Alphabétiquement     [«   »]
ταὐτὸν 2
τἀφροδίσια 2
τέ 1
τε 84
τεθυκὼς 1
τελέαν 2
τελέας 1
Fréquences     [«    »]
83 γὰρ
83 μὲν
77 οὐ
84 τε
85 γε
88 εἶναι
92 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

τε


Pages
[348]   οἵ γε τελέως, ἔφη, οἷοί  τε   ἀδικεῖν, πόλεις τε καὶ ἔθνη
[352]   οὐδὲ πράττειν μετ' ἀλλήλων οἷοί  (τε   ἀλλὰ δὴ καὶ οὕς φαμεν
[332]   γίγνηται, φίλοι δὲ ὦσιν  τε   ἀπολαμβάνων καὶ ἀποδιδούς οὐχ
[328]   εἰς τοῦ Πολεμάρχου, καὶ Λυσίαν  τε   αὐτόθι κατελάβομεν καὶ Εὐθύδημον, τοὺς
[330]   ὧν ἔμπροσθεν οὐκ εἰσῄει. οἵ  τε   γὰρ λεγόμενοι μῦθοι περὶ τῶν
[338]   εἰπόντος δέ μου ταῦτα,  τε   Γλαύκων καὶ οἱ ἄλλοι ἐδέοντο
[330]   πατέρες τοὺς παῖδας ἀγαπῶσιν, ταύτῃ  τε   δὴ καὶ οἱ χρηματισάμενοι περὶ
[348]   πρὸς ἀλλήλους σκοπῶμεν, ἅμα αὐτοί  τε   δικασταὶ καὶ ῥήτορες ἐσόμεθα. πάνυ
[329]   ἔχεις πρὸς τἀφροδίσια; ἔτι οἷός  τε   εἶ γυναικὶ συγγίγνεσθαι” καὶ ὅς,
[334]   ἀνθρώπους κεκάσθαι κλεπτοσύνῃ θ' ὅρκῳ  τε.   ἔοικεν οὖν δικαιοσύνη καὶ
[334]   δ' ἐγώ, μεταθώμεθα; τὸν δοκοῦντά  τε,   δ' ὅς, καὶ τὸν
[349]   ἔστιν δέ γε, ἔφην, φρόνιμός  τε   καὶ ἀγαθὸς ἄδικος,
[343]   δικαίου καὶ δικαιοσύνης καὶ ἀδίκου  τε   καὶ ἀδικίας, ὥστε ἀγνοεῖς ὅτι
[338]   τούτου ἐκβαίνοντα κολάζουσιν ὡς παρανομοῦντά  τε   καὶ ἀδικοῦντα. τοῦτ' οὖν ἐστιν,
[350]   ἔοικεν, ἔφη. δὲ κακός  τε   καὶ ἀμαθὴς τοῦ τε ὁμοίου
[350]   σοφίαν, τὴν δὲ ἀδικίαν κακίαν  τε   καὶ ἀμαθίαν, εἶεν, ἦν δ'
[333]   λίθων θέσιν δίκαιος χρησιμώτερός  τε   καὶ ἀμείνων κοινωνὸς τοῦ οἰκοδομικοῦ;
[350]   περὶ πάσης δὴ ὅρα ἐπιστήμης  τε   καὶ ἀνεπιστημοσύνης εἴ τίς σοι
[351]   δέ γ' ἔφην, εἴπερ σοφία  τε   καὶ ἀρετή ἐστιν δικαιοσύνη, ῥᾳδίως
[342]   ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἥττονός  τε   καὶ ἀρχομένου (ὑπὸ ἑαυτῆς. συνωμολόγησε
[340]   αὑτοῖς ἀσύμφορα κελεύειν τοὺς ἥττους  τε   καὶ ἀρχομένους ποιεῖν. ἐκ δὲ
[342]   προστάξει, ἀλλὰ τὸ τῷ ναύτῃ  τε   καὶ ἀρχομένῳ. συνέφησε μόγις. οὐκοῦν,
[343]   ἀγαθὸν τῷ ὄντι, τοῦ κρείττονός  τε   καὶ ἄρχοντος συμφέρον, οἰκεία δὲ
[342]   ἄρα γε τοιοῦτος κυβερνήτης  τε   καὶ ἄρχων τὸ τῷ κυβερνήτῃ
[332]   φίλοις τε καὶ ἐχθροῖς ὠφελίας  τε   καὶ βλάβας ἀποδιδοῦσα. τὸ τοὺς
[343]   ἄρχει τῶν ὡς ἀληθῶς εὐηθικῶν  τε   καὶ δικαίων, οἱ δ' ἀρχόμενοι
[328]   δὲ ἐστεφανωμένος ἐπί τινος προσκεφαλαίου  τε   καὶ δίφρου· τεθυκὼς γὰρ ἐτύγχανεν
[351]   ἐνῇ, οὐ καὶ ἐν ἐλευθέροις  τε   καὶ δούλοις ἐγγιγνομένη μισεῖν ποιήσει
[348]   ἔφη, οἷοί τε ἀδικεῖν, πόλεις  τε   καὶ ἔθνη δυνάμενοι ἀνθρώπων ὑφ'
[328]   με ἰδὼν Κέφαλος ἠσπάζετό  τε   καὶ εἶπεν· Σώκρατες, οὐ
[344]   ἔγωγε καὶ αὐτὸς πάνυ ἐδεόμην  τε   καὶ εἶπον· δαιμόνιε Θρασύμαχε,
[341]   τῷ τὸ συμφέρον ἑκάστῳ ζητεῖν  τε   καὶ ἐκπορίζειν; ἐπὶ τούτῳ, ἔφη.
