ ἀρχομένῳ· ὧν δὴ ἕνεκα,

[331]   εἶναι, οὔ (τι παντὶ ἀνδρὶ ἀλλὰ τῷ ἐπιεικεῖ καὶ κοσμίῳ. τὸ

Pages
[335]	(συλλήβδην ἀρετῇ οἱ ἀγαθοὶ κακούς;	ἀλλὰ	ἀδύνατον. οὐ γὰρ θερμότητος οἶμαι
[330]	ἐὰν μὴ ἐλάττω καταλίπω τούτοισιν,	ἀλλὰ	βραχεῖ γέ τινι πλείω ἢ
[352]	πράττειν μετ' ἀλλήλων οἷοί (τε	ἀλλὰ	δὴ καὶ οὕς φαμεν ἐρρωμένως
[351]	χαρίζομαι. εὖ γε σὺ ποιῶν·	ἀλλὰ	δὴ καὶ τόδε μοι χάρισαι
[352]	ἀπείχοντο ἀλλήλων κομιδῇ ὄντες ἄδικοι,	ἀλλὰ	δῆλον ὅτι ἐνῆν τις αὐτοῖς
[330]	λέγοντι (ὅτι οὐ δι' αὑτὸν	ἀλλὰ	διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο
[329]	φέρειν οὐ διὰ τὸν τρόπον	ἀλλὰ	διὰ τὸ πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι·
[338]	εἰπεῖν. μὴ οὖν ἄλλως ποίει,	ἀλλὰ	ἐμοί τε χαρίζου ἀποκρινόμενος καὶ
[331]	δὲ καὶ ἄλλας χρείας πολλάς·	ἀλλὰ	ἕν γε ἀνθ' ἑνὸς οὐκ
[351]	οὐκ ἐπινεύεις μόνον καὶ ἀνανεύεις,	ἀλλὰ	καὶ ἀποκρίνῃ πάνυ καλῶς. σοὶ
[336]	ὅτι ῥᾷον ἐρωτᾶν ἢ ἀποκρίνεσθαι,	ἀλλὰ	καὶ αὐτὸς ἀπόκριναι καὶ εἰπὲ
[339]	τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον ποιεῖν	ἀλλὰ	καὶ τοὐναντίον, τὸ μὴ συμφέρον.
[329]	πολλῶν ἐστι καὶ μαινομένων ἀπηλλάχθαι.	ἀλλὰ	καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν
[344]	οὐ μόνον ὑπὸ τῶν πολιτῶν	ἀλλὰ	καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅσοι
[341]	κατὰ τὸ πλεῖν κυβερνήτης καλεῖται,	ἀλλὰ	κατὰ τὴν τέχνην καὶ τὴν
[333]	ὅταν μηδὲν δέῃ αὐτῷ χρῆσθαι	ἀλλὰ	κεῖσθαι; πάνυ γε. ὅταν ἄρα
[340]	φῶμεν λέγειν; ἥκιστά γε, ἔφη·	ἀλλὰ	κρείττω με οἴει καλεῖν τὸν
[328]	τῶν νέων αὐτόθι καὶ διαλεξόμεθα.	ἀλλὰ	μένετε (καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖτε.
