Pages |
[348] |
οἵ
γε
τελέως,
ἔφη,
οἷοί
|
τε |
ἀδικεῖν,
πόλεις
τε
καὶ
ἔθνη |
[352] |
οὐδὲ
πράττειν
μετ'
ἀλλήλων
οἷοί
|
(τε |
ἀλλὰ
δὴ
καὶ
οὕς
φαμεν |
[332] |
γίγνηται,
φίλοι
δὲ
ὦσιν
ὅ
|
τε |
ἀπολαμβάνων
καὶ
ὁ
ἀποδιδούς
οὐχ |
[328] |
εἰς
τοῦ
Πολεμάρχου,
καὶ
Λυσίαν
|
τε |
αὐτόθι
κατελάβομεν
καὶ
Εὐθύδημον,
τοὺς |
[330] |
ὧν
ἔμπροσθεν
οὐκ
εἰσῄει.
οἵ
|
τε |
γὰρ
λεγόμενοι
μῦθοι
περὶ
τῶν |
[338] |
εἰπόντος
δέ
μου
ταῦτα,
ὅ
|
τε |
Γλαύκων
καὶ
οἱ
ἄλλοι
ἐδέοντο |
[330] |
πατέρες
τοὺς
παῖδας
ἀγαπῶσιν,
ταύτῃ
|
τε |
δὴ
καὶ
οἱ
χρηματισάμενοι
περὶ |
[348] |
πρὸς
ἀλλήλους
σκοπῶμεν,
ἅμα
αὐτοί
|
τε |
δικασταὶ
καὶ
ῥήτορες
ἐσόμεθα.
πάνυ |
[329] |
ἔχεις
πρὸς
τἀφροδίσια;
ἔτι
οἷός
|
τε |
εἶ
γυναικὶ
συγγίγνεσθαι”
καὶ
ὅς, |
[334] |
ἀνθρώπους
κεκάσθαι
κλεπτοσύνῃ
θ'
ὅρκῳ
|
τε. |
ἔοικεν
οὖν
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ |
[334] |
δ'
ἐγώ,
μεταθώμεθα;
τὸν
δοκοῦντά
|
τε, |
ἦ
δ'
ὅς,
καὶ
τὸν |
[349] |
ἔστιν
δέ
γε,
ἔφην,
φρόνιμός
|
τε |
καὶ
ἀγαθὸς
ὁ
ἄδικος,
ὁ |
[343] |
δικαίου
καὶ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀδίκου
|
τε |
καὶ
ἀδικίας,
ὥστε
ἀγνοεῖς
ὅτι |
[338] |
τούτου
ἐκβαίνοντα
κολάζουσιν
ὡς
παρανομοῦντά
|
τε |
καὶ
ἀδικοῦντα.
τοῦτ'
οὖν
ἐστιν, |
[350] |
ἔοικεν,
ἔφη.
ὁ
δὲ
κακός
|
τε |
καὶ
ἀμαθὴς
τοῦ
τε
ὁμοίου |
[350] |
σοφίαν,
τὴν
δὲ
ἀδικίαν
κακίαν
|
τε |
καὶ
ἀμαθίαν,
εἶεν,
ἦν
δ' |
[333] |
λίθων
θέσιν
ὁ
δίκαιος
χρησιμώτερός
|
τε |
καὶ
ἀμείνων
κοινωνὸς
τοῦ
οἰκοδομικοῦ; |
[350] |
περὶ
πάσης
δὴ
ὅρα
ἐπιστήμης
|
τε |
καὶ
ἀνεπιστημοσύνης
εἴ
τίς
σοι |
[351] |
δέ
γ'
ἔφην,
εἴπερ
σοφία
|
τε |
καὶ
ἀρετή
ἐστιν
δικαιοσύνη,
ῥᾳδίως |
[342] |
ἐπιτάττει,
ἀλλὰ
τὸ
τοῦ
ἥττονός
|
τε |
καὶ
ἀρχομένου
(ὑπὸ
ἑαυτῆς.
συνωμολόγησε |
[340] |
αὑτοῖς
ἀσύμφορα
κελεύειν
τοὺς
ἥττους
|
τε |
καὶ
ἀρχομένους
ποιεῖν.
