Alphabétiquement     [«   »]
Ξέρξου 1
ξηρότητος 1
ξυρεῖν 1
ὁ 118
8
19
ὅδε 1
Fréquences     [«    »]
107 δ
112
92
118 ὁ
119 ἔφη
148 δὲ
149 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I


Pages
[335]   ὡς ἔοικε, τούτῳ τῷ λόγῳ     ἀγαθὸς ἔσται, ἐχθρὸς δὲ
[328]   μὴ ἀκουσομένων, οὕτω διανοεῖσθε. ~(καὶ     Ἀδείμαντος, ἆρά γε, δ'
[349]   ἔφη, ἔχει. τί δὲ δὴ     ἄδικος; ἆρα ἀξιοῖ τοῦ δικαίου
[350]   Θρασύμαχε, ἦν δ' ἐγώ,     ἄδικος ἡμῖν τοῦ ἀνομοίου τε
[349]   ἔφην, φρόνιμός τε καὶ ἀγαθὸς     ἄδικος, δὲ δίκαιος οὐδέτερα;
[349]   τῷ φρονίμῳ καὶ τῷ ἀγαθῷ     ἄδικος, δὲ δίκαιος οὐκ
[349]   γε ἀνθρώπου τε καὶ πράξεως     ἄδικος πλεονεκτήσει καὶ ἁμιλλήσεται ὡς
[353]   ἀνὴρ εὖ βιώσεται, κακῶς δὲ     ἄδικος. φαίνεται, ἔφη, κατὰ τὸν
[352]   (καὶ θεοῖς ἄρα ἐχθρὸς ἔσται     ἄδικος, Θρασύμαχε, δὲ
[342]   τὸ τῷ κάμνοντι; ὡμολόγηται γὰρ     ἀκριβὴς ἰατρὸς σωμάτων εἶναι ἄρχων
[342]   συνέφη. οὐκοῦν καὶ κυβερνήτης     ἀκριβὴς ναυτῶν εἶναι ἄρχων ἀλλ'
[340]   δημιουργῶν ἁμαρτάνει. ἐπιλειπούσης γὰρ ἐπιστήμης     ἁμαρτάνων ἁμαρτάνει, ἐν οὐκ
[350]   γε οὕτως ἔχειν. τί δὲ     ἀνεπιστήμων; οὐχὶ ὁμοίως μὲν ἐπιστήμονος
[331]   ἀποδιδόναι, οὔτε δίκαιος ἂν εἴη     ἀποδιδούς, οὐδ' αὖ πρὸς τὸν
[332]   ὦσιν τε ἀπολαμβάνων καὶ     ἀποδιδούς οὐχ οὕτω λέγειν φῂς
[350]   δὲ σοφὸς ἀγαθός; φημί.     ἄρα ἀγαθός τε καὶ σοφὸς
[340]   ὅτι ἰατρὸς ἥμαρτεν καὶ     ἄρχων ἥμαρτεν. τοιοῦτον οὖν δή
[330]   τὸ γῆρας φέρουσιν, εὖ ἔχει     αὐτὸς λόγος, ὅτι οὔτ' ἂν
[334]   δοκεῖ. ~(ἀλλὰ μὴν στρατοπέδου γε     αὐτὸς φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ καὶ
[347]   τῷ ἀρχομένῳ· ὥστε πᾶς ἂν     γιγνώσκων τὸ ὠφελεῖσθαι μᾶλλον ἕλοιτο
[337]   γένηται, εἶπον. ἀλλ' ἔστιν, ἔφη     Γλαύκων. ἀλλ' ἕνεκα ἀργυρίου,
[328]   (καὶ μὴ ἄλλως ποιεῖτε. καὶ     Γλαύκων, ἔοικεν, ἔφη, μενετέον εἶναι.
[327]   ἀλλὰ περιμενοῦμεν, δ' ὃς     Γλαύκων. (καὶ ὀλίγῳ ὕστερον
[347]   τοῦτο λέγεις, Σώκρατες; ἔφη     Γλαύκων· τοὺς μὲν γὰρ δύο
[327]   πεῖσαι μὴ ἀκούοντας; οὐδαμῶς, ἔφη     Γλαύκων. ὡς τοίνυν μὴ ἀκουσομένων,
[340]   καὶ λογιστὴς ἐξήμαρτεν καὶ     γραμματιστής· τὸ δ' οἶμαι ἕκαστος
[354]   μὲν δίκαιος ἄρα εὐδαίμων,     δ' ἄδικος ἄθλιος. ἔστω, ἔφη.