[342]   συμφέρον εἰς αὐτὰ ταῦτα σκεψομένης  τε   καὶ ἐκποριούσης ἆρα καὶ ἐν
[350]   ἐθελήσει πλεονεκτεῖν, τοῦ δὲ ἀνομοίου  τε   καὶ ἐναντίου. ἔοικεν, ἔφη.
[347]   καὶ φιλάργυρον εἶναι ὄνειδος λέγεταί  τε   καὶ ἔστιν; ἔγωγε, ἔφη. διὰ
[354]   γε εὖ ζῶν μακάριός  τε   καὶ εὐδαίμων, δὲ μὴ
[329]   τε τἀφροδίσια καὶ περὶ πότους  τε   καὶ εὐωχίας καὶ ἄλλ' ἄττα
[332]   ἔμπροσθεν εἰρημένοις, τοῖς φίλοις  τε   καὶ ἐχθροῖς ὠφελίας τε καὶ
[335]   γε, ἔφη· τούς γε πονηρούς  τε   καὶ ἐχθροὺς δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι
[328]   αἱ περὶ τοὺς λόγους ἐπιθυμίαι  τε   καὶ ἡδοναί. μὴ οὖν ἄλλως
[327]   Πολέμαρχος περιμεῖναι. καὶ ἐγὼ μετεστράφην  τε   καὶ ἠρόμην ὅπου αὐτὸς εἴη.
[345]   σκοπεῖσθαι ἐκείνῳ, τῷ (ἀρχομένῳ  τε   καὶ θεραπευομένῳ, ἔν τε πολιτικῇ
[350]   σοφός, δὲ ἄδικος ἀμαθής  τε   καὶ κακός. δὴ Θρασύμαχος
[333]   δίκαιος ἀμείνων κοινωνὸς τοῦ οἰκοδομικοῦ  τε   καὶ κιθαριστικοῦ, ὥσπερ κιθαριστικὸς
[339]   τὸ ἀσύμφορα ποιεῖν τοῖς ἄρχουσί  τε   καὶ κρείττοσι δίκαιον εἶναι ὡμολογῆσθαί
[335]   τιν' ἄλλον τῶν σοφῶν  τε   καὶ μακαρίων ἀνδρῶν. ἐγὼ γοῦν,
[353]   ἄλλων ἀπεργάζηται. ἀλλά, ἔφη, μανθάνω  τε   καί μοι δοκεῖ τοῦτο ἑκάστου
[336]   ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος. καὶ ἐγώ  τε   καὶ Πολέμαρχος δείσαντες διεπτοήθημεν·
[336]   τῇ τῶν λόγων σκέψει ἐγώ  τε   καὶ ὅδε, εὖ ἴσθι ὅτι
[334]   μὴν οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί  τε   καὶ οἷοι μὴ ἀδικεῖν; ἀληθῆ.
[350]   ἄδικος ἡμῖν τοῦ ἀνομοίου  τε   καὶ ὁμοίου πλεονεκτεῖ; οὐχ
[330]   πατρός. μὲν γὰρ πάππος  τε   καὶ ὁμώνυμος ἐμοὶ σχεδόν τι
[344]   τις ἀδικήσας μὴ λάθῃ, ζημιοῦταί  τε   καὶ ὀνείδη ἔχει τὰ μέγιστα
[328]   ἡμᾶς φοίτα ὡς παρὰ φίλους  τε   καὶ πάνυ οἰκείους. καὶ μήν,
[344]   οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί  τε   καὶ παρασχεῖν τῶν εἰρημένων λόγον.