ἐκ
δὲ |
[342] |
προστάξει,
ἀλλὰ
τὸ
τῷ
ναύτῃ
|
τε |
καὶ
ἀρχομένῳ.
συνέφησε
μόγις.
οὐκοῦν, |
[343] |
ἀγαθὸν
τῷ
ὄντι,
τοῦ
κρείττονός
|
τε |
καὶ
ἄρχοντος
συμφέρον,
οἰκεία
δὲ |
[342] |
ἄρα
ὅ
γε
τοιοῦτος
κυβερνήτης
|
τε |
καὶ
ἄρχων
τὸ
τῷ
κυβερνήτῃ |
[332] |
φίλοις
τε
καὶ
ἐχθροῖς
ὠφελίας
|
τε |
καὶ
βλάβας
ἀποδιδοῦσα.
τὸ
τοὺς |
[343] |
ἄρχει
τῶν
ὡς
ἀληθῶς
εὐηθικῶν
|
τε |
καὶ
δικαίων,
οἱ
δ'
ἀρχόμενοι |
[328] |
δὲ
ἐστεφανωμένος
ἐπί
τινος
προσκεφαλαίου
|
τε |
καὶ
δίφρου·
τεθυκὼς
γὰρ
ἐτύγχανεν |
[351] |
ἐνῇ,
οὐ
καὶ
ἐν
ἐλευθέροις
|
τε |
καὶ
δούλοις
ἐγγιγνομένη
μισεῖν
ποιήσει |
[348] |
ἔφη,
οἷοί
τε
ἀδικεῖν,
πόλεις
|
τε |
καὶ
ἔθνη
δυνάμενοι
ἀνθρώπων
ὑφ' |
[328] |
με
ἰδὼν
ὁ
Κέφαλος
ἠσπάζετό
|
τε |
καὶ
εἶπεν·
ὦ
Σώκρατες,
οὐ |
[344] |
ἔγωγε
καὶ
αὐτὸς
πάνυ
ἐδεόμην
|
τε |
καὶ
εἶπον·
ὦ
δαιμόνιε
Θρασύμαχε, |
[341] |
τῷ
τὸ
συμφέρον
ἑκάστῳ
ζητεῖν
|
τε |
καὶ
ἐκπορίζειν;
ἐπὶ
τούτῳ,
ἔφη. |
[342] |
συμφέρον
εἰς
αὐτὰ
ταῦτα
σκεψομένης
|
τε |
καὶ
ἐκποριούσης
ἆρα
καὶ
ἐν |
[350] |
ἐθελήσει
πλεονεκτεῖν,
τοῦ
δὲ
ἀνομοίου
|
τε |
καὶ
ἐναντίου.
ἔοικεν,
ἔφη.
ὁ |
[347] |
καὶ
φιλάργυρον
εἶναι
ὄνειδος
λέγεταί
|
τε |
καὶ
ἔστιν;
ἔγωγε,
ἔφη.
διὰ |
[354] |
ὅ
γε
εὖ
ζῶν
μακάριός
|
τε |
καὶ
εὐδαίμων,
ὁ
δὲ
μὴ |
[329] |
τε
τἀφροδίσια
καὶ
περὶ
πότους
|
τε |
καὶ
εὐωχίας
καὶ
ἄλλ'
ἄττα |
[332] |
ἔμπροσθεν
εἰρημένοις,
ἡ
τοῖς
φίλοις
|
τε |
καὶ
ἐχθροῖς
ὠφελίας
τε
καὶ |
[335] |
γε,
ἔφη·
τούς
γε
πονηρούς
|
τε |
καὶ
ἐχθροὺς
δεῖ
βλάπτειν.
βλαπτόμενοι |
[328] |
αἱ
περὶ
τοὺς
λόγους
ἐπιθυμίαι
|
τε |
καὶ
ἡδοναί.
μὴ
οὖν
ἄλλως |
[327] |
Πολέμαρχος
περιμεῖναι.
καὶ
ἐγὼ
μετεστράφην
|
τε |
καὶ
ἠρόμην
ὅπου
αὐτὸς
εἴη. |
[345] |
σκοπεῖσθαι
ἢ
ἐκείνῳ,
τῷ
(ἀρχομένῳ
|
τε |
καὶ
θεραπευομένῳ,
ἔν
τε
πολιτικῇ |
[350] |
σοφός,
ὁ
δὲ
ἄδικος
ἀμαθής
|
τε |
καὶ
κακός.
