Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 21
τῇδέ 1
τήν 1
τὴν 55
τῆς 26
τί 52
τι 51
Fréquences     [«    »]
52 οὐκ
52 τί
51 τι
55 τὴν
56 τοῦτο
58 τῷ
60 τὸν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τὴν


Pages
[348]   οὔκ, ἀλλὰ πάνυ γενναίαν εὐήθειαν.  (τὴν   ἀδικίαν ἄρα κακοήθειαν καλεῖς; οὔκ,
[348]   εἴπῃ. εἰ γὰρ λυσιτελεῖν μὲν  τὴν   ἀδικίαν ἐτίθεσο, κακίαν μέντοι
[350]   δὲ δὴ καὶ ἰσχυρὸν εἶναι  τὴν   ἀδικίαν. οὐ μέμνησαι,
[344]   πάσχειν φοβούμενοι ὀνειδίζουσιν οἱ ὀνειδίζοντες  τὴν   ἀδικίαν. οὕτως, Σώκρατες, καὶ
[348]   ἀρετῆς καὶ σοφίας τιθεῖς μέρει  τὴν   ἀδικίαν, τὴν δὲ δικαιοσύνην ἐν
[331]   δ' αὐτό, τὴν δικαιοσύνην, πότερα  τὴν   ἀλήθειαν αὐτὸ φήσομεν εἶναι ἁπλῶς
[340]   τότε ὅταν ἁμαρτάνῃ, κατὰ ταύτην  τὴν   ἁμαρτίαν; ἀλλ' οἶμαι λέγομεν τῷ
[335]   μὴ οὕτω φῶμεν, βλαπτομένους εἰς  τὴν   ἀνθρωπείαν ἀρετὴν χείρους γίγνεσθαι; πάνυ
[346]   ἰατρικὴν σὺ καὶ τὴν κυβερνητικὴν  τὴν   αὐτὴν καλεῖς; ἐάνπερ βούλῃ
[350]   ταὐτὰ τῷ ὁμοίῳ ἑαυτῷ εἰς  τὴν   αὐτὴν πρᾶξιν. ἀλλ' ἴσως, ἔφη,
[351]   ἐγγένηται ἀδικία, μῶν μὴ ἀπολεῖ  τὴν   αὑτῆς δύναμιν, οὐδὲν ἧττον
[342]   αὑτῆς οὔτε ἄλλης προσδεῖται ἐπὶ  τὴν   αὑτῆς πονηρίαν τὸ συμφέρον σκοπεῖν·
[353]   ἔργον καλῶς (ἀπεργάσαιντο μὴ ἔχοντα  τὴν   αὑτῶν οἰκείαν ἀρετήν, ἀλλ' ἀντὶ
[348]   οὐκοῦν τὴν μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν,  τὴν   δὲ ἀδικίαν κακίαν; εἰκός γ'
[350]   δικαιοσύνην ἀρετὴν εἶναι καὶ σοφίαν,  τὴν   δὲ ἀδικίαν κακίαν τε καὶ
[348]   σοφίας τιθεῖς μέρει τὴν ἀδικίαν,  τὴν   δὲ δικαιοσύνην ἐν τοῖς ἐναντίοις.
[347]   μὲν γὰρ δύο μισθοὺς γιγνώσκω,  τὴν   δὲ ζημίαν ἥντινα λέγεις καὶ
[350]   ἐρυθριῶντα ἐπειδὴ δὲ οὖν διωμολογησάμεθα  τὴν   δικαιοσύνην ἀρετὴν εἶναι καὶ σοφίαν,
[348]   τοὐναντίον, δ' ὅς.  τὴν   δικαιοσύνην κακίαν; οὔκ, ἀλλὰ πάνυ
[333]   καὶ μηδὲν χρῆσθαι, χρήσιμον εἶναι  τὴν   δικαιοσύνην, ὅταν δὲ χρῆσθαι, τὴν
[331]   Κέφαλε. τοῦτο δ' αὐτό,  τὴν   δικαιοσύνην, πότερα τὴν ἀλήθειαν αὐτὸ
[333]   πάνυ γε. τί δὲ δή;  τὴν   δικαιοσύνην πρὸς τίνος χρείαν
[346]   τούτῳ ἑτέραν εἶναι, τῷ ἑτέραν  τὴν   δύναμιν ἔχειν; καί, μακάριε,
[351]   οὐκοῦν τοιάνδε τινὰ φαίνεται ἔχουσα  τὴν   δύναμιν, οἵαν, ἂν ἐγγένηται,
[351]   γιγνομένη πόλις πόλεως ἄνευ δικαιοσύνης  τὴν   δύναμιν ταύτην ἕξει, ἀνάγκη
[327]   τε τῇ θεῷ καὶ ἅμα  τὴν   ἑορτὴν βουλόμενος θεάσασθαι τίνα τρόπον
[336]   ἐν τῇ ζητήσει καὶ διαφθείρειν  τὴν   εὕρεσιν αὐτοῦ, δικαιοσύνην δὲ ζητοῦντας,
[345]   τινὰ καὶ μέλλοντα ἑστιάσεσθαι, πρὸς  τὴν   εὐωχίαν, αὖ πρὸς τὸ
[346]   μισθαρνῶν. οὐ δῆτα. τί δέ;  τὴν   ἰατρικὴν μισθαρνητικήν, ἐὰν ἰώμενός τις
[346]   γὰρ αὐτῆς δύναμις·  τὴν   ἰατρικὴν σὺ καὶ τὴν κυβερνητικὴν
[346]   τὴν ἰατρικὴν σὺ καὶ  τὴν   κυβερνητικὴν τὴν αὐτὴν καλεῖς;
[348]   κακίαν; πῶς γὰρ οὔ; οὐκοῦν  τὴν   μὲν δικαιοσύνην ἀρετήν, τὴν δὲ
[346]   δῆτα, ἔφη. οὐδέ γ' οἶμαι,  τὴν   μισθωτικήν, ἐὰν ὑγιαίνῃ τις μισθαρνῶν.
