Pages |
[343] |
ἡ
μὲν
δικαιοσύνη
καὶ
τὸ
|
δίκαιον |
ἀλλότριον
ἀγαθὸν
τῷ
ὄντι,
τοῦ |
[340] |
μᾶλλον
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον
|
δίκαιον |
ἂν
εἴη
ἢ
τὸ
μὴ |
[338] |
ἥττοσιν
ἐκείνου
συμφέρον
ἅμα
καὶ
|
δίκαιον. |
βδελυρὸς
γὰρ
εἶ,
ἔφη,
ὦ |
[334] |
ἀδίκους
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
δίκαιον |
βλάπτειν,
τοὺς
δὲ
δικαίους
ὠφελεῖν; |
[332] |
λέγει
Σιμωνίδης
τὸ
τὰ
ὀφειλόμενα
|
δίκαιον |
εἶναι
ἀποδιδόναι.
ἄλλο
μέντοι
νὴ |
[340] |
ὦ
Πολέμαρχε,
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων
|
δίκαιον |
εἶναι
ἔθετο
Θρασύμαχος.
καὶ
γὰρ |
[340] |
τοῦ
κρείττονος,
ὦ
Κλειτοφῶν,
συμφέρον
|
(δίκαιον |
εἶναι
ἔθετο.
ταῦτα
δὲ
ἀμφότερα |
[349] |
ἀξιοῖ
ἂν
πλεονεκτεῖν
καὶ
ἡγοῖτο
|
δίκαιον |
εἶναι,
ἢ
οὐκ
ἂν
ἡγοῖτο; |
[348] |
ὅσα
αὖ
ἀγαθὰ
ἔχει
τὸ
|
δίκαιον |
εἶναι,
καὶ
αὖθις
οὗτος,
καὶ |
[338] |
τὸ
τοῦ
κρείττονος
φῂς
συμφέρον
|
δίκαιον |
εἶναι.
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Θρασύμαχε, |
[339] |
ὦ
Θρασύμαχε,
καὶ
σὺ
ἀπεκρίνω
|
δίκαιον |
εἶναι
καίτοι
ἔμοιγε
ἀπηγόρευες
ὅπως |
[339] |
οὐκ
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν
αὐτὸ
οὑτωσί,
|
δίκαιον |
εἶναι
ποιεῖν
τοὐναντίον
ἢ
ὃ |
[343] |
δημοσίου
μηδὲν
ὠφελεῖσθαι
διὰ
τὸ
|
δίκαιον |
εἶναι,
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἀπεχθέσθαι |
[340] |
ἑαυτοῖς
κακὰ
προστάττειν,
τοῖς
δὲ
|
δίκαιον |
εἶναι
ταῦτα
ποιεῖν.
τὸ
γὰρ |
[339] |
δ'
ἂν
προστάττωσιν
οἱ
ἄρχοντες
|
δίκαιον |
εἶναι
τοῖς
ἀρχομένοις
ποιεῖν;
ταῦτ' |
[335] |
ὡς
τὸ
πρῶτον
ἐλέγομεν,
λέγοντες
|
δίκαιον |
εἶναι
τὸν
μὲν
φίλον
εὖ |
[334] |
συμβήσεται,
ὅσοι
διημαρτήκασιν
(τῶν
ἀνθρώπων,
|
δίκαιον |
εἶναι
τοὺς
μὲν
φίλους
βλάπτειν |
[336] |
εἶναι
τὸ
ῥῆμα,
τὸ
φάναι
|
δίκαιον |
εἶναι
τοὺς
μὲν
φίλους
ὠφελεῖν, |
[335] |
ὀφειλόμενα
ἑκάστῳ
ἀποδιδόναι
φησίν
τις
|
δίκαιον |
εἶναι,
τοῦτο
δὲ
δὴ
νοεῖ |
[339] |
κακὰ
αὑτοῖς
προστάττωσιν,
τοῖς
δὲ
|
δίκαιον |
εἶναι
φῇς
ταῦτα
ποιεῖν
ἃ |
[339] |
τοῖς
ἄρχουσί
τε
καὶ
κρείττοσι
|
δίκαιον |
εἶναι
ὡμολογῆσθαί
σοι,
ὅταν
οἱ |
[341] |
οὗ
τὸ
συμφέρον
κρείττονος
ὄντος
|
δίκαιον |
ἔσται
τῷ
ἥττονι
ποιεῖν.
τὸν |
[336] |
εἰπὲ
τί
φῂς
εἶναι
τὸ
|
δίκαιον. |
καὶ
ὅπως
μοι
μὴ
ἐρεῖς |
[334] |
σὸν
λόγον
τοὺς
μηδὲν
ἀδικοῦντας
|
δίκαιον |
κακῶς
ποιεῖν.