ὁ
δὴ
Θρασύμαχος |
[333] |
δίκαιος
ἀμείνων
κοινωνὸς
τοῦ
οἰκοδομικοῦ
|
τε |
καὶ
κιθαριστικοῦ,
ὥσπερ
ὁ
κιθαριστικὸς |
[339] |
τὸ
ἀσύμφορα
ποιεῖν
τοῖς
ἄρχουσί
|
τε |
καὶ
κρείττοσι
δίκαιον
εἶναι
ὡμολογῆσθαί |
[335] |
ἤ
τιν'
ἄλλον
τῶν
σοφῶν
|
τε |
καὶ
μακαρίων
ἀνδρῶν.
ἐγὼ
γοῦν, |
[353] |
ἄλλων
ἀπεργάζηται.
ἀλλά,
ἔφη,
μανθάνω
|
τε |
καί
μοι
δοκεῖ
τοῦτο
ἑκάστου |
[336] |
ἡμᾶς
ὡς
διαρπασόμενος.
καὶ
ἐγώ
|
τε |
καὶ
ὁ
Πολέμαρχος
δείσαντες
διεπτοήθημεν· |
[336] |
τῇ
τῶν
λόγων
σκέψει
ἐγώ
|
τε |
καὶ
ὅδε,
εὖ
ἴσθι
ὅτι |
[334] |
μὴν
οἵ
γε
ἀγαθοὶ
δίκαιοί
|
τε |
καὶ
οἷοι
μὴ
ἀδικεῖν;
ἀληθῆ. |
[350] |
ὁ
ἄδικος
ἡμῖν
τοῦ
ἀνομοίου
|
τε |
καὶ
ὁμοίου
πλεονεκτεῖ;
ἢ
οὐχ |
[330] |
πατρός.
ὁ
μὲν
γὰρ
πάππος
|
τε |
καὶ
ὁμώνυμος
ἐμοὶ
σχεδόν
τι |
[344] |
τις
ἀδικήσας
μὴ
λάθῃ,
ζημιοῦταί
|
τε |
καὶ
ὀνείδη
ἔχει
τὰ
μέγιστα |
[328] |
ἡμᾶς
φοίτα
ὡς
παρὰ
φίλους
|
τε |
καὶ
πάνυ
οἰκείους.
καὶ
μήν, |
[344] |
οἱ
παρόντες,
ἀλλ'
ἠνάγκασαν
ὑπομεῖναί
|
τε |
καὶ
παρασχεῖν
τῶν
εἰρημένων
λόγον. |
[349] |
οὐκοῦν
καὶ
ἀδίκου
γε
ἀνθρώπου
|
τε |
καὶ
πράξεως
ὁ
ἄδικος
πλεονεκτήσει |
[342] |
τὸ
τῷ
κυβερνήτῃ
συμφέρον
σκέψεταί
|
τε |
καὶ
προστάξει,
ἀλλὰ
τὸ
τῷ |
[332] |
ὅτι,
ἔφη,
ἡ
σώμασιν
φάρμακά
|
τε |
καὶ
σιτία
καὶ
ποτά.
ἡ |
[350] |
δίκαιος
ἡμῖν
ἀναπέφανται
ὢν
ἀγαθός
|
τε |
καὶ
σοφός,
ὁ
δὲ
ἄδικος |
[350] |
ἀγαθός;
φημί.
ὁ
ἄρα
ἀγαθός
|
τε |
καὶ
σοφὸς
τοῦ
μὲν
ὁμοίου |
[335] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
κοινῇ
ἐγώ
|
τε |
καὶ
σύ,
ἐάν
τις
αὐτὸ |
[344] |
τὸ
δ'
ἄδικον
ἑαυτῷ
λυσιτελοῦν
|
τε |
καὶ
συμφέρον.
