Alphabétiquement     [«   »]
μεμαθηκέναι 1
μέμνημαι 1
μέμνησαι 1
μὲν 83
μέν 11
μένετ 1
μένετε 1
Fréquences     [«    »]
83 γὰρ
75 ὅτι
77 οὐ
83 μὲν
84 τε
85 γε
88 εἶναι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

μὲν


Pages
[334]   τοὐναντίον; ἁμαρτάνουσιν. τούτοις ἄρα οἱ  μὲν   ἀγαθοὶ ἐχθροί, οἱ δὲ κακοὶ
[344]   τελεωτάτην ἀδικίαν ἔλθῃς, τὸν  μὲν   ἀδικήσαντα εὐδαιμονέστατον ποιεῖ, τοὺς δὲ
[345]   βούλεται. ἀλλ' ὠγαθέ, ἔστω  μὲν   ἄδικος, δυνάσθω δὲ ἀδικεῖν
[352]   στρατοπέδῳ ~εἴτε (ἄλλῳ ὁτῳοῦν, πρῶτον  μὲν   ἀδύνατον αὐτὸ ποιεῖν πράττειν μεθ'
[352]   ποιήσει ἅπερ πέφυκεν ἐργάζεσθαι· πρῶτον  μὲν   ἀδύνατον αὐτὸν πράττειν ποιήσει στασιάζοντα
[353]   δὲ ἀδικίαν; συνεχωρήσαμεν γάρ.  μὲν   ἄρα δικαία ψυχὴ καὶ
[350]   ἑκάτερον εἶναι. ὡμολογοῦμεν γάρ.  μὲν   ἄρα δίκαιος ἡμῖν ἀναπέφανται ὢν
[353]   ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τῇ οἰκείᾳ  μὲν   ἀρετῇ τὸ αὑτῶν ἔργον εὖ
[340]   αὐτὸς γὰρ Θρασύμαχος ὁμολογεῖ τοὺς  μὲν   ἄρχοντας ἐνίοτε ἑαυτοῖς κακὰ προστάττειν,
[339]   εἶναι ὡμολογῆσθαί σοι, ὅταν οἱ  μὲν   ἄρχοντες ἄκοντες κακὰ αὑτοῖς προστάττωσιν,
[347]   Σώκρατες; ἔφη Γλαύκων· τοὺς  μὲν   γὰρ δύο μισθοὺς γιγνώσκω, τὴν
[328]   τὸν Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι. εἰ  μὲν   γὰρ ἐγὼ ἔτι ἐν δυνάμει
[352]   ἀποκρινόμενος ὥσπερ καὶ νῦν. ὅτι  μὲν   γὰρ καὶ σοφώτεροι καὶ ἀμείνους
[329]   τρόπος τῶν ἀνθρώπων. ἂν  μὲν   γὰρ κόσμιοι καὶ εὔκολοι ὦσιν,
[330]   πάππου καὶ τοῦ πατρός.  μὲν   γὰρ πάππος τε καὶ ὁμώνυμος
[332]   (τὸ δίκαιον εἴη. διενοεῖτο  μὲν   γάρ, ὡς φαίνεται, ὅτι τοῦτ'
[347]   τοῦ κρείττονος συμφέρον. ἀλλὰ τοῦτο  μὲν   δὴ καὶ εἰς αὖθις σκεψόμεθα·
[335]   δὲ αὐτὴ θέσις. φίλος  μὲν   δή, ὡς ἔοικε, τούτῳ τῷ
[338]   πρὸς τὸ αὑτῇ συμφέρον, δημοκρατία  μὲν   δημοκρατικούς, τυραννὶς δὲ τυραννικούς, καὶ
[343]   τέ τινες εἰσφοραὶ ὦσιν,  μὲν   δίκαιος ἀπὸ τῶν ἴσων πλέον
[354]   τἀναντία. πῶς γὰρ οὔ;  μὲν   δίκαιος ἄρα εὐδαίμων, δ'
[350]   ἄρα, ἦν δ' ἐγώ,  μὲν   δίκαιος τῷ σοφῷ καὶ ἀγαθῷ,