[333]   δὲ χρῆσθαι, τὴν ὁπλιτικὴν καὶ  τὴν   μουσικήν; ἀνάγκη. καὶ περὶ τἆλλα
[344]   ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται αὐτὸν  τὴν   ὅλην ἀδικίαν ἠδικηκότα· οὐ γὰρ
[333]   τὴν δικαιοσύνην, ὅταν δὲ χρῆσθαι,  τὴν   ὁπλιτικὴν καὶ τὴν μουσικήν; ἀνάγκη.
[329]   ταὐτὸν παραπλησίαν ἡλικίαν ἔχοντες, διασῴζοντες  τὴν   παλαιὰν παροιμίαν· οἱ οὖν πλεῖστοι
[328]   γὰρ μετὰ τὸ δεῖπνον καὶ  τὴν   παννυχίδα θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά τε
[330]   οὐ δι' αὑτὸν ἀλλὰ διὰ  τὴν   πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο ὅτι οὔτ'
[343]   ἔλαττον· ἔπειτα ἐν τοῖς πρὸς  τὴν   πόλιν, ὅταν τέ τινες εἰσφοραὶ
[350]   ἦν δ' ἐγώ, παρά γε  τὴν   σαυτοῦ δόξαν. ὥστε σοί, ἔφη,
[348]   Θρασύμαχε, ἀπόκριναι ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς.  τὴν   τελέαν ἀδικίαν τελέας οὔσης δικαιοσύνης
[344]   δὲ ῥᾷστα μαθήσῃ, ἐὰν ἐπὶ  τὴν   τελεωτάτην ἀδικίαν ἔλθῃς, τὸν
[347]   βέλτιστον πράττει οὐδ' ἐπιτάττει κατὰ  τὴν   τέχνην ἐπιτάττων, ἀλλὰ τῷ ἀρχομένῳ·
[341]   πλεῖν κυβερνήτης καλεῖται, ἀλλὰ κατὰ  τὴν   τέχνην καὶ τὴν τῶν ναυτῶν
[335]   εἰς τὴν τῶν ἵππων; εἰς  τὴν   τῶν ἵππων. ἆρ' οὖν καὶ
[335]   τῶν κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς  τὴν   τῶν ἵππων ἀρετήν; ἀνάγκη. (ἀνθρώπους
[335]   τῶν κυνῶν ἀρετήν, εἰς  τὴν   τῶν ἵππων; εἰς τὴν τῶν
[335]   κύνες βλαπτόμενοι χείρους γίγνονται εἰς  τὴν   τῶν κυνῶν ἀλλ' οὐκ εἰς
[335]   χείρους γίγνονται; χείρους. ἆρα εἰς  τὴν   τῶν κυνῶν ἀρετήν, εἰς
[341]   ἀλλὰ κατὰ τὴν τέχνην καὶ  τὴν   τῶν ναυτῶν ἀρχήν. ἀληθῆ, ἔφη.
[331]   πρὸς δὴ τοῦτ' ἔγωγε τίθημι  τὴν   τῶν χρημάτων κτῆσιν πλείστου ἀξίαν
[330]   ὡς ἔργον ἑαυτῶν, καὶ κατὰ  τὴν   χρείαν ᾗπερ οἱ ἄλλοι. χαλεποὶ
[330]   τέως, τότε δὴ στρέφουσιν αὐτοῦ  τὴν   ψυχὴν μὴ ἀληθεῖς ὦσιν· καὶ
[345]   σοι ἔτι ποιήσω; εἰς  τὴν   ψυχὴν φέρων ἐνθῶ τὸν λόγον;




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005