[331]	λέγων δοκεῖ ἔμοιγε καλῶς λέγειν.	ἀλλὰ	μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ
[334]	καὶ μάλα, ἔφη, οὕτω συμβαίνει.	ἀλλὰ	μεταθώμεθα· κινδυνεύομεν γὰρ οὐκ ὀρθῶς
[347]	ἑκόντα ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἰέναι	ἀλλὰ	μὴ ἀνάγκην περιμένειν αἰσχρὸν νενομίσθαι
[335]	μέν, ὄντα δὲ μή, δοκεῖν	ἀλλὰ	μὴ εἶναι φίλον. καὶ περὶ
[354]	δ' ἄδικος ἄθλιος. ἔστω, ἔφη.	ἀλλὰ	μὴν ἄθλιόν γε εἶναι οὐ
[354]	ἔφη, κατὰ τὸν σὸν λόγον.	~(ἀλλὰ	μὴν ὅ γε εὖ ζῶν
[334]	τοὺς δὲ ἀγαθοὺς βλάπτειν; φαίνεται.	ἀλλὰ	μὴν οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί
[334]	οὗτος δεινότατος ἐμποιήσας; ἔμοιγε δοκεῖ.	~(ἀλλὰ	μὴν στρατοπέδου γε ὁ αὐτὸς
[342]	τέχνη ἐστίν. φαίνεται, ἔφη, οὕτως.	ἀλλὰ	μήν, ὦ Θρασύμαχε, ἄρχουσί γε
[350]	τῷ κακῷ καὶ ἀμαθεῖ. κινδυνεύει.	ἀλλὰ	μὴν ὡμολογοῦμεν, ᾧ γε ὅμοιος
[347]	τὰ ἀλλότρια κακὰ μεταχειρίζεσθαι ἀνορθοῦντα,	~(ἀλλὰ	μισθὸν αἰτεῖν, ὅτι ὁ μέλλων
[345]	ὅτι οὐδεὶς ἐθέλει ἄρχειν ἑκών,	ἀλλὰ	μισθὸν αἰτοῦσιν, ὡς οὐχὶ αὐτοῖσιν
[348]	ἦ τὴν δικαιοσύνην κακίαν; οὔκ,	ἀλλὰ	πάνυ γενναίαν εὐήθειαν. (τὴν ἀδικίαν
[348]	δὲ δικαιοσύνην ἐν τοῖς ἐναντίοις.	ἀλλὰ	πάνυ οὕτω τίθημι. τοῦτο, ἦν
[340]	ἁμαρτάνει τότε ὅταν ἄρχων ᾖ,	ἀλλὰ	πᾶς γ' ἂν εἴποι ὅτι
[352]	περὶ τοῦ ἐπιτυχόντος ὁ λόγος,	ἀλλὰ	περὶ τοῦ ὅντινα τρόπον χρὴ
[327]	εἴη. οὗτος, ἔφη, ὄπισθεν προσέρχεται·	ἀλλὰ	περιμένετε. ἀλλὰ περιμενοῦμεν, ἦ δ'
[327]	ἔφη, ὄπισθεν προσέρχεται· ἀλλὰ περιμένετε.	ἀλλὰ	περιμενοῦμεν, ἦ δ' ὃς ὁ
[345]	ᾤου δεῖν ὕστερον ἀκριβῶς φυλάξαι,	ἀλλὰ	πιαίνειν οἴει αὐτὸν τὰ πρόβατα,
[337]	παθεῖν. ἡδὺς γὰρ εἶ, ἔφη·	ἀλλὰ	πρὸς τῷ μαθεῖν καὶ ἀπότεισον
[345]	δ' ἐγώ, μὴ σύ γε·	ἀλλὰ	πρῶτον μέν, ἃ ἂν εἴπῃς,
[338]	ὦ ἄριστε, ἦν δ' ἐγώ·	ἀλλὰ	σαφέστερον εἰπὲ τί λέγεις. εἶτ'
[336]	κερδαλέον μηδ' ὅτι τὸ συμφέρον,	ἀλλὰ	σαφῶς μοι καὶ ἀκριβῶς λέγε
[338]	ἡγεῖται ὑπ' ἀνδρὸς οὐ φαύλου;	~ἀλλὰ	σὲ δὴ μᾶλλον (εἰκὸς λέγειν·
[344]	ὅσια καὶ ἴδια καὶ δημόσια,	ἀλλὰ	(συλλήβδην· ὧν ἐφ' ἑκάστῳ μέρει
[336]	ταῦτ' εἶπον, οὐκέτι ἡσυχίαν ἦγεν,	ἀλλὰ	συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ θηρίον ἧκεν
[342]	ἰατρικὴ ἰατρικῇ τὸ συμφέρον σκοπεῖ	ἀλλὰ	σώματι. ναί, ἔφη. οὐδὲ ἱππικὴ
[349]	Θρασύμαχε, ἀτεχνῶς νῦν οὐ σκώπτειν,	ἀλλὰ	τὰ δοκοῦντα περὶ τῆς ἀληθείας
[335]	οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους; οὐκ ἔστιν.	ἀλλὰ	τῇ δικαιοσύνῃ δὴ οἱ δίκαιοι
