Pages
[345]	ἄρχοντας ἐν ταῖς πόλεσιν, τοὺς	ὡς	ἀληθῶς ἄρχοντας, ἑκόντας οἴει ἄρχειν;
[343]	ἐν ταῖς πόλεσιν ἄρχοντας, οἳ	ὡς	ἀληθῶς ἄρχουσιν, ἄλλως πως ἡγῇ
[336]	ὑποκατακλινόμενοι ὑμῖν αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ	ὡς	ἀληθῶς βούλει εἰδέναι τὸ δίκαιον
[343]	ἀδικία τοὐναντίον, καὶ ἄρχει τῶν	ὡς	ἀληθῶς εὐηθικῶν τε καὶ δικαίων,
[345]	τὰ ἔμπροσθεν ἐπισκεψώμεθα ὅτι τὸν	ὡς	ἀληθῶς ἰατρὸν τὸ πρῶτον ὁριζόμενος
[345]	ἰατρὸν τὸ πρῶτον ὁριζόμενος τὸν	ὡς	ἀληθῶς ποιμένα οὐκέτι ᾤου δεῖν
[349]	ὁ ἄδικος πλεονεκτήσει καὶ ἁμιλλήσεται	ὡς	ἁπάντων πλεῖστον αὐτὸς λάβῃ; ἔστι
[327]	δοκεῖτέ μοι πρὸς ἄστυ ὡρμῆσθαι	ὡς	ἀπιόντες. οὐ γὰρ κακῶς δοξάζεις,
[327]	ὁ Νικίου καὶ ἄλλοι τινὲς	ὡς	ἀπὸ τῆς πομπῆς. ὁ οὖν
[334]	δεινὸς φυλάττειν, καὶ κλέπτειν δεινός.	ὡς	γοῦν ὁ λόγος, ἔφη, σημαίνει.
[336]	διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι τὸν λόγον·	ὡς	δὲ διεπαυσάμεθα καὶ ἐγὼ ταῦτ'
[338]	μόνον· χρήματα γὰρ οὐκ ἔχω.	ὡς	δὲ προθύμως τοῦτο δρῶ, ἐάν
[337]	εἶπες πρὸς ταῦτα; εἶεν, ἔφη·	ὡς	δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ. οὐδέν
[336]	ὥσπερ θηρίον ἧκεν ἐφ' ἡμᾶς	ὡς	διαρπασόμενος. καὶ ἐγώ τε καὶ
[353]	γ' ἂν οἶμαι οὕτω καλῶς	ὡς	δρεπάνῳ τῷ ἐπὶ τούτῳ ἐργασθέντι.
[351]	σοφία μετὰ δικαιοσύνης· εἰ δ'	ὡς	ἐγὼ ἔλεγον, μετὰ ἀδικίας. πάνυ
[350]	ὡμολόγησε μὲν πάντα ταῦτα, οὐχ	(ὡς	ἐγὼ νῦν ῥᾳδίως λέγω, ἀλλ'
[333]	ἢ ἀποδόσθαι ἵππον· τότε (δέ,	ὡς	ἐγὼ οἶμαι, ὁ ἱππικός. ἦ
[336]	ἀκριβῶς λέγε ὅτι ἂν λέγῃς·	ὡς	ἐγὼ οὐκ ἀποδέξομαι ἐὰν ὕθλους
[347]	δὲ ζημίαν ἥντινα λέγεις καὶ	ὡς	ἐν μισθοῦ μέρει εἴρηκας, οὐ
[347]	τῷ ἀρχομένῳ· ὧν δὴ ἕνεκα,	ὡς	ἔοικε, μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς
[335]	αὐτὴ θέσις. φίλος μὲν δή,	ὡς	ἔοικε, τούτῳ τῷ λόγῳ ὁ
[334]	κλέπτης ἄρα τις ὁ δίκαιος,	ὡς	ἔοικεν, ἀναπέφανται, καὶ κινδυνεύεις παρ'
[332]	δή τι ἢ τὸ τοιοῦτον,	ὡς	ἔοικεν, λέγει Σιμωνίδης τὸ τὰ
[332]	ἠινίξατο ἄρα, ἦν δ' ἐγώ,	ὡς	ἔοικεν, ὁ Σιμωνίδης ποιητικῶς (τὸ