[336]   καὶ Πολέμαρχος δείσαντες διεπτοήθημεν·     δ' εἰς τὸ μέσον φθεγξάμενος,
[343]   ἀπὸ τῶν ἴσων πλέον εἰσφέρει,     δ' ἔλαττον, ὅταν τε λήψεις,
[350]   ὢν ἀγαθός τε καὶ σοφός,     δὲ ἄδικος ἀμαθής τε καὶ
[349]   οὐ πλεονεκτεῖ, τοῦ δὲ ἀνομοίου,     δὲ ἄδικος τοῦ τε ὁμοίου
[350]   δίκαιος τῷ σοφῷ καὶ ἀγαθῷ,     δὲ ἄδικος τῷ κακῷ καὶ
[335]   βλάπτειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. φαίνεται.     δέ γε δίκαιος ἀγαθός; πάνυ
[350]   οὐχ οὕτως ἔλεγες; ἔγωγε, ἔφη.  (ὁ   δέ γε δίκαιος τοῦ μὲν
[349]   τε καὶ ἀγαθὸς ἄδικος,     δὲ δίκαιος οὐδέτερα; καὶ τοῦτ'
[349]   καὶ τῷ ἀγαθῷ ἄδικος,     δὲ δίκαιος οὐκ ἔοικεν; πῶς
[352]   ἔσται ἄδικος, Θρασύμαχε,     δὲ δίκαιος φίλος. εὐωχοῦ τοῦ
[350]   ἄν, ὁμοίως δὲ ἀνεπιστήμονος; ἴσως.     δὲ ἐπιστήμων σοφός; φημί.
[350]   τε καὶ ἐναντίου. ἔοικεν, ἔφη.     δὲ κακός τε καὶ ἀμαθὴς
[349]   ὢν καὶ ἐοικέναι τοῖς τοιούτοις,     δὲ μὴ ἐοικέναι; καλῶς. τοιοῦτος
[354]   ζῶν μακάριός τε καὶ εὐδαίμων,     δὲ μὴ τἀναντία. πῶς γὰρ
[343]   τε λήψεις, (ὁ μὲν οὐδέν,     δὲ πολλὰ κερδαίνει. καὶ γὰρ
[350]   δὲ ἐπιστήμων σοφός; φημί.     δὲ σοφὸς ἀγαθός; φημί.
[350]   ἄδικος ἀμαθής τε καὶ κακός.     δὴ Θρασύμαχος ὡμολόγησε μὲν πάντα
[346]   αὐτῇ προσγίγνηται, ἔσθ' ὅτι ὠφελεῖται     δημιουργὸς ἀπὸ τῆς τέχνης; οὐ
[333]   ἄλλο; κοινωνήματα δῆτα. (ἆρ' οὖν     δίκαιος ἀγαθὸς καὶ χρήσιμος κοινωνὸς
[333]   ἀλλ' εἰς τίνα δὴ κοινωνίαν     δίκαιος ἀμείνων κοινωνὸς τοῦ οἰκοδομικοῦ
[353]   μὲν ἄρα δικαία ψυχὴ καὶ     δίκαιος ἀνὴρ εὖ βιώσεται, κακῶς
[334]   φὼρ δεινός. ἔοικεν. εἰ ἄρα     δίκαιος ἀργύριον δεινὸς φυλάττειν, καὶ
[332]   ἆρα καὶ τοῖς μὴ πολεμοῦσιν     δίκαιος ἄχρηστος; οὐ πάνυ μοι
[332]   θαλάττης κίνδυνον; κυβερνήτης. τί δὲ     δίκαιος; ἐν τίνι πράξει καὶ
[349]   ἀξιοῖ πλέον ἔχειν μηδὲ βούλεται     δίκαιος, τοῦ δὲ ἀδίκου; ἀλλ'
[349]   πειρῶ ἔτι πρὸς τούτοις ἀποκρίνασθαι·     δίκαιος τοῦ δικαίου δοκεῖ τί
[349]   ταῦτα. ὧδε δὴ λέγωμεν, ἔφην·     δίκαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ
[333]   εἰς πλίνθων καὶ λίθων θέσιν     δίκαιος χρησιμώτερός τε καὶ ἀμείνων
[333]   ἀργυρίῳ χρυσίῳ κοινῇ χρῆσθαι,     δίκαιος χρησιμώτερος τῶν ἄλλων; ὅταν
[334]   ἔφη, σημαίνει. κλέπτης ἄρα τις     δίκαιος, ὡς ἔοικεν, ἀναπέφανται, καὶ
[330]   αὐτὸς λόγος, ὅτι οὔτ' ἂν     ἐπιεικὴς πάνυ τι ῥᾳδίως γῆρας
[354]   εἴτε καὶ οὔ, καὶ πότερον     ἔχων αὐτὸ οὐκ εὐδαίμων ἐστὶν