[349]   οὐκοῦν καὶ ἀδίκου γε ἀνθρώπου  τε   καὶ πράξεως ἄδικος πλεονεκτήσει
[342]   τὸ τῷ κυβερνήτῃ συμφέρον σκέψεταί  τε   καὶ προστάξει, ἀλλὰ τὸ τῷ
[332]   ὅτι, ἔφη, σώμασιν φάρμακά  τε   καὶ σιτία καὶ ποτά.
[350]   δίκαιος ἡμῖν ἀναπέφανται ὢν ἀγαθός  τε   καὶ σοφός, δὲ ἄδικος
[350]   ἀγαθός; φημί. ἄρα ἀγαθός  τε   καὶ σοφὸς τοῦ μὲν ὁμοίου
[335]   ἦν δ' ἐγώ, κοινῇ ἐγώ  τε   καὶ σύ, ἐάν τις αὐτὸ
[344]   τὸ δ' ἄδικον ἑαυτῷ λυσιτελοῦν  τε   καὶ συμφέρον. (ταῦτα εἰπὼν
[351]   μισήσουσιν καὶ ἐχθροὶ ἔσονται ἀλλήλοις  τε   καὶ τοῖς δικαίοις; ἔσονται, ἔφη.
[341]   διόρισαι ποτέρως λέγεις τὸν ἄρχοντά  τε   καὶ τὸν κρείττονα, τὸν ὡς
[337]   Σωκράτους, καὶ ταῦτ' ἐγὼ ᾔδη  τε   καὶ τούτοις προύλεγον, ὅτι σὺ
[352]   ἔτι δ' ἐχθρὸν εἶναι ἑαυτῷ  τε   καὶ τῷ ἐναντίῳ παντὶ καὶ
[343]   συμφέρον, οἰκεία δὲ τοῦ πειθομένου  τε   καὶ ὑπηρετοῦντος βλάβη, δὲ
[334]   πρὸς μητρὸς πάππον Αὐτόλυκον ἀγαπᾷ  τε   καί φησιν αὐτὸν πάντας ἀνθρώπους
[347]   οὐκ οἶσθα ὅτι τὸ φιλότιμόν  τε   καὶ φιλάργυρον εἶναι ὄνειδος λέγεταί
[331]   οὗτος ὅρος ἐστὶν δικαιοσύνης, ἀληθῆ  τε   λέγειν καὶ ἂν λάβῃ
[343]   εἰσφέρει, δ' ἔλαττον, ὅταν  τε   λήψεις, (ὁ μὲν οὐδέν,
[337]   χαλεπαίνεσθαι. καὶ ὃς ἀκούσας ἀνεκάγχασέ  τε   μάλα σαρδάνιον καὶ εἶπεν·
[343]   πρὸς δὲ τούτοις ἀπεχθέσθαι τοῖς  τε   οἰκείοις καὶ τοῖς γνωρίμοις, ὅταν
[349]   ἀνομοίου, δὲ ἄδικος τοῦ  τε   ὁμοίου καὶ (τοῦ ἀνομοίου; ἄριστα,
[350]   κακός τε καὶ ἀμαθὴς τοῦ  τε   ὁμοίου καὶ τοῦ ἐναντίου. φαίνεται.
[330]   μέσος τις γέγονα χρηματιστὴς τοῦ  τε   πάππου καὶ τοῦ πατρός.
[327]   Γλαύκων. (καὶ ὀλίγῳ ὕστερον  τε   Πολέμαρχος ἧκε καὶ Ἀδείμαντος
[345]   (ἀρχομένῳ τε καὶ θεραπευομένῳ, ἔν  τε   πολιτικῇ καὶ ἰδιωτικῇ ἀρχῇ. σὺ
[328]   τὴν παννυχίδα θεασόμεθα. καὶ συνεσόμεθά  τε   πολλοῖς τῶν νέων αὐτόθι καὶ
[329]   ἡδονὰς ποθοῦντες καὶ ἀναμιμνῃσκόμενοι περί  τε   τἀφροδίσια καὶ περὶ πότους τε
[327]   μετὰ Γλαύκωνος τοῦ Ἀρίστωνος προσευξόμενός  τε   τῇ θεῷ καὶ ἅμα τὴν
[328]   οὖν ἄλλως ποίει, ἀλλὰ τοῖσδέ  τε   τοῖς νεανίσκοις σύνισθι καὶ δεῦρο
[343]   καὶ οὕτω πόρρω εἶ περί  τε   τοῦ δικαίου καὶ δικαιοσύνης καὶ
[338]   οὖν ἄλλως ποίει, ἀλλὰ ἐμοί  τε   χαρίζου ἀποκρινόμενος καὶ μὴ φθονήσῃς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005