Pages
[336]	τε καὶ ὅδε, εὖ ἴσθι	ὅτι	ἄκοντες ἁμαρτάνομεν. μὴ γὰρ δὴ
[345]	ἐνδείξασθαι ~οὔτοι (κακῶς σοι κείσεται	ὅτι	ἂν ἡμᾶς τοσούσδε ὄντας εὐεργετήσῃς
[336]	σαφῶς μοι καὶ ἀκριβῶς λέγε	ὅτι	ἂν λέγῃς· ὡς ἐγὼ οὐκ
[332]	τί δέ; τοῖς ἐχθροῖς ἀποδοτέον	ὅτι	ἂν τύχῃ ὀφειλόμενον; παντάπασι μὲν
[338]	ἄλλων, ἀληθῆ εἶπες, ὦ Θρασύμαχε,	ὅτι	δὲ οὔ με φῂς χάριν
[343]	οὐδὲ πρόβατα οὐδὲ ποιμένα γιγνώσκεις.	ὅτι	δὴ τί μάλιστα; ἦν δ'
[350]	εἰ οὖν λέγοιμι, εὖ οἶδ'	ὅτι	(δημηγορεῖν ἄν με φαίης. ἢ
[343]	ὦ εὐηθέστατε Σώκρατες, οὑτωσὶ χρή,	ὅτι	δίκαιος ἀνὴρ ἀδίκου πανταχοῦ ἔλαττον
[337]	ὦ Θρασύμαχε· εὖ οὖν ᾔδησθα	ὅτι	εἴ τινα ἔροιο ὁπόσα ἐστὶν
[334]	ἔφη, ἀλλ' οὐκέτι οἶδα ἔγωγε	ὅτι	ἔλεγον· τοῦτο μέντοι ἔμοιγε δοκεῖ
[328]	δεῦρο ἰέναι. ὡς εὖ ἴσθι	ὅτι	ἔμοιγε ὅσον αἱ ἄλλαι αἱ
[352]	κομιδῇ ὄντες ἄδικοι, ἀλλὰ δῆλον	ὅτι	ἐνῆν τις αὐτοῖς δικαιοσύνη, ἣ
[337]	μηδ' ὅτι τρὶς τέτταρα μηδ'	ὅτι	ἑξάκις δύο μηδ' ὅτι τετράκις
[330]	γὰρ ἴσθι, ἔφη, ὦ Σώκρατες,	ὅτι,	ἐπειδάν τις ἐγγὺς ᾖ τοῦ
[336]	ἀληθῶς βούλει εἰδέναι τὸ δίκαιον	ὅτι	ἔστι, μὴ μόνον ἐρώτα μηδὲ
[335]	νῦν πρὸς τούτῳ ὧδε λέγειν,	ὅτι	ἔστιν δίκαιον τὸν μὲν φίλον
[337]	μοι, ὦ ἄνθρωπε, μὴ ἐρεῖς	ὅτι	ἔστιν τὰ δώδεκα δὶς ἓξ
[332]	οἴει ἡμῖν αὐτὸν ἀποκρίνασθαι; δῆλον	ὅτι,	ἔφη, ἡ σώμασιν φάρμακά τε
[331]	λέγοντα ὀρθῶς λέγειν περὶ δικαιοσύνης;	ὅτι,	ἦ δ' ὅς, τὸ τὰ
[343]	τε καὶ ἀδικίας, ὥστε ἀγνοεῖς	ὅτι	ἡ μὲν δικαιοσύνη καὶ τὸ
[351]	πρὸς ἀδικίαν. ἐλέχθη γάρ που	ὅτι	καὶ δυνατώτερον καὶ ἰσχυρότερον εἴη
[346]	ὠφελοῦνται πάντες οἱ δημιουργοί, δῆλον	ὅτι	κοινῇ τινι τῷ αὐτῷ προσχρώμενοι
[328]	ἦ δ' ὅς, οὐδ' ἴστε	ὅτι	λαμπὰς ἔσται πρὸς ἑσπέραν ἀφ'
[354]	καὶ ἐμπεσόντος αὖ ὕστερον λόγου,	ὅτι	λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία τῆς δικαιοσύνης,
[341]	ἔστιν τι συμφέρον ἄλλο ἢ	ὅτι	μάλιστα τελέαν εἶναι; (πῶς τοῦτο
[336]	ὑπείκειν ἀλλήλοις καὶ οὐ σπουδάζειν	ὅτι	μάλιστα φανῆναι αὐτό. οἴου γε
[352]	ἀποπλήρωσον ἀποκρινόμενος ὥσπερ καὶ νῦν.	ὅτι	μὲν γὰρ καὶ σοφώτεροι καὶ
[338]	καὶ τούτων μηδὲ χάριν ἀποδιδόναι.	ὅτι	μέν, ἦν δ' ἐγώ, μανθάνω
[339]	δῆλον οὐδ' εἰ μεγάλη· ἀλλ'	ὅτι	μὲν τοῦτο σκεπτέον εἰ ἀληθῆ