[343]   ἀδικίας, ὥστε ἀγνοεῖς ὅτι  μὲν   δικαιοσύνη καὶ τὸ δίκαιον ἀλλότριον
[348]   πῶς γὰρ οὔ; οὐκοῦν τὴν  μὲν   δικαιοσύνην ἀρετήν, τὴν δὲ ἀδικίαν
[349]   ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τοῦ  μὲν   (δικαίου μὴ ἀξιοῖ πλέον ἔχειν
[343]   ἀρχήν τινα ἄρχῃ ἑκάτερος, τῷ  μὲν   δικαίῳ ὑπάρχει, καὶ εἰ μηδεμία
[331]   καὶ αὐτὰ ταῦτα ἔστιν ἐνίοτε  μὲν   δικαίως, ἐνίοτε δὲ ἀδίκως ποιεῖν;
[343]   ἀδίκου πανταχοῦ ἔλαττον ἔχει. πρῶτον  μὲν   ἐν τοῖς πρὸς ἀλλήλους συμβολαίοις,
[350]   δὲ ἀνεπιστήμων; οὐχὶ ὁμοίως  μὲν   ἐπιστήμονος (πλεονεκτήσειεν ἄν, ὁμοίως δὲ
[329]   μεγάλων τινῶν ἀπεστερημένοι καὶ τότε  μὲν   εὖ ζῶντες, νῦν δὲ οὐδὲ
[335]   δὲ δὴ νοεῖ αὐτῷ τοῖς  μὲν   ἐχθροῖς βλάβην ὀφείλεσθαι παρὰ τοῦ
[350]   εἶεν, ἦν δ' ἐγώ, τοῦτο  μὲν   ἡμῖν οὕτω κείσθω, ἔφαμεν δὲ
[338]   ποιεῖν. καὶ Θρασύμαχος φανερὸς  μὲν   ἦν ἐπιθυμῶν εἰπεῖν ἵν' εὐδοκιμήσειεν,
[346]   εἰ δεῖ ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι,  μὲν   ἰατρικὴ ὑγίειαν ποιεῖ, δὲ
[336]   εἶναι; (καὶ Θρασύμαχος πολλάκις  μὲν   καὶ διαλεγομένων ἡμῶν μεταξὺ ὥρμα
[342]   καὶ ἀρχομένου (ὑπὸ ἑαυτῆς. συνωμολόγησε  μὲν   καὶ ταῦτα τελευτῶν, ἐπεχείρει δὲ
[348]   ἐπειδή γε καὶ λέγω ἀδικίαν  μὲν   λυσιτελεῖν, δικαιοσύνην δ' οὔ. ἀλλὰ
[337]   Σωκράτης τὸ εἰωθὸς διαπράξηται· αὐτὸς  μὲν   μὴ ἀποκρίνηται, ἄλλου δ' ἀποκρινομένου
[338]   ἔφη, Σωκράτους σοφία· αὐτὸν  μὲν   μὴ ἐθέλειν διδάσκειν, παρὰ δὲ
[337]   βέλτιστε, τὶς ἀποκρίναιτο πρῶτον  μὲν   μὴ εἰδὼς μηδὲ φάσκων εἰδέναι,
[349]   φρόνιμον καὶ πότερον ἄφρονα; τὸν  μὲν   μουσικὸν δήπου φρόνιμον, τὸν δὲ
[346]   δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν, καὶ  μὲν   οἰκοδομικὴ οἰκίαν, δὲ μισθαρνητικὴ
[349]   λέγωμεν, ἔφην· δίκαιος τοῦ  μὲν   ὁμοίου οὐ πλεονεκτεῖ, τοῦ δὲ
[350]   (ὁ δέ γε δίκαιος τοῦ  μὲν   ὁμοίου οὐ πλεονεκτήσει, τοῦ δὲ
[350]   ἀγαθός τε καὶ σοφὸς τοῦ  μὲν   ὁμοίου οὐκ ἐθελήσει πλεονεκτεῖν, τοῦ
[339]   οὐκοῦν ἐπιχειροῦντες νόμους τιθέναι τοὺς  μὲν   ὀρθῶς τιθέασιν, τοὺς δέ τινας
[343]   ἔλαττον, ὅταν τε λήψεις, (ὁ  μὲν   οὐδέν, δὲ πολλὰ κερδαίνει.