[347]	ἔρχονται ἐπὶ τὸ ἄρχειν οὐχ	ὡς	ἐπ' ἀγαθόν τι ἰόντες οὐδ'
[347]	ὡς εὐπαθήσοντες ἐν αὐτῷ, ἀλλ'	(ὡς	ἐπ' ἀναγκαῖον καὶ οὐκ ἔχοντες
[341]	τε καὶ τὸν κρείττονα, τὸν	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἢ τὸν ἀκριβεῖ
[330]	χρηματισάμενοι περὶ τὰ χρήματα σπουδάζουσιν	ὡς	ἔργον ἑαυτῶν, καὶ κατὰ τὴν
[345]	ὅμως ἐμέ γε οὐ πείθει	ὡς	ἔστι τῆς δικαιοσύνης κερδαλεώτερον. ταῦτ'
[328]	σε χρὴ πυκνότερον δεῦρο ἰέναι.	ὡς	εὖ ἴσθι ὅτι ἔμοιγε ὅσον
[347]	ἐπ' ἀγαθόν τι ἰόντες οὐδ'	ὡς	εὐπαθήσοντες ἐν αὐτῷ, ἀλλ' (ὡς
[341]	τοῖς λόγοις κακουργοῦντά σε ἐρέσθαι	ὡς	ἠρόμην; εὖ μὲν οὖν οἶδα,
[331]	ἀεὶ πάρεστι καὶ ἀγαθὴ γηροτρόφος,	ὡς	καὶ Πίνδαρος λέγει. χαριέντως γάρ
[329]	τῶν τοιούτων ἔχεται, καὶ ἀγανακτοῦσιν	ὡς	μεγάλων τινῶν ἀπεστερημένοι καὶ τότε
[348]	πείθωμεν, ἂν δυνώμεθά πῃ ἐξευρεῖν,	ὡς	οὐκ ἀληθῆ λέγει; πῶς γὰρ
[337]	δύο μηδ' ὅτι τετράκις τρία·	ὡς	οὐκ ἀποδέξομαί σου ἐὰν τοιαῦτα
[345]	ἄρχειν ἑκών, ἀλλὰ μισθὸν αἰτοῦσιν,	ὡς	οὐχὶ αὐτοῖσιν ὠφελίαν ἐσομένην ἐκ
[328]	καὶ δεῦρο παρ' ἡμᾶς φοίτα	ὡς	παρὰ φίλους τε καὶ πάνυ
[338]	καὶ τὸν τούτου ἐκβαίνοντα κολάζουσιν	ὡς	παρανομοῦντά τε καὶ ἀδικοῦντα. τοῦτ'
[351]	μετὰ δικαιοσύνης; (εἰ μέν, ἔφη,	ὡς	σὺ ἄρτι ἔλεγες ἔχει ἡ
[352]	οὕτως ἔχει μανθάνω, ἀλλ' οὐχ	ὡς	σὺ τὸ πρῶτον ἐτίθεσο· εἰ
[331]	κυβερνᾷ. εὖ οὖν λέγει θαυμαστῶς	ὡς	σφόδρα. πρὸς δὴ τοῦτ' ἔγωγε
[347]	οὖν ἔγωγε οὐδαμῇ συγχωρῶ (Θρασυμάχῳ,	ὡς	τὸ δίκαιόν ἐστιν τὸ τοῦ
[330]	τὰ χρήματα, τοῦτο δὲ ποιοῦσιν	ὡς	τὸ πολὺ οἳ ἂν μὴ
[335]	ἡμᾶς προσθεῖναι τῷ δικαίῳ ἢ	ὡς	τὸ πρῶτον ἐλέγομεν, λέγοντες δίκαιον
[327]	ἀκούοντας; οὐδαμῶς, ἔφη ὁ Γλαύκων.	ὡς	τοίνυν μὴ ἀκουσομένων, οὕτω διανοεῖσθε.
[330]	μῦθοι περὶ τῶν ἐν Ἅιδου,	ὡς	τὸν ἐνθάδε ἀδικήσαντα δεῖ ἐκεῖ
[332]	ὃ εἴη. διενοεῖτο μὲν γάρ,	ὡς	φαίνεται, ὅτι τοῦτ' εἴη δίκαιον,
[327]	λείπεται, τὸ ἢν πείσωμεν ὑμᾶς	ὡς	χρὴ ἡμᾶς ἀφεῖναι; ἦ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005