[343]   δικαίου λόγος εἰς τοὐναντίον περιειστήκει,     Θρασύμαχος ἀντὶ τοῦ ἀποκρίνεσθαι, εἰπέ
[344]   τε καὶ συμφέρον. (ταῦτα εἰπὼν     Θρασύμαχος ἐν νῷ εἶχεν ἀπιέναι,
[336]   τις αὐτὸ φαίη εἶναι; (καὶ     Θρασύμαχος πολλάκις μὲν καὶ διαλεγομένων
[344]   ζῴη; ἐγὼ γὰρ οἶμαι, ἔφη     Θρασύμαχος, τουτὶ ἄλλως ἔχειν; ἔοικας,
[338]   αὐτοῦ μὴ ἄλλως ποιεῖν. καὶ     Θρασύμαχος φανερὸς μὲν ἦν ἐπιθυμῶν
[340]   λέγομεν τῷ ῥήματι οὕτως, ὅτι     ἰατρὸς ἐξήμαρτεν καὶ λογιστὴς
[340]   πᾶς γ' ἂν εἴποι ὅτι     ἰατρὸς ἥμαρτεν καὶ ἄρχων
[333]   τότε (δέ, ὡς ἐγὼ οἶμαι,     ἱππικός. γάρ; φαίνεται. καὶ
[328]   κύκλῳ. εὐθὺς οὖν με ἰδὼν     Κέφαλος ἠσπάζετό τε καὶ εἶπεν·
[331]   Σιμωνίδῃ πείθεσθαι. καὶ μέντοι, ἔφη     Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι ὑμῖν τὸν
[327]   πόρρωθεν ἡμᾶς οἴκαδε ὡρμημένους Πολέμαρχος     Κεφάλου ἐκέλευσε δραμόντα τὸν παῖδα
[333]   οἰκοδομικοῦ τε καὶ κιθαριστικοῦ, ὥσπερ     κιθαριστικὸς τοῦ δικαίου εἰς κρουμάτων;
[340]   τὸ μὴ συμφέρον. ἀλλ' ἔφη     Κλειτοφῶν, τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον
[340]   σύ γ' ἔφη, αὐτῷ μαρτυρήσῃς,     Κλειτοφῶν ὑπολαβών. καὶ τί, ἔφη,
[340]   κρείττονος συμφέρον ἔλεγεν ἡγοῖτο     κρείττων αὑτῷ συμφέρειν· τοῦτο ποιητέον
[333]   γε πλοῖον, ναυπηγὸς     κυβερνήτης; ἔοικεν. ὅταν οὖν τί
[342]   οὐχ ὡμολόγηται; συνέφη. οὐκοῦν καὶ     κυβερνήτης ἀκριβὴς ναυτῶν εἶναι
[340]   ὅτι ἰατρὸς ἐξήμαρτεν καὶ     λογιστὴς ἐξήμαρτεν καὶ γραμματιστής·
[352]   οὐ γὰρ περὶ τοῦ ἐπιτυχόντος     λόγος, ἀλλὰ περὶ τοῦ ὅντινα
[351]   ἔφην, ὅτι σὸς οὗτος ἦν     λόγος. ἀλλὰ τόδε περὶ αὐτοῦ
[334]   καὶ κλέπτειν δεινός. ὡς γοῦν     λόγος, ἔφη, σημαίνει. κλέπτης ἄρα
[334]   Σώκρατες· πονηρὸς γὰρ ἔοικεν εἶναι     λόγος. τοὺς ἀδίκους ἄρα, ἦν
[347]   ἀνορθοῦντα, ~(ἀλλὰ μισθὸν αἰτεῖν, ὅτι     μέλλων καλῶς τῇ τέχνῃ πράξειν
[350]   καὶ ἑκάτερον εἶναι. ὡμολογοῦμεν γάρ.     μὲν ἄρα δίκαιος ἡμῖν ἀναπέφανται
[330]   τε πάππου καὶ τοῦ πατρός.     μὲν γὰρ πάππος τε καὶ
[343]   ὅταν τέ τινες εἰσφοραὶ ὦσιν,     μὲν δίκαιος ἀπὸ τῶν ἴσων
[354]   μὴ τἀναντία. πῶς γὰρ οὔ;     μὲν δίκαιος ἄρα εὐδαίμων,
[350]   ἔοικεν ἄρα, ἦν δ' ἐγώ,     μὲν δίκαιος τῷ σοφῷ καὶ
[343]   δ' ἔλαττον, ὅταν τε λήψεις,  (ὁ   μὲν οὐδέν, δὲ πολλὰ
[330]   σκοπεῖ εἴ τινά τι ἠδίκησεν.     μὲν οὖν εὑρίσκων ἑαυτοῦ ἐν
[330]   γῆρας μετὰ πενίας ἐνέγκοι οὔθ'     μὴ ἐπιεικὴς πλουτήσας εὔκολός ποτ'
[333]   καὶ μὴν ὅταν γε πλοῖον,     ναυπηγὸς κυβερνήτης; ἔοικεν.
