Pages
[351]	ἰσχυρότερον ἀδικίας, ἐπειδήπερ ἐστὶν ἀμαθία	ἡ	ἀδικία οὐδεὶς ἂν ἔτι τοῦτο
[354]	αὖ ὕστερον λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον	ἡ	ἀδικία τῆς δικαιοσύνης, οὐκ ἀπεσχόμην
[333]	καὶ ἰδίᾳ· ὅταν δὲ χρῆσθαι,	ἡ	ἀμπελουργική; φαίνεται. φήσεις δὲ καὶ
[332]	τῳ χρυσίον ἀποδῷ παρακαταθεμένῳ, ἐάνπερ	ἡ	ἀπόδοσις (καὶ ἡ λῆψις βλαβερὰ
[353]	ἥτις, ἦν δ' ἐγώ, αὐτῶν	ἡ	ἀρετή· οὐ γάρ πω τοῦτο
[351]	οὔκ; ἔφη. καὶ τοῦτό γε	ἡ	ἀρίστη μάλιστα ποιήσει καὶ τελεώτατα
[338]	δέ γε τοὺς νόμους ἑκάστη	ἡ	ἀρχὴ πρὸς τὸ αὑτῇ συμφέρον,
[335]	καὶ περὶ τοῦ ἐχθροῦ δὲ	ἡ	αὐτὴ θέσις. φίλος μὲν δή,
[343]	πειθομένου τε καὶ ὑπηρετοῦντος βλάβη,	ἡ	δὲ ἀδικία τοὐναντίον, καὶ ἄρχει
[351]	καὶ μάχας ἐν ἀλλήλοις παρέχει,	ἡ	δὲ δικαιοσύνη ὁμόνοιαν καὶ φιλίαν·
[346]	καὶ ἡ μὲν οἰκοδομικὴ οἰκίαν,	ἡ	δὲ μισθαρνητικὴ αὐτῇ ἑπομένη μισθόν,
[346]	ἡ μὲν ἰατρικὴ ὑγίειαν ποιεῖ,	ἡ	δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν, καὶ ἡ
[332]	τε καὶ σιτία καὶ ποτά.	ἡ	δὲ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον
[334]	ἔτι, ὠφελεῖν μὲν τοὺς φίλους	ἡ	δικαιοσύνη, βλάπτειν δὲ τοὺς ἐχθρούς.
[333]	πάνυ γέ τι σπουδαῖον εἴη	ἡ	δικαιοσύνη, εἰ πρὸς τὰ ἄχρηστα
[333]	καὶ περὶ τἆλλα δὴ πάντα	ἡ	δικαιοσύνη ἑκάστου ἐν μὲν χρήσει
[334]	θ' ὅρκῳ τε. ἔοικεν οὖν	ἡ	δικαιοσύνη καὶ κατὰ σὲ καὶ
[333]	ἀργύριον, τότε χρήσιμος ἐπ' αὐτῷ	(ἡ	δικαιοσύνη; κινδυνεύει. καὶ ὅταν δὴ
[336]	ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ τοῦτο ἐφάνη	ἡ	δικαιοσύνη ὂν οὐδὲ τὸ δίκαιον,
[335]	γίγνεσθαι; πάνυ μὲν οὖν. ἀλλ'	ἡ	δικαιοσύνη οὐκ ἀνθρωπεία ἀρετή; καὶ
[351]	ὡς σὺ ἄρτι ἔλεγες ἔχει	ἡ	δικαιοσύνη σοφία μετὰ δικαιοσύνης· εἰ
[333]	ὅταν δὴ δρέπανον δέῃ φυλάττειν,	ἡ	δικαιοσύνη χρήσιμος καὶ κοινῇ καὶ
[346]	μισθωτικὴ μισθόν; αὕτη γὰρ αὐτῆς	ἡ	δύναμις· ἢ τὴν ἰατρικὴν σὺ
[337]	ὦ Ἡράκλεις, ἔφη, αὕτη κείνη	ἡ	εἰωθυῖα εἰρωνεία Σωκράτους, καὶ ταῦτ'
[342]	ἔφη. ~(τί δὲ δή; αὐτὴ	ἡ	ἰατρική ἐστιν πονηρά, ἢ ἄλλη
[341]	ταῦτα καὶ ἡ τέχνη ἐστὶν	ἡ	ἰατρικὴ νῦν ηὑρημένη, ὅτι σῶμά
[351]	τόδε περὶ αὐτοῦ σκοπῶ· πότερον	ἡ	κρείττων γιγνομένη πόλις πόλεως ἄνευ
[332]	παρακαταθεμένῳ, ἐάνπερ ἡ ἀπόδοσις (καὶ	ἡ	λῆψις βλαβερὰ γίγνηται, φίλοι δὲ
[353]	κακίαν δὲ ἀδικίαν; συνεχωρήσαμεν γάρ.	ἡ	μὲν ἄρα δικαία ψυχὴ καὶ
[343]	καὶ ἀδικίας, ὥστε ἀγνοεῖς ὅτι	ἡ	μὲν δικαιοσύνη καὶ τὸ δίκαιον
[346]	ἀλλ' εἰ δεῖ ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι,	ἡ	μὲν ἰατρικὴ ὑγίειαν ποιεῖ, ἡ
[346]	ἡ δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν, καὶ	ἡ	μὲν οἰκοδομικὴ οἰκίαν, ἡ δὲ
[332]	τοῖς ὄψοις τὰ ἡδύσματα. εἶεν·	ἡ	οὖν δὴ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα
[338]	συνεχώρησεν, (κἄπειτα, αὕτη δή, ἔφη,	ἡ	Σωκράτους σοφία· αὐτὸν μὲν μὴ
[332]	αὐτὸν ἀποκρίνασθαι; δῆλον ὅτι, ἔφη,	ἡ	σώμασιν φάρμακά τε καὶ σιτία
[341]	οὖν προσδεῖται. διὰ ταῦτα καὶ	ἡ	τέχνη ἐστὶν ἡ ἰατρικὴ νῦν
[341]	τὰ συμφέροντα, ἐπὶ τούτῳ παρεσκευάσθη	ἡ	τέχνη. ἦ ὀρθῶς σοι δοκῶ,
[341]	συμφέρον; πάνυ γε. οὐ καὶ	ἡ	τέχνη, ἦν δ' ἐγώ, ἐπὶ
[332]	τις αὐτὸν ἤρετο· ὦ Σιμωνίδη,	ἡ	τίσιν οὖν τί ἀποδιδοῦσα ὀφειλόμενον
[332]	καὶ προσῆκον τέχνη μαγειρικὴ καλεῖται;	(ἡ	τοῖς ὄψοις τὰ ἡδύσματα. εἶεν·
[332]	ὦ Σώκρατες, τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένοις,	ἡ	τοῖς φίλοις τε καὶ ἐχθροῖς
[346]	ἑκάστῳ αὕτη ἡ ὠφελία ἐστίν,	ἡ	τοῦ μισθοῦ λῆψις, ἀλλ' εἰ
[327]	καλὴ μὲν οὖν μοι καὶ	ἡ	τῶν ἐπιχωρίων πομπὴ ἔδοξεν εἶναι,
[331]	δεδιότα, μέγα μέρος εἰς τοῦτο	ἡ	τῶν χρημάτων κτῆσις συμβάλλεται. ἔχει
[346]	τῆς αὑτοῦ τέχνης ἑκάστῳ αὕτη	ἡ	ὠφελία ἐστίν, ἡ τοῦ μισθοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005