(ταῦτα
εἰπὼν
ὁ |
[351] |
μισήσουσιν
καὶ
ἐχθροὶ
ἔσονται
ἀλλήλοις
|
τε |
καὶ
τοῖς
δικαίοις;
ἔσονται,
ἔφη. |
[341] |
διόρισαι
ποτέρως
λέγεις
τὸν
ἄρχοντά
|
τε |
καὶ
τὸν
κρείττονα,
τὸν
ὡς |
[337] |
Σωκράτους,
καὶ
ταῦτ'
ἐγὼ
ᾔδη
|
τε |
καὶ
τούτοις
προύλεγον,
ὅτι
σὺ |
[352] |
ἔτι
δ'
ἐχθρὸν
εἶναι
ἑαυτῷ
|
τε |
καὶ
τῷ
ἐναντίῳ
παντὶ
καὶ |
[343] |
συμφέρον,
οἰκεία
δὲ
τοῦ
πειθομένου
|
τε |
καὶ
ὑπηρετοῦντος
βλάβη,
ἡ
δὲ |
[334] |
πρὸς
μητρὸς
πάππον
Αὐτόλυκον
ἀγαπᾷ
|
τε |
καί
φησιν
αὐτὸν
πάντας
ἀνθρώπους |
[347] |
οὐκ
οἶσθα
ὅτι
τὸ
φιλότιμόν
|
τε |
καὶ
φιλάργυρον
εἶναι
ὄνειδος
λέγεταί |
[331] |
οὗτος
ὅρος
ἐστὶν
δικαιοσύνης,
ἀληθῆ
|
τε |
λέγειν
καὶ
ἃ
ἂν
λάβῃ |
[343] |
εἰσφέρει,
ὁ
δ'
ἔλαττον,
ὅταν
|
τε |
λήψεις,
(ὁ
μὲν
οὐδέν,
ὁ |
[337] |
χαλεπαίνεσθαι.
καὶ
ὃς
ἀκούσας
ἀνεκάγχασέ
|
τε |
μάλα
σαρδάνιον
καὶ
εἶπεν·
ὦ |
[343] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἀπεχθέσθαι
τοῖς
|
τε |
οἰκείοις
καὶ
τοῖς
γνωρίμοις,
ὅταν |
[349] |
ἀνομοίου,
ὁ
δὲ
ἄδικος
τοῦ
|
τε |
ὁμοίου
καὶ
(τοῦ
ἀνομοίου;
ἄριστα, |
[350] |
κακός
τε
καὶ
ἀμαθὴς
τοῦ
|
τε |
ὁμοίου
καὶ
τοῦ
ἐναντίου.
φαίνεται. |
[330] |
μέσος
τις
γέγονα
χρηματιστὴς
τοῦ
|
τε |
πάππου
καὶ
τοῦ
πατρός.
ὁ |
[327] |
Γλαύκων.
(καὶ
ὀλίγῳ
ὕστερον
ὅ
|
τε |
Πολέμαρχος
ἧκε
καὶ
Ἀδείμαντος
ὁ |
[345] |
(ἀρχομένῳ
τε
καὶ
θεραπευομένῳ,
ἔν
|
τε |
πολιτικῇ
καὶ
ἰδιωτικῇ
ἀρχῇ.
σὺ |
[328] |
τὴν
παννυχίδα
θεασόμεθα.
καὶ
συνεσόμεθά
|
τε |
πολλοῖς
τῶν
νέων
αὐτόθι
καὶ |
[329] |
ἡδονὰς
ποθοῦντες
καὶ
ἀναμιμνῃσκόμενοι
περί
|
τε |
τἀφροδίσια
καὶ
περὶ
πότους
τε |
[327] |
μετὰ
Γλαύκωνος
τοῦ
Ἀρίστωνος
προσευξόμενός
|
τε |
τῇ
θεῷ
καὶ
ἅμα
τὴν |
[328] |
οὖν
ἄλλως
ποίει,
ἀλλὰ
τοῖσδέ
|
τε |
τοῖς
νεανίσκοις
σύνισθι
καὶ
δεῦρο |
[343] |
καὶ
οὕτω
πόρρω
εἶ
περί
|
τε |
τοῦ
δικαίου
καὶ
δικαιοσύνης
καὶ |
[338] |
οὖν
ἄλλως
ποίει,
ἀλλὰ
ἐμοί
|
τε |
χαρίζου
ἀποκρινόμενος
καὶ
μὴ
φθονήσῃς |