[327]   τοῦ Γλαύκωνος ἀδελφὸς καὶ Νικήρατος     Νικίου καὶ ἄλλοι τινὲς ὡς
[341]   ἔφη, θεραπευτής. τί δὲ κυβερνήτης;     ὀρθῶς κυβερνήτης ναυτῶν ἄρχων ἐστὶν
[327]   τινὲς ὡς ἀπὸ τῆς πομπῆς.     οὖν Πολέμαρχος ἔφη· Σώκρατες,
[338]   φῄς· εἰ Πουλυδάμας ἡμῶν κρείττων     παγκρατιαστὴς καὶ αὐτῷ συμφέρει τὰ
[327]   κελεῦσαι. καί μου ὄπισθεν     παῖς λαβόμενος τοῦ ἱματίου, κελεύει
[333]   τόδε δὲ σκεψώμεθα. ἆρ' οὐχ     πατάξαι δεινότατος ἐν μάχῃ εἴτε
[330]   πολλάκις τοσαύτην ἐποίησεν, Λυσανίας δὲ     πατὴρ ἔτι ἐλάττω αὐτὴν ἐποίησε
[328]   Ἀριστωνύμου· ἦν δ' ἔνδον καὶ     πατὴρ τοῦ Πολεμάρχου Κέφαλος.
[333]   πεττῶν θέσιν, πεττευτικός;     πεττευτικός. ἀλλ' εἰς πλίνθων καὶ
[333]   κοινωνὸς εἰς πεττῶν θέσιν,     πεττευτικός; πεττευτικός. ἀλλ' εἰς
[336]   διαρπασόμενος. καὶ ἐγώ τε καὶ     Πολέμαρχος δείσαντες διεπτοήθημεν· δ'
[331]   οὖν, ἔφη, Σώκρατες, ὑπολαβὼν     Πολέμαρχος, εἴπερ γέ τι χρὴ
[340]   οὐχ οὕτως, δ' ὃς     Πολέμαρχος, ἐλέγετο. (οὐδέν, ἦν δ'
[328]   πῶς λέγεις; οὕτως, ἔφη     Πολέμαρχος. καὶ πρός γε παννυχίδα
[340]   μὰ Δί' ἔφη, Σώκρατες,     Πολέμαρχος, σαφέστατά γε. ἐὰν σύ
[331]   ἱερῶν ἐπιμεληθῆναι. οὐκοῦν, ἔφη, ἐγώ,     Πολέμαρχος, τῶν γε σῶν κληρονόμος;
[335]   ἀγαθὸς ἔσται, ἐχθρὸς δὲ     πονηρός. ναί. κελεύεις δὴ ἡμᾶς
[332]   ἦν δ' ἐγώ, ὡς ἔοικεν,     Σιμωνίδης ποιητικῶς (τὸ δίκαιον
[335]   φίλοις ὠφελίαν, οὐκ ἦν σοφὸς     ταῦτα εἰπών. οὐ γὰρ ἀληθῆ
[343]   πρὸς ἀλλήλους συμβολαίοις, ὅπου ἂν     τοιοῦτος τῷ τοιούτῳ κοινωνήσῃ, οὐδαμοῦ
[349]   πῶς γὰρ οὐ μέλλει, ἔφη,     τοιοῦτος ὢν καὶ ἐοικέναι τοῖς
[327]   τε Πολέμαρχος ἧκε καὶ Ἀδείμαντος     τοῦ Γλαύκωνος ἀδελφὸς καὶ Νικήρατος
[343]   καὶ πᾶσι καταφανὲς ἦν ὅτι     τοῦ δικαίου λόγος εἰς τοὐναντίον
[331]   (λέγε δή, εἶπον ἐγώ, σὺ     τοῦ λόγου κληρονόμος, τί φῂς
[328]   δ' ἔνδον καὶ πατὴρ     τοῦ Πολεμάρχου Κέφαλος. καὶ μάλα
[329]   τὸ γῆρας, Σώκρατες, ἀλλ'     τρόπος τῶν ἀνθρώπων. ἂν μὲν
[341]   τῶν τοιούτων. ἀλλ' εἰπέ μοι·     τῷ ἀκριβεῖ λόγῳ ἰατρός, ὃν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/11/2005