[337]   τούτοις προύλεγον, ὅτι σὺ ἀποκρίνασθαι  μὲν   οὐκ ἐθελήσοις, εἰρωνεύσοιο δὲ καὶ
[335]   ἀνθρωπείαν ἀρετὴν χείρους γίγνεσθαι; πάνυ  μὲν   οὖν. ἀλλ' δικαιοσύνη οὐκ
[347]   ἄλλον ὠφελῶν πράγματα ἔχειν. τοῦτο  μὲν   οὖν ἔγωγε οὐδαμῇ συγχωρῶ (Θρασυμάχῳ,
[330]   εἴ τινά τι ἠδίκησεν.  μὲν   οὖν εὑρίσκων ἑαυτοῦ ἐν τῷ
[332]   ὅτι ἂν τύχῃ ὀφειλόμενον; παντάπασι  μὲν   οὖν, ἔφη, γε ὀφείλεται
[341]   Θρασύμαχε· δοκῶ σοι συκοφαντεῖν; πάνυ  μὲν   οὖν, ἔφη. οἴει γάρ με
[348]   δικασταὶ καὶ ῥήτορες ἐσόμεθα. πάνυ  μὲν   οὖν, ἔφη. ὁποτέρως οὖν σοι,
[335]   ἐχθρὸν κακὸν ὄντα βλάπτειν; (πάνυ  μὲν   οὖν, ἔφη, οὕτως ἄν μοι
[331]   ἂν λάβῃ τις ἀποδιδόναι. πάνυ  μὲν   οὖν, ἔφη, Σώκρατες, ὑπολαβὼν
[348]   τὰ βαλλάντια ἀποτέμνοντας λέγειν. λυσιτελεῖ  μὲν   οὖν, δ' ὅς, καὶ
[330]   πλοῦτον. ἀληθῆ, ἔφη, λέγεις. (πάνυ  μὲν   οὖν, ἦν δ' ἐγώ. ἀλλά
[352]   ὕστερον προυθέμεθα σκέψασθαι, σκεπτέον. φαίνονται  μὲν   οὖν καὶ νῦν, ὥς γέ
[348]   δικαιοσύνης λυσιτελεστέραν φῂς εἶναι; (πάνυ  μὲν   οὖν καὶ φημί, ἔφη, καὶ
[327]   ἅτε νῦν πρῶτον ἄγοντες. καλὴ  μὲν   οὖν μοι καὶ τῶν
[353]   τοῦτο τούτου ἔργον θήσομεν; θήσομεν  μὲν   οὖν. νῦν δὴ οἶμαι ἄμεινον
[341]   σε ἐρέσθαι ὡς ἠρόμην; εὖ  μὲν   οὖν οἶδα, ἔφη. καὶ οὐδέν
[352]   εἰσὶ καὶ πράττειν ἀδύνατοι ταῦτα  (μὲν   οὖν ὅτι οὕτως ἔχει μανθάνω,
[341]   τινος, εἴποιμ' ἂν ὅτι παντάπασι  μὲν   οὖν προσδεῖται. διὰ ταῦτα καὶ
[332]   λέγειν φῂς τὸν Σιμωνίδην; πάνυ  μὲν   οὖν. τί δέ; τοῖς ἐχθροῖς
[339]   μή, πειράσομαι μαθεῖν. τὸ συμφέρον  μὲν   οὖν, Θρασύμαχε, καὶ σὺ
[350]   κακός. δὴ Θρασύμαχος ὡμολόγησε  μὲν   πάντα ταῦτα, οὐχ (ὡς ἐγὼ
[334]   ὅμως δίκαιον τότε τούτοις τοὺς  μὲν   πονηροὺς (ὠφελεῖν, τοὺς δὲ ἀγαθοὺς
[348]   τις εἴπῃ. εἰ γὰρ λυσιτελεῖν  μὲν   τὴν ἀδικίαν ἐτίθεσο, κακίαν μέντοι
[348]   βούλομαι; δ' ὅς. ἂν  μὲν   τοίνυν, ἦν δ' ἐγώ, ἀντικατατείναντες
[344]   ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἔλεγον, τὸ  μὲν   τοῦ κρείττονος συμφέρον τὸ δίκαιον
[334]   μέντοι ἔμοιγε δοκεῖ ἔτι, ὠφελεῖν  μὲν   τοὺς φίλους δικαιοσύνη, βλάπτειν
[339]   οὐδ' εἰ μεγάλη· ἀλλ' ὅτι  μὲν   τοῦτο σκεπτέον εἰ ἀληθῆ λέγεις,
[338]   ἔφη, ὅτι τῶν πόλεων αἱ  μὲν   τυραννοῦνται, αἱ δὲ δημοκρατοῦνται, αἱ
[346]   ἀλλ' οὐ κοινήν, οἷον ἰατρικὴ  μὲν   ὑγίειαν, κυβερνητικὴ δὲ σωτηρίαν ἐν
[335]   λέγειν, ὅτι ἔστιν δίκαιον τὸν  μὲν   φίλον ἀγαθὸν ὄντα εὖ ποιεῖν,
[335]   ἐλέγομεν, λέγοντες δίκαιον εἶναι τὸν  μὲν   φίλον εὖ ποιεῖν, τὸν δ'
[334]   (τῶν ἀνθρώπων, δίκαιον εἶναι τοὺς  μὲν   φίλους βλάπτειν πονηροὶ γὰρ αὐτοῖς
[336]   τὸ φάναι δίκαιον εἶναι τοὺς  μὲν   φίλους ὠφελεῖν, τοὺς δ' ἐχθροὺς
[333]   πάντα δικαιοσύνη ἑκάστου ἐν  μὲν   χρήσει ἄχρηστος, ἐν δὲ ἀχρηστίᾳ
[334]   τοῦτο, ὥστε δοκεῖν αὐτοῖς πολλοὺς  μὲν   χρηστοὺς εἶναι μὴ ὄντας, πολλοὺς
[336]   μὴ γὰρ δὴ οἴου, εἰ  μὲν   χρυσίον ἐζητοῦμεν, οὐκ ἄν ποτε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005