Pages
[343]	ἡ μὲν δικαιοσύνη καὶ τὸ	δίκαιον	ἀλλότριον ἀγαθὸν τῷ ὄντι, τοῦ
[340]	μᾶλλον τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον	δίκαιον	ἂν εἴη ἢ τὸ μὴ
[338]	ἥττοσιν ἐκείνου συμφέρον ἅμα καὶ	δίκαιον.	βδελυρὸς γὰρ εἶ, ἔφη, ὦ
[334]	ἀδίκους ἄρα, ἦν δ' ἐγώ,	δίκαιον	βλάπτειν, τοὺς δὲ δικαίους ὠφελεῖν;
[332]	λέγει Σιμωνίδης τὸ τὰ ὀφειλόμενα	δίκαιον	εἶναι ἀποδιδόναι. ἄλλο μέντοι νὴ
[340]	ὦ Πολέμαρχε, ὑπὸ τῶν ἀρχόντων	δίκαιον	εἶναι ἔθετο Θρασύμαχος. καὶ γὰρ
[340]	τοῦ κρείττονος, ὦ Κλειτοφῶν, συμφέρον	(δίκαιον	εἶναι ἔθετο. ταῦτα δὲ ἀμφότερα
[349]	ἀξιοῖ ἂν πλεονεκτεῖν καὶ ἡγοῖτο	δίκαιον	εἶναι, ἢ οὐκ ἂν ἡγοῖτο;
[348]	ὅσα αὖ ἀγαθὰ ἔχει τὸ	δίκαιον	εἶναι, καὶ αὖθις οὗτος, καὶ
[338]	τὸ τοῦ κρείττονος φῂς συμφέρον	δίκαιον	εἶναι. καὶ τοῦτο, ὦ Θρασύμαχε,
[339]	ὦ Θρασύμαχε, καὶ σὺ ἀπεκρίνω	δίκαιον	εἶναι καίτοι ἔμοιγε ἀπηγόρευες ὅπως
[339]	οὐκ ἀναγκαῖον συμβαίνειν αὐτὸ οὑτωσί,	δίκαιον	εἶναι ποιεῖν τοὐναντίον ἢ ὃ
[343]	δημοσίου μηδὲν ὠφελεῖσθαι διὰ τὸ	δίκαιον	εἶναι, πρὸς δὲ τούτοις ἀπεχθέσθαι
[340]	ἑαυτοῖς κακὰ προστάττειν, τοῖς δὲ	δίκαιον	εἶναι ταῦτα ποιεῖν. τὸ γὰρ
[339]	δ' ἂν προστάττωσιν οἱ ἄρχοντες	δίκαιον	εἶναι τοῖς ἀρχομένοις ποιεῖν; ταῦτ'
[335]	ὡς τὸ πρῶτον ἐλέγομεν, λέγοντες	δίκαιον	εἶναι τὸν μὲν φίλον εὖ
[334]	συμβήσεται, ὅσοι διημαρτήκασιν (τῶν ἀνθρώπων,	δίκαιον	εἶναι τοὺς μὲν φίλους βλάπτειν
[336]	εἶναι τὸ ῥῆμα, τὸ φάναι	δίκαιον	εἶναι τοὺς μὲν φίλους ὠφελεῖν,
[335]	ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι φησίν τις	δίκαιον	εἶναι, τοῦτο δὲ δὴ νοεῖ
[339]	κακὰ αὑτοῖς προστάττωσιν, τοῖς δὲ	δίκαιον	εἶναι φῇς ταῦτα ποιεῖν ἃ
[339]	τοῖς ἄρχουσί τε καὶ κρείττοσι	δίκαιον	εἶναι ὡμολογῆσθαί σοι, ὅταν οἱ
[341]	οὗ τὸ συμφέρον κρείττονος ὄντος	δίκαιον	ἔσται τῷ ἥττονι ποιεῖν. τὸν
[336]	εἰπὲ τί φῂς εἶναι τὸ	δίκαιον.	καὶ ὅπως μοι μὴ ἐρεῖς
[334]	σὸν λόγον τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας	δίκαιον	κακῶς ποιεῖν. μηδαμῶς, ἔφη, ὦ
[341]	ὥστε ὅπερ ἐξ ἀρχῆς ἔλεγον	δίκαιον	λέγω, τὸ τοῦ κρείττονος ποιεῖν
[354]	μηδὲν (εἰδέναι· ὁπότε γὰρ τὸ	δίκαιον	μὴ οἶδα ὅ ἐστιν, σχολῇ
[332]	ἔοικεν, ὁ Σιμωνίδης ποιητικῶς (τὸ	δίκαιον	ὃ εἴη. διενοεῖτο μὲν γάρ,
[336]	ὡς ἀληθῶς βούλει εἰδέναι τὸ	δίκαιον	ὅτι ἔστι, μὴ μόνον ἐρώτα
[354]	τὸ πρῶτον ἐσκοποῦμεν εὑρεῖν, τὸ	δίκαιον	ὅτι ποτ' ἐστίν, ἀφέμενος ἐκείνου
[335]	γὰρ ἀληθῆ ἔλεγεν· οὐδαμοῦ γὰρ	δίκαιον	οὐδένα ἡμῖν ἐφάνη ὂν βλάπτειν.