[335]	μουσικοὶ ἀμούσους δύνανται ποιεῖν; ἀδύνατον.	ἀλλὰ	τῇ ἱππικῇ οἱ ἱππικοὶ ἀφίππους;
[351]	ἁπλῶς, ὦ Θρασύμαχε, ἔγωγε ἐπιθυμῶ,	ἀλλὰ	τῇδέ πῃ σκέψασθαι· (πόλιν φαίης
[349]	ἐστὶν ἑκάτερος αὐτῶν οἷσπερ ἔοικεν;	ἀλλὰ	τί μέλλει; ἔφη. εἶεν, ὦ
[348]	μὲν λυσιτελεῖν, δικαιοσύνην δ' οὔ.	ἀλλὰ	τί μήν; τοὐναντίον, ἦ δ'
[332]	ἀποδιδόναι, τοῦτο δὲ ὠνόμασεν ὀφειλόμενον.	ἀλλὰ	τί οἴει; ἔφη. ὦ πρὸς
[338]	ἢ τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον.	ἀλλὰ	τί οὐκ ἐπαινεῖς; ἀλλ' οὐκ
[344]	γὰρ τὸ ποιεῖν τὰ ἄδικα	ἀλλὰ	τὸ πάσχειν φοβούμενοι ὀνειδίζουσιν οἱ
[342]	κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει,	ἀλλὰ	τὸ τοῦ ἥττονός τε καὶ
[330]	οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται·	~ἀλλὰ	τὸ τοῦ Θεμιστοκλέους εὖ ἔχει,
[342]	αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει,	ἀλλὰ	τὸ τῷ ἀρχομένῳ καὶ ᾧ
[347]	πέφυκε τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖσθαι	ἀλλὰ	τὸ τῷ ἀρχομένῳ· ὥστε πᾶς
[342]	ἰατρῷ συμφέρον σκοπεῖ οὐδ' ἐπιτάττει,	ἀλλὰ	τὸ τῷ κάμνοντι; ὡμολόγηται γὰρ
[342]	συμφέρον σκέψεταί τε καὶ προστάξει,	ἀλλὰ	τὸ τῷ ναύτῃ τε καὶ
[348]	οὐκ ἀγνοῶ ὃ βούλει λέγειν,	ἀλλὰ	τόδε ἐθαύμασα, εἰ ἐν ἀρετῆς
[349]	ἐλέγχεις; (οὐδέν, ἦν δ' ἐγώ.	ἀλλὰ	τόδε μοι πειρῶ ἔτι πρὸς
[351]	σὸς οὗτος ἦν ὁ λόγος.	ἀλλὰ	τόδε περὶ αὐτοῦ σκοπῶ· πότερον
[346]	ὠφελίαν ἐσομένην ἐκ τοῦ ἄρχειν	~ἀλλὰ	(τοῖς ἀρχομένοις; ἐπεὶ τοσόνδε εἰπέ·
[328]	ἡδοναί. μὴ οὖν ἄλλως ποίει,	ἀλλὰ	τοῖσδέ τε τοῖς νεανίσκοις σύνισθι
[335]	γὰρ θερμότητος οἶμαι ἔργον ψύχειν	ἀλλὰ	τοῦ ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος
[335]	ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος ὑγραίνειν	ἀλλὰ	τοῦ ἐναντίου. πάνυ γε. οὐδὲ
[335]	οὔτε φίλον οὔτ' ἄλλον οὐδένα,	ἀλλὰ	τοῦ ἐναντίου, τοῦ ἀδίκου. παντάπασί
[335]	οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν	ἀλλὰ	τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ δέ
[347]	ἐστιν τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον.	ἀλλὰ	τοῦτο μὲν δὴ καὶ εἰς
[346]	ἀποκρίνου, ἵνα τι καὶ περαίνωμεν.	ἀλλὰ	τούτῳ, ἔφη, ἑτέρα. οὐκοῦν καὶ
[347]	ἐπιτάττει κατὰ τὴν τέχνην ἐπιτάττων,	ἀλλὰ	τῷ ἀρχομένῳ· ὧν δὴ ἕνεκα,
[331]	εἶναι, οὔ (τι παντὶ ἀνδρὶ	ἀλλὰ	τῷ ἐπιεικεῖ καὶ κοσμίῳ. τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005