Pages |
[334] |
ἂν
πονηροὺς
μισεῖν.
ἆρ'
οὖν
|
οὐχ |
ἁμαρτάνουσιν
οἱ
ἄνθρωποι
περὶ
τοῦτο, |
[329] |
ἔδοξεν
ἐκεῖνος
εἰπεῖν,
καὶ
νῦν
|
οὐχ |
ἧττον.
παντάπασι
γὰρ
τῶν
γε |
[333] |
τυγχάνει.
τόδε
δὲ
σκεψώμεθα.
ἆρ'
|
οὐχ |
ὁ
πατάξαι
δεινότατος
ἐν
μάχῃ |
[352] |
αὐτὸν
πράττειν
ποιήσει
στασιάζοντα
καὶ
|
οὐχ |
ὁμονοοῦντα
αὐτὸν
ἑαυτῷ,
ἔπειτα
ἐχθρὸν |
[332] |
τε
ἀπολαμβάνων
καὶ
ὁ
ἀποδιδούς
|
οὐχ |
οὕτω
λέγειν
φῂς
τὸν
Σιμωνίδην; |
[353] |
δὲ
πάντων
πέρι
τῶν
ἄλλων;
|
οὐχ |
οὕτω;
οὕτω.
Εχε
δή·
ἆρ’ |
[350] |
τε
καὶ
ὁμοίου
πλεονεκτεῖ;
ἢ
|
οὐχ |
οὕτως
ἔλεγες;
ἔγωγε,
ἔφη.
(ὁ |
[334] |
καὶ
ἐπὶ
βλάβῃ
τῶν
ἐχθρῶν.
|
οὐχ |
οὕτως
ἔλεγες;
οὐ
μὰ
τὸν |
[329] |
νῦν
δ'
ἔγωγε
ἤδη
ἐντετύχηκα
|
οὐχ |
οὕτως
ἔχουσιν
καὶ
ἄλλοις,
καὶ |
[340] |
τὸ
δίκαιον
τοῦτο
ἐτίθετο.
ἀλλ'
|
οὐχ |
οὕτως,
ἦ
δ'
ὃς
ὁ |
[349] |
κακόν;
ναί.
τί
δὲ
ἰατρικόν;
|
οὐχ |
οὕτως;
οὕτως.
δοκεῖ
ἂν
οὖν |
[352] |
ἐναντίῳ
παντὶ
καὶ
τῷ
δικαίῳ;
|
οὐχ |
οὕτως;
πάνυ
γε.
καὶ
ἐν |
[339] |
εἶναι
τοῖς
ἀρχομένοις
ποιεῖν;
ταῦτ'
|
οὐχ |
ὡμολόγηται;
οἶμαι
ἔγωγε,
ἔφη.
(οἴου |
[342] |
ἄρχων
ἀλλ'
οὐ
χρηματιστής.
ἢ
|
οὐχ |
ὡμολόγηται;
συνέφη.
οὐκοῦν
καὶ
ὁ |
[339] |
ἔμοιγε
δοκῶ·
σκοπῶμεν
δὲ
βέλτιον.
|
οὐχ |
ὡμολόγηται
τοὺς
ἄρχοντας
τοῖς
ἀρχομένοις |
[350] |
Θρασύμαχος
ὡμολόγησε
μὲν
πάντα
ταῦτα,
|
οὐχ |
(ὡς
ἐγὼ
νῦν
ῥᾳδίως
λέγω, |
[347] |
τότε
ἔρχονται
ἐπὶ
τὸ
ἄρχειν
|
οὐχ |
ὡς
ἐπ'
ἀγαθόν
τι
ἰόντες |
[352] |
ὅτι
οὕτως
ἔχει
μανθάνω,
ἀλλ'
|
οὐχ |
ὡς
σὺ
τὸ
πρῶτον
ἐτίθεσο· |