[338]	φημὶ γὰρ ἐγὼ εἶναι τὸ	δίκαιον	οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ
[344]	αὑτῷ ἄδικον εἶναι ἢ τὸ	δίκαιον.	πάντων δὲ ῥᾷστα μαθήσῃ, ἐὰν
[339]	ἀρχομένοις, καὶ τοῦτό ἐστι τὸ	δίκαιον;	πῶς γὰρ οὔ; (οὐ μόνον
[339]	εἶναι καὶ ἐγὼ ὁμολογῶ τὸ	δίκαιον,	σὺ δὲ προστιθεῖς καὶ αὐτὸ
[336]	ἡ δικαιοσύνη ὂν οὐδὲ τὸ	δίκαιον,	τί ἂν ἄλλο τις αὐτὸ
[332]	ὡς φαίνεται, ὅτι τοῦτ' εἴη	δίκαιον,	τὸ προσῆκον ἑκάστῳ ἀποδιδόναι, τοῦτο
[339]	ἁπάσαις (ταῖς πόλεσιν ταὐτὸν εἶναι	δίκαιον,	τὸ τῆς καθεστηκυίας ἀρχῆς συμφέρον·
[340]	ἦν ὃ ἐβούλου λέγειν τὸ	δίκαιον,	τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον δοκοῦν
[339]	λογιζομένῳ πανταχοῦ εἶναι τὸ αὐτὸ	δίκαιον,	τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον. νῦν,
[338]	οὕτως· θέμεναι δὲ ἀπέφηναν τοῦτο	δίκαιον	τοῖς ἀρχομένοις εἶναι, τὸ σφίσι
[335]	τούτῳ ὧδε λέγειν, ὅτι ἔστιν	δίκαιον	τὸν μὲν φίλον ἀγαθὸν ὄντα
[334]	φίλοι; πάνυ γε. ἀλλ' ὅμως	δίκαιον	τότε τούτοις τοὺς μὲν πονηροὺς
[343]	τῆς κοινωνίας πλέον ἔχοντα τὸν	δίκαιον	τοῦ ἀδίκου ἀλλ' ἔλαττον· ἔπειτα
[340]	εἶναι τῷ ἥττονι, καὶ τὸ	δίκαιον	τοῦτο ἐτίθετο. ἀλλ' οὐχ οὕτως,
[344]	μὲν τοῦ κρείττονος συμφέρον τὸ	δίκαιον	τυγχάνει ὄν, τὸ δ' ἄδικον
[343]	ἐθέλῃ αὐτοῖς ὑπηρετεῖν παρὰ τὸ	δίκαιον·	τῷ δὲ ἀδίκῳ πάντα τούτων
[339]	καὶ πείθεσθαι μέντοι τοῖς ἄρχουσιν	δίκαιον	φῂς εἶναι; ἔγωγε. (πότερον δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005