Pages |
[350] |
ἐπειδήπερ
οὐκ
ἐᾷς
λέγειν.
καίτοι
|
τί |
ἄλλο
βούλει;
οὐδὲν
μὰ
Δία, |
[337] |
βελτίω
τούτων;
τί
ἀξιοῖς
παθεῖν;
|
τί |
ἄλλο,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἢ |
[336] |
δικαιοσύνη
ὂν
οὐδὲ
τὸ
δίκαιον,
|
τί |
ἂν
ἄλλο
τις
αὐτὸ
φαίη |
[337] |
(τοῦ
ἀληθοῦς;
ἢ
πῶς
λέγεις;
|
τί |
ἂν
αὐτῷ
εἶπες
πρὸς
ταῦτα; |
[332] |
καὶ
προσῆκον
τέχνη
ἰατρικὴ
καλεῖται;
|
τί |
ἂν
οἴει
ἡμῖν
αὐτὸν
ἀποκρίνασθαι; |
[337] |
ταύτας
περὶ
δικαιοσύνης,
βελτίω
τούτων;
|
τί |
ἀξιοῖς
παθεῖν;
τί
ἄλλο,
ἦν |
[332] |
καὶ
ποτά.
ἡ
δὲ
τίσιν
|
τί |
ἀποδιδοῦσα
ὀφειλόμενον
καὶ
προσῆκον
τέχνη |
[332] |
ὦ
Σιμωνίδη,
ἡ
τίσιν
οὖν
|
τί |
ἀποδιδοῦσα
ὀφειλόμενον
καὶ
προσῆκον
τέχνη |
[332] |
εἶεν·
ἡ
οὖν
δὴ
τίσιν
|
τί |
ἀποδιδοῦσα
τέχνη
δικαιοσύνη
ἂν
καλοῖτο; |
[353] |
ἴδια
ἐκείνης
εἶναι;
οὐδενὶ
ἄλλῳ.
|
τί |
δ'
αὖ
τὸ
ζῆν;
οὐ |
[351] |
(οὐ
δῆτα,
ἦ
δ'
ὅς.
|
τί |
δ'
εἰ
μὴ
ἀδικοῖεν;
οὐ |
[352] |
ἴδοις
ἢ
ὀφθαλμοῖς;
οὐ
δῆτα.
|
τί |
δέ;
ἀκούσαις
ἄλλῳ
ἢ
ὠσίν; |
[349] |
ἀξιοῦν
πλέον
ἔχειν;
οὐκ
ἔμοιγε.
|
τί |
δέ;
ἀμούσου;
ἀνάγκη,
ἔφη.
~(τί |
[351] |
μετ'
(ἀλλήλων
πράττειν;
πάνυ
γε.
|
τί |
δὲ
ἂν
ἐν
δυοῖν
ἐγγένηται; |
[342] |
λέγων,
ἢ
οὔ;
ὀρθῶς,
ἔφη.
|
~(τί |
δὲ
δή;
αὐτὴ
ἡ
ἰατρική |
[349] |
ἀδίκου;
ἀλλ'
οὕτως,
ἔφη,
ἔχει.
|
τί |
δὲ
δὴ
ὁ
ἄδικος;
ἆρα |
[333] |
οἶμαι
φαίης
κτῆσιν;
πάνυ
γε.
|
τί |
δὲ
δή;
τὴν
δικαιοσύνην
πρὸς |
[343] |
ὦ
Σώκρατες,
τίτθη
σοι
ἔστιν;
|
τί |
δέ;
ἦν
δ'
ἐγώ·
οὐκ |
[345] |
οὔκ,
ἔφη,
ἀλλ'
εὖ
οἶδα.
|
τί |
δέ,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ |
[349] |
ἃ
δὲ
ἄφρονα,
κακόν;
ναί.
|
τί |
δὲ
ἰατρικόν;
οὐχ
οὕτως;
οὕτως. |
[350] |
τί
δέ;
ἀμούσου;
ἀνάγκη,
ἔφη.
|
~(τί |
δὲ
ἰατρικός;
ἐν
τῇ
ἐδωδῇ |
[341] |
ὄντα.
τῶν
καμνόντων,
ἔφη,
θεραπευτής.
|
τί |
δὲ
κυβερνήτης;
ὁ
ὀρθῶς
κυβερνήτης |
[353] |
φαμὲν
ἔργα
εἶναι;
πάνυ
γε.
|
~(τί |
δέ;
μαχαίρᾳ
ἂν
ἀμπέλου
κλῆμα |
[350] |
ἀνάγκη
τοῦτό
γε
οὕτως
ἔχειν.
|
τί |
δὲ
ὁ
ἀνεπιστήμων;
οὐχὶ
ὁμοίως |
[332] |
τὸν
τῆς
θαλάττης
κίνδυνον;
κυβερνήτης.
|
τί |
δὲ
ὁ
δίκαιος;
ἐν
τίνι |
[353] |
οὐκοῦν
καὶ
ἀρετή;
καὶ
ἀρετή.
|
τί |
δὲ
πάντων
πέρι
τῶν
ἄλλων; |
[349] |
δοκοῦντα
περὶ
τῆς
ἀληθείας
λέγειν.
|
τί |
δέ
σοι,
ἔφη,
τοῦτο
διαφέρει, |
[346] |
ὑγιαίνῃ
τις
μισθαρνῶν.