[330]	ἕνεκα ἠρόμην, ἦν δ' ἐγώ,	ὅτι	μοι ἔδοξας οὐ σφόδρα (ἀγαπᾶν
[340]	οἶμαι λέγομεν τῷ ῥήματι οὕτως,	ὅτι	ὁ ἰατρὸς ἐξήμαρτεν καὶ ὁ
[340]	ἀλλὰ πᾶς γ' ἂν εἴποι	ὅτι	ὁ ἰατρὸς ἥμαρτεν καὶ ὁ
[347]	μεταχειρίζεσθαι ἀνορθοῦντα, ~(ἀλλὰ μισθὸν αἰτεῖν,	ὅτι	ὁ μέλλων καλῶς τῇ τέχνῃ
[343]	λόγου καὶ πᾶσι καταφανὲς ἦν	ὅτι	ὁ τοῦ δικαίου λόγος εἰς
[343]	τί μάλιστα; ἦν δ' ἐγώ.	(ὅτι	οἴει τοὺς ποιμένας ἢ τοὺς
[331]	ὦ Σώκρατες, τοῦτ' ἐκεῖνος εἶπεν,	ὅτι	ὃς ἂν δικαίως καὶ ὁσίως
[330]	τῷ Σεριφίῳ λοιδορουμένῳ καὶ λέγοντι	(ὅτι	οὐ δι' αὑτὸν ἀλλὰ διὰ
[345]	σοι λέγω τό γ' ἐμόν,	ὅτι	οὐ πείθομαι οὐδ' οἶμαι ἀδικίαν
[332]	μηδέν. μανθάνω, ἦν δ' ἐγώ	ὅτι	οὐ τὰ ὀφειλόμενα ἀποδίδωσιν ὃς
[331]	ἐγὼ δὲ ἀγνοῶ· δῆλον γὰρ	ὅτι	οὐ τοῦτο λέγει, ὅπερ ἄρτι
[337]	φλυαρῇς” δῆλον οἶμαί σοι ἦν	ὅτι	οὐδεὶς ἀποκρινοῖτο τῷ οὕτως πυνθανομένῳ.
[345]	τὰς ἄλλας ἀρχὰς οὐκ ἐννοεῖς	ὅτι	οὐδεὶς ἐθέλει ἄρχειν ἑκών, ἀλλὰ
[346]	ὦ Θρασύμαχε, τοῦτο ἤδη δῆλον,	ὅτι	οὐδεμία τέχνη οὐδὲ ἀρχὴ τὸ
[351]	ἦν δ' ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε,	ὅτι	οὐκ ἐπινεύεις μόνον καὶ ἀνανεύεις,
[345]	οὖν, ὦ μακάριε, ἱκανῶς ἡμᾶς	ὅτι	οὐκ ὀρθῶς βουλευόμεθα δικαιοσύνην ἀδικίας
[330]	διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατο	ὅτι	οὔτ' ἂν αὐτὸς Σερίφιος ὢν
[330]	εὖ ἔχει ὁ αὐτὸς λόγος,	ὅτι	οὔτ' ἂν ὁ ἐπιεικὴς πάνυ
[331]	σωφρονοῦντος ὅπλα, εἰ μανεὶς ἀπαιτοῖ,	ὅτι	οὔτε χρὴ τὰ τοιαῦτα ἀποδιδόναι,
[352]	πράττειν ἀδύνατοι ταῦτα (μὲν οὖν	ὅτι	οὕτως ἔχει μανθάνω, ἀλλ' οὐχ
[341]	ἢ προσδεῖταί τινος, εἴποιμ' ἂν	ὅτι	παντάπασι μὲν οὖν προσδεῖται. διὰ
[341]	ἄρχων. (οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ὑπολογιστέον,	ὅτι	πλεῖ ἐν τῇ νηί, οὐδ'
[354]	πρῶτον ἐσκοποῦμεν εὑρεῖν, τὸ δίκαιον	ὅτι	ποτ' ἐστίν, ἀφέμενος ἐκείνου ὁρμῆσαι
[331]	καὶ θεῖος ἀνήρ τοῦτο μέντοι	ὅτι	ποτὲ λέγει, σὺ μέν, ὦ
[342]	ἢ ἄλλη τις τέχνη ἔσθ'	ὅτι	προσδεῖταί τινος ἀρετῆς ὥσπερ ὀφθαλμοὶ
[336]	τίς τι ἀποκρίνηται, ἐγνωκὼς τοῦτο,	ὅτι	ῥᾷον ἐρωτᾶν ἢ ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ
[328]	καὶ σοῦ ἡδέως ἂν πυθοίμην	ὅτι	σοι φαίνεται τοῦτο, ἐπειδὴ ἐνταῦθα
[351]	τελεώτατα οὖσα ἄδικος. μανθάνω, ἔφην,	ὅτι	σὸς οὗτος ἦν ὁ λόγος.