μηδαμῶς,
ἔφη,
ὦ |
[341] |
ὥστε
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς
ἔλεγον
|
δίκαιον |
λέγω,
τὸ
τοῦ
κρείττονος
ποιεῖν |
[354] |
μηδὲν
(εἰδέναι·
ὁπότε
γὰρ
τὸ
|
δίκαιον |
μὴ
οἶδα
ὅ
ἐστιν,
σχολῇ |
[332] |
ἔοικεν,
ὁ
Σιμωνίδης
ποιητικῶς
(τὸ
|
δίκαιον |
ὃ
εἴη.
διενοεῖτο
μὲν
γάρ, |
[336] |
ὡς
ἀληθῶς
βούλει
εἰδέναι
τὸ
|
δίκαιον |
ὅτι
ἔστι,
μὴ
μόνον
ἐρώτα |
[354] |
τὸ
πρῶτον
ἐσκοποῦμεν
εὑρεῖν,
τὸ
|
δίκαιον |
ὅτι
ποτ'
ἐστίν,
ἀφέμενος
ἐκείνου |
[335] |
γὰρ
ἀληθῆ
ἔλεγεν·
οὐδαμοῦ
γὰρ
|
δίκαιον |
οὐδένα
ἡμῖν
ἐφάνη
ὂν
βλάπτειν. |
[338] |
φημὶ
γὰρ
ἐγὼ
εἶναι
τὸ
|
δίκαιον |
οὐκ
ἄλλο
τι
ἢ
τὸ |
[344] |
αὑτῷ
ἄδικον
εἶναι
ἢ
τὸ
|
δίκαιον. |
πάντων
δὲ
ῥᾷστα
μαθήσῃ,
ἐὰν |
[339] |
ἀρχομένοις,
καὶ
τοῦτό
ἐστι
τὸ
|
δίκαιον; |
πῶς
γὰρ
οὔ;
(οὐ
μόνον |
[339] |
εἶναι
καὶ
ἐγὼ
ὁμολογῶ
τὸ
|
δίκαιον, |
σὺ
δὲ
προστιθεῖς
καὶ
αὐτὸ |
[336] |
ἡ
δικαιοσύνη
ὂν
οὐδὲ
τὸ
|
δίκαιον, |
τί
ἂν
ἄλλο
τις
αὐτὸ |
[332] |
ὡς
φαίνεται,
ὅτι
τοῦτ'
εἴη
|
δίκαιον, |
τὸ
προσῆκον
ἑκάστῳ
ἀποδιδόναι,
τοῦτο |
[339] |
ἁπάσαις
(ταῖς
πόλεσιν
ταὐτὸν
εἶναι
|
δίκαιον, |
τὸ
τῆς
καθεστηκυίας
ἀρχῆς
συμφέρον· |
[340] |
ἦν
ὃ
ἐβούλου
λέγειν
τὸ
|
δίκαιον, |
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον
δοκοῦν |
[339] |
λογιζομένῳ
πανταχοῦ
εἶναι
τὸ
αὐτὸ
|
δίκαιον, |
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
νῦν, |
[338] |
οὕτως·
θέμεναι
δὲ
ἀπέφηναν
τοῦτο
|
δίκαιον |
τοῖς
ἀρχομένοις
εἶναι,
τὸ
σφίσι |
[335] |
τούτῳ
ὧδε
λέγειν,
ὅτι
ἔστιν
|
δίκαιον |
τὸν
μὲν
φίλον
ἀγαθὸν
ὄντα |
[334] |
φίλοι;
πάνυ
γε.
ἀλλ'
ὅμως
|
δίκαιον |
τότε
τούτοις
τοὺς
μὲν
πονηροὺς |
[343] |
τῆς
κοινωνίας
πλέον
ἔχοντα
τὸν
|
δίκαιον |
τοῦ
ἀδίκου
ἀλλ'
ἔλαττον·
ἔπειτα |
[340] |
εἶναι
τῷ
ἥττονι,
καὶ
τὸ
|
δίκαιον |
τοῦτο
ἐτίθετο.
ἀλλ'
οὐχ
οὕτως, |
[344] |
μὲν
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον
τὸ
|
δίκαιον |
τυγχάνει
ὄν,
τὸ
δ'
ἄδικον |
[343] |
ἐθέλῃ
αὐτοῖς
ὑπηρετεῖν
παρὰ
τὸ
|
δίκαιον· |
τῷ
δὲ
ἀδίκῳ
πάντα
τούτων |
[339] |
καὶ
πείθεσθαι
μέντοι
τοῖς
ἄρχουσιν
|
δίκαιον |
φῂς
εἶναι;
ἔγωγε.
(πότερον
δὲ |