οὐ
δῆτα.
|
τί |
δέ;
τὴν
ἰατρικὴν
μισθαρνητικήν,
ἐὰν |
[349] |
ἀστεῖος,
ὥσπερ
νῦν,
καὶ
εὐήθης.
|
τί |
δέ;
τῆς
δικαίας
πράξεως;
οὐδὲ |
[332] |
τὸν
Σιμωνίδην;
πάνυ
μὲν
οὖν.
|
τί |
δέ;
τοῖς
ἐχθροῖς
ἀποδοτέον
ὅτι |
[353] |
ἀρετὴ
ὀφθαλμῶν
ἔστιν;
καὶ
ἀρετή.
|
τί |
δέ;
ὤτων
ἦν
τι
ἔργον; |
[333] |
ὁ
κυβερνήτης;
ἔοικεν.
ὅταν
οὖν
|
τί |
δέῃ
ἀργυρίῳ
ἢ
χρυσίῳ
κοινῇ |
[332] |
ἐν
τίνι
πράξει
καὶ
πρὸς
|
τί |
ἔργον
δυνατώτατος
φίλους
ὠφελεῖν
καὶ |
[336] |
φλυαρία
(ἔχει,
ὦ
Σώκρατες;
καὶ
|
τί |
εὐηθίζεσθε
πρὸς
ἀλλήλους
ὑποκατακλινόμενοι
ὑμῖν |
[340] |
μαρτυρήσῃς,
ὁ
Κλειτοφῶν
ὑπολαβών.
καὶ
|
τί, |
ἔφη,
δεῖται
μάρτυρος;
αὐτὸς
γὰρ |
[338] |
δ'
ἐγώ·
ἀλλὰ
σαφέστερον
εἰπὲ
|
τί |
λέγεις.
εἶτ'
οὐκ
οἶσθ'
ἔφη, |
[338] |
ἐὰν
μάθω
γε
πρῶτον,
ἔφην,
|
τί |
λέγεις·
νῦν
γὰρ
οὔπω
οἶδα. |
[339] |
καὶ
τοὐναντίον,
τὸ
μὴ
συμφέρον.
|
τί |
λέγεις
σύ;
ἔφη.
ἃ
σὺ |
[343] |
οὐδὲ
ποιμένα
γιγνώσκεις.
ὅτι
δὴ
|
τί |
μάλιστα;
ἦν
δ'
ἐγώ.
(ὅτι |
[330] |
ἀλλά
μοι
ἔτι
τοσόνδε
εἰπέ·
|
τί |
μέγιστον
οἴει
ἀγαθὸν
ἀπολελαυκέναι
τοῦ |
[349] |
ἑκάτερος
αὐτῶν
οἷσπερ
ἔοικεν;
ἀλλὰ
|
τί |
μέλλει;
ἔφη.
εἶεν,
ὦ
Θρασύμαχε· |
[348] |
λυσιτελεῖν,
δικαιοσύνην
δ'
οὔ.
ἀλλὰ
|
τί |
μήν;
τοὐναντίον,
ἦ
δ'
ὅς. |
[332] |
τοῦτο
δὲ
ὠνόμασεν
ὀφειλόμενον.
ἀλλὰ
|
τί |
οἴει;
ἔφη.
ὦ
πρὸς
Διός, |
[338] |
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
ἀλλὰ
|
τί |
οὐκ
ἐπαινεῖς;
ἀλλ'
οὐκ
ἐθελήσεις. |
[337] |
εἴ
μοι
σκεψαμένῳ
οὕτω
δόξειεν.
|
(τί |
οὖν,
ἔφη,
ἂν
ἐγὼ
δείξω |
[338] |
εἶναι.
καὶ
τοῦτο,
ὦ
Θρασύμαχε,
|
τί |
ποτε
λέγεις;
οὐ
γάρ
που |
[337] |
ποιήσοις
ἢ
ἀποκρινοῖο,
εἴ
τίς
|
τί |
σε
ἐρωτᾷ.
σοφὸς
γὰρ
εἶ, |
[349] |
ὁ
δίκαιος
τοῦ
δικαίου
δοκεῖ
|
τί |
σοι
ἂν
ἐθέλειν
πλέον
ἔχειν; |
[352] |
ἐγώ.
καί
μοι
λέγε·
δοκεῖ
|
τί |
σοι
εἶναι
ἵππου
ἔργον;
(ἔμοιγε. |
[345] |
οἷς
νυνδὴ
ἔλεγον
μὴ
πέπεισαι,
|
τί |
σοι
ἔτι
ποιήσω;
ἢ
εἰς |
[336] |
καὶ
αὐτὸς
ἀπόκριναι
καὶ
εἰπὲ
|
τί |
φῂς
εἶναι
τὸ
δίκαιον.
καὶ |
[331] |
σὺ
ὁ
τοῦ
λόγου
κληρονόμος,
|
τί |
φῂς
τὸν
Σιμωνίδην
λέγοντα
ὀρθῶς |