[337]	ᾔδη τε καὶ τούτοις προύλεγον,	ὅτι	σὺ ἀποκρίνασθαι μὲν οὐκ ἐθελήσοις,
[341]	ἐστὶν ἡ ἰατρικὴ νῦν ηὑρημένη,	ὅτι	σῶμά ἐστιν πονηρὸν καὶ οὐκ
[337]	μηδ' ὅτι ἑξάκις δύο μηδ'	ὅτι	τετράκις τρία· ὡς οὐκ ἀποδέξομαί
[348]	ἑταῖρε, καὶ οὐκέτι ῥᾴδιον ἔχειν	ὅτι	τις εἴπῃ. εἰ γὰρ λυσιτελεῖν
[336]	καὶ ὅπως μοι μὴ ἐρεῖς	ὅτι	τὸ (δέον ἐστὶν μηδ' ὅτι
[336]	μηδ' ὅτι τὸ λυσιτελοῦν μηδ'	ὅτι	τὸ κερδαλέον μηδ' ὅτι τὸ
[336]	μηδ' ὅτι τὸ ὠφέλιμον μηδ'	ὅτι	τὸ λυσιτελοῦν μηδ' ὅτι τὸ
[336]	μηδ' ὅτι τὸ κερδαλέον μηδ'	ὅτι	τὸ συμφέρον, ἀλλὰ σαφῶς μοι
[347]	ἐθέλωσιν ἄρχειν. ἢ οὐκ οἶσθα	ὅτι	τὸ φιλότιμόν τε καὶ φιλάργυρον
[336]	ὅτι τὸ (δέον ἐστὶν μηδ'	ὅτι	τὸ ὠφέλιμον μηδ' ὅτι τὸ
[343]	χρῆν μᾶλλον ἢ τοιαῦτα ἐρωτᾶν;	ὅτι	τοί σε, ἔφη, κορυζῶντα περιορᾷ
[345]	ἔτι (γὰρ τὰ ἔμπροσθεν ἐπισκεψώμεθα	ὅτι	τὸν ὡς ἀληθῶς ἰατρὸν τὸ
[332]	διενοεῖτο μὲν γάρ, ὡς φαίνεται,	ὅτι	τοῦτ' εἴη δίκαιον, τὸ προσῆκον
[337]	τὰ δώδεκα δὶς ἓξ μηδ'	ὅτι	τρὶς τέτταρα μηδ' ὅτι ἑξάκις
[347]	καὶ ἐνταῦθ' ἂν καταφανὲς γενέσθαι	ὅτι	τῷ ὄντι ἀληθινὸς ἄρχων οὐ
[338]	λέγεις. εἶτ' οὐκ οἶσθ' ἔφη,	ὅτι	τῶν πόλεων αἱ μὲν τυραννοῦνται,
[348]	λέγοντες· νῦν δὲ δῆλος εἶ	ὅτι	φήσεις αὐτὸ καὶ καλὸν καὶ
[346]	μὴ μισθὸς αὐτῇ προσγίγνηται, ἔσθ'	ὅτι	ὠφελεῖται ὁ δημιουργὸς ἀπὸ τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005